Bye... and hello? [POKÉCENTER, Lynn]

Twijfelend stond Fay voor de machine, dit ding zou Lazy naar een compleet onbekend persoon sturen en dan zou zij er een compleet onbekende pokémon terug krijgen van die compleet onbekend persoon. Ze keek naar Angel, die leek rustig en zeker te zijn, Fay had geen idee hoe die dat kon, ze ging een pokémon die ze al lang kende wegsturen en de Absol was niet eens van streek! Voorzichtig legde het meisje de Snorlax pokéball op de daarvoor bestemde plaats en ze drukte op het knopje, de pokéball verdween en een nieuwe viel in de plaats. Fay pakte hem op en keek er naar, wat zou hier in zitten? Angel merkte het getwijfel en duwde zachtjes met haar mesachtige horn tegen Fay's hand. Die zuchtte en keek de pokémon aan, "Wil je dat ik het doe?" De Absol sloot haar ogen en maakte een vrolijk geluid. Dat was een ja. "Oke dan," het meisje drukte op het knopje en een rode straal schoot er uit, de straal vormde... vormde... een kat? Een kleine, schattige, blauwzwartgele pokémon keek Fay aan. Fay dacht na, deze had ze een keer gezien... Kat of toch eigenlijk meer Lynx, elektrisch, schattig. Uiteindelijk schoot het haar te binnen, "Shinx!" De Shinx, die de hele tijd had lopen spelen, keek haar verbaast aan, werd hij geroepen? "Je bent dus echt een Shinx," de Shinx maakte een vrolijk, katachtig geluid en kwam op het meisje af gelopen, dit was duidelijk een uitbundige pokémon. Fay kribbelde de pokémon in zijn zachte vacht, de Shinx sloot zijn ogen en genoot even van dit moment. "Je hebt een naam nodig als je bij ons team wilt horen," de kleine kat keek Fay enthousiast aan, ook al begreep hij niet helemaal wat zijn nieuwe trainer bedoelde. "Hmm... Sparky? Flash? Ray?" Shinx keek haar geïnteresseerd aan, bij de naam Ray miauwde hij blij. "Ray?" De Shinx keek naar Angel, maar toen Fay Ray herhaalde keek hij weer naar haar. "Oke, Ray word het," Angel liep op de Shinx af en keek de nieuwe pokémon nieuwsgierig aan, deze rende richting de Absol en sprong op diens gezicht. Fay giechelde, Angel schudde de pokémon af, maar leek niet boos, waarschijnlijk kreeg Ray ook het moederlijke deel van de Absol te zien net als zij. Hopelijk ging Angel niet te veel moederen. "Kom Ray, we gaan naar buiten!" Ray keek net naar een regaal met tijdschriften, maar toen zijn nieuwe trainer en maatje richting uitgang liepen rende hij er vrolijk achterna. Fay keek voor zich uit, maar het ontging haar niet dat Angel soms achterom keek of Ray nog volgde, ze liepen naar een bankje bij een parkachtige plek en gingen zitten. Het meisje keek geamuseerd toe hoe haar nieuwe pokémon aan het spelen was in het gras. Angel lag in de buurt en hield de Shinx in de gaten, zodat hij niet zo maar zou verdwijnen, wel moesten ze ook weer snel naar binnen, want het werd al laa, de zon was al bijna onder. Lazy leek al helemaal weer zijn vergeten.

Lynn kon niet slapen. Ze was eerst wakker geworden uit een nachtmerrie, die in het kort ging over dat haar ouders Zara lieten onthoofden omdat ze Tobias, die voor deze nachtmerrie speciaal in een Snorlax veranderd was, gekrabt had. Lynn ging rechtop zitten en keek waar Zara was gaan liggen om te slapen. Ze lag opgekruld op het voeteneinde van het bed en snurkte zachtjes. Daarna keek Lynn naar buiten, ze wist dat ze toch niet meer in slaap zou vallen en het was nog licht genoeg buiten voor een avondwandeling. Ze stopte haar Pokédex en de vijf Pokéballen die ze had gekregen in de zakken van haar vest, trok haar schoenen aan en maakte Zara wakker door haar over haar kopje te aaien. De Purrloin opende slaperig haar oogjes en begon te spinnen toen ze merkte dat ze geaaid werd. "Hé, Zara." zei Lynn zachtjes "Zin om een wandelingetje te maken?"

