[PokéFair] All day fun~

Ze pakte zijn hand vast en kwam weer overeind. "Oké, dan maar eerst eten halen," zei ze met een glimlach en ze drukte een kus op de wang van haar vriend. Zijn aanwezigheid was datgene wat ze toch wel het meeste had gemist, al was ze op veel momenten toch blij dat zijn Holocaster een video chat optie had. Ze keek eventjes in het rond en zag een rij staan bij de toonbank. "Zullen we?" vroeg ze, terwijl ze in de richting van de toonbank wandelde. Rustig liet ze haar ogen over het menu heen dwarrelen en glimlachte. "Voor mij een broodje werrem sjink en een cola, graag," bestelde ze daarna vrolijk, terwijl ze opzij keek naar haar vriend en haar hoofd op zijn schouder liet rusten.

Ze glimlachte toen Jace ook een bestelling maakte, klonk nog best lekker, maar voor nu had ze toch echt meer zin in dat broodje warm vlees. Ze grinnikte zachtjes toen ze zijn ogen bijna zag glinsteren door het aanblik van de grill die binnen de tent hing. Ze pakte zijn hand en trok hem mee naar een tafeltje, nadat de man achter de toonbank zei dat ze het eten zouden komen brengen.
Rustig ging ze op een tafeltje zitten en keek omhoog naar haar vriend en glimlachte wat moeizaam. "Dus, waar wilde je het over hebben?" vroeg ze voorzichtig. Ze had genoeg te vertellen, van alle dingen die gebeurd waren in Unova. Over de Holocaster hadden ze immers niet alles kunnen vertellen, omdat ze nog altijd bang was dat Team Rocket erachter zou komen. En er waren dingen geweest die ze gewoon liever in person wilde vertellen ...

Vivienne's wangen kleurde iets wat rood toen Jace begon over haar armspieren en ze grinnikte zachtjes. "Ja, over dat, uhm..." stamelde ze zachtjes. "Je weet waarom ik naar Unova ben gegaan, hè? Om wat training te nemen om mezelf beter te kunnen verdedigen. Well, dat liep erop uit dat ik ongeveer vier vechtsporten heb beoefend, dus uhm.. tja, vandaar," Arceus, wat voelde dit ontzettend awkward aan. Ze kwam bijna niet uit d'r woorden. Waarom was dit? Waarom kon ze niet gewoon rustig praten met haar eigen bloody vriend over wat ze allemaal had gedaan. Zachtjes liet ze een zucht horen en ging achterover zitten in d'r stoeltje. "Verder was Unova best ... saai. De mensen waren aardig tho, maar het was toch anders dan het bruisende leven hier in Unova," "En ik heb jou gemist," voegde ze in gedachten eraan toe, terwijl ze met een klein, verlieft, glimlachje naar d'r vriend keek.

Ze grinnikte zachtjes toen ze rond haar middel gepakt werd, maar al snel werd d'r de mond gesnoerd toen ze een intieme zoen kreeg. Ze kon niets anders doen dan haar armen om zijn nek te slaan en hem terug te zoenen. Tja, van alles wat ze had meegemaakt in Unova en alles wat ze had gedaan om haar agressie af te koelen, kon ze zich bij niemand zo ... rustig voelen als bij haar vriend. Toen ze zichzelf los maakte van zijn omhelzing, kon ze het niet laten om haar armen om zijn borst te slaan en haar oor tegen haar borstkas aan te leggen, gewoon om na zo'n lange tijd zijn hartslag weer eens te horen. "Ik hou ook van jou, lieverd. Ik voelde me zo schuldig dat ik je achter liet hier, ik had je zo graag mee willen nemen naar Unova," zei ze zachtjes, terwijl ze haar oor van zijn borst afhaalde en omhoog keek, met iets wat glazige ogen. Arceus, ze had hem gemist.

