Masked Ball | Lost in my own back yard

Het vuur kwam steeds dichterbij. Alyss schoof angstig verder naar achteren, maar het duurde niet lang voordat ze de ruwe muur van de ruimte tegen haar rug voelde schuren. In paniek begon ze te trappen met haar voeten tegen de grond af, alsof ze de muur weg kon duwen. Maar dat kon niet. En plots deed ze iets wat ze nooit zou hebben gedaan als... Als haar benen niet aangestuurd werden door een onzichtbare kracht. Ze liep recht de vlammen in. Ze gilde eerst uit angst, maar ze verstomde van verbazing. Ze voelde geen pijn. Hysterisch begon ze te lachen, uit opluchting. Zolang het kon ging ze midden in de vlammen liggen, en keek hoe de oranje gloed overal om haar heen oplaaide.

Wat begonnen was als een nachtmerrie, was geëindigd in een bijzondere droom. Bijzonder op een positieve manier. De jonge coördinator ontwaakte met een glimlach op haar gezicht. Na het openen ervan sloot ze haar ogen toch nog even, om na te genieten van de kleur van het vuur. Maar kleuren verdwenen en ze lag in een donkere ruimte in een pokécenter. Het enige licht kwam van Promise, die een halve meter verderop lag te soezen, met Mañana tegen haar aan. Haar vlammetje doofde niet, zelfs niet als ze sliep. Met dezelfde glimlach keek Alyss naar het tafereel van haar beide dierbare pokémon die er zoetjes lagen te slapen. Terwijl ze ernaar bleef kijken stond ze op. Ze had tegen de muur zitten slapen. Alyss was geen zwerver, maar ze ging echt niet buiten een tent op zetten. Vooral nu het winter was sliep ze liever in een donkere gang in een pokécenter. Ze schudde haar haar uit de vlecht die ze de vorige avond gemaakt had. Ze reikte met haar hand naar Promise en Mañana, en schudde eventjes zachtjes aan beide lichaampjes. Met een slaperig kreuntje kwam de Cyndaquil overeind. De normal type daarentegen sprong op en maakte vrolijke geluidjes. "Ssht, Mañana. Het is nog vroeg!" De Eevee verwijdde haar bruine kijkertjes ietwat en keek op. Het zwartharige meisje keek neer op de pokémon, waarna ze knipoogde en haar vinger op haar mond legde. De pokémon begreep het, en trippelde ze een eindje vooruit. Nu ritste Alyss haar vestje dicht en hees ze haar blauwe rugzak over haar schouder. Het was pas half zeven, maar ze was niet moe. Ze kon wel tegen weinig slaap. In feite was ze zelfs slecht in uitslapen. Ze vertrok graag in de kleine uurtjes van de dag, wanneer de meeste anderen nog diep lagen te slapen. Haar horloge zei dat het nu half zeven was. Ze nam Promise op, en zette deze in haar nek. Mañana was wat gekalmeerd, en Alyss besloot dat de jonge Eevee maar in haar ball moest vandaag. Ze strekte haar arm uit en zorgde dat de bal in haar hand openging. Een rode flits, en de normal type verdween. "Oké Promise, we gaan," verkondigde de vijftienjarige aan haar vriendinnetje. Ze liep richting de uitgang en stapte voor de sensor. De deuren gleden open en Alyss en Promise stonden buiten. Ze ademde de koele winterlucht in. Het nieuwe jaar was net begonnen, maar er was niks veranderd aan de temperaturen. De eerstvolgende ademtocht bracht een sneeuwvlok in haar luchtpijp, en ze hoestte een tijd voor ze verder liep. Vlokken bleven neerdalen uit de donkergrijze hemel. Ze zag haast niets in dit schemerduister. Haar oog viel toch op iets wits wat ergens op een paal geplakt was. Het was een affiche. Alyss liep dichterbij, en zag dat de poster versierd was met fantastische kleuren en letters. Het kondigde een gemaskerd bal aan, in Lumiose city. De kleine Cyndaquil kroop nu over haar schouder om mee te lezen. Niet dat ze kon lezen natuurlijk. Dus las Alyss voor. "Een gemaskerd bal, in Lumiose city. Vanavond," Ze knikte goedkeurend. "Daar zijn wij natuurlijk bij, hè Prom?" Haar fire starter stemde in met een vrolijk geluid. Ja, daar waren zowel de pokémon als haar trainer wel voor in, zo'n feestje. Meteen checkte Alyss haar vestzakken. Ja hoor, daar vond ze wat geld. "We hebben geen masker, wel? Oké, dat wordt shoppen!" Ze grijnsde zijdelings naar de Cyndaquil, die nogmaals een vrolijke uitroep toevoegde aan wat haar trainer zei.

