Frost | SPT - Open

Goed, ze liet de fire type uit haar ball. Het was een interessant wezen. Grote oren, dikke, pluizige staart. Ze had een stok bij zich, en liep op twee poten. Alyss wilde ook een Braixen. Of een Fennekin, dat kon ook wel. Ze knielde bij Mañana neer terwijl ze luisterde naar de vraag van het meisje. "Misschien kunnen Braixen en Promise het poeltje smelten als ze een klein vlammetje blazen? Het is niet zo groot..." De ijsplas was niet zo groot, als ze het water zouden smelten zou alles waarschijnlijk uiteindelijk smelten.

Dat zou waarschijnlijk wel het beste werken, gezien ze eigenlijk alleen maar het ijs zouden moeten smelten en niks meer. "Dat lijkt me wel een verstandig idee." Hana liet haar blik even naar de Braixen gaan. "Ben je er klaar voor om te helpen?" De Braixen liet even een bevestigend geluidje horen, waarna ze even naar Alyss keek. "Ben je klaar om het te proberen?" Het zou vast wel goed zijn, want de hitte van de vlammen zou het ijs wel moeten smelten.

Oké, ze had 't voor elkaar. Het meisje en de Braixen gingen haar helpen. "Fijn. Oké Promise, het is de bedoeling dat je een klein vlammetje blaast. Verwond Mañana niet, hè?" Niet dat de fire type dat ooit met opzet zou doen, maar alles kon gebeuren. Per ongeluk. "Klaar? Doe maar dan!" zei ze tegen de Quilava. Deze begon nu een klein vlammetje te blazen, en langzaam werd het ijs water.

Toen het erop leek dat Alyss er klaar voor was liet ze haar blik naar de Braixen gaan en knikte toen kort. "Zorg ervoor dat je het vlammetje klein houdt en probeer de Eevee niet te verwonden." Zei ze en de Braixen knikte kort voor hij een klein vlammetje creëerde en het dicht bij het ijs hield, om zo te helpen het ijs te smelten. Het was nu alleen nog de vraag voor hoelang ze dit zouden moeten gaan doen en of het zo goed zou werken, maar dat zou nog moeten blijken. In ieder geval begon nu al een deel van het ijs te smelten naar water.

Alyss zag dat de Braixen het voorbeeld volgde, en nu keken beide trainers toe op de blazende pokémon. De Eevee wachtte geduldig; of ongeduldig, dat kon ook. Het was niet zichtbaar; ze kon immers niet veel terwijl ze zo vast zat gevroren aan het ijs. Dat spul was nu bezig met smelten, en de Quilava kwam steeds dichter bij Mañana. Almost there...

Het ijs was aan het smelten, maar de Eevee leek nog steeds vast te zitten. Het enige probleem was dat Hana haar Braixen niet te dicht bij de tong van de Eevee wilde laten gaan met het vuur, want straks zou hij Mañana nog schade aanrichten en dat zou Alyss waarschijnlijk niet accepteren. De Braixen was ondertussen wel langzaamaan dichter naar de Eevee aan het gaan, gezien het ijs al was gesmolten op de plek waar hij net had geblazen, het was nu dus hopen dat de Eevee snel los zou geraken.

Alyss merkte dat de Braixen heel voorzichtig was. Dat snapte ze; zij zou ook niet graag een risico nemen om andermans pokémon pijn te doen buiten een battle. Maar de Eevee moest los. Ze legde haar hand even op een niet brandend stuk van Promise' rug, welke even omkeek. Toen begreep deze het, en blies ze nog zachter, maar steeds dichter naar de vastgevroren tong toe. Ja... Drie... Twee... Één... En los. Mañana was weer vrij! "Yes," glimlachte de zwartharige trainster, en keek op naar de rozeharige. "Bedankt!"

Het leek erop dat het niet lang meer zou duren voor de Eevee los zou geraken. De Braixen hielp nog een laatste beetje mee en na niet al te lang meer kwam Mañana dan toch los. Het had misschien even wat tijd gekost, maar dat maakte haar eigenlijk niet veel uit. "Graag gedaan, ik wilde graag helpen," gaf ze als antwoord op het bedankje van Alyss. Het meisje had vast ook hetzelfde voor haar gedaan als het met een van haar pokemon was gebeurd.

Hana zei dat ze graag had geholpen, en daar had Alyss niet echt een goed antwoord op. Ze knikte dus met een glimlach, waarna ze de Eevee opnam, opdat die niet meer voor problemen kon zorgen. Ze keek nog eens naar Hana. "Ik denk dat ik maar eens ga," zei ze. Ze ging maar eens een pokécenter opzoeken. "Tot ziens, denk ik," glimlachte ze.

- Topic uit?

Nu de Eevee bevrijdt was stond Hana weer op van de grond. Toen Alyss begin over dat ze maar eens zou gaan, besefte Hana pas dat ze al een aardige tijd bezig waren geweest en dat het ondertussen al een stuk later moest zijn. "Ik denk dat ik ook maar eens terug naar binnen ga," ze kon namelijk niet negeren dat ze wel een beetje honger had en waarschijnlijk zou haar moeder al wel wat te eten hebben gemaakt. "Ik zie je vast nog wel een keer, dus tot ziens," ze glimlachte ook even kort voor ze zich omdraaide en de twee pokemon wenkte om mee te gaan naar het huis.

[Lijkt me goed, dus topic uit]