Lost

Adem in, adem uit Lilium. Het blonde meisje sloot haar ogen en leunde eventjes lichtjes tegen de muur. Ze deed een poging om zichzelf te kalmeren voordat ze helemaal zou doorslaan in emoties. Welke? Ze wist het niet eens, paniek, furie, verdriet. Ze was gewoon moe en dat maakte het er niet veel beter op. Eerst had ze het Pokémon Center hier niet kunnen vinden en natuurlijk was ze veel te trots om gewoon aan iemand te vragen waar het verdomde gebouw stond. Maar toen ze eindelijk, toch na het vragen van een willekeurige voorbijganger, wist waar het gebouw stond, was ze op het briljante idee gekomen om haar nieuwe Axew, Gilbert, een moment van vrijheid te gunnen. Met als resultaat dat de groene spruit er meteen vandoor ging.
Dus nu stond ze hier, tegen een muur, zoekend naar het groene draakje. Het was duidelijk dat deze nog steeds beledigd was om het feit dat hij gevangen was en dat hij zich er niet bij neer ging leggen. Eventjes drukte Lilium met haar vingers tegen haar voorhoofd, waarna ze Oz toch maar uit z'n Pokéball liet. "Gilbert is ervandoor," mopperde ze tegen de Vivillon. Beide keken ze meteen dezelfde richting op toen ze wat hoorden om de hoek en meteen rende Lilium erheen, Oz in haar kielzog. Toen ze de hoek om liep zat hij daar, rustig uit een vuilnisbak een weggegooide appel te eten. Bah. Maar dat was niet van het grootste belang. Met een sprong wierp ze zich op de onwillige Pokémon en greep ze deze stevig beet tussen haar armen. "Hebbes!" Gromde ze, terwijl ze de spartelende Pokémon stevig vast hield. Ze kneep even haar ogen dicht toen hij op haar brandwond sloeg, maar hield vol. "Gilbert gedraag je," gromde ze.

{Eerste post voor Therin/Samuel c: }

notes notes notes notes

let me live that fantasy

Binnensmonds mopperend hield ze de spartelende draak vast. Dit ging nog een lange, lange training worden wilde ze deze in toom krijgen. Eventjes slaakte ze een zucht, maar schrok meteen weer op toen ze een stem hoorde. Schaapachtig grijnzend keek ze over haar schouder. Arceus, je ging haar toch niet vertellen dat iemand dat gezien had. Een meisje keek met een licht vreemde blik op haar neer. Mooi wel dus. Haar glimlach werd wat krampachtiger en ze voelde een lichte blos van schaamte op haar wangen. Heerlijk dit. Wat een geweldige eerste indruk. Dit persoon zou waarschijnlijk voor altijd en eeuwig nu denken dat ze een incompetente trainer was. "Uhm.. Nou ja.. Het gaat we-" En toen besloot Gilbert dat hij maar weer eens los wilde en dat hij dit ging bereiken door zijn tanden in haar hand te zetten. "Auw!" Ze liet de Pokémon los en deze begon het weer op een lopen te zetten. "En nu heb ik het gehad." Gromde ze binnensmonds en ze greep zijn Pokéball beet. De rode lichtstraal was gelukkig sneller dan de Axew en zoog deze net zo hard weer in de Pokéball. Nu schaamde ze zich alleen maar meer. "Sorry dat je dit moest zien," mompelde ze, waarna ze naar de deuken in haar hand keek. Gelukkig had de Pokémon geen bloed getrokken. Zwijgend uit schaamte liet ze de Pokéball in haar zak glijden en kwam ze weer overeind, het stof uit haar kleding kloppend.

Smooth, very smooth dit. :'D

let me live that fantasy

Zwijgend wierp Lilium nog een licht treurige blik op de lichte bolling die de Pokéball maakte in haar zak. Dit ging nog wat worden, als die Axew niet wilde luisteren. Ze had gehoord over het temperament van draken, maar dat het zo vroeg al zo erg kon zijn had ze niet verwacht. Het was in een moment van verstandsverbijstering geweest dat ze het draakje überhaupt gevangen had. Maar opgeven ging ze op het moment nog niet. Er moest een manier zijn om Gilbert te laten luisteren naar haar. Ze keek op toen haar een flesje water aangereikt werd. "Dank je," zei ze meteen met een dankbare glimlach, waarna ze voorzichtig de dop eraf draaide en spaarzaam wat water over de plekjes goot. Ze wilde immers niet de hulp belonen met het wegspoelen van al het water. Voorzichtig gaf ze hierna dan ook de fles terug. "Aangenaam Therin, Cheers," zei ze vervolgens warm, "Mijn naam is Lilium en dit is Oz," ze gebaarde eventjes naar de Vivillon, die wat afwezig naar wat bloemen aan het kijken was. De Pokémon schrok op en keek om toen zijn naam genoemd werd. "En die kleine druktemaker die heet Gilbert.." Zei ze er wat aarzelend achteraan. "Ik heb hem gister pas gevangen en dit was de eerste keer dat ik hem eruit liet. Dat belooft dus nog wat te worden."