De koude avondlucht sneed door Lynns vest terwijl ze naar het parkje liep waar ze een milkshake had gedronken met de mysterieuze Fay. Lynn besloot een andere weg in te slaan, omdat ze nu al twee of drie keer het pad dat naar rechts afboog had genomen. Rustig liepen de trainer en haar Pokémon door het parkje, toen ze opeens iets hoorden. Het klonk als een soort miauw. Nieuwsgierig  en met Zara voorop, liep Lynn naar waar ze dacht dat het geluid vandaan kwam. Ze hadden een stukje afgesneden door de bosjes en Lynn duwde net een struik opzij toen ze een blauw met zwarte Pokémon rond zag rennen. Snel pakte ze haar Pokédex, "Shinx, the Flash Pokémon. The extension and contraction of its muscles generates electricity. It glows when in trouble." vertelde die haar. Toen zag ze, een stukje achter de Shinx een bekend gezicht; het was Angel, de Absol van Fay, bij haar in de buurt zat Fay. "Hey, jij ook nog op?" riep Lynn haar toe, terwijl Zara naast haar ging staan en haar ogen op de Absol hield. De twee waren nog niet bepaald maatjes.

Angel merkte Zara en Lynn als eerst op, ze wist dat die twee geen kwaad konden, maar ze was nog steeds waakzaam. Fay hoorde iemand aankomen, maar keek niet op, daarom was ze ook verbaast toen ze "Hey, jij ook nog op?" hoorde. Het meisje keek op en zag Lynn staan, die had ze eerder vandaag nog gezien, maar ze had niet verwacht het nog eens te doen. "Hoi," Ray keek nu ook verbaast hun kant op, wie was het mens bij zijn nieuwe trainer? Vrolijk rende de Shinx op de twee meiden af, onderweg merkte hij ook een andere pokémon op, maar daar lette hij niet op. Ray sprong vrolijk op de schoot van Fay en ging daar zitten, nieuwsgierig kijkend naar het onbekende meisje, en haar pokémon. "R-Ray, let een beetje op," stotterde het meisje. Angel kwam ook aangelopen, nieuwsgierig wat er aan de hand was en ze kon Ray toch niet meer in de gate houden van haar vorige positie.

Toen Lynn gedag had gezegd, had Angel haar als eerst opgemerkt. Lynn had ook niets anders van haar verwacht; van de groep was zij volgens Lynn het waakzaamst. "Hoi," Lynn keek even vriendelijk naar Fay. "Ik zie dat de Snorlax verdwenen is. Is dit de vervanger?" zei ze terwijl ze naar de Shinx keek, die op de schoot van het rozeharige meisje sprong. Toen de elektrische Pokémon bij het groepje was gekomen, kwam ook Angel aanlopen. Lynn kon merken dat Angel naast een waakzaam type, ook een moederlijk type was. "Vind je het erg als ik bij jullie kom zitten?" vroeg Lynn en liep naar het bankje toe waar Fay op zat. Ze keek naar de Absol alsof ze het aan haar vroeg, wat ook eigenlijk haar bedoeling was.

Toen Lynn de struiken opzij geduwd had, had Zara goed zicht gehad op het veld. Het dichtst bij haar en haar trainer in de buurt was een blauwzwarte Pokémon aan het spelen. Hij zag er jong, jongensachtig en vrolijk uit en besteedde geen aandacht aan de Purrloin. Daarom besloot ze om de Pokémon ook maar met rust te laten en te kijken met wie ze nog meer te maken had. Een stuk verder weg zat het meisje met de roze haren op een bankje en tussen de blauwzwarte Pokémon en het meisje in, bevond de sneeuwwitte Pokémon zich waar Zara haar trainer eerder van had beschermd. Ze besloot om haar goed in de gaten te houden terwijl haar maatje met het rozeharige meisje praatte.

