Tragedie en Komedie [Open]

Confusion raakte, Isak is los, Snivy is Poisoned en Isak ging aanvallen. Maar helaas zag hij in zijn ooghoeken hoe de Wartortle met een Skull Bash op de Riolu af kwam om de aanval te onderscheppen. Met een snelle berekening in zijn hoofd concludeerde hij dat hij niks meer kon doen dat snel genoeg was om de aanval te stoppen. Wat hij echter wel kon doen was een, waarschijnlijk onverwachte, aanval op de Snivy doen. "Metal Claw op Snivy!" Ek sjeesde naar het groene beestje toe terwijl zijn klauwen grijs van het metaal werden. Ergens hoopte Kenneth dat Cecille de aanval nog kon vermijden. Maar op dit moment zouden ze in ieder geval de Snivy al raken. Het minimum was al behaald.

De metalen klauw van Ek raakte de Snivy in het gezicht. Kenneth was er eigenlijk op tegen om iemand pijn te doen in het gezicht. Zelfs in Pokémon gevechten, maar hij wist dat als Ek dat deed, hij daar vast wel een reden voor zou hebben. Ook zag hij dat de Poison echt zijn tol aan het eisen was. Kenneth had niet veel zin om dit nog langer uit te trekken. "Persuit." Toevallig had de eigenaar van de Snivy de Pokéball in de hand, maar Ek stoof op de Pokémon af en knalde tegen hem op. De Snivy viel op de grond en daarna pas bereikte de straal van zijn Pokéball de Pokémon. "Één gehad, nog één te gaan."

Ondertussen had de aanval op Isak geraakt, zoals verwacht. Het leek erop dat Isak zijn wraak wilde nemen. Maar een snelle Protect van de andere kant zorgde er voor dat dat nog even op zich moest laten wachten. En totaal onverwacht kreeg Ek een Brick Break naar zijn kop gesmeten. "Waarom ligt de focus nu op mij?"

Cecille's poging was erg mooi, maar de aanval was echt al eerder ingezet. En daarbij hadden zowel Kenneth als Ek deze zet niet voorzien. Hij kreeg een harde Karate Chop op zijn platte hoofd en er volgde zelfs een Hydro Pump die Ek helemaal naar achteren duwde. Er was echter nu wel ruimte voor een Force Palm. "Hier zit een luchtje aan. Die van de Wartortle is veel te onvoorspelbaar. Wat is er aan de hand?" Dacht hij voordat hij zijn Metang naar zich terug liet komen. Hij had twee harde klappen gekregen. Ek mocht zich wel weer even herpakken.

Zo hé! Zelfs de onvoorspelbare tegenstander was niet voorbereid op Feint. Ook die zag in dat het geen zin had om te ontwijken of weer Protect te gebruiken. Kenneth was zijn nieuwe strategie aan het plannen terwijl hij opeens iets opmerkte. "Waar is die andere nou ineens naartoe?" Dacht hij. De man was spoorloos verdwenen. Hij draaide zijn hoofd naar Cecille met een bezorgde blik. "Eh.. e.. uh.. ik weet het niet." Stamelde hij. Zijn onwetendheid werkte hem enorm op de zenuwen. Hij sloot zijn ogen en zei: "Take Down." Nu deed hij in ieder geval nog iets.

Ze leek niet te begrijpen wat hij had gezegd. Dat zou niemand namelijk begrijpen. Ook liet ze de Riolu plaats maken. Dat had hij waarschijnlijk oog gedaan als er zo'n enorme metalen klomp op rampkoers was. BAM! Die Wartortle probeerde niet eens te ontwijken. "WAT IS DIT?!" Schreeuwde zijn innerlijke stem. Hier klopte gewoon niets aan. En die dude was ook al nergens te bekennen. "Kon terug!" Riep hij naar Ek. Hij had besloten dat het beter was om even één ding tegelijkertijd te doen. En dat was in dit geval vechten. "Zin in een combo aanval?" Zei hij tegen Cecille.

Hij legde zijn armen over elkaar en kreeg een voorzichtige grijns. "Een dubbele Bullet Punch." Zei hij. "Bullet Punch Ek! No mercy!" Ja dat was wel een beetje zijn manier van vechten. Hij zou echt altijd trachten het absoluut maximaal haalbare resultaat te behalen. Het was enkel nu nog zaak dat hij de Wartortle goed in de gaten hield. Wie weet wat voor fratsen die nog kon uithalen.

"Wacht! Wat?!" Schreeuwde zijn innerlijke stem weer. "Waarom doet ze nu niet Copycat? Gaat dat niet voor iedere aanval ofzo?.. Whatever, 'tis al gebeurd." Ja dit vond hij dus echt niet relaxed. Maargoed, Ek was lekker op de Wartortle af aan het snellen met zijn zwiepende roodgloeiende armen. Kenneth had er zelf niet aan gedacht, maar Ek wel. Die zorgde er namelijk voor dat hij de blauwe schildpad zo laag mogelijk had geraakt. Op die manier zou Isak er makkelijker bij kunnen. Wat een bedachtzame klomp metaal was hij toch.

Na de elegante landing van de kleine Riolu viel de Wartotle achterover op de grond. Maar dat ging dan weer niet zo elegant. "Huh? Die wordt niet teruggestuurd?" En toen zag hij het ook pas. "Beide trainers zijn weg.." Zei hij een beetje verward. "Wat is hier de logica van?" Mompelde hij in zichzelf terwijl hij een handgebaar naar Ek maakte dat hij weer terug naar hem toe kon komen. De Pokémon zweefde kalmpjes naar hem toe en ging naast hem staan. Helaas kreeg Kenneth het meest extreme schrikgezicht in de geschiedenis van gezichten en draaide zich snel om naar waar de kinderen in een groep hadden moeten staan. "Nee.."



OOC: Wees niet bang om in te vullen wat er precies is gebeurd