{OPEN} The Cruel Pokémon

"Ray?" Zoekend keek Fay om zich heen, waar was de Luxray heen gegaan? Een zwaar geïrriteerde Absol stond naast haar en hielp ook mee zoeken naar de grote kat. Het meisje zuchtte en hoopte een glimp van de pokémon op te vangen, ze had alleen een paar seconden een andere kant opgekeken en nu was ze Ray kwijt. Super. Ze twijfelde er aan of de Luxray zichzelf kon redden, hij was nog jong, was niet geweldig sterk en nou ja.. hij was redelijk zeldzaam in Kalos. En met dat hele TR in Lumiose, ze vertrouwde het gewoon niet. "Heb jij al iets gezien?" Vroeg Fay na een korte stilte aan haar Absol. Angel schudde haar hoofd en keek om zich heen, de uitdrukking op haar snuit was ondertussen naar boos verandert. Ray stond nog wat te wachten. Maar ach, de Absol was nooit het zonnetje in huis geweest. Angel draaide zich opeens met een ruk om, ze had geen zichtbare oren, maar ze had waarschijnlijk wat gehoord. "Ray?" Hoopvol keek Fay de witte pokémon aan. De Absol gromde en gebaarde dat haar trainster haar moest volgen.
Fay volgde Angel naar een wat smallere steeg, wat verder weg van brede winkelstraat. De Absol nam nog een afslag en bleef staan. Het meisje ging achter de pokémon staan en keek in de steeg. Het eerste wat haar opviel was een paarse kat die languit op een oude, versleten bank lag. Was dat niet..? Verbaast pakte Fay haar dex en scande de pokémon. 'Liepard, the Cruel Pokémon and the evolved form of Purrloin. Well-known for its beauty, Liepard uses the element of surprise when battling opponents, attacking before they can react. They run silently in the night. Stealthily, it sneaks up on its target, striking from behind before its victim has a chance to react.' Was Zara een cruel pokémon? Zo kwam de poes helemaal niet over, maar ja, Ray was ook geen typische, 'stoere' Luxray. Hij was net een kitten soms. Ray! Zoekend keek Fay verder dan de half slapende Liepard. Ze ontdekte de Luxray wat verder in de steeg, hij keek ook zoekend om zich heen en wist waarschijnlijk niet echt wat hij moest doen. De kat had zijn trainer nog niet gezien, een kussen van de bank was te afleidend.
"Ray." De Luxray keek op, in de opgeluchte ogen van zijn trainster. Fay wilde naar voren lopen, maar een beweging leidde haar af. De Liepard was wakker geworden en had Ray gezien. Geïnteresseerd keek de poes naar de grotere kat. De wilde pokémon liep op de Luxray af, haar groene ogen strak op de pokémon gericht. Ray bleef verward staan, dat was Zara niet.. maar ze leek wel op Zara. Fay zag al waar dit heen ging, ze nam zich in elk geval voor nooit, maar dan ook nooit, van haar leven verliefd te worden. Of er rare spelletjes mee te spelen, pff, ingewikkeld zeg. Het meisje wilde, samen met nog steeds zwaar geïrriteerde Angel, naar voren lopen, maar een Purrloin versperde de weg. Vast een vriendje van de Liepard, dat ook nog. Angel kwam naar voren om het gevecht aan te gaan met de paarse kat. Ray werd ondertussen vreselijk verward door de Liepard. De paarse kat keek hem diep in zijn ogen en hij begon zich wat ongemakkelijk te voelen. Ze was heel anders dan Zara... en hij vond het niks. De wilde pokémon vond het allemaal wel amusant en drukte zich tegen het dikke vacht van de Luxray. Fay sloeg een hand voor haar ogen, nooit, maar dan ook echt nooit! Angel had de Purrloin ondertussen weg gekregen, ze was veel sterker dan de zwever dus heel moeilijk was het niet. Nu er vrije doorgang was naar de zwaar verwarde Fay liep het meisje er zo snel mogelijk heen, Angel voorop.
De Absol stopte grommend voor de Liepard die nog steeds tegen de Luxray gedrukt stond. Ray keek zijn teamgenoot hulpeloos aan, met een soort 'laat het ophouden' blik. Fay keek naar de twee katten en vroeg zich af wat ze nu moest doen.
Angel wilde net actie ondernemen toen een grom uit de duisternis kwam, de Absol, Luxray en Liepard verstijfden. Fay kromp onwillig ineen, zulke geluiden kende ze. Een Houndoom kwam uit de duisternis gelopen, achter haar volgenden nog wat meer Houndour en Houndooms, maar deze was overduidelijk de leider. Bedekt met littekens keek de hond dreigend rond, een van de twee horens was afgebroken waardoor die halverwege brut tot einde kwam. De leidende Houndoom was ook groter dan de andere en had zichtbaar meer littekens. De hond gromde en de Liepard liep weg van Ray, oren in haar nek. Angel keek naar de alfahond en gromde iets, ze klonk niet onvriendelijk. Ze was immers niet in het voordeel met het hele pack van de Houndoom erbij. De zwarte pokémon gromde wat terug en Angel ging aan de kant, vrije doorgang gevend naar de Liepard. Fay ging wijselijk ook aan de kant en Ray volgde vanzelf. De Houndoom gaf een korte, bevelende blaf en een paar van de Houndooms en Houndours schoten vooruit. Fay pakte haar dex en scande de alfa, Houndours kende ze goed genoeg, over Houndooms kon ze nog wel wat leren. ‘Houndoom, the Dark Pokémon. The evolved form of Houndour. In a Houndoom pack, the one with its horns raked sharply toward the back serves a leadership role. These Pokémon choose their leader by fighting among themselves. The flames it breathes when angry contain toxins. If they cause a burn, it will hurt forever. Long ago, people imagined its eerie howls to be the call of the grim reaper.’ Geen wonder dat de Houndoomleider onder de littekens zat. Fay bekeek de hond nog wat beter, ze had heel wat Houndooms gezien in haar leven en aan de overgebleven hoorn kon ze zien.. de leider was een leidster. De Liepard had het ondertussen op een lopen gezet en Fay keek nerveus naar de Houndoom, de hond keek het meisje en de Absol die ervoor stond even onderzoekend aan en gromde toen naar haar groep. De honden maakten een pad vrij en het meisje liep nerveus er tussendoor, sommige honden keken vijandig naar Ray, hij was een kat, maar de leider leek niks kwaads te zien in het meisje en haar pokémon.
Opgelucht liep Fay richting de centrale weg, Ray, die half in shock was door alles wat er wat gebeurt, rende naar voren. Angel wilde de Luxray tegenhouden, maar het was te laat. De grote kat rende keihard tegen iemand op. Fay sloeg een hand voor haar mond en keek geschrokken naar degene die Ray had omgegooid. Snel liep ze naar de pokémon, Angel weer voorop. De Luxray lag wat versuft op de grond en mauwde verbaast. Met hem kwam het goed. Het meisje keek vervolgens naar degene die de kat had omgegooid. “G-Gaat het?” Vroeg ze bezorgd, Ray moest echter beter uitkijken.. straks was het een eng persoon.

Pure verveling, geen idee waarom zoveel worden..