Yuk, Sticky! {Lynn}

Fay werd wakker, keek om zich heen en zag meteen Ray opgekruld aan haar voeteneinde liggen, raar, meestal sliep Angel op haar voeteneinde... Het meisje keek of ze Angel zag, de pokémon lag niet op de grond... Fay stond op en keek slaperig om zich heen, de Absol was nergens te bekennen. De jonge trainer zette een stapje achteruit en meteen klonk er een boze schreeuw van onder het bed. Geschrokken sprong Fay naar voren, daarna keek ze verbaast onder het bed, Angel keek haar geïrriteerd aan. "Waarom lig je onder het bed?" De Absol sloop onder het langgerekte bed uit en strekte zich uit, gaapte en keek toen wat liefkozend naar Ray, die nog zachtjes lag te snurken. "Maak jij hem wakker? Dan ga ik wat te eten bestellen," Fay liep al richting de deur, toen ze omkeek zag ze dat Angel Ray benaderde en hem zachtjes wakker begon te likken, de Shinx gaapte en stond slaperig op. Het meisje sloot de deur en liep de trap naar onder in het pokécenter, het was fijn dat je daar kon slapen, vooral omdat hier geen hotel was en dat het ook weineger kost dan een dure hotelkamer. Fay liep naar de eetzaal en bestelde alvast een ontbijt voor haar en wat ander eten voor haar pokémon, ook besloot ze wat poképuffs voor onderweg te kopen zodat ze een keer konden picknicken. Het meisje rekende beleefd af en liep met haar ontbijt richting de trap, de trap op en ze stond uiteindelijk voor haar kamerdeur. "A-Angel, kun je de deur openen?" Het duurde een minuutje, maar toen zwaaide de deur open en kon de jonge trainer naar binnen lopen. Ray zat zich rustig te wassen op het bed en Angel liep weer naar de Shinx terug, sprong op het bed en volgde de bewegingen van haar trainer. Fay zette het dienblad op het tafeltje, en pakte haar bord, er lag een croissant op, een broodje met kaas, waarschijnlijk van moomoo milk en een glas moomoo milk. Zwijgend begon het meisje te eten, op dat moment merkte Ray het eten op. Hij hield op met likken, sprong van het bed en rende enthousiast op Fay en de tafel af. Het meisje glimlachte en pakte het bakje met brokjes voor Ray op de grond, de Shinx snuffelde eerst grondig aan het eten en viel toen aan op zijn ontbijt. "Vind je dat lekker?" Ray keek niet eens op, hij had het te druk met het eten van de brokjes. Fay grinnikte, Angel kwam ondertussen ook van het bed en liep rustig op het meisje af. De Absol ging braaf zitten en Fay pakte ook haar bakje brokjes. "Ik moet niet vergeten nog eten voor onderweg te kopen," mompelde het meisje in zichzelf, Angel keek even op, maar ging toen weer verder met eten. Ray was al halverwege de brokjes en leek al wat langzamer te eten, Angel had haar eten vreemd genoeg vóór de Shinx op en ging weer op het bed liggen. Nadat Ray zijn eten op had sprong hij haast door de kamer, de kleine pokémon had duidelijk veel energie gekregen en was toe aan wat beweging. "Kom, dan gaan we naar buiten," Fay stond al op en wilde naar buiten gaan, maar keek daarna toch twijfelend naar Ray, hij zou de boel op stelten zetten. "Ray, je moet even in je bal," de Shinx leek haar niet te hebben gehoord en ging gewoon verder met springen over het bed. Daardoor kon het meisje ongestoord de pokébal pakken en de pokémon opzuigen. "Zullen we gaan Angel?"

