First Gym

Al aardig wat mensen had de jonge jongen ontmoet. En het waren ook aardige mensen. Sinds hij uit huis was voelde hij zich erg op zijn gemak. Toen hij weg ging had hij het spannend gevonden, omdat hij dan een hoop moest los laten. Het was niet zeker of hij zijn oma ooit nog zou zien of spreken, gezien zij al aardig op leeftijd was. Verder had hij altijd gewoon een makkelijk leventje gehad, en om dan je veilige haven te verlaten was gewoon spannend. Het feit dat hij makkelijk had geleefd maakte hem gelukkig niet arrogant of verwend, nee dat zeker niet. Hijzelf mocht het dan makkelijk gehad mogen hebben, mensen om hem heen juist niet, daarom waardeerde hij zijn leven wel. Dit maakte ook dat hij bereid was om mensen te helpen die het niet altijd even makkelijk hadden.
Nu was het zo ver dat Renier zijn eerste Gym in Kalos wou gaan doen, de Santalune Gym. Hij was op weg naar het plaatsje met zijn drie pokémon aan zijn zijde. Miaka, zijn Growlithe liep voorop, Akuma zijn Houndour hield alles nauwkeurig in de gaten, Ishi, zijn Poochyena, liep naast hem. Deze Gym wou hij doen met Miaka en Akuma, omdat het beide Fire Pokémon waren, en Bug daar slecht tegen kon. Hij had al wat research gedaan naar de Gym, en was er van overtuigd dat dit lukken moest.
Hij kwam Santalune town binnen en staarde even om zich heen. Hij was hier al eerder geweest, ook om er achter te komen waar de Gym zich bevond. Deze had hij gevonden, en nu was hij hier om de Gym ook echt te gaan doen. Eerst wou hij wat eten, samen met zijn pokémon om goed op krachten te zijn, zowel fysiek als mentaal, vooral mentaal voor Renier dan. Fysiek moesten zijn pokémon helemaal fit zijn. Hij betrad een super markt, nadat hij zijn Pokémon, behalve de Poochyena terug geroepen had. De Houndour en Growlithe moesten nu sowieso in de rust. In de supermarkt kocht hij een bakje fruit, twee sandwiches, en een bakje vlees. De sandwiches waren voor hemzelf, het bakje fruit en vlees zou hij verdelen over zijn Pokémon. Buiten de supermarkt ging hij naar een parkje, dicht bij de gym, waar hij ging zitten op een bankje, en zijn twee Pokémon terug riep. "Goed, Miaka en Akuma, jullie moeten nu goed eten zodat jullie helemaal op krachten zijn," zei hij tegen de twee Pokémon, terwijl hij hun deel van het voedsel gaf. De rest gaf hij aan Ishi, en zelf at hij de sandwiches op. Miaka sprong enthousiast op met zijn tong uit zijn bek terwijl hij afwachtend naar Renier keek. Renier grijnsde breed. "Ja, Miaka, we gaan er voor!" Zei hij waarna hij opstond. Ishi en Akuma hadden hun eten ook op. Hij pakte de twee Pokéballen waar Miaka en Akuma in thuishoorden, en riep de twee Pokémon terug. Tijdens zijn wandeltocht naar de Gym toe was het belangrijk dat de twee Pokémon uitrustte.
Voor de Gym bleef hij staan. Nu hij er stond voelde het toch spannender aan dan dat hij gedacht had. Hij haalde diep adem, en opende de duur. Dit ging hij doen, en dit ging hem lukken. Hij liep naar binnen, en al snel stond er een slanke dame voor hem. Dit moest de Gymleader zijn. "Welkom, ...?" Renier glimlachte. "Renier Laroche, mevrouw," zei hij. "Mijn naam is Viola, en zou mag je me ook noemen. Jij bent hier vast en zeker voor de Gym, of niet soms, jonge trainer?" Vroeg Viola. Renier had haar naam wel geweten, maar het was voor hem niet meer dan normaal om iemand als een Gymleader beleefd te benaderen. "Ja, ik ben hier inderdaad om u uit te dagen," klonk zijn stem vastberaden, waarbij hij zijn kin in de lucht hief. Zijn Poochyena grijnsde en blafte. "Kom dan maar mee, Renier," sprak de vrouw.
