After the fox

Waarom was ze hier ookalweer naar binnen gegaan? Had ze er überhaupt over nagedacht? Haar voetstappen weerklonken door de lege gangen. Lost hotel. Zo heette het, en geen wonder. Het was leeg, donker, eenzaam. Verlaten. Ja, lost hotel was precies de juiste benaming voor het gebouw. Maar gelukkig was ze er niet alleen. Immers had ze gezelschap van Cespéd. Ze had nu de mogelijkheid om hem te laten mega evolueren, doordat ze de Key stone in bezit had. Ze miste echter nog één ding; een Sceptilite. Dat zou ze binnenkort gaan kopen. Verder had ze Amarilla bij zich. De Fennekin had zich tussen haar armen genesteld, en sliep bijna. Alyss keek om de paar seconden om zich heen. Ze was voorzichtiger geworden na de aanvaring met haar vader. Bij een stem dichtbij schrok ze echt. Een eindje verderop zaten een blond meisje en een Ninetales. Het meisje kende ze, de Ninetales niet. Een beetje opgelucht liep de donkerharige erop af. "Uhm.. Hallo?" groette ze voorzichtig.

De grote fire type leek niet echt op haar gemak. Nu de blauwogige wat dichterbij kwam zag ze ook dat het geen normale Ninetales was. Het was een shiny. Was de blondine alleen maar in bezit van shinies? De vorige keer had ze een shiny Eevee bij zich. Die was awesome. Maar dat gold ook voor deze negenstaartige pokémon. "Hey," reageerde de andere persoon. Ze leek niet heel blij om Alyss te zien ofzo. Het was alsof... Wacht, hoe heette ze ookalweer? Lily ofzo? Iets in die richting. Uhm, oeps... "Uh... Is er iets?" besloot de donkerharige te vragen. De Ninetales was tussen haar en de andere trainers gaan zitten, alsof ze de blondine wilde beschermen. Cespéd werd ook achterdochtig, en plaatste zijn schouder net achter die van zijn trainster, opdat ze die net aan kon voelen, en zijn aanwezigheid duidelijk was.

Ze was aan het trainer. Oh, oké. Een klein glimlachje verscheen rond haar lippen, en ze knikte vervolgens even. Ze draaide even schuin naar achter, en legde haar hand even op de schouder van de grote grass type die er beschermend stond. Toen kon ze enkele stappen naar achter zetten. "Kan ik je helpen?" glimlachte ze. Alyss zou maar al te graag helpen met dit soort dingen. En ze kon altijd nog blijven kijken. Ze drukte even zachtjes met haar hand op de rug van de fire type in haar armen. De Fennekin werd wakker, en met een kleine kreun kwam het kopje omhoog. De coördinator nam Amarilla bij haar beide zijden, en zorgde dat ze op haar schouder kon zitten. Er was iets speciaals aan de pokémon. De Fox pokémon was namelijk de dochter van een van de pokémon van de blondine tegenover de donkerharige. De laatste had het niet door, maar de kleine pokémon wel. Ze sprong van haar zitplek af, en rende enthousiast op haar voormalige trainster af. Natuurlijk had het andere meisje de Fennekin maar kort gehad, maar de fire type koppelde het gezicht van de blondine aan haar moeder, en daar werd ze helemaal enthousiast van. "Amarilla-"

De blondine bedankte, maar zei dat ze liever alleen trainde. Nou, oké. Dat kon je hebben. Misschien was er iets vervelends gebeurd ofzo. De zwartharige knipperde even met haar blauwgroene ogen, en knikte vervolgens. "Oké," zei ze, en het verder zitten latende.
Arceus, waarom was die Fennekin zo ontzettend blij? Waarom had Alyss allemaal pokémon die absoluut te blij waren? Niet alleen de Fennekin, maar ook de Spheal, de Leafeon en de Milotic. Allemachtig. Ze snapte ook niet goed waarom het beestje zo vrolijk werd van... Tja, van wat. De Ninetales? Of het meisje? Geen flauw idee. In ieder geval was ze absoluut heel vrolijk. Ze schrok zich toch het apenzuur toen de grote fire type gromde, en meteen keerde ze terug naar haar trainster. "Raar ding," fluisterde de coördinator op het moment dat ze de Fennekin oppakte. Ze keek even naar de persoon aan de overkant van de gang en voelde haar oren warm worden. Ze wist niet wat ze nu moest doen of zeggen. Sorry dat ik je stoor? Moet ik je alleen laten? Of... Kan ik je misschien helpen? Ze wist het even niet, en keek maar een beetje ongemakkelijk naar de grond.