Toen ze uit het pokécenter stapten werd Fay even verblind door de zon, die was aan het opkomen, maar scheen nu al fel. Het meisje liep uit het zonlicht en knipperde een paar keer met haar ogen om weer goed te kunnen zien. Angel keek vrolijk, voor haar doen, en liep richting een boom. Fay volgde haar pokémon en ging even zitten, vandaag wilde ze graag met Angel en Ray trainen, maar ze moest er voor zorgen dat de Absol ophield met moederen en de Shinx zou behandelen als een volwassen pokémon, het meisje wist dat de Shinx nog jong was en aan zijn gedrag te zien ook redelijk opgevoed. Hopelijk konden ze genoeg geld winnen om goed te leven. Ray maakte zich nergens druk over en was al de hele tijd dat ze hem had vrolijk, maar ja, het was dan ook een jonge pokémon. Heel anders als de pokémon op de zwarte markt, die waren verbitterd en wanhopig. Even keek het meisje naar een litteken op haar arm, Angel zag het en keek naar de grond, zij had het gedaan toen ze Fay nog niet vertrouwde. "Zullen we dan nu beginnen met onze reis?" Ray keek haar opeens enthousiast aan, "Heb je er zin in?" De Shinx was hyper en maakte vrolijke, leuke geluidjes. Fay grinnikte om de kleine pokémon en keek even naar Angel. De Absol keek terug en gromde blij, maar ze hield Ray in het oog, hij was ondertussen aan rollen door het gras. "Nou..." Fay dacht even na, het was misschien handiger om eerst te trainen met haar pokémon, zo veel levels verschilde ze niet, en dan checken of ze alles had en dán te beginnen met haar reis. "We gaan eerst trainen," Ray verstijfde en keek zijn trainer verbaast aan, wat was dát nou weer? Op reis? Prima, zelfs leuk, maar wat was trainen? "Komen jullie?" Het meisje stond op en liep richting route 1, daar zouden ze genoeg pokémon vinden om te trainen. Angel stond ook op, maar dan langzamer, en volgde Fay, Ray wilde niet achter blijven en huppelde achter de twee aan, zich nog steeds afvragend wat 'trainen' was.

Op weg naar route 1 zag Angel dat de Shinx een beetje achter bleef en ging wat langzamer lopen, Fay zag dat op haar beurt en vertraagde haar pas. Ze kwamen aan bij de poorten van het kleine dorpje, Fay was verbaast dat er poorten waren, en liepen er door. Het andere stadje was net niet te zien, maar het meisje wist dat het erg dichtbij was. "Goed, hebben jullie zin in trainen?" Ray liep naar Fay toe en ging voor haar zitten, dit zag het meisje als een ja, maar eigenlijk wilde de Shinx gewoon weten wat trainen was en dacht dat zijn trainer er wel een antwoord op kon geven. "Goed," Fay keek enthousiast naar de twee pokémon en draaide zich om, Angel had een 'hier gaan we weer' uitdrukking op haar gezicht, waarschijnlijk omdat de pokémon gewend was voor zichzelf te zorgen en voor Fay, maar de Absol was daardoor ook niet goed getraind en zou niet altijd winnen in een gevecht. "Oke, dan zoeken we eerst een tegenstander," de jonge trainer keek om zich heen en zag bijna meteen een Fletchling, Angel volgde haar blik en toonde toen enig enthousiasme, eigenlijk had de pokémon wel zin in een gevecht en hierdoor kon ze het ook de jonge Ray leren, die duidelijk weinig ervaring had. Fay bukte zich naar Angel en fluisterde, zodat de Fletchling hun niet zou horen. "Ik weet dat je vaak alleen vecht, maar hier werkt dat niet zo, je zult naar mij moeten luisteren, oke?" Angel keek haar trainer ontstelt aan en leek eerst een beetje boos, "Anders leert Ray het fout, wil je dat?" Nu keek de Absol serieus en schudde haar hoofd, "Ook wil ik je Perish Song niet gebruiken." Angel knikte en stond klaar om de kleine vogel aan te vallen. "Goed, Angel razor wind," Angel stormde op de Fletchling af, op een goede afstand kliefde ze met haar horn de lucht en een scherpe windvlaag raakte de roodborstachtige vogel. Die vloog verbaast op en zette een tackle in tegen de Absol. Die ontweek en deed nog een keer de aanval, "Nu quick attack, pursuit en nog een scratch erachteraan," Ray bekeek met grote ogen het gevecht, hij was waarschijnlijk andere dingen gewend, nieuwsgierig zette de Shinx een stapje naar voren, maar werd bijna meteen werd terug gezet door Fay, hij keek haar vragend aan en ze schudde haar hoofd. Angel rende met verbazende snelheid op de Fletchling af en raakte die voor dat de vogel iets kon doen, de pokémon wilde vluchten maar werd geraakt door de Absol en meteen nog eens gekrabd. De Fletchling viel neer, uitgeschakeld. Ray liep voorzichtig op de gevallen vogel af, maar werd weer tegengehouden, deze keer door Angel, na een tijdje stond de kleine vogel weer op en hupte verzwakt weg.

