Annoyed

Haar rode ogen stonden gericht op de kleine pokémon die voor haar stonden. Ze had heel lang gezegd dat ze het wilde houden met de twee pokémons die ze vanuit Kanto had meegenomen. En op de een of andere manier had ze nu ook nog eens een Growlithe en een Eevee voor haar neus staan. Niet dat ze het heel erg had gevonden, de Growlithe had ze op eigen kracht gevangen, nadat deze er met een ketting vandoor was gegaan, maar de Eevee had ze gekregen uit een Trade. Ze had de jonge pokémon omgedoopt tot Kaen en tot nu toe had het diertje voor aardig wat problemen gezorgd. Ze wist echt niet hoe de vorige eigenaar het had overleefd met de Eevee, maar tot nu toe was hij al drie keer ontsnapt, had twee keer haar spullen gestolen en vond het leuk om achter wildvreemde aan te rennen. En dat allemaal terwijl Shisa, haar Growlithe, er vrolijk keffend achteraan rende. Omstanders vonden het blijkbaar allemaal wel heel erg leuk wat ze met haar pokémon deed en de meeste lachte zich een ongeluk als ze weer eens achter de hond pokémons aan rende. ”Wat ga ik eens met jullie doen …” dacht ze hardop, terwijl beide pokémon met kwispelende staarten voor haar zaten. Lang kwaad zijn kon ze toch niet, maar ze meost wel eens iets aan hun karakter gaan doen. Net zoals ze met Ayla had gedaan, haar Sandslash was immers altijd een angstig figuur geweest, totdat ze evolueerde en er achterkwam dat ze sterk genoeg was om voor zichzelf op te komen. Sindsdien was Ayla een stuk vechtlustiger geworden, tot grote vreugde van Gin, haar Wartortle. Die had er nu een stoeimaatje bij en dat was duidelijk te zien. Het aantal schijngevechten was opeens een stuk hoger geworden en ze moest meer dan eens de pokémon uit elkaar gaan houden, anders zouden er nog serieuze wonden gaan vallen. Gelukkig waren Kaen en Shisa rustiger, voor nu in ieder geval. Wel had ze gebruik gemaakt van het kleine beetje geld dat ze bij zich had vanuit Kanto en had daarvan een steen gekocht. Ze rommelde in haar tas en pakte de Thunder Stone eruit. Shisa wilde eraan snuffelen maar Athena hielt de steen bij haar weg. ”Deze is niet voor jou, gekkie,” zei ze plagend tegen de Growlithe en keek naar de Eevee. Ook die kwam nieuwsgierig dichterbij, maar deed toch een voorzichtige stap naar achter toe. Athena wachtte geduldig af wat de Eevee ermee wilde gaan doen, ze wilde haar pokémon immers niet opjagen om te gaan evolueren. Ze had ervaring met de Eeveelutions, aangezien er sowieso al drie bekend waren in Kanto. Toen ze door andere gebieden heen ging voordat ze in Kalos kwam, leerde ze dat er nog eens vijf bij waren gekomen. Nu kon Eevee dus evolueren in een Jolteon, Vaporeon, Flareon, Umbreon, Espeon, Leafeon, Glaceon en Sylveon. Athena wist alleen uit de boeken hoe de laatste vijf eruit zagen, maar dat maakte haar niet zo veel uit. Ze was zelf ontzettend gek op de Jolteon geweest en had daarom ook besloten om Kaen daarin te laten evolueren. Ze draaide de Thunder Stone tussen haar vingers en keek erin. In het midden van de steen zat een kleine bliksemschicht, iets wat aan gaf dat het om een Thunder Stone ging. Kaen probeerde nog steeds dichterbij haar te komen om de steen te besnuffelen, maar ze hielt de steen wijzelijk nog eventjes op afstand. ”Ben je er zeker van Kaen? Wil je evolueren in een Jolteon?” Lang op antwoord wachtte hoefde ze niet, want de Eevee sprong tegen haar op, waardoor ze haar grip op de steen verloor en ‘m op de grond liet vallen. Direct ging de Eevee ermee vandoor en tikte er met z’n snuitje tegenaan. Athena