"Ik zie dat de Snorlax verdwenen is. Is dit de vervanger?" Fay knikte, "Ik vond hem toch nooit echt leuk, dus." Het meisje hield de Shinx omhoog. "Is hij geen schatje? Hij heet Ray." Glimlachend keek Fay naar de pokémon. Even keek ze afwezig in de verte, het was leuk dat ze een Shinx had, maar nu? "Eerlijk gezegd heb ik geen idee wat ik nu moet doen," Fay zuchtte en keek naar Ray, de pokémon was vrolijk en zonder zorgen, kon zij dat ook maar zijn.

Angel luisterde even naar haar trainer en Lynn, daarna draaide ze zich om en keek naar Zara. De Purrloin hield haar in de gaten, omdat ze niks te doen had liep de Absol op de pokémon af en ging voor die zitten, ze torende zeker een halve meter boven de Purrloin uit.

Fay had geknikt en gezegd: "Ik vond hem toch nooit leuk, dus." daarna had ze de Shinx omhoog gehouden en gevraagd of het geen schatje was. Lynn lachte even en beaamde "Hij ziet er inderdaad schattig uit.". Daarna werd de kleine elektrische Pokémon voorgesteld als Ray. Een toepasselijke naam, vond Lynn. "Hey daar, kleintje," zei ze vrolijk "leuk je te ontmoeten." Lynn zag dat Fay een moment in het niets staarde. "Eerlijk gezegd heb ik geen idee wat ik nu moet doen." Lynn keek licht verbaasd naar het rozeharige meisje, zelf had ze ook niet bepaald een plan, maar ze had gewoon besloten om op weg te gaan naar de eerste gym en ondertussen wat geld te verdienen en Zara te trainen. Ze zou wel zien wat er kwam. "Nou.. Ik ben te weten gekomen dat de eerste Gym in Santalune City is. Daar ben ik van plan om heen te gaan." Lynn keek naar Angel, die was ondertussen naar Zara gelopen en bij haar gaan zitten. Ze wist niet zeker of ze dat moest vertrouwen, maar besloot dat het veilig was om naast Fay op het bankje te gaan zitten, dan kon ze de twee Pokémon nog steeds in de gaten houden en wist Zara dat het niet de bedoeling was om een gevecht te beginnen. "Morgen vertrek ik naar het volgende stadje." zei Lynn om verder met het gesprek te kunnen gaan.

Zara's trainer was naast het meisje met het roze haar op de bank gaan zitten en gaf daarmee aan de Purrloin te kennen dat er niet gevochten zou worden. De witte Pokémon, die eerst naar het gesprek van de twee trainers had geluisterd, was naar Zara toegelopen en voor haar gaan zitten. De Pokémon was veel groter dan de Purrloin en keek daardoor op haar neer. Zara had veel zin om op haar achterpoten te gaan staan, om de afstad tussen de twee koppen te verkleinen, maar haar maatje had liever niet dat er gevochten werd, dus deed ze het niet. Ze ging ook zitten en krulde haar staart netjes om haar poten. Daarna keek ze rustig in de bruine ogen van de andere Pokémon. "Purr..?"

"Morgen vertrek ik naar het volgende stadje." Fay keek naar Lynn, die bleek wel zeker van wat ze moest doen. Ray wurmde zich ondertussen los en liep op de andere pokémon af. Een idee begon zich in Fay's gedachten te nestelen. "M-mag ik misschien mee?" Hoopvol keek het meisje Lynn aan, ze wist niet waar ze heen moesten, maar misschien kon ze erachter komen als ze verder reisde.

Angel keek Zara wat uitdrukkingloos aan. "Purr..?" De Absol hield haar hoofd schuin en keek nu toch een beetje nieuwsgierig. Opeens botste Ray tegen haar flank aan en gaf ze een geschrokken schreeuw. De Shinx keek haar verbaasd aan, deed hij iets fout? Angel ging weer zitten, vlak naast Zara, en keek hem aan. Ze zag er niet boos uit, dus Ray liep vrolijk rond, even keek hij naar de andere pokémon, wie was dat? Hij liep tot vlak voor de onbekende pokémon en keek die vragend aan. "Shinx?"