Ze liepen even verder, maar Ray bleef abrupt staan. Angel raakte Fay aan en ze keken beide naar de Shinx. "Wat is er Ray?" Ray begon te grommen richting het gras, Fay volgde zijn blik en zag een Weedle. Het zag er uit als een eng, harig insect. Maar sterk waren ze niet, dus het was vast een goede tegenstander voor Ray. "Klaar voor een gevecht, Ray?" De Shinx mauwde enthousiast, blijkbaar had Ray er inderdaad zin in. "Ray, gebruik tackle," even leek de pokémon niet te begrijpen wat zijn trainer bedoelde, maar na een korte aarzeling viel Ray aan. De Weedle reageerde door de Shinx proberen te steken met poison sting. Ray raakte de wilde pokémon en kon maar net ontsnappen aan de giftige angel van de Weedle. "Gebruik leer en tackle hem weer!" Ray keek de pokémon dreigend aan en tackelde de Weedle weer. Die schoot nu een kleverig goedje af waardoor Ray vast kwam te zitten. Angel rende op haar vriendje af en sneed de Shinx los met haar horn. Ray kwam los en tackelde nog eens de Weedle, opeens begon de wilde pokémon te gloeien, stomverbaasd keken Ray, Angel en Fay naar de pokémon. De pokémon begon te veranderen, hij werd groter en kreeg een andere vorm, was dit evolutie? Fay herkende de pokémon die nu voor hun stond, het was een Kakuna, dat wist ze omdat toen ze naar de havenstad reisde ze vaak genoeg wilde pokémon had gezien, ook een Kakuna. Ray leek ook overdonderd te zijn door de evolutie van de Weedle, Kakuna's kwamen hier niet voor! "R-Ray vervolg met tackle," de Shinx keek even om en rende weer op de geëvolueerde wilde pokémon af. De Kakuna gebruikte harden op zichzelf en toen Ray hem raakte leek de wilde pokémon er weinig last van te hebben. "Gebruik leer een paar keer en tackle hem dan," de Kakuna bleef harden gebruiken en Ray leer, dat kon oneindig door gaan. Opeens rende Ray hard op de pokémon af en tackelde die, het leek een beetje meer effect te hebben dan net, maar nog steeds weinig. "Tackle, nog een keer!" Ray herhaalde de aanval en Angel keek toe, ze wist dat het nog een tijdje kon duren, maar ze mocht ook niet ingrijpen, dit was Ray's gevecht en ze ging zich er niet mee bemoeien. Ray keek naar de wilde pokémon, die was harder dan hij dacht, maar opgeven ging hij niet, veel gevechten had hij niet in zijn leven geleverd en deze ging hij daarom afmaken. De Shinx rende op de pokémon af, maar deze keer gebruikte die geen harden, maar schoot hij weer het vieze, kleverige spul af, Ray kwam weer vast te zitten. Angel wilde al naar hem toe rennen, maar hij wist zich los te worstelen en rende weer verder op de Kakuna af. Deze tackle kwam hard aan en de wilde pokémon viel op de grond, uitgeschakeld. "We moeten verder, Lynn wacht op ons" Ray keek zijn trainer aan, hij had nog niet eens kunnen genieten van zijn overwinning. Maar Angel liep ook al achter Fay aan, dus hij moest ook mee, hij kon toch niet achterblijven?

