Time to get a new pokémon |&Lilium

_{Een harde klap tegen je scheen kon pijn doen, en dat deed het zeker. Het meisje had naar achter geschopt en wist daarbij zijn scheenbeen redelijk hard te raken. Zijn greep loste voor dat moment volledig. Hij wou naar zijn been grijpen maar wist zich redelijk snel terug te herpakken. Hij greep naar de zak van het meisje, waarin het pokémon ei in zou moeten zitten. Met zijn vrije hand nam hij het zakmes er terug bij, dat er even snel terug was als het daarvoor was verdwenen. 'Met tegenstriebellen bereik je niks, enkel maar meer problemen. Je kan makkelijk van mij af geraken.' zei Floyd ondertussen. Zelf vond hij zichzelf een zeer makkelijk persoon, op sommige gebieden. Hij bemoeide zich niet al te vaak met anderen, tenzij dat hij iets nodig had. 'Het ei, en ik laat je met rust. Je moet me dan nooit meer zien.' zei hij nog. Misschien hielp het gewoon als hij enkele 'goede' argumenten voorschotelde.
Bellamy zijn aanval werd ondertussen gedwarsboomd. Hij werd geraakt door de giftige stekels van zijn tegenstander en bleef even staan. Aan die aanval alleen al was te merken dat het wezentje sterker was dat hij zelf. Iets dat hem toch niet zou tegen houden. De Wartortle probeerde het nog maar eens met een Water gun, gevolgd door een andere tackle. Hij begon zelfs al te rennen voor de tackle terwijl het water nog steeds uit zijn mond kwam.}

_{Floyd begon het meisje met haar moves wel door te hebben. De tweede keer dat ze naar achter schopten wist hij te voorkomen dat hij geraakt werd. Hij liet haar wel niet gewoon doen. Ze moest gewoon stoppen met zich zo lastig te gedragen. Vandaar dat hij de punt van het zakmesje in haar rug liet prikken. Vermoedelijk niet hard genoeg om schade toe te passen, maar wel zodat ze voelde dat het mes daar terug was. 'Je wilt toch niet dat ik een arm oud koppeltje ga overvallen? Straks krijgen ze nog een hartaanval als ik daar hun eieren kom stelen.' zei Floyd tegen Lilium. 'Je brengt me wel op goede ideeën, wie weet hoeveel goede pokémon ik daar zou kunnen vinden en mee zou kunnen nemen.'
Als het meisje zich ging mengen in het gevecht moest hij zich ook maar even mengen. Het was anders niet eerlijk tegenover zijn eigen pokémon. 'Cage, Night Shade op de Nidorino! Bellamy probeer te ontwijken.' de trappen bij de Wartortle kwamen vast sneller dan de beelden die gestuurd werden naar de paarse pokémon. Bellamy sprong dan ook een tikkeltje omhoog om vervolgens zijn buik te richten op zijn tegenstander. De trapen kwamen daardoor tegen zijn schild, maar hij werd wel de grond op geschopt en toch voelde hij hoe de trap schade had aangebracht. Het koste hem dan ook wat moeiten om terug op zijn poten te gaan staan. Zonder op zijn trainer te wachten probeerde hij aan te vallen met een bite.}