Zenuwachtig friemelde ze aan de band om haar middel. Ze was zojuist binnengestapt in een gigantische hal. Het was een heus ouderwets bal. Klassieke muziek klonk uit verscheidene speakers. Niet de muziek waar Alyss echt van hield. Wat haar meer aansprak waren de wit beklede tafels die vol stonden met lekkers. Nom nom, reken maar dat ze daar wat van ging proeven. Ze schuifelde langzaam zijwaarts naar de lange tafels. Het eerste wat ze zag was een etagère met cakejes en bonbons. Na even zoeken koos ze voor een muffin met banaan en walnoot. Ze nam er een hapje van en keek vervolgens geamuseerd naar de dansende paartjes op de dansvloer door de gaatjes in haar zeeblauwe glittermaskertje. Behalve het masker droeg ze een even zeegroen jurkje met een witte band. Promise deed haar best om het zo netjes gevlochten haar van haar trainer niet door de war te maken. De Cyndaquil sprong vanuit de nek van Alyss op de tafel. Eerst wilde ze Promise corrigeren, maar ze liet het maar gaan. Ze zou er heus niet mee in de gevangenis komen. Toen ze echter naar haar fire type keek vielen haar groenige kijkers op iets interessants. Achter de zitplek van Promise stonden bakken met ijs, waarin glazen met cocktails, sterkedrank en punch stonden. Goed, ze was pas vijftien. Maar de glazen stonden daar, en er was geen toezicht. Één enkel glas? Dat kon toch geen kwaad. Alyss boog zich naar haar pokémon. "Doen of niet, Prom?" vroeg ze. De blauw-en-gele starter grijnsde ondeugend. Dat betekende ja. De coördinator koos een hoog glas uit met een zoet ogende drank erin. Oké, daar ging ze dan. Ze nam een slok en verliet de wereld... of toch niet. Hm, het was wel lekker, maar niet zo lekker als verwacht. Toch was het haar glas. Ze moest het leegmaken. Ze nam nog een slok en twijfelde of ze het wel ging opkrijgen. Weer een slok. Naarmate ze meer dronk werd het steeds lekkerder. Toen het op was begon ze wel wat dubbel te zien. Hm, ze wilde nog wel een andere proberen! Ze zocht nog een glas - en stootte daarbij minstens drie andere om - maar kon er geen te pakken krijgen. Nou ja. Ze moest maar eens wat aan de muziek gaan doen. Dit was echt belachelijk. Ze wankelde een beetje terwijl ze wazig zocht naar de muziekinstallatie. Oh boy, het was duidelijk dat ze niet goed tegen alcohol kon. Ze vond de installatie uiteindelijk toch, wonder boven wonder. Goed, hoe kon ze dit nou zo snel mogelijk fixen?

+ 1135 woorden. Eerste post voor Vivienne!

Goed, het bal was gezellig. Ze had een jongen een mep verkocht, Jace had ze niet meer gezien, ze begon zich eenzaam te voelen en de alcohol begon té lekker te smaken. Vooral dat laatste begon haar zorgen te baten, want ze had geen idee wat er gebeurde met d'r als ze te veel op had. Maar vandaag had ze nog een houding van, het zal wel. Het was feest immers en aangezien het een gemaskerd bal was, zou toch niemand haar herkennen. Ze keek door het veren masker heen en streek haar korte wit met blauwe jurkje glad, waarna ze op zoek ging naar haar glas. Geen idee waar ze dat kreng neer had gezet, maar ach, het was eigenlijk best wel leuk om zo op te staan. Te veel op? Neuh, ze stond alleen niet zo stevig meer. Inmiddels begon de brunette wel te merken dat haar hersenen niet meer zo snel werkte als dat ze wilde, als ze rond keek leek ze haar omgeving sneller kon zien dan dat haar hersenen het zouden oppikken. Dat gaf een grappig effect, maar maakte haar ook wel een beetje bang. Was dit hoe het was om dronken te zijn? Ze grinnikte zachtjes en haalde haar schouders op, tegen niemand in het speciaal.