Renier volgde Viola en dacht bij zichzelf na hoe hij dit aanpakken ging. Waarschijnlijk was de eerste keuze aan hem, en hij zou als eerste zijn Houndour inzetten. Growlithe zou beide pokémon gemakkelijk aan kunnen, dat was een feit. Zijn Houndour ook wel, maar hij was toch nog niet zo ver als zijn Growlithe. Toch wel zenuwachtig, ondanks zijn zelfvetrouwen, streek hij met zijn hand door zijn haar, waarna hij zijn armen over elkaar deed. Hij haalde diep adem, en nam opnieuw een sterke houding aan. Viola moest niet gaan denken dat dit een eitje worden ging, in tegendeel. Terwijl ze naar de plek toe liepen waar de Gym plaats zou vinden, keek hij om zich heen om in zich op te nemen waar hij zich bevond. Het was mooi hier, en hij vroeg zich af of Viola hier ook woonde. Hoe dan ook, voor dat soort dingen was Renier hier niet gekomen, nee, hij was hier gekomen om zijn eerste Badge in Kalos te verdienen. En deze ging hij zeker verdienen. Hij had zijn Pokémon hard getraind, al iets van drie jaar. Dus als dit niet lukken ging? Nee, hij zou nergens van uit gaan, ook al was de kans gewoon ontzettend groot.
Ze kwamen een grote zaal binnen, waarin een plek voor hem en een plek voor Viola, in het midden was het veld waar de Pokémon tegen elkaar vechten zouden. "Goed, neem maar plek," klonk de stem van Viola. Renier grijnsde breed en nam inderdaad plek. "De eerste zet is aan jou, Renier, kies je Pokémon." Renier hief zijn kin, en pakte de Pokébal. "Houndour, ik kies jou!" Klonk zijn stem waar na Akuma verscheen. Akuma brulde en nam een vechthouding aan. De Pokémon leek uit zichzelf al meer kracht uit te willen stralen, en daar deed de Houndour duidelijk zijn best op. Renier grinnikte in zichzelf en keek trots naar zijn Houndour. Een leven zonder zijn drie canine-pokémon in beelden kon hij al niet meer, zolang had hij ze ookal, wat zou hij nog zonder ze moeten? Zij waren zijn maatjes geworden. Om dit avontuur te ondergaan met deze Pokémon voelde geweldig, dit had hij zeker niet ander gewild.Viola keek ietwat benauwd, ze had vast gehoopt op een Pokémon die geen fire-type was. Helaas voor haar was Houndour een dark-fire Pokémon. Zijn volgende zet zou ze ook niet geweldig vinden. "Goed, Surskit, ik kies jou!" Klonk haar stem, toch vastberaden. Renier grijnsde. "Laten we niet te lang stilstaan, Akuma! Doe Ember!" Beval hij zijn Pokémon. De Houndour grauwde en opende zijn bek. Hij had zijn snoet recht op de Surskit gericht, en vele kleine vuurballetjes schoten op de Surskit af. "Surskit, ontwijk de aanval!" Riep Viola, de Surskit sprong opzij, maar werd toch geraakt door de zee van vuurballen. Het was al duidelijk dat zijn eerste aanval veel schade had aangericht. Wat Renier even vergeten was, was dat de Surskit ook beschikte over wateraanvallen. Echter stond zijn Houndour sterk in zijn poten. "Surskit doe Bubbel!" Riep ze. "Akuma ontwijk de aanval en doe nog een keer Ember!" Riep hij zijn Pokémon toe. De aanval mislukte doordat hij toch werd geraakt door de aanval van de Surskit. Gelukkig had de aanval niet heel veel effect op de Houndour, gezien het verschil van level. "Oké! Doe Quick Attack, Surskit!" Renier ging dit niet laten gebeuren. "Doe Smog, Akuma! En ontwijk de aanval" De  Houndour ontweek de aanval van de Surskit, opende zijn bek, en een dikke laag mist, als het ware, verliet zijn bek. Deze aanval moest de Surskit vergiftigen, als het ware. Viola beet op naar lip, maar liet verder niet blijken dat ze hier gefrustreerd van raakte. "Kom op! Quick Attack!" Klonk de stem van Viola nog een keer. De Surskit schoot op de Houndour af, en viel hem aan. "Ember, nu!" Klonk zijn stem. Akuma opende zijn bek, en terwijl de Surskit op hem afschoot, werd de Pokémon belaagd met allemaal sintels van vuur. Natuurlijk had de aanval Smog ook zeker schade achtergelaten bij de Surskit. Het was een aanval dat de Pokémon geleidelijk zou verzwakken, de aanval Ember had het dan ook zeker afgemaakt. Onder de brand wonden bleef de Surskit roerloos op de grond liggen. "Je hebt je best gedaan, Surskit," murmelde Viola toen de Surskit niet meer in beweging kwam. Een steek van meelijden ging door Renier heen terwijl hij naar de kleine Pokémon keek. Dit was gewoon niet eerlijk geweest, en dat zou het volgende gevecht ook niet zijn. Hij haalde met een zucht de Pokébal van Akuma uit zijn broekzak en liet de Pokémon terugkeren in de Pokébal. "Dankjewel, Akuma," fluisterde hij, waarna hij de Pokébal terug stopte in zijn jas. Nu was het tijd voor het tweede gevecht.
'Vivillon, ik kies jou!" Klonk de stem van Viola. Een prachtige vlinder Pokémon kwam in beeld en maakte een tjirpend geluid. Renier grijnsde. "Growlithe! Jij mag nu!" Klonk de stem van Renier terwijl hij de Pokébal naar voren hield waar Miaka uit kwam. Hij blafte luid en ging klaar staan in een gevechtshouding. De eerste zet was nu voor Viola. Hij hoopte dat dit gevecht iets waardiger zou zijn, al betwijfelde hij het. Hij perste zijn lippen op elkaar. Waar maakte hij zich druk om? Hij moest juist blij zijn dat het voor nu nog makkelijk ging. En als het echt zo erg was geweest had Viola hem wel tegen gehouden. Dat had het gewoon niet gemogen, punt. Hij vermande zich, en zette een vastberaden houding op. En wie wist wat er gebeuren ging? Misschien was dit gevecht toch waardiger dan hij dacht. Waarschijnlijk niet, maar dat deed er niet toe. "Oké, Vivillon, Gust!" Klonk de stem van Viola. De Vivillon voerde de aanval uit, en het had wel wat effect op zijn Growlithe. "Doe Flame Wheel, Miaka!" Riep hij zijn Growlithe toe. De Growlithe sprong in de lucht en rolde zich op tot een bal van vuur waarna hij een salto maakte en draaiend als een wiel op de Vivillon afschoot. Hij raakte de arme Pokémon vol op, en de Vivillon was even in de war. "Sleep Powder, Vivillon!" Renier beet op zijn lip. Miaka leek wat versuft te raken. "Verman je, Miaka, doe Ember!" Beval hij. Growlithe schudde met zijn kop en opende zijn ogen, waarna er allemaal vuurballetjes uit de bek van de Growlithe kwamen, en op de Vivillon afschoten. De aanval was effectief, maar ongecontroleerd, wat maakte dat de Vivillon misschien geraakt was door de kwart van de aanval. Dit kwam duidelijk door de Sleep Powder van de Vivillon. "Struggle Bug!" Riep Viola. De Vivillon voerde de aanval uit, en het had effect op de Growlithe. Echter had Miaka zich al wat weten te herstellen. "Miaka! Bite!" Riep Renier Miaka toe. Miaka schudde zijn kop, duidelijk nog wat versuft, maar de Pokémon hield zichzelf sterk en schoot toch recht op de Vevillon af, waarbij hij sprong, en de Vivillon goed hard beet. Een klagelijk geluid kwam uit de Vevillon, de aanval was effectief geweest. "Hou vol! Doe Powder!" Dat deed de Vevillon. "Miaka! Flame Wheel!" Reageerde Renier direct. De door Vuur omcirkelde Growlithe maakte een salto in de lucht, en schoot met een verbazingwekkende snelheid op de Pokémon af. Ondanks haar vermoeidheid, ze was echt snel, en raakte de Vevillon toch vol op. Het was een redelijk waardig gevecht geweest, en de Vivillon was toch sterker geweest dan Renier gedacht had. De Vevillon lande met een plof op de grond, en bleef daar roerloos liggen. Toch ging er een steek van meelijden door zijn zachte hart heen. Renier was gewoon te lief om te zien hoe Pokémon wel echt pijn hadden, en dat had de Vivillon toch duidelijk. Echter had hij ook opgemerkt dat beide Pokémon er plezier in hadden gehad. Tevens was dit een voordeel voor beide Pokémon, ze werden er beide sterker van, en deden meer wedstrijd ervaring op. Al had de Vivillon al een joop gevechten achter de rug, dat wist Renier zeker. De Growlithe gaapte en strompelde bij de Vivillon vandaan. Een paar stappen bij de vlinder Pokémon vandaan ging de Growlithe liggen. Renier pakte zijn Pokébal, klaar om de Growlithe terug te roepen.

2010 Woorden