"M-mag ik misschien mee?" De vraag verbaasde Lynn nog meer dan dat Fay gezegd had dat ze niet wist wat ze moest gaan doen. Wel wist ze dat het meisje met de donkerroze ogen het meende, ze leek niet echt de persoon voor grapjes. Lynn nam de gezichtsuitdrukking van het andere meisje in zich op, ze keek hoopvol. "Hmm.." Donkerblauwe ogen volgden afwezig wat de drie Pokémon naast het bankje aan het doen waren, de Absol was intussen naar Zara gaan zitten, maar omdat Lynn diep in gedachten verzonken was, had ze niet goed door wat dat betekende; namelijk dat de twee elkaar nog niet in de haren gevlogen waren. Zaten er nadelen aan? Lynn zou hiermee haar alleen-tijd kwijtraken. Daar had ze niet echt een probleem mee en als ze het toch zou missen zou ze in het volgende stadje afscheid kunnen nemen van Fay en alleen weer verder gaan. Zara en Angel zouden niet goed met elkaar overweg kunnen gaan. Lynn keek even snel naar de twee, nu drong het wel tot haar door. De twee deden eindelijk een beetje normaal tegen elkaar! Dat was dus ook geen probleem.. Voordelen? Ze zouden misschien dubbelgevechten kunnen doen en dat leek Lynn wel interessant. Het was dus besloten, dacht Lynn gewichtig. Omdat het laat was en ze weinig geslapen had, was ze in een gekke bui. Ze stond op, maakte een plechtige buiging en zei met een plechtige en gewichtige stem: "Mag ik u, Mevrouw Fay, welkom heten bij ons reisgenootschap?" Ze draaide zich om naar Zara: "Zeg eens iets aardigs, Mevrouw Zara!"

In een flits van blauw en zwarts kwam de jonge Pokémon aangerend en botste tegen de sneeuwwitte Pokémon op. Verbaast slaakte die een kreetje, waarna ze vlak naast Zara ging zitten. Zara keek de hele tijd al geamuseerd toe en toen de Pokémon met de bruine ogen naast haar ging zitten, merkte ze dat ze dat niet erg vond. Ze keek even naar de ogen van de Pokémon, die op dat moment op de jonge Pokémon gericht waren en daarom keek ze ook maar naar hem. De blauwzwarte Pokémon keek verbaasd naar degene die naast haar zat, maar toen hij zag dat ze niet boos was, begon hij vrolijk rond te lopen. Opeens merkte hij Zara op. Hij liep tot vlak voor haar en keek haar vragend aan. "Shinx?" Met een mengeling van interesse en geamuseerdheid keek Zara terug. "Purr." zei ze als begroeting terwijl ze naar de Pokémon met de gele ogen knikte.

Toen hoorde Zara haar naam "Zeg eens iets aardigs, Mevrouw Zara!", had haar maatje gezegd. Ze keek in de donkerrode ogen van het andere meisje en kraaide "Purrloin!", waarna ze op haar achterpoten ging staan en een buiging maakte met haar voorpoten netjes achter haar rug gevouwen. Ze mocht de trainer en haar Pokémon wel.

Fay moest giechelen om het gedrag van Lynn en Zara, maar het kwam ook doordat ze opgelucht was dat ze mee mocht. "Bedankt," Fay keek even naar de zon, die was ondertussen al ondergegaan. Het meisje merkte hoe moe ze was en moest gapen. "Ik denk dat ik moet gaan slapen," Fay stond op en liep naar haar pokémon. "Denk je dat we kunnen afspreken op route 1, waar we elkaar hebben ontmoet?" Afwachtend keek het jonge meisje Lynn aan, want ze sliep in het pokécenter en dat zou Lynn vast ook doen, maar ze wilde ook nog trainen, dus was het het beste om af te spreken op route 1. Angel was ondertussen naast haar komen staan en keek haar afwachtend aan, Ray was Zara nog aan het bekijken, maar toen hij merkte dat ze aanstalten maakten om te gaan kwam hij er bij staan.

