Bring it down~

Alana legde haar HoloCaster weg en gooide haar tas open, waar allemaal kleren in zaten. Ze gooide wat dingen uit de tas achter haar en een paar leuke dingen op het bed. Ze wou niet té overdrijven, maar ze moest er ook weer niet slordig uitzien weet je wel. Ze keek even naar John, die haar verbaasd aankeek. "Wat moet ik aan, John?" vroeg ze zuchtend, waarna ze naar de drie setjes keek die op haar bed lagen. Alana koos voor wat ze het eerste uit de tas had gepakt, een roze-wollige trui, een hoedje en een kort grijs broekje. Kou boeide haar niet zo, die koude cave was veel erger dan dit. Ze kleedde zich snel om en keek in de spiegel, jup dit zag er goed uit! Ze liet John terug keren en pakte de pokéball van Charles. Ze liet de Charmander uit de pokéball, met zijn grappige hoedje. Ze glimlachte even naar hem. "Ga je mee naar buiten?" vroeg ze aan hem, waarop hij vrolijk knikte. Ze deed de deur open en liet Charles naar buiten gaan, waarna ze de deur op slot deed en over de gang begon te rennen. Ze had iets te doen en daar was ze maar al te blij mee. Ze rende de deur uit, met Charmander achter haar aan. Eenmaal buiten zag ze Ludo nog niet, dus ging ze tegen de pokécenter aanstaan. Charles keek haar verbaasd aan. "We wachten even op iemand." zei ze met een glimlachje, waarna ze de lucht in de gaten hield.


OOC: & Marcus Ludovic
Outfit; *klik*

Ze stond er niet lang, of ze zag al iets in de lucht vliegen. Het was een harde dreun en ja hoor, een Salamence met een man op zijn rug. Arceus, was dat Ludo? Hij zag er best... opgedost uit? En dan stond ze nu in deze kleding, had zij weer oeps. Charles keek haar even ietwat angstig aan, maar Alana liep meteen naar de man en tikte hem op zijn schouder. "Ludo?" zei ze met een glimlach. Charles waggelde achter haar aan met zijn eigen fedora op. Grappig, Ludo had er ook 1 op. Arceus, ze was er echt niet goed op gekleed op dit moment, naja. Als het moest ging ze wel weer terug naar binnen en kleedde ze zich weer om. Maar, ze had niet echt gedacht dat Ludo die 'date' serieus genomen had. Ze slikte wel even, damn hij zag er wel goed uit.

Ludo draaide zich helemaal om, waardoor Alana eerst een beetje schrok, damn. Dat noemde je pas een man, de jongens die ze over het algemeen tegen was gekomen waren letterlijk jongens. "Alana" zei hij en glimlachte met een scheve glimlach. Alana glimlachte even naar hem, hij had zich er wel voor uitgedost hoor. Hij deed zijn Salamence terug in zijn pokéball, al leek deze zeer opgewonden te zijn. Charles verborg zich een beetje achter Alana's been, grote pokémon voor de kleine Charles waren geen goede combo. "Wel nu, je bent mooier dan je smsjes deden vermoeden. Ik had niet verwacht met zo'n knappe date te gaan vanavond" Alana bloosde en keek even weg. "Pff, je laat me weer blozen." sprak ze zachtjes. "Je ziet er goed uit.." vervolgde ze met een zwak glimlachje. Haar paarse ogen waren gericht op Charles die angstig keek naar de man voor haar. Ze rook zijn mannenluchtje zeer sterk, hij had zich hier echt voor opgedost he? En dan stond zij daar in een wollig shirtje en een kort broekje -midden in de winter-.

Ludo deed zijn fedora een klein stukje omhoog als begroetend gebaar voor Charles. Alana glimlachte eventjes naar de Charmander, die nog steeds een beetje angstig keek. "Ahem, ik vergeet dit bijna" Hm? Alana keek ietwat vragend naar Ludo en stond een beetje verbaasd te kijken toen hij haar een rode roos aanrijkte. "Alsjeblieft, Miss Bouvier" Huh, haar achternaam nog wel. Had ze die überhaubt wel ooit gezegd? Ze pakte de roos aan en rook er even aan. "Dankjewel," zei ze met een glimlachje. Ze pakte de pokéball van Charles en liet hem terug keren, ze zou vast niet in de problemen komen met een man die sterke pokémon had, toch? Ze glimlachte zachtjes naar Ludo, "Dus, waar gaan we heen?" vroeg ze met een glimlachje. Het zou vast wel een leuke avond worden, dat wist ze nu al wel.

"Volg mij maar, ik weet het perfecte optrekje" Hoorde ze hem zeggen, dan zou ze hem er maar op geloven, right? "Restaurant Aimer, dat is Frans voor liefde" Arceus, frans was nooit een goed vak van Alana. Ludo begon te lopen en Alana ging naast hem lopen, de lantarenpalen waren al aan, dat gaf voor haar gevoel een veel betere atmosfeer. "Het is wel een eindje lopen, niet heel ver maar zeker wel tien minuutjes" Tien minuten? Dat was niks! Dat zou ze zelfs kunnen rennen als ze dat wou. "Is dat een probleem? Ik kan je ook dragen?" Alana keek hem even verbaasd aan. "Dragen is wel een beetje overdreven of niet?" zei ze met een plagerig glimlachje. "Ik zou het zelfs kunnen rennen als ik het wou." zei ze vervolgens, "Maar samen lopen met jou is veel leuker." zei ze met een glimlach.

Het was best stil in het dorpje, de meesten waren al naar binnen in hun huis gegaan. Alana keek gewoon naar voren, terwijl ze wel de omgeving in de gaten hield. Als ze haar vader zag was ze weg, ookal was Ludo dan bij haar. Alana dacht toch even na of ze niet had moeten omkleden, hij leek het er echt voor te doen. Zo interessant was ze dan ook weer niet, maar als je haar wat alcohol gaf was ze veel interessanter. "Woon je hier dichtbij?" klonk er uiteindelijk. "Ik logeer in het pokécenter waar we elkaar ontmoette." zei ze met een lichte glimlach. "Komt omdat ik op doorreis ben, iedere keer ben ik wel weer ergens anders." vervolgde ze. Niet het meest interessante, dat wist ze ook wel.