kwam weer overeind, precies op tijd om te zien hoe de Eevee begon te gloeien. Hij werd groter, zijn vacht stekeliger en hij verloor z’n staart. Bliksemschichtjes schoten over de gele vacht van de Jolteon, toen het gloeien stopte. Hij liet een zacht geluidje horen, terwijl hij naar zijn nieuwe lichaam staarde. Athena glimlachte. ”Goed gedaan, Kaen. Nu ben je een echte Jolteon,” zei ze, met enige trots in haar stem en ze reikte uit naar de pokémon. Zijn vacht voelde zachter aan dan dat ze had verwacht, maar het voelde ergens ook … statisch? Dat zou waarschijnlijk wel het beste woord ervoor zijn. Shisa kwam nieuwsgierig dichterbij de Jolteon, die een klein stroomschokje naar de Growlithe sturen. De roodharige grinnikte zachtjes toen de vuurhond pokémon terug naar haar rende om achter d’r te schuilen. ”Niets van aantrekken, Shisa, Kaen bedoeld het niet zo,” zei ze rustig, terwijl ze de Growlithe begon te aaien en de puppy-pokémon uiteindelijk speels op d’r rug wist te krijgen. Al snel stond ze op en glimlachte. Ja, haar team begon er steeds beter uit te zien en voor de volgende gym had ze dat hard nodig. Daarom had ze er ook voor gekozen om nu Kaen te laten evolueren, want ze had al een beetje onderzoek gedaan naar de gym. De Surskit die gebruikt werd daar zou een goede tegenstander zijn voor de net geëvolueerde Kaen, die zo te zien stond te springen om z’n nieuwe electric aanvallen uit te proberen. De tweede pokémon zou een Vivillon worden. Een vlinder pokémon die ze eens goed zou gaan verbranden met Shisa. Hierdoor maakte ze helemaal geen gebruik van de pokémon waarmee ze naar Kalos was gekomen, maar Ayla en Gin zouden zeker ook een kans krijgen, alleen niet nu. Nee, nu was het de beurt aan haar twee nieuwste aanwinsten. ”Kom jongens, we gaan!” riep ze vrolijk, terwijl ze haar tas van de grond griste en weg rende. De Jolteon en Growlithe vrolijk achter d’r aan rennend.

Ze stopte voor het grote gebouw. Hier moest ze zijn, dit was de gym die ze wilde gaan uitdagen. Nu begonnen de kriebels toch wel een beetje op te zetten, ze was nooit echt een held geweest in gevechten, ze moest het meer van haar grote mond en sterke vuist hebben. Een zachte zucht rolde over haar lippen heen, terwijl ze door de schuifdeuren naar binnen liep. Al snel kwam ze in een grote ruimte, waar ze direct een klap op haar longen kreeg. Arceus de lucht was vochtig hier. Ze haalde enkele keren diep adem, totdat ze gewend was aan de lucht en stapte toen verder de gym in. In de verte zag ze enkele pokémon bewegen. Zou de Gymleader serieus gewoon pokémons in haar gym vrij rond laten lopen? Vreemde gebeuren, dacht Athena, maar haalde haar schouders op en liep rustig verder het gebouw binnen.
”Wie ben jij?” Achter haar stond een vrouw, ze zou begin twintig zijn, schatte Athena zo. Ze had een net in haar handen en er bungelde een verrekijker rond haar nek. ”Athena Stark, trainer. Ik ben hier om de gym uit te dagen,” reageerde de roodharige rustig. Er verscheen een glimlach op het gezicht van de vrouw. ”Dan zit je correct, juffie. Ik ben Viola, de gymleader van de Santalune City gym,” Er stond een glimlach op het gezicht van Athena toen de vrouw zich voorstelde. ”Nou, Viola. Zullen we dan maar?” stelde ze voor, terwijl ze langs het net liep, er stiekem een gat in porde met een naald die ze bij zich had, en naar het ene uiteinde van het veld liep. Viola was een beetje lichtelijk verbaast over de actie van de roodharige, maar haalde uiteindelijk haar schouders op en liep naar de andere kant van het veld.