notes notes notes notes

let me live that fantasy

Lilium glimlachte naar het meisje tegenover haar en veegde haar vochtige hand af met haar mouw. Na nog een laatste inspectie, besloot ze dat het wel goed kwam. Haar armen hadden het de laatste tijd wel te voorduren gehad, helaas, maar daar was niks aan te doen. Ze keek weer omhoog naar het meisje toen deze opbeurend begon te spreken en ze voelde een lichte glimlach aan haar mondhoeken trekken. "Ik denk dat iedereen wel eens van dat soort Pokémon heeft," besloot ze vervolgens met hernieuwde moed. Het was dus niet dat zij gek was, het lag gewoon aan de Axew. Ze ging eventjes iets door haar knieën om beter naar Cheers te kijken. "Ze is geweldig schattig," besloot ze met een glimlach, "een Fennekin toch? Je starter?" Vroeg ze vervolgens, waarna ze weer wat meer overeind kwam. Als ze Oz niet had gehad, had ze zeker weten zo'n Pokémon gekozen. Misschien kon ze er later nog aan eentje komen, maar zeker niet nu. In het wild leefden ze niet. Misschien ooit maar eens bij een breeder buurten. "Doe je eigenlijk de gym challenge of ben je een coördinator?" Besloot ze toen maar te vragen om het gesprek gaande te houden. Ze hield niet zo van die ongemakkelijke stiltes.

Hahahaha, quality over quantity   

let me live that fantasy

Het andere meisje had het erover dat iedereen wel eens voor schut zou komen te staan. Eventjes verscheen er weer een lichte blos op het gezicht van Lilium te staan. Ze had dus echt helemaal voor schut gestaan, oh the joy. Maar ze slikte dit al redelijk snel weer weg, er was nu niks meer aan te doen. Eventjes kneep ze lichtjes in Gilbert's Pokéball. Jouw schuld. Maar toen besefte ze zich dat de woorden van het meisje wel meer aanduidden. Licht nieuwsgierig keek Lilium dan ook op. "Hoe bedoel je?" Besloot ze te vragen. "Wat hebben jou Pokémon dan uitgevreten?" Ze keek eventjes vanuit haar ooghoek voor een seconde naar Cheers. Die kleine schat zou toch niet zoveel problemen opgeleverd hebben? Ze verwierp het idee prompt. Nee, dat kon niet. Vooral omdat het meisje net vertelde dat Cheers al meteen goed luisterde.
Ze giechelde eventjes zachtjes toen de Fennekin een enthousiaste kreet maakte. Ja, echt super schattig. Hierna richtte ze haar blik weer op Therin, wie begon te vertellen hoe ze aan hun reis begonnen waren. "Wat heb je dan gedaan, in die jaren dat je niet gereisd hebt? Als ik vragen mag natuurlijk?" Vroeg ze, redelijk nieuwsgierig. Stil zitten en thuis blijven leek haar toch niet. Iets anders moest een beginnende trainer of coördinator tegen gehouden hebben, daar was ze van overtuigd. "Die lintjes komen nog wel!" Sprak ze bemoedigend, "en zeker die eerste gym komt wel goed met Cheers, het zijn ten slotte insecten, Cheers hakt ze wel in de pan." Zei ze met een knipoog, "ikzelf doe gyms, we zijn nu op weg naar Santalune," vertelde Lilium vervolgens. "Maar ook hier, nog geen bewijzen in de vorm van badges."

