[Route 4] It's just the beginning

{Eerste post voor Lilac Kasumi}

Met nu al drie pokéballs aan haar riem geklikt liep de blondine over route 4. Ze hing hier nu al een tijdje rond, maar dat was omdat ze hard trainde voor de Santalune Gym en ze dus liever ook in de buurt van Santalune City bleef hangen, anders moest ze zo heen en weer reizen en dat kostte ook allemaal tijd. De afgelopen paar dagen had ze veel informatie over de gym opgezocht. Ze wist dat de gymleader Viola heette en dat het type van haar gym bug was. Ook wist ze dat de leader twee pokémon in zou zetten: Surskit en Vivillon. Ze was er dan ook nog niet uit welke tactiek ze het best kon gebruiken. Maar het ergste was nog, ze had nog geen enkel ander gevecht gehad, met een andere trainer. Haar eerste gevecht zou dan meteen dat met een gymleader worden, en dat leek haar een beetje onwaarschijnlijk. Ze moest eerst ervaring opdoen, haar pokémon kennis laten maken met het strijdveld. Rustig wandelde ze verder over de route, niet echt een bepaald doel voor ogen hebbend.

De jonge trainer werd ruw uit haar gedachten getrokken toen er plots iemand anders tegen haar opliep, of ze liep zelf tegen iemand anders aan. De andere persoon maakte een vage, onduidelijke verontschuldiging. "Uhm, het spijt me," zei Keira toen voorzichtig en keek naar de andere persoon, die niet echt in een goed humeur bleek te zijn. Naast de vrouw liep een voor Keira nog onbekende pokémon mee, en dus pakte ze zoals gewoonlijk haar pokédex erbij en richtte deze voor een kort moment op de rode pokémon. "Charmeleon, the Flame Pokémon. It has razor sharp claws and its tail is exceptionally strong." Ze stopte haar pokédex weer weg en was van plan om weer rustig door te lopen en deze persoon met rust te laten.

"Nee, het is niet jouw schuld. Ik had beter moeten opletten." Keira glimlachte voorzichtig en merkte de wat bezorgde blik op in de ogen van de vrouw tegenover haar, maar het was niet aan haar om te vragen wat er was. Als de vrouw iets bij haar kwijt wilde kon dat natuurlijk altijd, maar Keira wilde niet opdringerig overkomen. "Keira Jones is trouwens de naam, ik ben een trainer uit Kalos. Jij?" vroeg ze en keek de onbekende vrouw toen afwachtend aan. Als ze het zo bekeek had ze de laatste tijd aardig wat mensen leren kennen, zo op route 4. Als ze sterker was zou ze met een aantal van hen kunnen vechten, want sommige hadden gewoon veel te sterke pokémon, wat die van haar dus nog niet waren.

"Lilac Kasumi, coördinator en hobby trainer uit Kanto." Stelde de andere vrouw zich vervolgens voor. Grappig, bij haar was het precies omgedraaid. Trainer met coördinator als hobby, al had ze nog nooit aan een contest deelgenomen, vanplan was ze het zeker wel. "Trainer he? Heb je al je eerste gym gedaan?" vroeg Lilac vervolgens. "Nee, nog niet. Maar ik denk dat mijn pokémon binnenkort wel sterk genoeg zijn en dan ga ik de uitdaging aan." Ja, ze had al een hoop research gedaan en wist al een hele hoop over de Santalune Gym, zo kon ze zich extra goed voorbereiden.

"Ik heb nog niet zo erg lang gelden de gym uitgedaagt en gewonnen." Toen de andere blondine het woord 'gewonnen' uitsprak, begon haar Charmeleon flink te grijnzen, wat er best wel grappig uitzag. "De gym is nog niet zo heel moeilijk hoor." Keira haalde haar schouders op. "Ach, we zullen het binnenkort wel merken," zei ze en wierp een snelle blik op de Charmeleon van de vrouw. "Het enige is dat ik nog geen enkel, echt gevecht achter de rug heb." Een kleine grijns sierde haar lippen. Best dom eigenlijk, de gym uitdagen zonder enige ervaring te hebben als het echt op een battle aankwam.

"Als je wilt kunnen we anders een oefengevechtje doen?" stelde de vrouw toen voor en Keira knikte enthousiast, haar eerste echte gevecht! "Als je het wilt gaat Erik wel of niet meedoen." Keira knikte weer en keek naar de Charmeleon. "Ik denk dat het verstandiger is als hij gewoon toe blijft kijken, mijn pokémon maken tegen hem nog niet veel kans ben ik bang." Een kleine grijns hing om haar lippen en ze stapte een stukje naar achteren. De vrouw pakte een pokéball en er was een kleine, rode flits. Een Ponyta had de lege plaats ingenomen en kort dacht Keira na. Ze klikte de pokéball los van haar riep en gooide deze in de lucht. Er was een rode flits te zien en Piper, haar Fennekin, kwam sierlijk neer op de grond. Vuur tegen vuur was het beste wat ze nu kon doen, want haar andere twee pokémon waren beide in het nadeel tegen vuur. Rustig wachtte ze af tot de ander een zet zou doen, want de eerste zet haalde meestal toch niet veel uit.

"Maya gaat alleen maar meekijken, ze is nog te jong om zelf aan een gevecht mee te doen." De blauwe pokémon naast het meisje was voor Keira nog onbekend en dus scande ze deze snel met haar pokédex. "Squirtle, the Tiny Turtle Pokémon. During battle, Squirtle hides in its shell that sprays water in its opponent whenever it can." Hierna richtte ze zich op het gevecht en wachtte af tot de Ponyta van Lilac het gevecht zou openen. "Tail Whip en Tackle Sora." De Ponyta luisterde naar haar eigenaresse en stormde op Piper af. "Oké Piper, ontwijk 'm en doe meteen Scratch!" Het kleine vosje was snel en sprong omhoog vlak voordat de tackle haar fataal kon raken. Het hoofd van de Ponyta schramde haar achterpootjes, maar veel gaf dat niet. Terwijl de Fennekin door de lucht vloog haalde ze een aantal keer uit naar de Ponyta, om vervolgens een stukje verderop weer sierlijk op de grond neer te komen, met een strijdlustige blik in haar ogen.

Fennekin wist met haar Scratch een aantal rake klappen uit te delen en wachtte met een strijdlustige blik in haar ogen af totdat de Ponyta weer op haar af zou komen. "Ember en dan Tackle." Lilac was blijkbaar iemand die ervan hield om aanvallen te combineren, well, dat kon zij ook! "Piper, doe Howl en dan Flame Charge!" De pokémon leek een beetje verbaasd maar opende toen haar bekje. Net op tijd sloeg Keira haar handen voor haar oren zodat ze het geluid gedempt hoorde. Hierna kwam de Flame Charge opzetten en een grote muur van vuur draaide om de Fennekin heen. De Flame Charge slokte de Ember van de Ponyta op en werd daardoor nog wat hoger. "Nu!" zei ze en de Fennekin stuurde de Flame Charge op de Ponyta af, zodat deze het zicht van de Ponyta moest blokkeren en ze zelf genoeg tijd had om ergens heen te springen.