”Surskit,” hoorde ze Viola roepen. Ze wachtte op een pokéball, maar die verscheen niet. Athena keek even dom naar de gymleader voor haar, dafuq? Waarom wierp ze niet gewoon een pokéball op? Pas toen merkte ze hoe een kleine blauwe pokémon in de richting van de twee trainers schoot en voor Viola tot stilstand kwam. Ah, haar pokémons zaten dus los in dit gebied. Gezellig …
Voor de zekerheid pakte Athena toch maar even haar pokédex erbij, ze had immers geen informatie over de pokémon buiten hun namen en types. Surskit is a blue insectoid Pokémon. Its body is round and has four long, skinny legs extending from it. It secretes oil from the tips of its feet, which enables it to walk on water as if it were skating. It has a yellow cap with a single antenna that can secrete a thick, sugary syrup or a sweet scent. The syrup is exuded when danger is sensed, while the scent is used to attract prey. Its eyes are dark and circular, and have small semicircular pink markings under them. It is known to inhabit ponds, rivers, and similar wetlands, where is feeds on microscopic, aquatic organisms. De pokédex was lekker verhelderend, met deze informatie kon ze best wel wat. Ze grinnikte en pakte een pokéball in haar hand. Ze had onderweg naar hier haar twee pokémon toch maar terug laten keren naar hun pokéball, omdat ze niet wilde dat de gymleader zou zien welke pokémon ze ging inzetten. ”Kaen, kom maar,” riep ze en uit de witte straal verscheen een Jolteon. De Lightning-pokémon geeuwde en rekte zich uit, waarbij er enkele elektrische stroompjes over zijn rug heen danste. ”Interessante keuze,” zei Viola tegen haar. ”Ik gebruik alleen het aller beste om de gyms te kunnen vernietigen,” kaatste ze snel de bal terug naaer de gymleader, die haar met een geïrriteerde blik aankeek, maar er verder geen woorden aan vuil maakte.
”Surskit, Quick Attack!” Viola begon meteen het gevecht met een snelle aanval en de Surskit schoot naar voren toe. ”Kaen, ren er op af met een Quick Attack,” reageerde Athena kalmpjes. De Jolteon sprong op en schoot razendsnel op de Surskit af. Op het moment dat hij dicht bij de blauwe pokémon was, veranderde Athena van strategie. ”Nu, Thunder Fang,” Elektriciteit sprong over de vacht van de Jolteon heen en hij zetten zijn kaken in de Surskit. Geknetter klonk toen de elektriciteit de kleine blauwe pokémon bereikte en hij een schreeuw slaakte. Toch leek de Jolteon niet los te laten. Gelukkig maar. ”Kaen, gooi die Surskit maar weg,” zei de roodharige luchtig en ze zag hoe Viola haar handen tot vuisten balde. Oh oh, ze zat de gymleader uit te dagen, dat was nou nog eens een leuk spelletje. De Pond Skater pokémon kwam moeizaam weer overeind, die Thunder Fang aanval had ‘m niet veel goeds gedaan. ”Surskit, Bubble,” Arceus, wat een saaie aanvallen kon dat kreng zeg. Geen wonder dat dit gevecht nooit leuk zou gaan worden. Athena zuchtte zachtjes en krabde wat verveeld achter haar hoofd. Wat zou ze Kaen eens laten doen? ”Gebruik Thundershock om de Bubble kapot te