Frost | SPT - Open

Alyss bond haar haar samen in een paardenstaartje achter op haar hoofd. Toen, met een grote grijns, pakte ze een hand sneeuw van de grond. Het bevroren witte spul sloot zich om haar voeten, maar bereikte de rand van haar laarzen niet. Snel vormde ze een bal van de sneeuw, en ze gooide deze naar Mañana. Die dook er onderdoor, en begon met al haar pootjes sneeuw op te schoppen. De trainer van de Eevee lachte en pakte weer sneeuw. Doordat ze de slappe lach had miste ze de Eevee echter, en raakte ze per ongeluk iemand. Oeps.

Ze was voor oud en nieuw terug naar huis gegaan, waar nu alleen haar moeder nog was, aangezien haar vader en moeder nog niet een al te lange tijd geleden gescheiden waren. Ze liep nu dan ook haar ouderlijk huis uit en zette een paar stappen door de sneeuw heen voor ze ineens een sneeuwbal op haar af zag komen, natuurlijk was het al te laat om ook nog maar te proberen het te ontwijken en raakte de sneeuwbal haar dan ook op haar jas. Ze liet haar blik in de richting gaan waar de sneeuwbal vandaan kwam en zag daar een meisje staan samen met haar eevee. Een kleine glimlach verscheen op haar gezicht, waarna ze sneeuw bij elkaar begon te rapen in een bal en het terug gooide naar het meisje.

Het meisje had lang blond haar, en blauwe ogen. Dat zag Al pas toen het meisje haar gezicht naar haar draaide. Oké, way to go, ze was niet boos. In plaats daarvan glimlachte ze lichtjes, en begon ze ook sneeuw bij elkaar te rapen voor een bal. Alyss was niet op tijd om te bukken en ze kreeg de volle laag. Nu kon ze echter wel weer sneeuw pakken, en ze pakte nu twee ballen. Één ervan gooide ze naar Mañana, en de tweede naar de blondine. Maar toen ze de tweede wierp kreeg ze alweer een soort sand-snow-attack van de normal type.

Het was al weer een tijdje geleden voor ze zo voor het laatst in de sneeuw had gespeeld, maar als ze eerlijk was vond ze het nog best leuk. Ze zag dan ook hoe de sneeuwbal die ze net had gegooid het meisje raakte, waarna ze er ook weer eentje terug kreeg en ze snel aan de kant ging in de hoop de sneeuwbal te ontwijken, maar ze kon niet voorkomen dat de sneeuwbal haar nog schampte. Ze was alleen niet van plan om het meisje nu rust te gaan geven. Ze pakte dan ook weer wat sneeuw en vormde deze in 2 ballen, ze was blij dat ze handschoenen droeg, want anders zou dit echt koud zijn geweest. Ze gooide de ene bal naar het meisje toe en de andere deze keer naar de eevee, aangezien die ook mee leek te doen.

Zowel zij als het andere meisje leken echt plezier te hebben. Voor zo'n sneeuwgevecht was je vast nooit te oud, stelde Alyss grijnzend vast. Ondertussen vormde haar 'tegenstander,' ook twee ballen. Mañana had die niet zien komen, en deze kreeg de bal vol in de snuit. Al dook er juist onderdoor. Ze kreeg net mee hoe de Eevee een grote sneeuwaanval aan het blauwogige meisje schonk.

Misschien was het toch niet verstandig geweest om een onverwachte sneeuwbal op d eevee te gooien, want nu kreeg ze een volle lading sneeuw op haar afgestuurd, welke natuurlijk onmogelijk helemaal te ontwijken was. Ze klopte dan ook eerst wat sneeuw van zich af voor ze twee nieuwe sneeuwballen maakte en ze naar haar tegenstanders gooide. Misschien was het zo beter om haarzelf even voor te stellen, gezien ze dat nog niet gedaan hadden, maar ze wilde eerst wachten of de twee sneeuwballen zouden raken of niet.

Lachend ontving Al de nieuwe sneeuwbal. Ze schudde de koude brokken uit haar haar en stapte naar voren met haar handen omhoog. "Ik kom in vrede," grijnsde ze. "Hoe heet jij?" Ze stak haar hand uit.

Hana zag hoe het meisje de sneeuwbal resten van zich afschudde en naar haar toe kwam lopen met haar handen omhoog. "Ik kom in vrede," Zei het meisje. "Hoe heet jij?" Ze zag hoe het meisje haar hand uitstak en glimlachte even kort waarnaar ze de hand van het meisje vastpakte en deze schudde. "Mijn naam is Hana en hoe heet jij?" Het leek haar meer dan logisch om het terug te vragen.

