20 and over

Raven zei dat het heel simpel was. Je noemde een getal en dan moest Raven dat aantal keren met het mes tussen zijn vingers slaan. Als hij zijn hand raakte, dan verloor hij en moest hij het getal aan slokken wegdrinken. Als hij zijn hand niet raakte, moest Aiden dit doen. Aiden nam een slok van zijn whisky. “En als je de plek ertussen mist beginnen je vingers te bloeden?” merkte hij nog eventjes vragend op. Ah wel, wat maakte dat ook uit. Hij haalde zijn schouders voor een moment op. Het meisje merkte op dat ze het maar moesten zeggen als ze een scheidsrechter nodig hadden en Aiden grijnsde zijn tanden bloot. “Of je doet gewoon mee. Ga je gang, Raven. Doe er maar ‘ns vijftien.”

Amore haalde opgelucht adem toen Arya het vuur had gedoofd en keek even om zich heen. Oh, Arceus. Deze kamer zag er niet goed uit. Misschien… Misschien viel er nog iets te redden? Nee, nee, vast niet. Haar oren zakten in haar nek, terwijl ze Nanook vragend aankeek. Al gauw schoten haar oren echter weer de lucht in en snelde ze naar de koelkast, om er een fles ketchup uit te halen en het voor Nanook te houden. Van ketchup werd ze blij! Misschien dat Raven en Aiden ze met Ketchup zouden vergeven?

Aiden vroeg of zijn vingers zouden gaan bloeden als hij miste. Raven snoof geamuseerd. "Als je erg ongelukkig neerkomt wel ja," merkte hij op. De barman die bezig was met het droogmaken van een wijnglas leek dit ook te horen, en waarschuwde even brommend dat hij geen bloed op zijn toonbank wilde. Raven draaide onopvallend met zijn grijze ogen en hield het mes toen boven zijn hand om het spel te beginnen. 'Doe er maar 'ns vijftien,' zei Aiden. Hij knikte, focuste zich op de vorm van zijn hand, en begon toen soepel tussen de ruimtes te tikken. Zo snel dat hij binnen een paar seconden alweer klaar was. Nee, dit had hij niet vaker gedaan hoor. Grijnzend draaide Raven weer met het mes in zijn hand en stak hij het heft toen uit naar zijn drankgezelschap. "Ik win," sprak hij droogjes. "Nu jij."' Omdat het meisje nog steeds alleen een water had, besloot hij deze ronde nog mee te doen. "Doe er maar tien om te beginnen." Raven was benieuwd of Aiden twee keer langs zijn vingers kon gaan zonder verwondingen. Zo ja, dan waren tien slokken nog wel oké.

Nieuwsgierig volgde Nanook de kleine pikachu toen deze naar de keuken toesnelde en weer terug kwam met een ketchupfles in haar handen. Niet begrijpend keek hij haar aan, maar uiteindelijk leek hij te snappen wat ze wilde en knikte hij blij. Ja, dat was een goed idee. Met ketchup werd iedereen blij want dan was je niet lelijk. Enthousiast rende Nanook naar de deur en trok hij de hendel naar beneden om hem met een zwaai open te trekken. In de deurpost werd hij verrast door een gedaante die duidelijk net hetzelfde van plan was. De bewaker keek even verbaasd op hem neer, en toen naar de kamer die ze zo mooi gemolesteerd hadden. Zijn ogen werden zo groot als een volle maan. "What the..." bracht hij ontzet uit, waarna zijn blik weer kwaad naar de Riolu ging. Nanook zag de bui al hangen en kon nog net uit zijn greep ontsnappen door vliegensvlug rechtsomkeert te maken. Met grote ogen snelde hij naar Amore. Rennen! Die man wou hen grijpen!