Fay liep verder, Ray kwam al achter haar aan en Angel liep naast haar, ze had zin in de reis, nu kon ze verder gaan en niet blijven plakken aan het verleden. Het meisje vond Lynn aardig en was blij dat ze hadden besloten samen te reizen, voor een stuk dan. Angel keek naar voren en maakte een vrolijk geluid, Fay keek naar de pokémon, zag ze al Zara en Lynn?

Lynn had zich verslapen. Op zichzelf mopperend maakte ze Zara wakker en trok haar vest uit, omdat het warm was geworden. Het onthulde een simpel wit hemd, dat in ieder geval twee dagen achter elkaar gedragen was, aan de kreukels te zien. Ze bond het vest om haar middel, nadat ze gekeken had of alles erin zat. Doordat Lynn een nachtmerrie had gehad en daarna besloten had een wandelingetje in de nacht te maken, had ze weinig slaap gekregen. Haar lichaam had dat niet goed opgevat en haar brein had daarom blijkbaar gesloten dat vandaag een goede dag was om uit te slapen. Maar dat was het niet, want het meisje en haar Pokémon hadden op Route 1 afgesproken met een andere trainer en nu zou Lynn aan de late kant zijn. "Sorry, Zara ik zal wat te eten kopen voor onderweg; we hebben geen tijd om hier rustig te gaan ontbijten." De Purrloin keek eerst wat teleurgesteld, maar toen ze het woord 'onderweg' hoorde, fleurde ze weer op. Zara sprong van het bed en rekte zich uit terwijl Lynn door de kamer liep om te kijken of ze iets had laten liggen. Ze griste haar Pokédex van het nachtkastje en kwam langs de spiegel. Haar haar zat in de war en Lynn had geen borstel of kam om het goed te doen, dus haalde ze er maar haar vingers doorheen en besloot dat het beter was om een staart in te doen. Een trainer met iets wat veel weg had van een vogelnest op haar hoofd, zou vast geen goede indruk maken.

Gehaast opende de jonge trainer de deur en liep de trap af naar beneden. In het restaurant kocht ze een sandwich en een bakje meeneembrokjes en betaalde. Daar gaf ze de sleutel van haar kamer af en betaalde opnieuw. Lynn keek in haar geldbuideltje, er zat nog wel wat in, maar veel was het niet. Hoogstens genoeg om twee dagen mee door te komen. Maar nu had ze geen tijd, want Zara en zij moesten zo ongeveer.. Nu op Route 1 zijn. De twee stormden het Pokécenter uit en het dorpje door. Het restaurant, het park en de milkshakezaak flitsten voorbij. Ze kwamen aan bij een poort waarboven 'Route 1' stond en Zara en Lynn stonden even stil. Ze borg het eten op in haar vest en zag dat het nogal uitpuilde, dus besloot ze dat het maar snel opgegeten moest worden, alleen was daar nu geen tijd voor. Lynn duwde de poort open en Zara liep voorop Route 1 op. In de verte zag Lynn een Pokémon en haar trainer. Dat moesten Angel en Fay zijn. Toen ze dichterbij kwam zag ze dat de trainer roze haar had, en was ze zeker van haar zaak. "Al vroeg op?" sprak ze Fay aan terwijl ze naar hen toeliep. "Ik heb gehoord dat het volgende stadje dichtbij is, dus laten we maar vertrekken." Ze stak haar hand in een van de zakken en.. Er zat niets in. Waar was het eten gebleven? Vast eruit gevallen, lekker dan. "Uh, sorry. Ik moet even teruglopen; ik heb iets laten vallen." zei Lynn, waarna ze zich snel omdraaide.

