Ze was er met d'r domme kop achteraan gerend, natuurlijk was ze erachter aan gerend. Waarom zou ze het ook niet doen. De Eevee rende nu al enkele dagen voor haar weg, maar toch leek ze de hele tijd terug te keren. De brunette snapte er maar weinig van, maar wilde nu wel eens wat meer van het beestje weten. Daarom was ze achteraan gerend, het hotel binnen. En daar had ze me nu toch een spijt van. Arceus het was hier donker, vochtig en het rook er muf. Helemaal geen plek voor haar. Ze huiverde en keek om zich heen. Misschien kon ze het beste een van haar pokémon tevoorschijn halen. Eentje die niet al te groot was dan wel, aangezien het merendeel van haar team bestond uit bakbeesten. Ze pakte de laatste pokéball uit het rijtje en al snel stond er een Houndoom naast haar. Kratos was het kleinste lid van haar team, maar daarbij ook een van de sterkste. Bij hem voelde ze zich veilig, al had het heel lang geduurd. Ze kon prima naast de pokémon staan, maar op het moment dat hij moest aanvallen, vooral met vuur aanvallen, deed ze toch wel een stapje achteruit. De pijn in haar armen waren het levende bewijs dat ze geen groot fan van de pokémon was.
Met de Houndoom aan haar zijde, wandelde ze door het hotel heen, een onmogelijke poging doen om de Eevee te vinden. Ze schrok alleen wel op toen ze opeens een mannelijke stem hoorde en een aanval in haar richting. "Kratos, kijk uit!" riep ze geschrokken, maar de Houndoom bukte zich alleen maar naar voren toe en de Roll Out aanval ketste tegen zijn hoorns aan, waarbij de vonken er vanaf sprongen. Wat was dit nou weer?

Kratos gromde een keer, terwijl de pokémon voor hem stopte met spinnen en klaarblijkelijk schrok van de grote van de Houndoom die voor haar stond. De brunette keek eventjes vreemd op van de pokémon en pakte daarna haar pokédex erbij om te kijken welke pokémon het was. Shuckle is a Pokémon that resembles a small turtle. Its body is yellow and appears soft. Until they are in use, Shuckle's limbs appear limp. It is encased in a very hard red shell that has many holes in it. The holes in its shell are rimmed with white. Rather than actively hunting and foraging for food like most other Pokémon, it collects Berries and stores them in its shell. The Berries inside are liquefied and fermented by Shuckle's digestive juices, which it then consumes. These juices are also used to dissolve rocks so Shuckle can hide under them. It can be found in the mountains. Ze keek even naar de pokémon. Een vreemde eend in de bijt, dat was het zeker. De brunette knikte naar de Houndoom dat het goed was en Kratos blafte enkel een keertje, om daarna terug te keren naar zijn trainer. Ze had in de verte een stem gehoord maar wist niet zeker waar die vandaan was gekomen. Daarom nam ze maar het zekere voor het onzekere. "Kijk uit," riep ze de duisternis in, waarna ze zich op de Houndoom focuste. B<>"Kratos, gebruik je Flamethrower om lucht in de volgende gang te maken, oké?" de Houndoom knikte en al snel schoot er een vuurstraal door het donker heen.

Verder was er zo te zien niets aan de hand en ze besloot om Kratos aan de hand te houden, terwijl ze door de kamer heen wandelde. Eenmaal aan de andere kant van de gang keek ze eens goed om zich heen, maar vervloekte zichzelf dat ze niet goed kon zien het duister. Met een rode flits liet de Kratos terugkeren en besloot om een andere pokémon erbij te halen. Vivienne fluisterde iets nadat een witte flits een nieuwe pokémon te voorschijn liet komen en al snel werd de kamer helder verlicht door een Volcarona. Nu pas zag ze hoe een jongeman, iets ouder dan haar, tegen de muur aan stond gerukt met een Shuckle in z'n handen. Ah, dat was dus de Shuckle die Kratos net bijna had verbrand. Oops. Ze glimlachte wat onzeker, terwijl ze dichterbij kwam. "Sorry," zei ze zachtjes, op een iets wat verlegen toon. "Ik wilde je niet verbranden, maar ik weet dat hier genoeg dingen zitten die niet helemaal .. uhm .. menselijk zijn, om het zo maar te zeggen." Ze haalde haar schouders op. "Je snapt wat ik bedoel," kwam er daarna achteraan. "Hoop ik," schoot door haar hoodf heen.

Terwijl Nuria iets minder fel ging schijnen, zodat het iets minder pijn deed aan de ogen, fladderde ze iets meer naar achter toe. De brunette glimlachte eventjes toen de man voor haar begon te spreken en zei dat hij het wel snapte. Ze grinnikte zachtjes en krabde iets verlegen achter d'r hoofd, terwijl er een kleine rode blos op haar wangen verscheen. Arcues, ze was slecht in dit soort situaties. "Nee, ik ook nog niet, maar ik ben momenteel op zoek naar mijn Eevee die er van door is gegaan. Daarom had ik Kratos, de Houndoom, er op uit had gestuurd om haar geur op te pikken. Zonder succes momenteel," de brunette zuchtte zachtjes en keek even ongemakkelijk de duisternis in. Ze hoopte maar dat Naida het goed maakte en dat ze niet ergens gevangen zat. Ze zou het niet over haar hart kunnen verkrijgen als er iets met dat kleintje zou gebeuren, daarvoor had ze te veel moeite gedaan voor die Eeveen.

De brunette knikte toen de man vroeg of haar pokémon ook naar binnen was gerend. "Ja, ik ben bang van wel. Alles wat ze interessant vind, gaat ze achteraan. Ik snap nog steeds niet waarom dit hotel d'r aandacht kreeg, tho," zei ze met een schaapachtige glimlach op d'r gezicht. "Een Furret? Dat hoor je ook niet vaak. Kom je uit de buurt van Johto?" Ze had wel eens Furrets gezien toen ze in Sinnoh had gewoond voor een jaar, maar de meeste werden daar gebruikt voor Contests en dus had ze er nooit een van dichtbij kunnen zien.
Toen de man voorstelde om samen te gaan zoeken, knikte ze. "Lijkt me inderdaad een stuk handiger, ja," stemde ze mee in. "Oh, mijn naam is Vivienne trouwens en dit is Nuria, mijn Volcarona," stelde ze zichzelf daarna voor, terwijl de Volcarona vrolijk heen en weer fladderde en goudachtig stof naar beneden niet vallen. Opscheppertje af en toe dat het was.