{Open} Thundering

Het leek hem maar het beste om naar de Lumiose Badlands te gaan voor een training. Eerst had hij het in een of ander bos of park willen gaan trainen, maar dat leek hem uiteindelijk toch niet zo verstandig. Hij wilde namelijk niet dat hij een papiertje onder zijn neus geschoteld zou krijgen met daarop de rekeningen voor een nieuw bankje of het planten van een nieuwe boom. Nee, het was een stuk veiliger om in zo'n kaal gebied te gaan trainen. Zo nu en dan stoof er een kleine zandstorm op, maar vaak waren deze niet langer dan een paar minuten. August verveelde zich op dit moment nogal, hij had zin om iets leuks te kunnen doen. Nog heel even lopen en ze zouden ver genoeg van de bewoonde wereld vandaan zijn. Dan zou hij een keertje kunnen gaan trainen.
Totdat zijn blik op iets heel anders gevestigd werd. Een stuk verderop zag hij hoe verschillende gele lichtstralen insloegen op de grond, en met een stevige kracht ook nog waardoor de grond zo nu en dan trilde. Een lichte grijns kwam rond zijn lippen te liggen, zeker toen hij zag dat de trainer die erbij stond een blondine was. Met een kalme pas benaderde hij haar, in de rug. Het meisje liet haar pokémon ondertussen terugkeren en dat was voor hem een teken om zijn slag te staan. "Hallo daar!" zei hij dan dus ook met een redelijk luide stem toen hij vlak achter de blondine stond, amper een halve meter afstand.

TAG: Lilium NOTES:  xx

Gelukt. De blondine leek zich een ongeluk te zijn geschrokken want ze maakte een sprongetje, deed wat stappen naar voren en draaide zich toen naar hem om. Hij zag dat haar hand naar de riem die ze om had ging, waar wat pokéballs aan hingen. "Hallo.." bracht het meisje hierna wat twijfelachtig -en duidelijk geschrokken natuurlijk- uit. Een brede grijns had zich ondertussen rond zijn lippen gevormd, eindelijk had hij weer iets gevonden om zich mee te kunnen vermaken. Aan de blik in zijn mintgroene ogen was duidelijk een geamuseerde sprankeling te zien. "Het was niet mijn bedoeling om je een hartaanval te geven," zei de jongen toen luchtig als een soort van excuses, nog altijd zijn grijnzende blik op het meisje gericht.

TAG: Lilium NOTES:  xx

Nog altijd met een brede grijns op zijn gezicht keek hij neer op de blondine voor hem. Hij liet zijn handen wat nonchalant in de zakken van zijn donkere vest gaan en keek haar nog altijd geamuseerd aan. "Nee, sorry, ik had je niet aan horen komen," zei de blondine vervolgens. Ergens was het hem wel duidelijk dat deze blondine hier voor hem, hem voor geen cent vertrouwde. Niet dat dat iets was van groot belang op dit moment, hij was hier immers gewoon om een lolletje te trappen. Toen hij zag dat ze haar hand nog altijd bij haar pokéball hield trok hij vragend zijn wenkbrauw op. "Ga je je Banette op me afsturen?" vroeg hij vervolgens met een zoete toon en had zijn blik nog altijd niet afgewend van het meisje. Het leek hem wel logisch dat de meeste mensen hem niet vertrouwde, zeker niet met de blik in zijn ogen, de grijns rond zijn lippen en de plagerige toon in zijn stem. "Zo ja, dan begin ik alvast met rennen." Echter zag het er helemaal niet naar uit dat hij van plan was om te gaan rennen. De plagerige grijns zweefde nog altijd rond op zijn gezicht, nieuwsgierig naar de blondine kijkend.

TAG: Lilium NOTES:  xx

Waarschijnlijk was ze het wel van plan geweest, want haar hand schoot namelijk achter haar rug. "Ligt eraan," zei de blondine toen met een bepaalde stem die hem nog altijd liet grijnzen. Wat voor toontje was dat? Angst misschien? Of eerder achterdocht? Hij haalde zijn linkerhand weer uit zijn zak en veegde nonchalant een plukje haar voor zijn ogen weg. Hierbij had hij zijn blik voor een kort moment op de lucht gericht, maar al snel zakte deze weer terug op de blondine. "Zoals ik al zei, ligt eraan, als je hier bent om problemen te veroorzaken, dan zou ik gaan rennen ja," zei de blondine toen weer. Aha, dus ze wilde het zo gaan spelen. "Nou, voor zover ik weet heb ik nog nooit iemand lichamelijk verwond," zei hij toen op een luchtige toon en het leek er even op alsof hij nadacht, want zijn hand ging naar zijn kin en hij keek wat bedenkelijk. "En volgens mij heeft niemand ooit blijvende psychische problemen gehad, dus ik denk dat het wel goed zit." Hij richtte zijn ogen toen weer op de blondine en er was weer een richtige grijns op zijn gezicht.