notes notes notes notes

let me live that fantasy

Eventjes knipperde Lilium verrast met haar ogen. "Nee dat is inderdaad niet prettig," reageerde ze ietwat verbaasd, al trok een lichte glimlach aan haar mondhoeken bij de gedachte aan hoe het eruit gezien moet hebben. Ze had wel eens Furfrou's gezien in haar jeugd en ze hadden er altijd sterk uit gezien. Maar zelf had ze het niet zo op het getrim en vond ze ze in hun natuurlijke staat mooier. Maar die mening hield ze op dit moment maar voor zich uit beleefdheid. Ieder zijn of haar ding. "Maar nu luistert hij dus wel goed?" Besloot ze toen maar te vragen. Ze nam aan van wel. "In het geval van ja, hoe heb je dat voor mekaar gekregen?" Vervolgde ze met een schaapachtige grijns. Wat was het geheim. Dan zou Gilbert immers misschien ook kunnen gaan luisteren. Maar ja, waarschijnlijk zou het gewoon een kwestie van overwicht of iets dergelijks zijn en dat moest ze dan maar gewoon gaan krijgen op het gegeven moment.
Bij het woord trimsalon werd ze iets ongemakkelijker. Echt niet haar ding. Maar ja, als de Pokémon er sterker door werd, dan was het voor het goede doel toch? Misschien was ze daarom wel een trainer en geen coördinator geworden. "Ik denk dat je na veel ervaring met Pokémon, een nog betere trimmer zal worden," zei ze met een glimlach. Je wis dan immers veel meer over Pokémon als je echt met ze in aanraking kwam. Ze had zelf best veel over Pokémon gelezen in boeken toen ze klein was, maar niks ging boven een echte Pokémon hebben. "Trimde je salon alleen maar Furfrou's of ook andere Pokémon?" Besloot ze toen maar te vragen. Het was immers best wel bekend dat Furfrou's heel erg veel getrimd werden. Maar konden andere Pokémon met lange haren dat ook krijgen?
Eventjes fronste ze lichtjes bij het horen van Therin's woorden over de Surskit. Ze was even helemaal vergeten dat die half water was. "Oh.. Daar heb je gelijk in ja," kwam er dan maar licht ongelukkig uit. Het was niet de bedoeling om Therin te ontmoedigen, juist om haar aan te moedigen. "Heb je geen Pokémon die sterk is tegen water?" Vroeg ze vervolgens, proberend het gesprek rollend te houden. Zijzelf had helemaal geen voordeel, zeker niet als Gilbert besloot om lastig te gaan doen. Ze wilde niet voor paal staan in de gym zelf immers.

notes notes notes notes

let me live that fantasy

Lilium's grijns werd wat breder toen ze de verklaring van Therin hoorde met hoe ze de Furfrou aan het luisteren had gekregen. Ze lachte eventjes kort. "Ik zal dat eens onthouden," reageerde ze al lachend, waarna ze eventjes kort tegen de Pokéball in haar zak tikte. Ooit zou Gilbert gaan luisteren, dat moest gewoon. Het zou haar persoonlijke uitdaging worden. Het was geen berg, het was een horde en dat moest ze zichzelf in blijven prenten. Het verhaal over trimmen kon ze wat minder mee, maar ze bleef glimlachen. "Zijn er niet ook Pokémon die het helemaal niet willen?" Vroeg ze toen maar. Haar moeder's Purrloin had er altijd een hekel aan gehad, maar tegelijkertijd, die was ook absoluut een vals kreng, gestuurd door Darkrai zelf dacht ze soms. Hoe vaak die haar wel niet te grazen had genomen...
Een Mareep? Was dat geen elektrisch schaap? Daar had ze wel eens over gelezen. "Een Mareep moet goed zijn voor een Surskit," zei ze vrolijk, "Een Surskit berust op snelheid, dus als je een paralysis erin krijgt.. Dan heb je hem al redelijk kreupel." Zei ze met een schouder ophaal. "Tenminste, ik zag een keer een gymbattle van de Santalune Gym op TV en die trainer was helemaal overweldigd omdat Surskit zo snel is," legde ze vervolgens uit met een voorzichtige glimlach.

notes notes notes notes

let me live that fantasy

Het meisje legde uit dat het een kwestie van overwicht was. Eventjes leek Lilium licht verbaasd en glimlachte toen vrolijk. "Dan heb je duidelijk genoeg overwicht," reageerde ze met een glimlach, "ik weet dan waar ik aan moet werken," sprak ze vervolgens met een lichte grijns. Ze moest gewoon meer overwicht hebben over de Pokémon en dan zou alles goed komen. Dat ging haar best wel lukken! Hoopte ze...
Het onderwerp verschoof al snel naar het gym gevecht en daar was ze meer in thuis. Ze voelde zichzelf bijna gewoonweg fanatieker worden. Haar glimlach werd wat breder en minder gereserveerd en haar hoofd begon te lopen met mogelijke strategieën die gebruikt konden worden in de wedstrijd. Het blonde meisje tegenover haar had ook zeker al haar plannen en daar dacht ze maar wat graag in mee. "Hmm.. Daar zit wat in," zei Lilium dan ook, waarna ze haar Pokédex pakte en Mareep opzocht. Die Pokémon kende ze nou net weer niet zo goed. "Misschien, als je Mareep het kent, kun je Cotton Spore gebruiken?" Vroeg ze met een glimlach, toen de ze details van de aanval gelezen had. Ja, ze hield van die Pokédex. Bij de volgende vraag werd haar glimlach wat verlegener. "Ik weet het nog niet," gaf ze eerlijk toe, "ik heb alleen Oz die ik echt in kan zetten tot Gilbert besluit te luisteren. Ik wil niet voor paal staan bij een gym gevecht. "

notes notes notes notes