maken, val daarna aan met Quick Attack!” commandeerde ze de Jolteon. Deze werd omvangen door elektriciteit, dat hij met volle kracht op de Bubble afvuurde. De belletjes ontplofte en zorgde voor een wolk van stoom, waar Kaen slim gebruik van maakte met zijn Quick Attack. De Surskit was nog zoekend om zich heen aan het kijken, dat hij niet eens doorhad dat er een Jolteon door de stoom heen kwam. De Surskit kreeg een volle tik en schoof tegen een boom aan, waar die stil bleef liggen. Toch klonk er nog geen eindsignaal en de Surskit wist zich wonder boven wonder weer op te trekken. Athena gromde zachtjes en beet van frustratie op haar lip. Moest ze dat kreng gaan elektrocuteren ofzo? ”Surskit, Quick Attack!” werd er nog een keer geroepen en weeral kwam dat blauwe kreng op de Jolteon afgeschoten. ”Kaen, wacht,” was het enige dat ze tegen de Jolteon zei. Deze ging rustig zitten en wachtte geduldig totdat de Surskit dichtbij genoeg was. Nog even.. nog even.. Nu! ”Thunder Fang!” riep ze toen opeens en de Jolteon sprong razendsnel weer overeind om de Surskit van de grond te scheppen en tussen zijn tanden te elektrocuteren. Er klonk een kreet en daarna werd het stil. Kaen spuwde de blauwe pokémon uit en trippelde rustig terug naar Athena, wetend dat het gevecht al afgelopen was. ”Surskit is niet langer in staat om te vechten. Jolteon is de winnaar!” werd er opeens geroepen en de roodharige keek de gymleader met een gemene grijns aan. Ja, dat kreeg je ervan, als je pokémon niet sterk genoeg waren.

”Vivillon, leer dat grietje een lesje,” werd er toen opeens geroepen. Een pokéball verscheen en uit de witte flits kwam de vlinder pokémon te voorschijn. Athena zuchtte zachtjes en liet Kaen terugkeren. Hij had zijn best gedaan, nu was het tijd voor de volgende kandidaat. Ze gooide pokéball op, waaruit de Growlithe kwam, waarna ze haar pokédex pakte. Vivillon is a butterfly-like Pokémon with wings that come in a large variety of patterns. Vivillon's thorax is an elliptical shape divided into three segments, each with a different shade of gray. Its legs are also elliptical which are black on the lower half and grayish on the upper half. Vivillon has two black, circular hands and no visible arms. It has a round, grayish head with large, black, pixelated eyes and a pair of skinny antenna. It can spread its scales to calm an opponent's fighting spirit, as shown in the anime. Its wings' pattern is affected by the climate in which it lives. Wat schattig, een pokémon die verschillende kleurtjes kon hebben. Ze grinnikte zachtjes, wat een rotbeest was het toch. Daar zou Shisa eens goed tegen in kunnen gaan. Al hoe wel, voor nu zat de Growlithe nog achter haar eigen staart aan en Athena zuchtte zachtjes. ”Shisa,” zei ze op kalme toon, de Growlithe stopte en was direct één en al oor. ”We gaan dit gevecht winnen, jij en ik. Begrepen?” zei ze tegen de pokémon, die ze nog vluchtig een aai over d’r kopje gaf. Ze kefte vrolijk en ging toen in een aanvallende houding naar de Vivillon staan.
