{Open} Can't Reach!

Tsugumi was voor de zoveelste keer een wandeling aan het maken, tja omdat ze toch niks beters te doen had dan Kalos rond te reizen. Het was hier in ieder geval beter dan in Hoenn bij haar vader thuis. Haar Vulpix, Tyra, liep naast haar mee. Al wilde ze alles onderzoeken, was dit stadje best kil, maar het maakte niks uit, want ze was goed ingepakt in haar kleding. Opeens hoorde ze wat gekrijs. Tsugumi's aandacht werd gepakt door het geluid van een pokémon. Nieuwsgierig keek ze de kant op waar het vandaan kwam en niet ver van haar vandaan zag ze een Murkrow iets afpakken van een blond meisje. Ze bleef dan ook even stilstaan en Tyra stopte ook met lopen en keek ook nieuwsgierig die kant op. Tsugumi zag hoe het meisje riep dat de pokémon terug moest komen. De Murkrow had waarschijnlijk belangrijke spullen gejat. De vogel pokémon zat in de boom en tja natuurlijk gaf hij de spullen niet terug. De blondine probeerde nog een keer met een steen de pokémon te raken, maar hij ging er duidelijk naast. Tsugumi moest lichtelijk grinniken, want het hele gebeuren zag er best grappig uit. Haar Vulpix had ook alles gezien en had in ieder geval geen zin meer om te wachten. Tyra rende richting het meisje en ging vervolgens bij de boom staan, een soort van keffen, naar de Murkrow. Tsugumi dacht er geen seconde over na en rende achter haar pokémon aan. Ze kwam tot stilstand en keek de blondine aan met een glimlach "Heeft hij iets van je gejat?" vroeg ze lichtelijk nieuwsgierig waarna haar blik naar de Murkrow in de boom ging, die ook nog steeds met de tas daar triomfantelijk zat te zitten. Nee, ze had het echter niet zo op Murkrow's.

De Murkrow was haar duidelijk enorm aan het pesten en haar Vulpix deed een poging om de Murkrow 'bang' te maken? Maar goed, het gekef zou niet veel helpen en Tsugumi moest dan ook lichtelijk grinniken om haar Vulpix die zich groot probeerde te maken. Haar blik ging naar de blondine die vervolgens vertelde dat dat klopte en dat hij haar pokéballs had meegenomen. Haar blik ging even naar de tas die de Murkrow vast had. Dat zat er dus in. Het meisje klonk geërgerd en dat snapte ze ook wel, ze wilde zelf ook haar pokéballs niet kwijt raken. Ook al had ze maar twee pokéballs en had ze ook haar pokémon nog niet zo lang. De blondine schreeuwde vervolgens naar de Murkrow dat hij moest wachten tot ze haar Cheshire terug had. Tsugumi moest lichtelijk grinniken, het was best hilarisch dit. "Ik weet niet of ik veel kan doen" begon Tsugumi "Maar misschien kunnen mijn pokémon het tasje in ieder geval terug krijgen" zei ze er verder achteraan. Ze haalde haar andere pokéball tevoorschijn en gooide deze op. Met een lichte flits kwam haar Growlithe tevoorschijn. Ze stopte de ball terug en keek naar haar Vulpix en Growlithe die nu voor haar stonden. Ze konden waarschijnlijk makkelijker in die boom komen dan dat zij dat kon. "Jullie kunnen wel helpen die tas terug te krijgen he?" vroeg ze liefelijk aan de Growlithe en Vulpix. Naran, de Growlithe begon te kwispelen en haar Vulpix, Tyra, maakte een tevreden geluidje.

De blondine trapte nog een keer boos tegen de boom aan, maar dat was niet zo'n succes voor haar voet, dacht Tsugumi in ieder geval. De Murkrow zat hen gewoon uit te lachen en Tsugumi keek dan ook even nors naar de pokémon. Ze had haar hulp in ieder geval aangeboden en het meisje accepteerde het, maar ze moest wel lichtjes grinniken, zeker toen de Murkrow nog wat krijste. Haar blik ging echter naar de blondine die zei dat hij maar moest voelen dat hij geen 'trainers' moest pesten. Haar twee kleurige ogen keken het blonde meisje aan. Tsugumi grinnikte wat ongemakkelijk "Naja..." begon ze "Ik ben een coördinator, nog niet zo lang, maar ik zal mijn best doen" zei ze wat beschamend. Ze keek vervolgens naar haar Growlithe die haar kwispelend zat aan te staren. "Tyra doe er iets aan" mompelde ze waarna de Vulpix in de boom schoot en nu tegenover de Murkrow op de tak stond. Ja, snel en behendig was ze wel. Die Murkrow hoefde alleen het tasje los te laten. Naran ging onder de boom staan, nog steeds kwispelend. Hij moest maar even wachten, hij moest dat tasje opvangen als Tyra klaar met hem was. Tyra zette zich schrap "Doe een Quick Attack" zei Tsugumi rustig waarna Tyra op de Murkrow af schoot.

De Murkrow vond het allemaal zeer amuserend en deinsde achteruit door de Quick Attack. Haar Vulpix kon zichzelf nog net overeind houden op de tak en had ook door dat de tas langzaam aan het open gaan was. Het blonde meisje vroeg vervolgens of ze een coördinator was. Tsugumi knikte even kort, ja ze was inderdaad een coördinator, maar nog niet zo lang hoor. Het meisje zei vervolgens dat ze er leuke pokémon voor had en er verscheen een glimlach op Tsugumi's gezicht. "Dankjewel" zei ze geamuseerd "Oefening baart kunst zullen we maar zeggen" ze grinnikte lichtjes waarna ze weer naar haar Vulpix keek die weer aanvalmodus stond. Haar blik ging echter even terug naar het blonde meisje die zei dat als die tas nou verder open ging ze haar pokéballs terug kon krijgen. "Tyra, hetzelfde, maar dan wat meer mikkend op de tas" zei ze met een grijns. De Murkrow was sowieso overdonderd van de vorige Quick Attack en de tas ging al langzaam open. Tyra reageerde meteen, dit keer mikkend op de tas, om te zorgen dat de pokéballs eruit vielen. Het lukte haar om in ieder geval één pokéball uit de tas te laten vallen. De pokéball werd direct opgevangen door Naran die nog steeds blij kwispelend onder de boom stond. De puppy pokémon draaide zich om en rende naar de blondine om vervolgens speels de ball aan te geven. Geen idee wat voor pokémon erin zat, maar ze had er in ieder geval een terug. "Goed gedaan" zei ze vrolijk tegen haar Vulpix en Growlithe. Haar Vulpix zat echter nog in de boom, wachtend op het volgende teken.