Even later kwam Lynn terug met een sandwich in haar hand. "Oké, nu heb ik hopelijk alles. Laten we gaan!" Zara miauwde een begroeting naar Angel en liep toen weer naar haar maatje toe. Eindelijk zou ze meer van dit onbekende land zien.

Geduldig wachtte Fay op haar reisgenootschap, toen Lynn terug kwam stond Ray al te springen, de Shinx had er zin in. Het meisje knikte op de laten we gaan en liep richting het volgende stadje, Fay had geen idee hoe het hete of wat er te doen was maar ze had er ook zin in, net als Ray. Angel keek naar de andere trainer en diens katachtige pokemon. "Eh... Weet jij wat er in de volgende stad is?" Nieuwsgierig keek Fay naar Lynn, Ray was ondertussen afgedwaald, maar werd in de gaten gehouden door Angel. "Want ik heb geen idee," opeens begon Ray luid te grommen, verbaast keek de trainer naar haar pokemon en zag dat die vijandig naar een Weedle stond te kijken, alweer. "Ray, we hebben hier geen tijd voor," zuchtte Fay, ze hadden getraind, maar nu was ze best moe en wilde even rust hebben. Ray schoot als een pijl uit een boog naar voren en tackelde de wilde pokemon. "Ray!" Geschrokken keek het meisje haar pokemon aan, deze viel de Weedle opnieuw aan, maar werd deze keer gestoken door de angel van het insect. "Hou op," boos keek Fay naar haar pokemon en nu draaide de Shinx zich verbaast om, deed hij wat fout? In het moment dat Ray zich omdraaide kroop de Weedle naar voren en viel nu de Shinx aan. Ray krijste en draaide zich om. Boos keek de pokemon naar de Weedle, Ray rende op de Weedle af, maar dit was geen gewone tackel, een elektrische energie verscheen voor de Shinx en toen Ray de wilde pokemon raakte zakte die ineen. "Wow," wist Fay uit te brengen, dit was een nieuwe aanval, en dat na zo kort trainen. Maar dat was niet alles, Ray begon te gloeien. De Shinx veranderde, werd groter en uiteindelijk brak Ray door het licht, maar de Shinx was geen Shinx meer, eerlijk gezegd had Fay geen idee wat hij was, ze had geen pokedex, maar het was de evolutie van Shinx, dat was zeker.

Ray schudde zijn kop, hij keek goed om zich heen en zag toen Lynn en Zara. Verbaast keek de Luxio naar de Purrloin. Die was prachtig, Ray rende op Zara af en bleef voor die staan. Vrolijk gromde de Luxio. Fay aanschouwde het tafereel verbaast, Ray evolueerde en had nu alleen oog voor Zara? "Eh..." Hulpeloos keek ze Lynn aan.