”Vivillon, begin met Poison Powder!” Ah, de gymleader dacht dus slim te zijn. Nou, mooi niet dus. ”Shisa, verbrand de poeder met je Ember aanval,” De Growlithe spuwde verschillende embers door het vergiftigende poeder heen, waardoor er een kettingreactie ontstond en het poeder verbranden. ”Nu, Flame Wheel!” Snel rolde de Growlithe zich op en rolde als een wiel van vuur in de richting van de vlinder. ”Vlieg omhoog, Vivillon,” sprak Viola kalmpjes, denkend dat ze zo dit gevecht wel zou kunnen winnen. Maar Athena was sluwer dan dat ze eruit zag. ”Shisa, boom,” zei ze enkel. Het wiel maakte een scherpe bocht en rolde zichzelf tegen een boom aan, waardoor ze de lucht in schoot en de Vivillon in de rug raakte. De vlinder kwam met een klap op de grond terecht en leek iets wat duizeling toen ze weer de lucht in vloog. ”Nu, Fire Fang,” Shisa kwam weer uit het wiel en rende op de vlinder af, terwijl haar tanden omgeven werden door kleien vlammetjes. De puppy-pokémon sprong de lucht in en viste de vlinder uit de lucht, om ermee op de grond te belanden en niet alleen te verbranden, maar ook eens wild door elkaar te schudde. ”Los,” bromde Athena toen maar, waarna Shisa de vlinder los liet en naar achter sprong. De Vivillon kwam moeizaam weer de lucht in gefladderd en schudde haar kleine kopje. Arceus wat een moeite werd er gedaan hier zeg. Ze had niet eens plezier in dit gevecht, ze kon dit zo makkelijk winnen. Maar goed, ze zou Viola gewoon zo kwaad mogelijk proberen te maken. ”Vivillon, Struggle Bug!” Voordat ze het door had zat de vlinder op de rug van Growlithe, die er meteen naar begon te bijten. Oké, dit had ze niet verwacht. Eerlijk was eerlijk. ”Shisa, probeerde vlinder eraf te krijgen met een Flame Wheel!” Nog met de vlinder op haar rug, probeerde Shisa zich om te rollen tot een vlammend wiel, maar Viola leek voorbereid te zijn. ”Sleep Powder,” Uit de vleugels van de vlinder zakte poeder naar beneden en voordat de Growlithe haar aanval kon voltooien, zakte haar oogjes al dicht en zakte ze door haar pootjes heen. ”Nee,” gromde ze zachtjes. ”Shisa, wordt wakker!” Maar de Growlithe was al diep in dromenland en begon zelfs zachtjes te snurken. Athena slaakte een zucht en sloeg met d’r hand op d’r voorhoofd. Oké, dit had ze niet zien aankomen. Ze zat net zo lekker in dit gevecht en nu opeens lag haar pokémon te slapen. ”Gebruik nu Gust,” De Vivillon had de Growlithe eindelijk los gelaten en was nu weer hoog de lucht in de gefladdered om een Gust aanval uit te voeren. De puppy-pokémon lag steeds rustig te pitten en nu werd er ruw aan haar vacht getrokken. Al snel werd de Gust aanval te veel voor het lichaamsgewicht van de puppy-pokémon en schoot ze achteruit, waarbij ze enkele koprollen maakte en tegen een verdwaalde steen tot stilstand kwam. Het zag er ergens best wel komisch uit, hoe ze daar zo lag. Haar kopje tegen de grond aan, haar achterpootjes half in de lucht stekend, terwijl de rest van d’r lichaampje over de rang van de steen heen bungelde. Ergens vroeg Athena zich af of de pokémon geen last van d’r nek zou krijgen zo, maar waarschijnlijk was ze diep genoeg in slaap om er niet eens iets van te merken. Niet dat Shisa er iets van doorhad, die sliep nog gewoon. ”Nu opnieuw Struggle Bug!” de vlinder kwam weer op de Growlithe afgevlogen, maar de puppy-pokémon geeuwde en wist zichzelf met enige moeite uit haar vreemde houding te krijgen. Ze wankelde wat op haar poten en verloor haar evenwicht, waardoor ze wonder boven wonder de aanval de vlinder ontweek. ”Shisa, gebruik Ember om de Vivillon uit de lucht te krijgen,” commandeerde Athena haar pokémon. Deze draaide zich om en richtte de embers op de vlinder. Het merendeel van de aanval werd ontweken, maar één van de embers kwam tegen haar vleugel aan en zorgde ervoor dat ze een noodlanding moest maken. ”Snel, Shisa, maak het af met een Fire Fang!” De Growlithe schoot naar voren toe, ving de Vivillon mid-air op en zetten haar brandende tanden erin. Ze schudde de pokémon woest heen en weer toen ze op de grond terecht kwam en gooide haar daarna tegen de grond aan. Nu was het wachten of de vlinder weer overeind zou komen of niet …