Lynn was blij dat Fay moest lachen om haar gedrag en toen het meisje "Bedankt," zei, maakte ze nogmaals een buiging en zei: "Het genoegen is geheel aan mijn kant.". Toen het rozeharige meisje meldde dat het tijd was om naar bed te gaan, knikte ze weer even en werd wat serieuzer. Ze herinnerde zich weer waarom ze naar het park gewandeld was en haar gezicht trok samen in een frons. "Ik denk dat ik nog even hier blijf, Zara kan nog wel een trainingsbattle gebruiken als we binnenkort de strijd gaan aanbinden met een gymleader."
"Denk je dat we kunnen afspreken op route 1, waar we elkaar hebben ontmoet?"
"In orde, dan zie ik je daar." en in de laatste minuten van haar lollige bui salueerde ze en marcheerde ze weg. Zara kwam vrolijk achter haar aangehuppeld, nadat ze gesalueerd had naar de Pokémon van het meisje met de donkerroze ogen. Het was tijd om weer een Pokémon te vinden die wat wilde sparren, zou het weer zo'n aanvallend type met bruine en witte strepen zijn?

Fay zwaaide Lynn uit en ging op weg richting het pokécenter om te slapen, haar pokémon volgden en ze betrapte Ray op een gaap. Aangekomen in de kamer viel ze snel in slaap met Angel op haar voeteneinde en Ray er naast, bijna liggend op haar benen.

Zara en Lynn hadden moeite met het zoeken naar een tegenstander; toen ze rechtsaf sloegen op een T-splitsing hoorden ze geluiden komen uit een struikje dat langs het pad groeide, maar toen Zara eropaf sloop, stapte ze per ongeluk in een takje. De Pokémon was blijkbaar geen aanvallend type en vluchtte zodra hij of zij het geluid hoorde. Zara keek terleurgesteld en Lynn zei: "Volgende keer beter.". De twee liepen verder het pad af, Zara snuffelde in het rond terwijl Lynn keek of ze iets zag bewegen. Het hoge gras aan de linkerkant van het pad bewoog en Lynn was er zeker van dat ze een bruine flits had gezien. Ze trok de aandacht van Zara en wees in de richting van het gras. "Ben je er klaar voor, Zara?" Vroeg Lynn zachtjes aan de Purrloin en die knikte. "Wacht nog heel even," ze zocht iets in een zak van haar vest "voordat je begint, wil ik dat je deze move leert en hem straks in het gevecht gebruikt." Ze liet het schijfje even aan Zara zien en stopte hem daarna in de Pokédex. Die begon uit te leggen hoe je de move 'Toxic' moest gebruiken en de Purrloin luisterde aandachtig. Aan het eind van het filmpje knikte ze nog eens, ging op twee poten staan, draaide zich stilletjes om naar het gras en stootte een gevaarlijk gesis uit. De geluiden die eerst uit het groen waren gekomen verstomden, en langzaam, heel langzaam trippelde een bruine vogel uit het struikje. Lynn pakte haar Pokédex en richtte hem op de vogelachtige Pokémon, "Pidgey, the Tiny Bird Pokémon. A common sight in forests and woods. It flaps its wings at ground level to kick up blinding sand.". Plotseling rende Zara op twee poten op haar tegenstander af, en sloeg met twee voorpoten tegelijkertijd tegen diens hoofd. Verdwaasd bleef de Pidgey staan, te verrast om iets te doen. De Purrloin growlde en ging op haar vier poten staan om een aanval te kunnen ontwijken. De Pidgey had inmiddels doorgekregen dat een gevecht niet te vermijden viel en vloog een stukje de lucht in om de aanval in te kunnen zetten en niet geraakt te worden. De bruine Pokémon fladderde verwoed met zijn vleugels, waardoor een windvlaag naar Zara toegestuurd werd. De katachtige Pokémon ontweek de aanval snel, maar kon niet voorkomen dat ze geraakt werd door de Quick Attack die volgde op de Gust. Ze verloor voor een moment haar evenwicht. Terwijl ze bliksemsnel weer opstond gooide de Purrloin zand in de richting van de ogen van de Pidgey. Die gebruikte echter nog een keer Gust, waardoor het zand niet aankwam. Gelukkig had de Pidgey omdat hij een beetje in paniek was niet goed gericht, waardoor het zand ook niet in de ogen van Zara kwam. De Purrloin herpakte zich snel en sprong op de tegenstanders rug, waarna ze haar scherpe nagels in de huid van de vogelpokémon boorde om houvast te hebben. Daarna zette Zara haar tanden in de Pidgey en sprong van de Pokémon af. Plots ging er een schok door Zara's tegenstander heen, waardoor deze op de grond moest landen. Toxic had gewerkt en de Pidgey had er duidelijk last van. De bruine Pokémon gebruikte Whirlwind in een poging om Zara te dwingen het strijdveld te verlaten, maar omdat Lynn geen andere Pokémon bij zich had, had de move geen effect. Nu de vogelpokémon zich niet meer in de lucht bevond, kon hij zich minder snel voortbewegen en daar maakte Zara gebruik van door op de Pokémon af te schieten en Fury Swipes te gebruiken. Haar nagels krasten één, twee.. Drie keer over de huid van de Pidgey voordat hij wist te ontsnappen en wegrende.  De Purrloin achtervolgde haar tegenstander en gebruikte Pursuit. Er ging nog een schok door de Pidgey heen, niet omdat de katachtige Pokémon hem geraakt had, maar omdat Toxic in hevigere mate toesloeg. De bruine Pokémon viel neer en had zo te zien veel pijn. "Laten we deze Pidgey maar niet al te lang in deze staat houden, Zara, zo te zien doet het meer pijn dan een gewone aanval. Maak het af met Scratch." zei Lynn. Ze wist dat ze, ondanks dat ze had gezien wat de aanval deed, in het vervolg Zara gewoon Toxic zou laten gebruiken. Niet dat ze geen medelijden had met de Pidgey, die erg gekweld keek, maar soms zou het gewoon nodig zijn en als de tegenstander snel uitgeschakeld zou worden, had hij of zij er niet al te veel pijn van. Zara snel liep op de Pidgey af en Scratchte hem. De ogen van de vogelpokémon vielen dicht en het gevecht was gewonnen.

