“Wat leuk om te horen dat Sinnoh je interesse wekt! Veel trainers hebben de regio namelijk niet als eerste of tweede keuze. Sinnoh is heel mooi. Ik denk dat heel veel mensen de schoonheid onderschatten. Bovendien worden er de beste contests gehouden, maar dat is denk ik meer een mening dan een feit.” Het was leuk om te horen dat Oskar zo enthousiast was over zijn thuisregio. Zelf kon ze Kalos ook aan iedereen aanraden en wist veel van de must-sees in de regio uit haar hoofd. “Lumiose zou ik ook nog wel een keer grondig willen uitpluizen. Prachtige stad, al ben ik wel bang dat ik verdwaal soms. Heb je nog tips voor dingen die ik daar absoluut zou moeten doen?” Vroeg de jongen vervolgens. Dat was zeker een goede vraag, must-sees in Lumiose... Daar wist ze er wel een paar van. "Je moet de Prism Tower zien, dat is overigens ook de Gym. Ook moet je maar eens 's avonds door de stad lopen, de lichtjes zijn prachtig. Maar je moet wel proberen om de lugubere wijken een beetje te ontwijken. Oh ja je mag trouwens ook wel even bij mij op bezoek komen hoor," zei ze met een vriendelijke lach op haar gezicht.

“Lugubere wijken in Lumiose? Hebben ze die?” Vroeg Oskar duidelijk als een grap, Cevella glimlachte terwijl ze haar hoofd licht schudde. Ondertussen leek de jongen zich in zijn taart te verslikken waarna hij een slok van zijn drinken nam. “Meen je dat? Maar je kent me pas net. Durf je dat wel aan?” Vroeg hij vervolgens lichtelijk verbaast. De blondine moest glimlachen om zijn verbaasde reactie. “Ik bedoel, niet dat ik een of andere enge huurmoordenaar met een bijl ben of zoiets, maar meestal zijn meisjes voorzichtiger.” Verklaarde hij zijn verbaasdheid even. "Neh dat ben je niet, daar ben je veel te klungelig voor," lachte ze waarna ze even een seconde stil was. "Ik heb al wel wat meegemaakt hoor," zei ze schouder ophalend. Zo was het nou eenmaal, daar viel niets aan te doen.

“Hey!” Riep de jongen met een wat beledigde toon in zijn stem. “Okay okay, misschien heb je gelijk. Ik zie het mij nog wel gebeuren dat als ik een bijl vastpak, de bovenkant er af valt.” Gaf hij daarna toch wel wat grappend toe. Cevella moest lachen doordat ze het hele ding al zag gebeuren in haar hoofd. Behoorlijk grappig zou dat wel zijn. “Maar zelfs als ik geen moordenaar met een bijl ben, wat als mijn onhandigheid er voor zorgt dat ik iets kostbaars van je sloop? Het lijkt me dat je dat niet wil hebben.” Vertelde hij vervolgens, daar hoefde ze niet echt lang over na te denken. "Veel waardevols is er niet in m'n huis en anders verstop ik het wel gewoon."

Terwijl Cevella praatte nam de jongen nog een hap van zij praatte. “Nou, prima,” zei Oskar na het doorslikken van het eten met een slok van zijn cola. “Dan is dat afgesproken. Ik bedoel, voor een echte afspraak hebben we nog een dag en tijd nodig lijkt me, maar… ja.” Het kwam weer wat onhandig over al snapte ze wel wat hij er mee bedoelde. “We kunnen op zijn minst Holocaster nummers uitwisselen? Als je er eentje hebt, tenminste.” Vervolgde Oskar waarna hij nog een hap van zijn taart nam. "Ik geef je m'n nummer wel en dan moet je me een dag of twee voor je verwacht in Lumiose aan te komen een berichtje sturen of bellen." Vertelde ze waarna ze in haar tas naar haar Holocaster begon te zoeken. Na zo ongeveer de hele tas overhoop gegooid te hebben haalde ze het witte apparaatje er uit. Snel zocht ze haar nummer op waarna ze haar Holocaster op tafel richting Oskar legde.

De zwartharige jongen begon wat op beide Holocasters te doen waarna hij de hare terug schoof over de tafel. “Zo, nu heb je mijn nummer ook,” zei hij net op het moment dat Cevella zag dat ze een nieuw berichtje had van een onbekend nummer. "Dan hoef je niet vreemd op te kijken als iemand opeens een bericht stuurt dat hij bij je langs wil komen." De blondine glimlachte waarna ze haar Holocaster terug in haar tas stopte. Anders zou ze hem toch maar vergeten, Oskar's nummer kon ze later ook toevoegen. "Dat is me al eens gebeurd, dat was een vriend van me die een nieuw nummer had en het leuk vondt om een grap met me uit te halen."