Toen de twee een tijdje onderweg waren, haalde Lynn de twee sandwiches uit hun verpakking en gaf er één aan Fay, met de verklaring: "Ik heb ook weer niet zo veel honger en anders zou het zonde van het geld zijn, niet?". Even later verbrak Fay de stilte door een logische vraag te stellen. "Eh... Weet jij wat er in de volgende stad is? Want ik heb geen idee," Daar had Lynn niet over nagedacht en ze antwoordde dan ook met: "Geen idee, eigenlijk. Ik weet wel dat de eerste gym in Santalune City moet zijn, maar niet of dat het volgende stadje al is.", terwijl haar donkerblauwe ogen de jonge Shinx volgden. Ray gromde tegen een bruinige Pokémon die zich aan de rand van het pad bevond. Lynn pakte haar Pokédex en richtte die op de onbekende Pokémon terwijl Fay probeerde de Shinx van een gevecht te weerhouden. Ze besloot niet ook op Ray in te gaan praten; dit was iets tussen trainer en Pokémon en als ze zich zelf in zo'n situatie zou bevinden, zou ze niet willen dat iemand zich ermee bemoeide. De Shinx tackelde net de bruine Pokémon toen Lynns Pokédex tot leven kwam. De metaalachtige stem vertelde haar dat Ray het gevecht had aangebonden met "Weedle, the Hairy Bug Pokémon." en dat "Its poison stinger is very powerful. Its bright-colored body is intended to warn off its enemies.". Fay's Pokémon kreeg een paar rake klappen te verduren en vond dat duidelijk niet fijn, want Ray draaide zich om en rende op de Weedle af. Het leek erop alsof hij een tackle ging doen, toen een wolk elektriciteit voor de Shinx verscheen. Dit kan niet van de Weedle komen, dacht Lynn en keek verbaasd toe. Was dit een nieuwe aanval? Het zag er in ieder geval uit als een krachtige, elektrische aanval, totdat Ray begon te gloeien. "Wow," Hoorde Lynn naast zich. Fay was net zo verbaasd of nog verbaasder dan haar, dacht Lynn onbewust. De Shinx leek versneld te groeien en er veranderden ook een paar dingen aan zijn contouren. Toen hij niet meer gloeide, zag hij er anders uit. Lynn bekeek hem aandachtig, manen waren ontsproten uit Ray's hoofd en in plaats van één streep, stonden er nu twee strepen op de voorpoten van de.. Hoe heette de evolutie eigenlijk? Snel richtte ze haar Pokédex op Ray en die meldde: "Luxio, the Spark Pokémon. Strong electricity courses through the tips of its sharp claws. A light scratch causes fainting in foes.". "Ik denk dat felicitaties nu wel op z'n plaats zijn, Luxio ziet er echt goed uit." zei Lynn vrolijk.

Zara had de verandering van de blauw met zwarte Pokémon nauwkeurig gevolgd, en was tot de conclusie gekomen dat hij er nu veel aantrekkelijker uitzag. Ray schudde met zijn kop en kreeg toen de Purrloin in het oog. De Pokémon kwam op Zara afgerend en bleef vrolijk grommend voor haar staan. Die keek met een klein glimlachje naar hem op en knipoogde, terwijl ze feliciterend miauwde. Lynn zag dat Fay verbaasd toekeek. "Eh..." Zelf was ze niet verbaasd, want zij en Zara hadden dit soort situaties al vaker meegemaakt; Pokémon van het tegenovergestelde geslacht hadden wel vaker interesse in Zara. De Purrloin scheen dat soort aandacht wel grappig te vinden, maar het serieus menen deed ze niet. "Als je er last van hebt, zal ik wel tegen Zara zeggen dat je het liever niet hebt." Bood Lynn grinnikend aan.