Zara trippelde met een ernstige, maar trotse gezichtsuitdrukking naar Lynn toe. "Goed gedaan, Zara! Je hebt Toxic snel opgepikt." Zei Lynn tevreden. Ze keek of Zara erg gewond was en toen ze zag dat er niets ernstigs met haar maatje aan de hand was, aaide ze even over haar kopje. "Laten we maar naar het Pokécenter gaan, het wordt nu wel erg donker en ik kan nog wel wat slaap gebruiken." De Purrloin miauwde instemmend en zij aan zij liepen ze door de nacht terug naar hun verblijfplaats. De nacht was ingevallen en het was pikkedonker. Lynn schatte dat het rond één uur moest zijn en gaapte. Ook Zara zag het moe uit en Lynn voelde zich een beetje schuldig dat ze haar wakker gemaakt had. "Vind je het erg dat ik je wakker gemaakt heb, Zara?" vroeg ze daarom maar. Als antwoord schudde de Purrloin heftig met haar kopje. Er verscheen een glimlach op Lynns gezicht en ze zei plagend: "Mooi, dan kunnen we dit dus iedere nacht gaan doen!". Haar maatje keek haar geamuseerd aan met een blik die zei 'Ik weet heus wel dat je dat niet meent.' en Lynn lachte. "Ik ben benieuwd hoe het volgende stadje eruit ziet, misschien zijn er wel andere Pokémon waar we tegen kunnen vechten. En natuurlijk hebben we nu nieuwe leden in ons reisgenootschap, laten we hopen dat we het een beetje met elkaar kunnen vinden." De twee liepen verder en bespraken het gevecht dat Zara net gevoerd had, zoals ze altijd al deden.