_{Het zag er echt niet naar uit dat hij het ei gewoon mee kreeg. Ze was zelf begonnen over zelf breeden, maar zag hij eruit als een breeder? Het was zeker niet iets waar dat hij zich snel mee zou gaan bezig houden. 'Maar om een Fenniken te breeden heb ik eerst een Fenniken nodig.' zei Floyd alsof dat het iets was dat zeer logisch was. Hij had het geluk gehad dat hij haar rugzak had weten vast te nemen. Ze moest al flink haar best doen wou ze dan nog los geraken. 'Het is duidelijk dat jou pokémon op het moment sterker is, het zou juist niet eerlijk zijn moest ik één pokémon gebruiken.' legde Floyd even kort uit. Het was ook niet dat Cage voor hem echt de vecht pokémon was. De pokémon was bedoelt voor later. Eer dat de pokémon zou zijn geëvolueerd was het de perfecte pokémon om zaken mee te gaan stelen. Hij zou zelfs een pokémon in zijn lichaam gevangen kunnen nemen.
Zodra dat Lilium haar pokémon weer een beval gaf porde de jongen met het mes even zacht in haar zij. Haar rugzak liet ze ondertussen nog steeds niet vast. Het was makkelijk om vast te blijven houden, zelfs wanneer dat ze trok. 'Ik zou maar stoppen met het geven van commando's.' zei hij op een vrij toonloze toon. Zijn eigen pokémon liet hij ondertussen volledig aan zijn eigen lot over, vanuit zijn ooghoeken keek hij wel naar de Nidorino. 'En als ik jou was zou ik stoppen met vechten, wil jij je trainster hier en heelhuids uit komt!' zei hij tegen de pokémon van Lilium.
Een aanval was ervoor wel afgevuurd en het scheelde maar heel weinig, maar gelukkig werd hij niet al te hard geraakt. Het schraapte juist even over zijn hoofd, maar dat en de vorige aanvallen hadden hem toch weten te vergiftigen, en daarbij flink verzwakt. Cage zweefde ondertussen gewoon hoger de lucht in om de stekels te ontwijken. Nee, hij hield niet eens van gevechten. Het was niks voor hem.}

_{Lilium zweerde erop dat hij ooit nog spijt van zijn daad zou krijgen. Hmhm, dat geloofde hij vast. 'Je bent niet de eerste die dat tegen mij zegt.' antwoordde hij op een rustige toon. Het meisje had zich echter wel over gegeven, en ook de pokémon van haar was gestopt. Die moest ook door gehad hebben dat Lilium in gevaar was. Toch handig wanneer je pokémon op je gesteld waren.
'Good girl.' zei hij. Als hij nog een vrije hand zou hebben had hij haar zeker ook nog een schouderklopje gegeven. Bijna als een beloning, maar het was hij die de beloning zou gaan krijgen. Hij opende de tas van het meisje waar dat het pokémon ei in stak. Wat hij precies met de pokémon zou doen was voor hem zelf ook nog een raadsel. Het was en bleef een Fennekin. De eind evolutie ervan was niet bepaald geweldig als je het hem vroeg. Langs de andere kant leek het wel een goede pokémon dus dat was ook iets. Het ding waar het ei in zat probeerde hij er dan ook zo snel mogelijk uit te halen, maar hij liet het meisje niet los. 'En nu ga jij je pokémon braaf terug laten keren.' het ei zetten hij neer op de grond, zodat hij het mes weer beter vast kon pakken voor als het nodig zou zijn. 'Nadat je dat gedaan hebt ga jij je pokéballen allemaal weg nemen, om de grond leggen en enkele meters bij je vandaan laten rollen.' hij wou zeker geen risico's nemen met Lilium. Straks zou ze ineens weer een pokémon boven halen wanneer dat hij aan het weg wandelen was. Dat wou hij het liefst van al ontwijken.}

_{Ze leek er zeker van te zijn dat ze hem ooit terug zal pakken. Ze mocht gerust proberen. Ooit. 'Team Rocket zit misschien vol lomperiken, maar al een geluk voor mij behoor ik niet tot die categorie.' zei hij. In de organisatie waren ze zeker niet allemaal even helder in hun kop. Als je het hem vroeg waren sommige gewoon gek en dat niet op de goede manier. Ze waren onhandig, zwak en al het andere negatief waarmee je iemand zou kunnen beschrijven. Eigenlijk vond Floyd dat iedereen - of die nu wel of niet in Team Rocket - tot die categorie behoorden. Er waren nog maar weinig mensen die hem het tegendeel hadden bewezen.
Floyd kon het niet laten om even met zijn ogen te rollen. Het was een logische gedachtegang van Lilium, maar hij was het niet van plan. Ze mocht haar pokémon mooi bij houden want hij had wat hij nodig had. De rest kwam misschien een andere keer. Misschien wanneer zijn pokémon sterker waren, dan kon hij eens op strooptocht gaan. 'Je brengt me alleen maar op ideeën,' zei hij. Het was wel waar wat hij zei. Het was eerst eigenlijk niet in hem op gekomen omdat hij geen interesse had getoond in haar overige pokémon. Pas wanneer dat ze er wat over zei begon hij er ook over na te denken. ', maar nu mag je ze mooi bij houden. Rol de naar voor, weg van mij en ik zal de andere kant op verdwijnen.' ze konden daar moeilijk voor de rest van hun leven blijven staan. Floyd was in ieder geval niet van plan om weg te gaan voor dat het paarse achtig ding terug in zijn pokébal zat. De jongen stond er niet om te springen om vergiftigd te worden. Dat was nu eens iets dat niet op zijn bucket-list stond. 'Zo blijf ik uit de buurt van je pokéballen en kan ik ze niet meenemen.' na die zin te hebben uitgesproken bracht hij zijn mond dichter naar haar oor toe. 'Daarbij, als ik je pokéballen zou willen stelen had ik dat al lang gedaan.' zei hij op een iets zachtere toon. Hij wist ongeveer waar ze staken, aangezien ze één van haar pokébalen had genomen.}