Hoewel Fay zei dat het niet erg was, leek ze er toch niet al te blij mee te zijn dat Ray nu opeens alleen nog maar aandacht voor Zara had. "Oké, maar het aanbod blijft staan." Zei Lynn daarom maar. Fays andere Pokémon liep naar de Luxio toe en feliciteerde hem ook, zonder een reactie te krijgen. Lynn keek peinzend naar Zara en Ray, ze kon zien dat het niet echt tot haar Purrloin doordrong dat de andere Pokémon oprecht in haar geïnteresseerd was en dat hij het waarschijnlijk echt meende, in tegenstelling tot Zara. Toen Lynn terugkeek naar Fay, had ze een Pokéball gepakt en liet haar net geëvolueerde Pokémon terugkeren. Hoewel Lynn vond dat Fay juist handelde, had ze ook wel medelijden met de Luxio. Hij had er niet om gevraagd opeens geïnteresseerd te worden in een andere Pokémon en kon er ook niet echt iets aan doen. Het rozeharige meisje zuchtte en Lynn zei bemoedigend: "Na een paar dagen zal hij wel weer bijtrekken." Fay stelde voor om verder te gaan en Lynn stemde in. "Volgens mij zijn we er bijna." In de verte kon Lynn al huisvormige omtrekken zien en ze dacht dat ze na een rustpauze in het stadje misschien al konden doorreizen naar het volgende. Behalve als de gym daar zich bevond, natuurlijk. Oh ja. De gym. Haar donkerblauwe ogen volgden Zara, die vrolijk om haar en Fay rondliep en aan alles snuffelde wat haar nieuwsgierigheid opwekte. Ze wist dat haar maatje redelijk sterk was, maar zou dat genoeg zijn? Misschien had de gymleader wel een fantastische tactiek en was ze daardoor vrijwel onverslaanbaar. Lynn besloot dat een dag gewijd aan het trainen van Zara wel goed zou zijn en nam zich daarom voor om een tijdje in het volgende stadje te blijven om genoeg tijd te hebben om te trainen. "Zou je het erg vinden om tot morgen in het volgende stadje te blijven? Ik wil graag nog wat trainen met Zara, voordat we bij de gym aankomen." Het volgende stadje, hoe het ook heette, kwam beetje bij beetje dichterbij. Lynn zag dat het opgetrokken was uit dezelfde soort steen, met een fontein in het midden en dat er achter het stadje een rivier lag met erover een brug. "Ik hoop dat er iemand kamers verhuurt; ik zie geen Pokécenter." Zei het zwartharige meisje tegen Fay. En dat het niet te duur is, dacht ze erachteraan. Veel geld had ze niet over.

Fay knikte, kamers vinden was belangrijk. Angel liep rustig mee en volgde Zara soms met haar ogen, de Absol leek veel rustiger dan eerst. De huizen stonden er stil bij, het enige echte harde geluid was de fontein. "Zullen we het aan iemand vragen?" Fay keek nog naar de fontein toen ze het vroeg, de pokémon herkende ze niet, maar het was waarschijnlijk een grassoort. Het meisje liep naar de fontein en keek in het water, Angel liep met haar mee. In het water lagen verschillende munten, maar geen van veel waarde. Fay ging maar op de rand van de fontein zitten en keek naar Lynn, wat zouden ze gaan doen?

Lynn keek naar Angel en Zara terwijl ze naar de fontein liepen. De twee rolden niet al vechtend over de grond, maar waren ook niet bepaald dikke maatjes. Wel was het zwartharige meisje blij dat er in ieder geval vooruitgang te zien was in het gedrag van de twee Pokémon. "Zullen we het aan iemand vragen?" Hoorde Lynn en ze zag dat Fay op de rand van de fontein was gaan zitten. Het ding was opgetrokken uit dezelfde steen als de rest van het stadje en het water spoot uit bloemknoppen die blijkbaar de handen van de onbekende Pokémon waren. Lynn fronste even, de Pokémon kwam haar vaag bekend voor, maar ze wist niet waarvan precies; ze kon zich in ieder geval niet herinneren dat ze ooit zo'n Pokémon tegengekomen was. Donkerblauwe ogen zochten het plein af, maar zagen geen mens. "Hmm.. Ik zie niemand op straat. We zullen aan moeten bellen en hopen dat de mensen hier vriendelijk zijn." Het meisje liep naar een willekeurige deur en nam het huis dat erbij hoorde in zich op.  Het huis was opgetrokken uit dezelfde soort steen als de fontein, maar de raamkozijnen waren ieder in een andere, vrolijke kleur geschilderd. Naast de deur stonden twee bloempotten en op de vensterbank van het raam op de begane grond stonden verscheidene foto's van vermoedelijk kleinkinderen en een paar oud uitziende beeldjes. Het leek Lynn dat hier een stel oudjes woonde, en ze besloot dat die vast wel hulp zouden willen bieden aan twee kinderen. Ze draaide zich om naar Fay. "Deze dan maar?"