Hello 'nd goodbye +Cevella Greenday

Het leek er op dat Nathan de manier waarop haar pokémon hem begroette wel leuk vond. Logisch ook dat ze het zo netjes deden, het waren uiteindelijk toch contest pokémon. ”Dit is dus Achilles,” zei Nathan waarna hij een Axew uit zijn pokébal haalde. De kleine pokémon staarde haar stilletjes aan. ”Hij is nogal.. wantrouwend over ales en iedereen.” Vertelde Nathan, de blondine knikte begrijpend. Cevella ging op haar knieeën voor de kleine pokémon zitten. Voorzichtig stak ze haar hand in de richting van de Axew. Als hij haar zou willen begroeten door haar hand aan te raken kon hij zelf kiezen. "Het is goed hoor," zei ze liefjes tegen de pokémon.

De kleine pokémon besloot om haar hand niet aan te raken en zette in plaats daar van een stap naar achter. Het was zeker dat hij behoorlijk wantrouwend was. De Axew leek behoorlijk zeker van zijn actie en was daarom dan ook niet van plan om haar aan te raken. "Is er vroeger iets met hem gebeurd omdat hij zo wantrouwend is, of is hij gewoon zo van nature?" Vroeg Cevella aan Nathan. Door de baan van haar moeder wist ze wel dat bij een deel van de wantrouwende pokémon vroeger iets ergs was gebeurd. Andere waren gewoon erg wantrouwend van nature.

Nathan pakte zijn Axew op die vrijwel meteen aan zijn arm begon te klauwen. "Ik weet niet zeker of het volgende de juiste reden is maar het is wel een mogelijkheid." Zei de groen harige jongen. Door het gespartel van de pokémon werd een litteken op zijn arm zichtbaar. Cevella vermoedde dat dit waarschijnlijk de zelfde oorzaak had als die op zijn hoofd en zou er maar niet naar vragen. "Toen ik hem een jaar of vier terug had gevonden in Unova was hij onder een ingestorte pilaar te vinden, er leek geen uitweg mogelijk. Er was een grote kans dat het door een Pokémon gedaan was, misschien op het bevel ban een trainer. Tegen de tijd dat ik hem tegen kwam leek het niet alsof Achilles het zou gaan halen." Vertelde Nathan hoe hij aan de pokémon kwam. Inmiddels had Cevella een hand voor haar mond geslagen, wel op een rustige manier echter. "Goed dat je hem hebt gevonden dan!"

”Ja dat kun je inderdaad wel zeggen.” Zei Nathan terwijl Achilles gewoon door ging met het bijten in zijn trainer's arm. De blondine merkte dat de Axew harder begon te bijten aan de bewegingen die de pokémon maakte. ”Achilles.” Zei de groen harige jongen nu op een scherpere toon. Vrijwel meteen stopte de pokémon met bijten. Bèta was inmiddels naar de Charmeleon toegekropen en keek nieuwsgierig naar hoe deze er uit zag. Alpha was maar rustig ergens gaan liggen. De Raichu liep ondertussen richting Nathan en Achilles. Nieuwsgierig snuffelde de pokémon aan de kleine draaksoort.

Door Epsilon's gesnuffel begon de Axew zijn trainer weer te krabben. Cevella keek toe hoe de groen harige jongen de pokémon weer terug in zijn bal stopte. De blondine greep de Raichu bij zijn staart, hij wilde zich met de Charmander en Charmeleon gaan bemoeien. Het was goed dat Bèta zelf op onderzoek uit ging en dingen ontdekte. Epsilon was zorgzaam dus wilde hem overal mee helpen en alles begeleiden. Soms was het fijn maar regelmatig was het ook een hele taak. Even keek de muispokémon haar aan waarna hij rustig op een bankje ging liggen. De blondine rekte zich nog eens uit terwijl ze opstond."En goed geslapen?"

Het duurde een paar seconde voor Nathan antwoord gaf. ”Nee, eigenlijk niet.” Antwoordde hij, net zo makkelijk. Dat was in ieder geval een heel stuk minder werk en lopen. Een serveerster kwam hun kant op gelopen, ze vroeg of ze iets wilde eten. Cevella knikte vrijwel meteen, veel had ze deze ochtend niet gegeten. "Een sandwich graag," bestelde ze iets voor zichzelf. Hierna wendde ze zich weer tot Nathan. Nu ze hem toch had overgehaald om samen met haar te reizen naar de gym kon ze ook wel wat terug doen. "Wil jij iets? Ik betaal."

OOC: Kijk even naar je tag X"D

”Nee bedankt, ik heb net al ontbeten,” sloeg de groen harige jongen haar aanbod vriendelijk af. Cevella en de serveerster knikte beide bevestigend. De serveerster toetste een paar dingen in op een kastje, waarna de vrouw weg liep. Enkele seconden later kwam ze al weer terug met een broodje op een bord. Dit zette ze voor de blondine op tafel. Snel pakte Cevella haar portemonnee en betaalde de serveerster. Rustig nam ze een hap van de sandwich, het smaakte zeker goed. "Heb je al een plan voor je gymgevecht?"