De blondine glimlachte en schudde de hand die Al uitstrekte. Hana, dus. Wacht. "Hannah? H-A-N-N-A-H?" spelde ze. Oh, je wist het maar nooit. Niet dat het waarschijnlijk was dat ze het ooit zou moeten opschrijven, maar ja. "Alyss trouwens. En dat is Mañana. Mañana!" De Eevee kwam aanrennen en piepte een groet naar de andere trainer.

"Hannah? H-A-N-N-A-H?" Ze kon de vergissing wel begrijpen, maar alsnog schudde ze haar hoofd kort. "Nee, het is H-A-N-A." Zei ze. "Alyss trouwens. En dat is Mañana. Mañana!" Ze knikte even kort als groet naar de eevee en keek toen weer naar Alyss. "Kom je hier uit de buurt?" Besloot ze te vragen. Wie weet kwam het meisje hier ergens uit de buurt, maar het kon natuurlijk ook zijn dat ze van een andere regio was.

Oh, oké, Hana dus. Alyss knikte. Het meisje groette de normal type terug. Toen kreeg de coördinator een vraag. "Kom je hier uit de buurt?" Wel, dat lag eraan wat je dichtbij vond. Maar Sinnoh was niet bepaald dichtbij. Dus ze schudde haar hoofd. "Nee, ik kom uit Celestic town, in Sinnoh." glimlachte ze. "En jij?" Helaas kon Al niet oordelen aan de pokémon die ze had, want die zag ze niet.

Op haar vraag schudde Alyss het hoofd. "Nee, ik kom uit Celestic town, in Sinnoh." Ze was nog nooit in Sinnoh geweest, dus ze had ook geen idee waar Celestic Town lag, maar misschien dat ze daar ooit nog eens naartoe zou gaan. Toen de vraag terug werd gesteld wees ze even naar het huis waar ze toen straks uit was gekomen. "Ik woon daar, ook al ben ik nu meer aan het reizen, waardoor ik er eigenlijk nauwelijks kom." Ze was voor het eerst sinds een aardige tijd hier weer terug gekomen en het was ook nog eens weer de eerste keer sinds de scheiding van haar ouders.

Er werd op een huis gewezen, en Lys' blauwgroene blik volgde de vinger. Ah, daar. Het was best een vriendelijk uitziende plek. "Dus je bent hier ook geboren," vroeg ze ter bevestiging. "Wat was dan je eerste pokémon?" Dat was iets wat de jonge coördinator toch het meest boeide, pokémon. Deze magische wezens waren overal anders, en dus ook in Kalos. Met welke pokémon startten ze hier? Ze had er wel een aantal ontmoet, maar iedereen startte wel met wat anders. De ene met een starter, maar de ander kreeg er weer één van een familielid of vriend. Zoals Alyss zelf ook met Promise.

"Dus je bent hier ook geboren," Bij die vraag knikte ze even kort, voor zover ze wist was dat zo en anders kon ze het zich in ieder geval niet herinneren. "Wat was dan je eerste pokémon?" Bij die vraag zocht ze even naar waar ze haar pokeballs had gestopt en haalde er toen eentje tevoorschijn. Hierna opende ze haar pokeball en verscheen de Fletchinder eruit. De vogel vloog even kort een rondje voor ze naast Hana op de grond landde. "Mijn eerste pokemon is deze Fletchinder hier, ook al was ze toen nog een Fletchling." Zei ze met een kleine glimlach. "Haar naam is Ruby." Bij het horen van haar naam liet de vogel even een enthousiast geluidje horen en keek ze van Alyss naar de eevee die voor haar stonden.

Een prachtige rood en zwarte vogel verscheen uit de ball van het rozeharige meisje. Vol bewondering keek de donkerharige reiziger naar de vogel, terwijl Hana uitlegde over het vliegende wezen. Toen ze klaar was met uitleggen knikte Alyss even. Ze pakte haar pokédex. Fletchinder, the Ember Pokémon. Once in flight, Fletchinder can reach its top speed extremely quickly, giving it the edge in battle by attacking is opponents before they can get prepared. Een fire en flying type dus. "Ze is mooi," complimenteerde Alyss, naar zowel de trainer als de pokémon.