We are the jack 'o lanterns in July

Er werd al lachend gevraagd of hij geen last kreeg van zijn benen door al dat staan, tja, eigenlijk had hij er niet echt aan gedacht in de eerste instantie. Hij liep om de bank heen en plofte vervolgens op het ding ”Zo, dit is wel wat beter ja.” kort rekte de groenharige zich uit, terwijl hij zijn blik vervolgens naar het plafond liet glijden. Ineens schoot het hem te binnen, maar hij had Lugus nog niet eens voorgesteld aan Riddle, eigenlijk had hij die dag al zijn Pokémon vergeten. Oeps. Nathan kwam overeind, terwijl hij zijn blik op Riddle richtte ”Ik ben het vergeten te vertellen, maar ik heb sinds kort een nieuw teamlid gevangen.” sprak hij met een glimlach.

Kort grinnikte hij toen Riddle vrijwel meteen bij hem zat, er werd ook nog zachtjes door haar gemompeld dat ze haar Pokémon trouwens uit hun Poké balls moest halen. ”Moet ik ze anders even halen?” dat was ook dan meteen een goede manier om de Lucario voor te stellen aan de rest van zijn team, op Agrona na natuurlijk, omdat zij de Lucario al had ontmoet. Niet echt op een antwoord wachtend kwam hij alvast overeind en beende naar boven, vooral daar naartoe omdat hij wist dat daar de Poké balls waren, van beide. Trouwens, het zou toch wel schelen als er maar een persoon omhoog ging in plaats van beiden, dan was er immers weer wat ruimte meer.

Het was nog vaak te horen hoe Riddle zijn aanbod aannam, maar hij was alweer boven. Snel pakte hij alle Poké balls, wat niet echt bepaald makkelijk was, gezien het toch wel heel wat meer was dan enkel een hand vol. Hij kwam ietwat onhandig naar beneden en gaf vervolgens Riddle’s dingen aan haar, het zou haar toch wel lukken, toch? Anders moest de groenharige dat zo zelf wel doen. Zelf liet hij als zijn Pokémon eruit, behalve Lugus en natuurlijk, Agrona. Met een kleine glimlach keek de jongen naar de Pokémon voor zijn neus, ergens was hij wel trots op ze. Hij liet zijn blik op Riddle vallen, om te zien of het haar al gelukt was. De Poké ball van de Aure Pokémon was nog steeds gesloten in zijn hand te vinden.

Zodra Riddle haar Pokémon uit hun Poké balls liet ging haar Mightyena meteen grommen, al werd er totaal geen aandacht door Nathan door besteed denied. Er stond een glimlach op Nathan’s gezicht, ja, hij negeerde Hiro echt volledig. ”Ontmoet Lugus, de Lucario.” en bij deze woorden werd de Aura Pokémon los gelaten uit de capsule, een verraste grom kwam van de Pokémon. Alsof hij het niet had verwacht dat er nog iemand anders zou zijn behalve alleen zijn trainer. ”Riddle, dit is Lugus. Lugus, Riddle.” stelde hij de twee aan elkaar voor, was het toch wel eens grappig, een Pokémon die echt hun taal kon verstaan. Immers niet iets dat je elke dag zag, nietwaar?

Kort greens de groenharige bij Riddle’s verbaasde reactie, dat leek ze niet echt verwacht te hebben, best grappig. Kort knikte Lugus bij Riddle’s antwoord, de rust die hij gebruikelijk had als hij niet in een gevecht had in stand houdend. ”ik had hem niet zo lang geleden in de Friend Safari gevangen én de tweede gym ermee gewonnen.” het was wel een goede manier om ongeveer te weten in hoe sterk je Pokémon was als deze aan een gym meedeed, dus dit was eigenlijk wel erg goed. De derde gym kwam al snel, waarschijnlijk zou de groenharige Agrona daarvoor gebruiken en misschien zelfs Abby, als deze eenmaal haar laatste evolutie bereikt had. Zijn aandacht ging kort naar de Lizard Pokémon, welke naar Zira liep en over haar eigen pootjes leek te struikelen. Kort grinnikte Nathan, al haalde hij wel zeker verbaast zijn wenkbrauw op toen ze ineens een fel, wit licht begon te schijnen. ”Eh?” wie had dat nou verwacht, dat de Charmander op deze manier zou evolueren? Hij in welk geval niet. Het duurde niet al te lang, of de gloed verdween en daar stond Abby, nu als een Charmeleon. Een grote glimlach verscheen op zijn gezicht terwijl hij naar haar toeliep ”Wie had dat nou verwacht?” mompelde hij, terwijl de jongen met zijn hand over haar hoofd wreef, dit kwam zo onverwacht aan, niet dat hij het eigenlijk erg vond.

Zodra Riddle hem feliciteerde greens de groenharige kort, terwijl hij sprak "Bedankt." hij zou eigenlijk ook maar eens binnenkort de derde gym moeten gaan uitdagen, als Abby snel weer zou gaan evolueren zou dat niet een al te groot probleem worden gelukkig. De derde gym gebruikte immers Fighting Types, hij zou dus prima Agrona en misschien zelfs wel Abby kunnen gaan gebruiken dan. Wat ging het ook snel zeg, jeetje. Zijn ogen gleden naar zijn schouder, waar hij iets op voelde zitten. Het bleek Dexter te zijn, al grinnikend aaide hij voorzichtig de Attaching Pokémon. Ze kwam weer naast hem zitten met een glas water in haar hand, even strekte hij zich uit en legde vervolgens zijn arm om haar heen, terwijl er een kleine vrolijke glimlach op zijn gezicht stond.

In tegenstelling tot Riddle, welke het geen probleem vond dat hij nu zo zat, leek Hiro het er niet helemaal mee eens te zijn. Even staarde de groenharige naar de hondachtige Pokémon, in tegenstelling tot Riddle, had hij wel door wat de Mightyena van plan was. Dat beest deed het gewoon met opzet, ja, daar was hij echt honderd procent zeker van. Hmph, aan een kant snapte de jongen het wel, maar dat betekende niet meteen dat hij het er ook mee eens was. Verdomme Hiro, gun de jongen zijn tijd. Hij kon wel zweren dat de Mightyena een wrok tegen de groenharige had, niet dat hij het hem eigenlijk kwalijk kon stellen. Zira had al een litteken bij hem achter gelaten, nog niet een te spreken over Agrona. Oeps.