In de verte zag ze een meisje staan, die zich blijkbaar druk aan het maken was over de installatie. Nieuwsgierig en gedreven door een aangeschoten kop wandelde ze ernaar toe en ging bij d'r staan. "Hulp nodig?" giechelde ze zachtjes. Haar blauwe ogen stonden een beetje wazig door de alcohol, maar op haar gezicht stond een gigantisch grote glimlach. Ze vond het wel leuk, die alcohol en wat gezelschap. En daarnaast, wat kon het kwaad dat ze wat te veel op had? Ze had nog niets verkeerd gedaan, toch?

Een meisje met bruinblond haar kwam naast haar staan. Glimlachend keek Alyss haar aan. Het meisje droeg ook een brede grijns, en ze giechelde even. "Hulp nodig?" vroeg ze. De zwartharige coördinator knikte. "Ja, dat kan wel... Ik zoek euh..." Ze had er eigenlijk niet over nagedacht. Waar zocht ze eigenlijk naar? Dat waar ze deze muziek op draaiden. Maar het was niet de bedoeling om het apparaat te slopen ofzo. Ze wilde alleen andere muziek. "Ik wil andere muziek. Ik zoek naar hoe dat kan," verklaarde ze opgewekt. Ze keek nog eens naar het ding. Waarmee speelden ze deze muziek? Met een cd? Of een LP? Of zat er zo'n geweldig technisch ding aan vast? Nu ze de opties een beetje voorin haar kop had ging ze kijken. "CD-ingang, platenspeler, draadje... Iets..." mompelde ze, met haar wenkbrauwen in een frons van concentratie.

+ Oh boy, ik heb geen idee hoe het is om dronken te zijn :'D

Het ging om de muziek dus. Ja, zover was Viev ook nog wel gekomen. Anders had ze toch niet hier bij de installatie gestaan, right? Nee, ze moest er niet te veel over nadenken. Gewoon mee laten glijden met de gebeurtenissen en niet te veel nadenken. Ja, dat was het beste momenteel, dan zou ze ook de minste hoofdpijn krijgen van die drank. Toch? Oh hemel, nu begon ze weer met nadenken. De brunette grinnikte zachtjes en probeerde haar gedachten bij het huidige evenement te houden. De zwartharige voor haar stond wat te brabbelen over de muziek, iets dat ze iets anders op wilde zetten. Daarna kwamen er nog meer random woorden uit die ze niet echt meer kon volgen. Haar blikveld werd wazig en op een of andere manier kwam de gedachten in haar op of ze gewoon eens lekker vreemd wilde gaan doen. Ze giechelde zachtjes, ze vond het wel leuk hoe haar brein reageerde momenteel. Misschien moest ze het dan toch maar eens doen. Waarom ook eigenlijk niet? Ze zou er geen problemen mee krijgen, toch? Ach, whatever, just do it. De brunette stapte naar voren, greep de zwartharige bij d'r schouders en drukte een zoen op diens lippen. Ultimate Yolo moment, check.

[Gansenopdracht: De feestdagen komen eraan en alcohol kan niet ontbreken. Laat Viev iets doen waar ze zonder de alcohol nooit de moed voor zou hebben gehad. Check]

Ze kreeg geen antwoord, maar daar was Al ook helemaal niet mee bezig. Ze liet haar hand over de stof van een van de speakers glijden en dacht na, maar daar kreeg ze alleen maar meer hoofdpijn van. Ze kreeg het duidelijk niet voor elkaar met die muziek. Nou ja, laat ook maar zitten. Lukte toch niet. Ze sloeg haar hoofd eenmaal tgen het ding aan. Goed, dat hielp ook niet echt. Ze wipte haar zwartblauwe haar even over haar schouder en grinnikte. Ze had geen idee waar ze mee bezig was. Het andere meisje - waarschijnlijk ook onder invloed van alcohol - had ook niet helemaal controle over zichzelf. Dat bleek maar weer. Nadat het meisje even gegiecheld had werd Alyss bij haar schouders gepakt en vol op haar lippen gezoend. Ze schrok wel even. Met de nadruk op even. Oké, liefde. Ze dacht niet na en kuste gewoon terug. Toen ze haar hoofd weer wegtrok giechelde ze en keek even over haar schouder. Het was niet awkward wegkijken, maar even kijken of er opeens op magische wijze iets verschenen was aan de installatie. Toen ze zag dat dat niet zo was haalde ze haar schouders maar op. Dan niet hè?