Ze voelde hoe haar gezicht langzaam rood werd toen ze merkte hoe dichtbij Jace was en wat hij in haar oor fluisterde. Ze grinnikte zachtjes. "Daar hou ik je aan," zei ze zachtjes, terwijl hem toe glimlachte. Ze kreeg een kus op haar voorhoofd, samen met de melding dat het eten klaar was en merkte nu pas dat ze zich uitgehongerd voelde. Eten, heerlijk. Ze keek toe hoe haar broodje op tafel werd gezet en nam er een grote hap van.
Terwijl ze d'r eten aan het verorberen was, bedacht ze zich iets en snel slikte ze haar hap door. "Oh ja, ik heb trouwens ook wat veranderingen in mijn team aangebracht, in de tijd dat ik al weer in Kalos ben. Maar ik ben bang dat ik een ervan niet kan laten zien hier, iets te druk voor. Maar de andere kan wel," ze pakte een pokéball te voorschijn en liet de shiny Petilil te voorschijn komen. Melina keek eventjes om zich heen, zag toen een heerlijk plekje om te gaan zitten en wurmde zichzelf op Jace's schoot. Vivienne grinnikte zachtjes. "Ze mag je," zei ze zachtjes.

Ze knikte toen Jace vroeg of het een shiny petilil was. "Ik kwam d'r tegen toen ik door het bos liep, de andere pokémon waren d'r aan het pesten omdat ze er anders uit zag," legde ze uit, terwijl ze nog een hap van d'r broodje nam. Ze grinnikte toen Jace Melina een aai gaf en de Petilil vrolijk op en neer hopte. "Melina, kom eens hier," zei ze rustig en de pokémon sprong op de tafel om daarna naast haar trainer te gaan zitten. "Ik was eigenlijk van plan om d'r vandaag te laten evolueren, maar ik denk dat het handiger zal zijn om dat te doen na het eten," zei ze met een kleine glimlach op haar gezicht, terwijl ze haar pokémon een aai over diens kopje gaf. De sunstone die ze nodig had om de pokémon te laten evolueren had ze al een tijdje op zak, maar ze had nog steeds geen tijd gehad om d'r daadwerkelijk te laten evolueren.

Ze grinnikte zachtjes toen Jace zei dat ze er sterk uit zag. "Dank je, we hebben hard getraind ervoor. Ik hoop nu eigenlijk nog dat er een contest komt in Kalos, zodat ik d'r kan inzetten. Denk dat ze best wel een goede indruk zou kunnen gaan maken daar," ze gaf de pokémon een aai over diens kopje heen, voordat de shiny Petilil van Jace's schoot sprong en zich tussen haar armen wikkelde, waardoor wat van haar broodje op de grond viel. "Melina, ik had net zo'n honger," zei ze teleurgesteld, maar schoot daarna in de lach.
Al snel had ze de rest van haar broodje op, hetgene wat op de grond was gevallen was meegejat door een Houndoor had ze gezien, maar ze had dr mond erover gehouden. Haar blauwe ogen richtte zich op de blonde jongen bij haar en ze glimlachte wat verliefd. "Ik hou van jou," zei ze zachtjes, terwijl ze wat verlegen wegkeek.

Jace bood haar een stuk van zijn schnitzel aan en ze wist dat hij te koppig zou zijn om een 'nee' aanvaarden, dus nam ze het dankbaar aan en at het in een rustige happen op. Eigenlijk was het best wel gezellig zo, samen eten op een overdrukken kermis, lekker mensen kijken en in het gezelschap zijn van haar vriend. Ze glimlachte naar hem toen hij zei dat die ook van haar hielt en hielt daarna haar hoofd schuin toen ze de vraag kreeg of ze met hem op een date wilde naar het aquarium. Ze grinnikte zachtjes. "Gekkie toch, daar hoef je toch niet zo over te blozen. Ik ga graag met je mee op een date," zei ze vrolijk, terwijl ze hem een kus op z'n wang gaf. "Maar, eerst wil ik iets anders hebben gedaan," zei ze daarna, terwijl ze haar tas erbij pakte en er in rommelde. "Waarom liggen de dingen die ik zoek altijd onder aan," mompelde ze gefrustreerd, toen ze niet kon vinden waar ze naar zocht. Uiteindelijk klaarde haar gezicht op en haalde de sun stone uit haar tas. Ze zetten de shiny Petilil op de grond en glimlachte eventjes. "Ben je er klaar voor?" vroeg ze aan de pokémon, die vrolijk op en neer stuiterde. Rustig legde Vivienne de steen tegen de voorhoofd van de pokémon, die direct wit op gloeide. Ze groeide, kreeg armpjes erbij en toen de gloed verdween stond er een prachtige Lilligant. Melina liet een vrolijk geluidje horen en bewonderde haar nieuwe lichaam, terwijl Vivienne vrolijk toekeek. Wat een schat van een pokémon was het toch.