Playing with fire

Zijn hand werd losgelaten. Iets waar hij in alle eerlijkheid minder blij mee was, maar dit besloot hij voor zich te houden. Met een kleine, tevreden glimlach keek hij toe hoe ze haar Charizard om de hals vloog en hij wandelde langzaam op het drietal af. Hij hoorde hoe ze Tyrion bedankte en zette zich naast de Charizard neer, even trots op zijn zij kloppend. “Je hebt het weer goed gedaan, jongen,” complimenteerde hij hem, waarna hij knikte. De Charizard kreeg zijn eigen vorm terug en slaakte een vermoeide zucht. Al gauw keek Aiden weer naar Leo. “Dan verwacht ik dat jij haar beschermt,” zei hij met een kleine glimlach, serieuzer bedoeld dan zijn toon duidelijk zou maken.

Lilium kwam al gauw genoeg dichterbij en Aiden zette een lichte glimlach op zijn gelaat. Na zijn woorden richting de Charizard snoof deze even, waardoor zijn hoed van zijn hoofd waaide. Aiden ging even met een fronsje met zijn hand door zijn haren en hoorde hoe Lilium haar Charizard zei voorzichtig te doen. Het lage, corrigerende gegrom van Tyrion maakte echter duidelijk dat deze het er niet mee eens was en Aiden glimlachte. Ging Leo nou op Alyss lijken? Alsjeblieft niet, zeg. Hij had Leo nog wel leuk gevonden. Alyss minder. Hij besloot er dan ook niets op te zeggen en raapte de hoed op, om het weer op zijn hoofd te zetten voor hij het meisje aankeek. “Dus,” begon hij met een lichte glimlach. “Wat wil je de rest van de dag doen?” Want, eigenlijk vond hij het nog best wel een prima idee om nog wat tijd door te brengen. Ze gingen net weer een goede kant op, immers.

Aiden had Tyrion niet gecorrigeerd op zijn gegrom, omdat hij wist dat Tyrion nooit een grens zou overgaan. Het was een simpele waarschuwing naar Leo dat hij niet te ver moest gaan, dat ze beiden wisten wie er het sterkst was. Lilium leek echter meer onder de indruk, aangezien die zich meteen verontschuldigde en de Charizard terug liet keren. Aiden keek maar om naar Tyrion. “Rust jij dan ook maar uit,” zei hij rustig, voor hij de zwaar bekraste ball weer pakte en het tegen de Charizard aan duwde, waardoor ook deze terugkeerde in zijn ball.
Lilium leek het ermee eens te zijn en zei dat iets leuks met hem doen goed klonk. Goed zo. Ze had nog geen idee wat, waardoor hij lichtjes glimlachte. “Ja, ik ben bang dat de badlands weinig te bieden hebben,” merkte hij op, even om zich heen kijkend. “Maar, de keuze ligt volledig bij jou. Is er niets wat je nog wilde doen? Je hebt het van me tegoed.” Hij had immers genoeg domme dingen gedaan en had genoeg momenten verpest. Het was tijd om dit goed te maken.

Misschien konden ze naar het shelter gaan. Aiden hief zijn wenkbrauwen. Het shelter? Dat klonk… interessant. Lilium vertelde te denken dat ze er een Shelter in Lumiose zat, iets wat gelukkig niet al te ver was. Ze begon over de schattige Pokémon en begon al snel weer te twijfelen. Als hij het al niet eens was geweest met het plan, had hij zich hierdoor wel over de drempel laten halen. Het was veel te aandoenlijk hoe ze iets leuk leek te vinden, maar op het laatste moment altijd leek te bedenken dat zij misschien wel de enige was. “Dat klinkt leuk,” zei hij met een kleine glimlach. “Dus, laten we maar gaan lopen. Wie weet vinden we wel iets leuks.” Hij had al veel Pokémon, maar wie weet wat ze nu tegen zouden komen.