Don't Believe Me, Just Watch [+Lori Campbell]

Ayako keek vol vertrouwen naar hoe het gevecht uitpakte, er zeker van zijnd dat Chiara de frontale botsing wel aan kon en die zelfs kon overmeesteren. Er gebeurde echter iets anders; de Treecko boog zich van Chiara’s pad af en belandde zo achter de Eevee. Dit tot ieders verbazing. Het arme pluizenbolletje kon dit niet ontwijken en kwam daarmee als enige gevloerde uit deze korte strijd. Ze gaf zich echter niet gewonnen en stond op zonder veel problemen. Eén klap was echt niet genoeg om haar uit te schakelen. “Goed zo Chiara!” complimenteerde haar trainer haar. Het was een beetje verwarrend, maar de Eevee verwelkomde het hartelijk. “Doe je Sand Attack!” droeg Ayako haar op. Treecko’s moesten het van hun snelheid hebben en met een Sand Attack zouden ze dat voordeel kunnen omkeren. De Eevee trapte op een wonderbaarlijke wijze – ze waren immers in een stad, welke stad heeft er nou zand? – zand op richting de Treecko. “En doe nu je Swift!” Swift was een aanval die niet kon missen. Er waren teveel goudgele sterretjes om ze allemaal te kunnen ontwijken.

De Sand Attack was niet helemaal raak, maar het was raak genoeg om te laten werken. Ayako juichte echter nog niet, want ze had het gevecht nog niet gewonnen, dus dat bewaarde ze voor wanneer ze wel had gewonnen. Zo arrogant was ze nog wel. De Treecko van Lori wist een aantal sterren van de Swift aanval ondanks alles wel te ontwijken, maar Aya moest toegeven dat zijn techniek ook erg slim was. Dansen zorgde ervoor dat je soepel tussen dingen door kon bewegen en dat was wat hij nu deed. Helaas voor hem was het, door zijn gesloten oog, niet soepel genoeg en werd hij wel geraakt door een flink aantal goudgele sterren. Mooi zo. Wacht, nee! Een Mega Drain? Daar ging hun harde werk! “Quick Attack!” Yep. De brunette stuurde haar pokémon er recht op af. Waarom? De Treecko was nu bezig met een aanval, dus Chiara’s energie werd nu toch wel afgetapt. Quick Attack was nu echter niet te ontwijken, vond ze, dus dan kon ze net zo goed meteen een aanval laten uitvoeren om die afgetapte energie weer teniet te doen.

De klap werd geïncasseerd door de Treecko en Ayako kon alleen maar inwendig juichen. Tot zover ging het nog goed en leek het erop dat ze niet in een hoekje was gedreven. Dat bleek echter anders toen er een nieuwe aanval werd geroepen en Chiara te dichtbij stond om het te ontwijken. Tenzij... Misschien was ze snel genoeg met een Quick Attack, dus droeg Aya haar die vlug op. De Eevee begreep het en sprong vlug aan de kant voor de Pound. “Spring nu terug met Quick Attack en gebruik dan je Bite!” Chiara landde op vier poten, maar had geen tijd om te herstellen. Die nam ze in ieder geval niet, want ze sprong meteen terug naar de Treecko om haar tanden in hem te zetten.

De Bite was niet alleen mis, maar werd zodanig ontweken dat Chiara zelf moest herstellen van het gebeuren. In die tijd kon de Treecko en zijn trainer uitgebreid gebruik maken van het moment en haar aanvallen. Dit gebeurde ook; een Quick Attack werd ingezet en omdat het zo razendsnel ging, had de arme Eevee de tijd niet om het te ontwijken. “Chiara!” Gelukkig kon de pokémon wel nog overeind komen, al klemde die haar kaken op elkaar, om verder te vechten. Treecko waren inderdaad erg snel en als Ayako wilde winnen, dan moest ze de snelheid van haar eigen pokémon testen... Of in ieder geval die snelheid compenseren. “Gebruik je Swift!” riep ze naar de Eevee. Man, wat was ze blij dat haar pokémon die aanval kende.