Het grote schip kwam schokkend maar gestaag tot stilstand. Ren had zijn knieën opgetrokken en zijn sterke armen er omheen geslagen. Zijn voorhoofd rustte tegen zijn knieschijven aan. Zijn gehavende rugtas lag verloren naast hem, net als hem, tussen twee kratten in. De stoomboot kondigde zijn aanwezigheid aan en Ren keek op bij het geluid. Mannenstemmen klonken in de verte en werden sterker met elke stap die ze zette. Ren kwam overeind en sloeg zijn rugtas om. Voorzichtig hurkte hij achter zijn krat en keek toe hoe een tal mannen het ruim binnen kwamen om de lading eruit te laten. Ren liep van krat naar krat en verschool zich wanneer een stel mannen langs kwam. Tenslotte zag hij licht in de verte en liep hij naar buiten. De stank van de haven vervulde zijn neusgaten en hij wist meteen dat Kalos niet leuk was. Hij had het schip genomen met de gedachte dat hij hem naar Kanto of Johto zou voeren. In plaats daarvan was hij aangekomen in Kalos! Had hij enkele zeelui horen zeggen. Hij spuwde een fluim het water in en liep de loopplank af de haven in. Overal om hem heen stonden mensen druk te praten en overal zag je wel een Pokémon langs je heen gaan. Ren was twee keer blijven staan toen een vreemd, kikker achtig wezen langs zijn benen rende. Ren besloot een peuk op te steken toen hij de aanblik van de huisjes, vismarkt, boten en Wingul zag die overal om hem heen waren. Zuchtend keek hij om zich heen. Wat een lastig pakket. Stelde hij vast. Van Johto en Kanto wist hij nog wel wat, zelfs Sinnoh was niet te onbekend voor hem. Zelfs Hoenn, de regio waar hij het minst vanaf wist was hem bekender dan dit! Kalos! Hij had er nog nooit van gehoord. Ik wilde dat ik het geld van die vervelend vent toch gestolen had. Ren dacht terug aan een man van rond de veertig die hem eerder bijna in elkaar had geslagen omdat hij hem wat cake uit zijn bakkerij in Unova had zien stelen. Zijn geldzakje had uit zijn broekzak gepuild.. hij had hem gemakkelijk kunnen pakken. "Nou, hier ben, gestrand, dakloos en geldloos .. twee van de drie was ik al" Mompelde hij somber en hij tikte wat as van zijn peuk het water in. Met een diepe zucht overwoog hij zijn kansen. Hij kon ook gewoon op het eerst volgende schip kruipen, zich wederom in het laadruim verstoppen en dan vervolgens uitkomen ergens ver van hier. Ren zag dat niet zitten en nam nog een haal. De reis hier naartoe was al vreselijk genoeg. Hij had nergens nou iets waarvan hij kon zeggen, ja, daar heb ik nou daadwerkelijk wat te zoeken. Dakloze hadden nergens wat te zoeken. Toen schoot hem wat te binnen wat eigenlijk zo klaar als een klontje was. Hij facepalmde zichzelf om zijn eigen stommiteit. Mensen keken geschokt om doordat hij zichzelf zo hard sloeg. Ik ga gewoon alle gyms af en verdien daarmee mijn broodnodige geld. Trainers voor een extratje .. Ren streek zijn haar dat alle kanten op piekte opzij. Eerst moest hij zich oriënteren .. een kaart ergens vandaan halen. Vijf Pokéballs had hij al plus de drie andere die al gevuld waren. Hij had een Pokédex zelf gekregen lang geleden toen hij voor het eerst in zijn leven een eerlijk werkje verrichte. Dat scheelde. Extra paar gympen en wat etensrestjes van twee dagen geleden. Ren haalde diep adem en liep in de richting van een groot gebouw. 'Monorail' stond er op. Daar kon hij maar beter beginnen. Hij liep naar binnen en keek rond. Er stonden vier lange banken en verderop was een balie met een deur erachter die ongetwijfeld naar de Monorail zou leiden. Ren's aandacht werd echter opgenomen door een hele vreemde, geitachtige Pokémon waardoor hij straal tegen iemand opliep. Hij struikelde bijna. Wankelend probeerde hij zijn evenwicht te behouden. "Kijk uit je doppen" Bromde hij onvriendelijk.

Ren was gedwongen zich om te draaien toen iemand hem net zo vijandig tegensprak. Zijn ogen gingen vrijwel meteen van de vreemdeling naar de Pokémon naast hem. Hij zag er vervaarlijk uit dus besloot Ren om heel wijselijk zijn mond eens te houden. In plaats daarvan nam hij nu jongeman van ongeveer zijn leeftijd koeltjes in zich op. Daarna snoof hij en draaide hij zich volledig naar hem om. "Heb je een kaart? Ik heb geen idee waar ik ben en ik wil graag weten hoe ik uit dit vishol kom" Het stonk er inderdaad naar vis en hij vond het maar niets. Hij merkte toen het geld op wat de nog naamloze jongeman in zijn hand had. "Plus waar is de eerste de beste gym van deze regio?" Voegde hij er aan toe, moeizaam zijn ogen van de pokédollars aftrekkend. Hij dwong zichzelf zijn gesprekspartner recht aan te kijken, recht in zijn licht gele ogen. Omwille van de gigantische vuurhond die naast hem stond besloot hij het hoofd koel te houden en niet in de problemen te raken. "Nog één ding.. waar vind ik zo'n mooi dier als hij?" Terloops wuifde hij met zijn hoofd naar de Arcanine.