Vivienne kon het niet laten om bijna oncontroleerbaar te gaan giechelen, op het moment dat ze zich van het meisje af duwde. Ok, dat was eigenlijk best wel grappig om te doen. Nu hopen dat Jace dit niet gezien had, anders kreeg ze er nog problemen mee. Ze keek de zwartharige vrolijk aan en grinnikte nog een keer. Oh hemel, morgen zou ze dit zo hard gaan haten en zou ze voor de rest van d'r leven van de alcohol af blijven. Toch? Misschien, wie weet, voor nu had ze daar veel te veel lol voor. Ze keek langs de zwartharige heen, naar de installatie, maar daar was nog niet zo veel aan veranderd. Ach, wat zou haar die muziek schelen. Ze was nu toch al vaag bezig, waarom niet een schepje er boven op doen. "Kom op," zei ze grinnikend en zonder op toestemming te wachten, greep ze het meisje bij d'r polsen en sleepte d'r mee de dansvloer op.

Goed. Kort samengevat; er stonden twee minderjarige meisjes, waarvan de één twee jaar jonger dan de andere, bij de muziekinstallatie. Ze kusten elkaar en giechelden nogal. Jazeker, het was zeer duidelijk dat ze beiden dronken waren. Oh boy, dit liep sowieso niet goed af. Er was ooit commotie over de muziek. Nu leek dat alweer mijlenver van hen vandaan. Enige minuten geleden kenden deze meisjes elkaar nog niet. Nu hadden ze al gekust. Maar ja. Als je dronken bent, doe je nu eenmaal vreemde dingen. Gelukkig kon het nog gekker worden. "Kom op," zei het oudere meisje tegen de zwartharige. Alyss werd aan haar polsen naar de dansvloer getrokken. Het gekke was - zei ik niet dat het gekker kon worden? - dat ze het helemaal niet erg vond. Ze liet het allemaal maar een beetje over zich heen komen. Ze vond het wel leuk. Morgen zou ze wel beschaamd terugdenken. Nu dacht ze nergens aan. Ze pakte de brunette vast en begon te dansen. Of zoiets. Ondertussen stootte ze tot vijf maal toe tegen een ander persoon aan en ze liep ook nog eens behoorlijk uit de maat. Nou ja, je kon het dansen noemen, als je dat wilde. Maar het leek echt nergens naar.

Er kwam geen verzet, iets waar ze toch nog een beetje bang voor was geweest. Ze was immers maar een dronken zeventien jarige die een vijftien jarige, net zo dronken, mee sleepte de dansvloer op. Terwijl ze daar met z'n twee stonden te dansen, en ondertussen sommige gasten om ver liepen of er tegen aan botste, probeerde haar langzaam werkende brein haar te waarschuwen voor het geval haar vriend hier was. Maar het kon haar weinig deren, ze was hier om lol te maken en dat lukte ontzettend goed. Ze grinnikte zachtjes terwijl ze het zwartharige meisje de dansvloer over zwaaide en daarbij nog meer mensen om ver liep. Boze blikken, chagrijnig gemompel. Het zou haar allemaal een worst wezen. In ieder geval, totdat ze opeens voor een klerenkast aan botste en naar boven keek. "Oops," grinnikte ze zachtjes. "Kan ik u helpen, meneeeeer?" vroeg ze daarna nogal lacherig, maar de vent kon er blijkbaar niet om lachen. "Mensen zijn aan het klagen over u en uw ... dans partner, madam," werd er tegen haar gezegd, maar het drong niet echt tot haar dronken hoofd door. "We moeten jullie verwijderen van het feest." Oh, oops. Niet goed.

