Cecille grinnikte om de opmerking van Oskar. “In jouw verdediging, Sivar heeft ook de potjestraining gehad,” sprak ze tegen hem. Maar Sivar was een mensachtige pokémon. Ze kon het niet voor zich zien dat hij op een dierlijke wijze zijn overtollige lichaamsafval kwijt kwam. “Daar heb je gelijk in,” lachte ze om zijn volgende opmerking. Zelf had ze niet echt verstand van het Coördinatorschap of Contests, dus nam ze maar gewoon aan dat het een goed idee was. Cecille was veel te naïef en te dense om door te hebben dat hij het nu gewoon aan het improviseren was.

De blondine draaide zich op haar hielen om, riep nog een ‘be right back’ over haar schouder en beende achter Peridot aan om de meidenplee te vinden. Cecille had in eerste instantie geen flauw idee wat ze moest verwachten, maar toen ze de deur binnenkwam en de redelijke chique wc zag, viel haar mond toch bijna open van verbazing. Van alles dat ze had verwacht van dit ietwat goedkope restaurant stond dit absoluut niet op haar lijstje. Desondanks liet ze zich niet erg afleiden om haar behoefte te doen, waste ze haar handen vlak voor vertrek en liet ze die nog even drogen in dat fancy handdroogapparaatje aan de muur.

Toen ze terugliep naar haar tafeltje zag ze dat Peridot alweer terug was gekeerd. Huh. Ze had de Furret niet eens gezien van en naar de wc toe. Cecille ging terug aan tafel zitten en had een ietwat verbaasde uitdrukking op haar gezicht staan. “Dude, de wc’s hier zijn enorm fancy. Er hangt zelfs zo’n droger aan de muur!” Yep, dat had echt indruk op haar achtergelaten.

Haar enthousiasme werd beantwoord met een grijns, maar hij was niet zo enthousiast erover als zij dat overduidelijk was. “Yeah, dat ken ik, maar mijn handen drogen sowieso snel,” reageerde ze, terwijl ze de genoemde lichaamsdelen even bekeek. Ze waren alweer droog en dat was waar het om ging, toch? Haar aandacht werd echter al snel weer getrokken door Oskar, die een heel belangrijk detail van hun bezoekje hier opnoemde. De rekening. “Oh,” sprak ze al snel, terwijl ze haar handen terug op tafel legde. “Ik zou zeggen; ieder ons eigen ding? Tenzij fifty fifty eerlijker is... Wat vind jij?” Cecille was niet beroerd om voor haar eigen dingen te betalen, natuurlijk, maar als het goedkoper was voor Oskar, dan legde ze nog wel wat bij. Ze had toch nog genoeg geld op haar rekening staan, right? Als dit een date was geweest, dan had zij zelfs alles moeten betalen. Gold dat ook voor een vriend-date?  

Cecille knikte op het antwoord van Oskar en wachtte tot de ober was gearriveerd, want zelf hoefde ze die niet te roepen. Terwijl de jongen zich bezighield met de rekening, haalde de blondine haar portemonnee al tevoorschijn om te zien hoe ze zou moeten betalen. Contant kon nog, dus moeilijk hoefde ze niet te doen. Toen de blikken op haar werden gericht, haalde ze het benodigde geld tevoorschijn en gaf ze het aan de ober. “Asjeblieft,” sprak ze met een brede glimlach, waarna ze zich op Oskar richtte en de ober de tafel verliet. “Zullen we dan maar?”

De vier verlieten hun tafeltje, waarbij Sivar hun stoelen aanschoof want zo’n gentleman was hij wel, en begaven zich naar de in- en uitgang van het restaurantje. “Ah, dat was heerlijk,” bracht de blondine uit nadat ze een zucht had geslaakt. Toen ze door de deur naar buiten gingen, draaide ze zich op haar hielen naar Oskar toe. “Snel weer eens doen?” vroeg ze aan hem. Ze wist dat een afscheid nu wel zat te komen. “Of iets anders. Maakt mij niet uit! Het was heel gezellig,” liet ze vervolgens aan hem weten.