TAG: Lilium NOTES:  xx

Het meisje leek wel zowat onder haar sjaal te willen gaan zitten, gezien ze deze nog wat verder over haar gezicht heen trok. Oké, dat was waarschijnlijk wel een beetje overdreven, maar hij vatte dingen altijd te groot op. "Als jij het zegt," reageerde de blondine toen, duidelijk nog altijd heel ongemakkelijk. August daarin tegen stond er nog altijd heel nonchalant en relaxed bij, duidelijk geen bedreiging voelend bij de aanwezigheid van het meisje. "Is er een reden dat je me aansprak?" vroeg de onbekende, jongere blondine vervolgens aan hem. De jongen richtte zijn mintgroene blik die de afgelopen paar seconden niet op haar gevestigd was geweest, nu toch weer op haar fijne gezichtje. "Nee." Zijn antwoord was kort, simpel en er was een duidelijk nuchtere toon in te horen. "Maar ik dacht dat iemand hier wel wat gezelschap kon gebruiken." Of hij met die iemand het meisje of zichzelf bedoelde, was ook voor hem niet eens honderd procent duidelijk. De grijns rond zijn lippen was nog altijd duidelijk aanwezig, en zou waarschijnlijk niet gaan verdwijnen ook.

TAG: Lilium NOTES:  xx

Nou, hij had in ieder geval de aandacht van het meisje te pakken. Ze keek geen moment weg van hem, ook al wist hij heel goed dat de reden heel anders was dan de reden die hij zich op dit moment voorstelde, maar wat gaf het toch ook. De blondine was duidelijk nogal nerveus met zijn gezelschap, waar hij zich niet al te veel van aantrok. "Oh.." reageerde het meisje toen op een wat stille toon. August had zijn blik weer op haar gericht toen ze begon met praten. "Nou, ik had zelf in ieder geval geen gezelschap nodig.." Het viel hem natuurlijk op dat ze hem niet meer aan keek, maar besloot de spottende opmerking die hij alweer klaar had liggen maar niet naar buiten te brengen. Zoals hij al eerder had gezegd tegen haar, hij gaf niemand blijvende psychische schade. Tenminste, tot op de dag van vandaag was het nog niet eerder gebeurd. Hij besloot haar zin simpelweg te negeren, want om zichzelf ergens uit te praten, daar had hij niet echt veel zin in. "Anyway, mijn naam is August." Zijn mintgroene gleden weer af naar de blondine.

TAG: Lilium NOTES:  xx

Terwijl hij zijn blik nog altijd op de blondine liet rustten, keek ze hem niet meer aan. Beetje onbeleefd misschien, maar als hij in haar positie had gestaan -en hij was een meisje geweest- dan had hij heel misschien ook wel zo gereageerd. Of gewoon niet. "Aangenaam," zei het meisje toen. "Mijn naam is Lilium," stelde de blondine zich toen voor. Lilium, bijzondere naam. De jongen had zijn lippen op elkaar en grijnsde lichtjes naar haar terwijl hij op de blondine neerkeek. Opnieuw streek hij een plukje haar voor zijn mintgroene ogen weg, dat gebeurde er nou als je haar altijd zo wild zat. "Maar ik denk dat ik verder moet, mijn Banette heeft hard getrained en ik denk dat hij wat rust in het Pokémon Center verdient," zei het meisje toen weer, duidelijk niet echt op haar gemak. De jongen verroerde geen vin en keek haar enkel aan. Zijn blik was voor een kort moment neutraal, zonder grijns, glimlach of een bepaalde blik in zijn ogen. "Je vertrouwd me niet, of wel soms?" vroeg hij vervolgens kalmpjes en keek naar het meisje. Hij kon wel zien dat ze zich helemaal niet op haar gemak voelde, en als ze er nu al vandoor ging had hij ook geen lol meer. "Anders loop ik wel met je mee naar het pokémon center, trouwens," zei hij vervolgens met een lichte grijns op zijn lippen en stak zijn handen nonchalant in de zakken van zijn donkere vest.

TAG: Lilium NOTES:  xx