Jace liep over de dansvloer en merkte twee dansende dames op die nogal aangeschoten over de dansvloer vlogen. Jace schudde zijn hoofd toen hij bij een van de meiden een opzij staande staartje zag. Dat was hoogst waarschijnlijk Vivienne. Hij grinde en keek glimlachend toe tot er een bewaker naar hen toe liep. Jace keek benieuwd maar oplettend toe hoe de man Vivienne aansprak. Hij kon alles horen en besloot in te grijpen. Hij tikte de man op zijn schouder en zei met een kalme glimlach: "Ehm meneer zou ik mijn danspartners even mogen lenen? Ik zal er voor zorgen dat ze niet meer tot last zullen zijn."

Samen met de brunette walsten ze nog veel meer mensen tegen de grond. Echter was de pret maar van korte duur. Al snel botste het oudere meisje - waarvan Alyss nog steeds de naam niet wist - tegen een grote vent in zwart pak op. In haar hoofd kon de zwartharige net de connectie leggen tussen zijn uiterlijk en een bewaker. "Oops," giechelde Als danspartner tegen de griezel. "Kan ik u helpen, meneeeer?" Toen vertelde de aap iets met zo'n grommende stem die je zou verwachten van hem. Niet dat een van de twee meiden het begreep. Het was duidelijk niet positief, dat kon iedereen wel begrijpen. Plots was er nog een stem die iets toevoegde. Een jongen met blond haar die het waagde om op de schouder van het monster te tikken. "Pas op!" Alyss inhaleerde terwijl ze het - net iets te hard - zei. Oh Arceus, dat ding was eng.

Licht beledigd toen ze opeens een hand op haar schouder voelde, keek ze naar de bewaker en blies d'r wangen op. "Blijf af," sprak ze op kwade toon en schoof zijn hand van haar schouder af. De bewaker had blijkbaar geen zin in spelletjes en wilde haar net met beide handen vast pakken, toen er op zijn schouder werd getikt. Vivienne ging op haar tenen staan, iets wat wankel door de alcohol en zag het bekende blonde haar waar ze al die tijd al naar op zoek was. "Jace!" schreeuwde ze luid, niet nadenkend over de mensen om haar heen. Ze dook onder de armen van de bewaker door en vloog haar vriend in de armen, om 'm daarna een diepe zoen te geven. Ze giechelde eventjes en keek om naar het zwart harige meisje dat opeens schreeuwde dat ze op moest passen. De brunette grinnikte zachtjes en stak haar hand op. "Hij's niet eng. Dit is mijn vriend, Jace," zei ze, sprekend met een dikke tong, waardoor ze enige moeite had om fatsoenlijk de woorden te kunnen formuleren. Ze hikte opeens en schoot in de lach van zichzelf. Arceus, wat een plezier had ze hiermee. Wat een afgang als ze er morgen achter kwam wat ze had gedaan.

Jace keek verbaasd toe hoe zijn vriendin hem om de hals sprong en diep begon te zoenen. Hij proefde de goedkope wijn die ze hier schonken. Zij twee waren overduidelijk dronken, maar hij klaagde niet en zoende terug. Hij glimlachte onschuldig naar de bewaker en pakte Vivienne bij de hand en stak zijn hand vragend uit naar het andere meisje. Hij zou niet alleen Vivienne uit de brand helpen anders zou hij zich als een eikel voelen. Hij was van plan ze te begeleiden naar een rustiger deel van de zaal waar ze de wijn af konden dansen. Hopelijk zou het goed aflopen.

Oké. Ze had bedoeld dat de blonde jongen had moeten oppassen voor de grote griezel in pak. De jongen kwam hen blijkbaar helpen. In ieder geval was de brunette erg blij om hem te zien. Alyss grinnikte luid toen hij een diepe zoen vam haar kreeg. En zijn hand, die nam ze maar aan. Ze voelde maar half dat ze meegenomen werd. Ze was veel te druk met wazig om zich heen te kijken om op te letten op wat de jongen deed. Terwijl ze liep giechelde ze in zichzelf om de gasten die hen nakeken. Oh hemel, wat zou ze zich morgen vreselijk schamen. Morgen zou iemand haar eraan herinneren, en dan was het bal. Maar nu dacht ze daar mooi niet over na. Er was iets wat achter haar aanliep. Zo snel kon ze het niet identificeren. "Mooi hè?" glimlachte ze naar het ding. Wist zij veel dat haar pokémon daar nog liep. De arme Cyndaquil was haar overal gevolgd, en schaamde zich ontzettend voor haar trainer. Maar ook de zorgen daarom kwamen later wel voor Alyss.