_{Het zag ernaar uit dat ze zich gewonnen gaf. Haar ene pokémon werd terug in de bal geroepen waarna er twee pokéballen weg werden gerold. Misschien had ze er nog, misschien niet, maar het was beter dan niks. Floyd hield het mes nog waar het was maar pakte wel het ei op mijn zijn vrije hand. Nadien zetten hij enkele stappen naar achter en klapte hij het zakmes weer dicht. 'Goed genoeg.' en met die woorden draaide hij zich rustig om. Het mes had hij weer ergens op geborgen waardoor hij de pokéballen van zijn pokémon erbij kon nemen. De eerste haalde hij dan ook van onder zijn jas vandaan en daarmee liet hij Cage verdwijnen, met de andere Bellamy. 'Bedankt voor het ei. Ik ben er zeker van dat er iemand zeer blij mee zal zijn.' zei hij nog zonder dat hij het meisje nog aan keek. Zijn pokéballen stak hij weg aan de binnenkant van zijn jas waarna hij zijn jas weer dicht deed. Het was veel te koud om de jas open te laten hangen. Zonder nog naar achter te kijken wandelde hij alvast verder. Het was maar te hopen dat hij op dat moment geen problemen meer zou krijgen met Lilium. Het was iets waar hij dan niet naar uit keek. Hij had het ei, en dat was genoeg.}

_{Floyd had haar stem nog maar moeten horen of hij keek even naar achter. Het commando dat ze aan één van haar pokémon gaf was niet het geen waar hij op gehoopt had. Zijn ogen versmalde zich meteen. Zijn jas afbranden? Mooi niet dat madam dat ging doen. De pokémon was verschenen. Deze was haast volledig grijs, maar was duidelijk een Fenneki. Shiny. De vlammende vuurzee mocht hij enkel niet vergeten. Snel zetten hij enkele stappen opzij toen hij het vuur om hem af zag komen. Het was -gelukkig voor hem - niet volledig raak, maar toch stond een deel in brand. Zo snel hij kon probeerden hij het stuk te blussen en het lukten, al was de jas voor een  - best groot - deel vanonder toch weg gebrand. Fijn. Hij kon weer eens een nieuwe jas gaan zoeken. Dat was enkel niet iets waar hij zich mee bezig moest houden. Hij maakte de capsule van het ei open en haalde het ding eruit en hield die vast met één hand. 'Nog één zo'n stunt en dit ei gaat eraan, samen met de pokémon erin.' zei Floyd terwijl hij met vernauwde ogen naar het meisje keek. Nee, hij was niet aan het bluffen. Als het nodig was zou hij het pokémon ei inderdaad weg gooien en zelfs hopen dat het brak. Erg voor de pokémon die erin zat, dat wel, maar dan hing het 'bloed' aan de handen van Lilium.
'Wel leuk om te weten dat je een Shiny hebt.' zei hij ondertussen. Heel snel wierp hij een blik op het afgebrande stuk van zijn jas. De rook die er vanaf kwam stond hem totaal niet aan. Het was echter dat hij erger was gewent dan dat, vroeger had hij vaak kleding dat wel ergens kapot was. 'Ik denk dat de leden van Team Rocket dat graag gaan horen. Misschien kan ik wel een jacht beginnen.' voor het eerst kwam er misschien een kleine grijns op zijn gezicht, maar duidelijk was die niet en lang bleef die ook niet. Het ei hield hij ondertussen nog steeds vast, klaar om te gooien.}