Shadows

Na een tijdje keek Tawnee op, waarna ze zich tegen haar aandrukte. "Oké..." hoorde Alana zachtjes. "Het spijt me..." Alana glimlachte even zachtjes terwijl ze haar over haar bol aaide. Ze voelde zich eigenlijk een beetje een moeder, oepsie. "Nee, het spijt mij. Ik had nooit die grap moeten uithalen met Lubbock." ze zei nu zijn naam toch goed? Hopelijk? Alana keek even glimlachend naar Connor toen deze zich ook verontschuldigde. Waarna ze zich weer naar Tawnee draaide en geruststellend over haar armen streelde. "Gaat het weer een beetje?" vroeg ze zachtjes aan haar met een geruststellende glimlach.

Ze bleef gewoon stil toen Alana haar begon te aaien, iets dat August ook altijd deed. Ze bleef gewoon stil en deed niks toen ze vervolgde. "Nee, het spijt mij. Ik had nooit die grap moeten uithalen met Lubbock." Ze knipperde enkele keren met haar ogen en sloot ze toen voor een kort moment. "Gaat het weer een beetje?" Ze knikte even moeizaam. "Ja..." zei ze zachtjes. Ze liet ondertussen even een blik vallen op het vriendje van Alana. Hij was irritant en niet leuk, maar Alana bleek dus wel nog mee te vallen... Hm... Misschien trokken tegenpolen elkaar aan? Wie weet. Lawrence vertrouwde het boeltje echt helemaal niet en keek dreigend neer op de Pikachu van de jongen, die zeker al geen partij was voor de Ground Dark Type. Ze sloot opnieuw haar ogen en drukte zich opnieuw tegen de roosharige aan. "Bedankt, Alana," zei ze zachtjes.

Het gevoel dat hij hier zijn tijd aan het verdoen was kwam opdagen. Hij stond hier en voor hem lag zijn meisje met een ander meisje op de grond. Oké, ze zaten op de grond, ook goed. Voor hem stond een enorme Pokémon boos naar hem te briesen en beide dames leken geen aandacht voor hem te hebben. Alana was nog steeds bezig met die Tawnee aan het troosten en hij had het gevoel dat Tawnee hem helemaal niet leuk vond. Misschien was Alana gewoon een softie, dat kon ook. Hij trok een wenkbrauw op terwijl hij naar de twee meiden keek. Wat een drama, zeg. Hij stond hier wel een beetje zijn tijd te verdoen als hij eerlijk was. Hij kon beter deze geweldige grote stad verkennen. ‘Nou, als alles weer in orde is,’ begon hij luchtig, ‘denk ik dat ik de stad maar een beetje ga verkennen. Alana, blijf jij maar in de buurt van Tawnee. Ik denk dat ze je hulp nog hard gaat nodig hebben.’ Hij deed niet eens moeite om de spottende ondertoon uit zijn stem te houden, waarna hij zijn ene hand in zijn zak stak en zich omdraaide. ‘Doei,’ zei hij over zijn schouder. Hij wilde alles voor Alana doen, maar hier als het vijfde wiel aan de wagen staan had ook niet echt veel zin. Bovendien leek Tawnee meer van haar te kalmeren dan van hem. En hij had wel betere dingen te doen dan al deze drama aan te schouwen. Hij kon beter deze stad gaan verkennen. Hij wierp nog één blik over zijn schouder, maar nam aan dat ze hem toch niet meer nodig zouden hebben.

OOC: Zeg, dames, als jullie het niet erg vinden gaat Connor uit het topic. Heb het gevoel dat ik met hem toch niet veel kan betekenen c: