A New Beginning (Afgesloten)

Lynn was aangekomen in Vaniville Town, nadat ze in Coumarine City een Talonflame had genomen naar dit kleine stadje. Rustig keek ze rond, het contrast tussen Castelia City en dit dorpje kon niet groter zijn; een paar huisjes en duizenden bloemenperken in plaats van gigantische flatgebouwen en alleen wat onkruid tussen de straattegels. Wat zou ze nu gaan doen? Misschien was het handig om ergens een kaart te kopen, maar ze had geen idee waar de winkels waren en kon je eigenlijk wel ergens een kaart krijgen? Hmm.. Eigenlijk had ze ook wel honger.. Lynn liet haar Purrloin, Zara, uit haar Pokéball. "Ruik jij ergens eten, Zara?" Bij het woord 'eten' begonnen de ogen van Zara te glinsteren, Lynn zei: "Ja, dus. Nou, wijs de weg maar!" Zara spurtte weg en Lynn liep snel achter haar aan. Na een tijdje kwamen ze aan bij een restaurantje en Lynn zag dat de Purrloin aanstalten maakte om een broodje uit de etalage te stelen. "Kom op Zara," zei Lynn "dat is niet nodig. We hebben genoeg geld over om iets te kopen.". Ze ging zitten aan een tafeltje voor twee personen in de hoek van het restaurant en bestelde wat poképuffs voor Zara en een sandwich voor haarzelf. In stilte aten ze hun eten op, totdat Lynn een vraag stelde "Zeg Zara, jij weet niet toevallig waar we een kaart zouden kunnen vinden, hè?". Lynn wist ook wel dat de Pokémon geen antwoord kon geven, maar ja, het viel te proberen.

Aela opende de deur van een klein restaurant en keek rond. Haar maag knorde enorm en ze was op de geur afgekomen van de heerlijke cakejes en dingen die in de etalage stonden. Khan had ze eindelijk in zijn Pokéball gekregen nadat hij uitgeput was neergevallen na een wilde zwempartij in de rivier die langs Aequorde town liep. Ze ging een beetje achter in het restaurant zitten en bestelde een broodje gezond. Sinds ze haar reis als trainer was begonnen at ze meer groen dan vlees. Alea overwoog serieus om vegetariër te worden. Terwijl ze wachtte op haar broodje viel haar oog op een paarse, katachtige Pokémon die aan een tafeltje zat samen met haar trainer. Aela keek onzeker naar de trainer en besloot toen de gok te wagen. "Hoi! .. vind je het erg als ik jouw Pokémon in mijn Pokédex registreer? Ik ken haar nog niet" Zei ze stilletjes en ze haalde hem uit haar tas.

Een meisje van ongeveer dezelfde leeftijd als Lynn keek een moment naar Zara. "Hoi! .. vind je het erg als ik jouw Pokémon in mijn Pokédex registreer? Ik ken haar nog niet.." Lynn nam haar in zich op, het leek een aardig iemand, dus besloot ze in ieder geval niet nors tegen haar te doen. "Natuurlijk, ga je gang." zei ze terwijl ze even keek of het meisje ook een Pokémon los had lopen. Lynn nam nog een hap van haar sandwich terwijl de Purrloin van tafel naar tafel sprong om het rood met zwarte apparaatje te kunnen bestuderen. "Ik ben nog niet gewend aan de rust en de hoeveelheid wilde Pokémon hier. Ben jij er al veel tegengekomen?" Vroeg Lynn toen, om de korte stilte te doorbreken. Dit was de eerste persoon die haar hier in Kalos aansprak en ze was wel benieuwd naar wat voor Pokémon zij zou hebben, en hoeveel. Er werd nog een hap van de sandwich genomen terwijl Lynn keek hoe het rood/blondharige meisje luisterde naar de omschrijving die de Pokédex gaf van Purrloin en ze een antwoord afwachtte.

Aela haalde haar Pokédex tevoorschijn en hield hem naar de Pokémon gericht. 'Their cute act is a ruse. They trick people and steal their valuables just to see the looks on their faces Aela stopte hem weg en nam een mentale notitie haar tas goed op slot te houden. "Best wel denk ik" Zei ze eerlijk en ze stopte hem weer weg. "Ik kom uit Lumiose city dus op mijn weg hier heb ik genoeg gezien.. al heb ik ze niet allemaal in mijn Pokédex geregistreerd" Zei ze schouderophalend en ze vouwde haar handen op haar schoot. "Jij bent ook een trainer, of niet?" Vroeg ze daarna.

Aela knikte kort. Dat ze niet wilde vertellen waar ze vandaan kwam maakte haar alleen maar nieuwsgieriger. Maar ze ging er niet verder op in. "Er zit een gym in Santalune City" Zei ze terwijl ze in haar tas groef. "Ik ben er langs gekomen op mijn weg hierheen" Haar tas had nog steeds de slaapzak bovenop waardoor hij erg zwaar en lang was. Uiteindelijk vond ze de Pokéball waar ze naar zocht. "Eigenlijk heeft niemand iemand gekozen" Begon Aela terwijl ze rond keek of er niets in de omgeving was wat Khan zou opwinden. Ze drukte op het knopje en hij begon te materialiseren op haar schoot. "Ik heb hem gekregen als egg" De Totodile keek op toen hij eenmaal volledig verschenen was en nam het restaurantje in zich op. "Verdorie ik heb niets besteld voor jou" Zei ze toen hardop en ze kreunde. Khan keek oprecht teleurgesteld en bleef voor de verandering eens rustig op haar schoot zitten. "Zijn naam is Khan" Vervolgde ze en ze aaide hem even kort over zijn ruwe kop.

Aela keek koeltjes toe hoe ook zij haar Pokédex tevoorschijn haalde. Ze kon het niet helpen maar voelde een soort .. trots, toen ze hoorde hoe Khan beschreven werd. Jij bent helemaal van mij. Khan leek haar gemoedstoestand te voelen want hij keek omhoog en maakte een vrolijk geluidje. Ze moest een beetje lachen om hoe gracieus de Purrloin liep. Een echte dame dus. Khan keek met grote ogen toe en zat doodstil op haar schoot. "Bedankt" Zei ze tegen zowel Zara als het meisje. Khan opende zijn grote bek, stak zijn korte armpjes uit en schoof alle drie de Poképuffs in zijn bek. Aela keek met open mond toe hoe hij wild begon te kauwen en ze toen doorslikte. Ze richtte zich weer op haar gesprekspartner. "Wat? Oh badges.. nee ik heb er nog geen eentje" Gaf ze schoorvoetend toe. "Ik wil nog wat harder trainen zodat Khan sterker word .. en dan ga ik maar eens beginnen aan de eerste gym denk ik" Aela herinnerde toen dat ze de naam was vergeten van het meisje. "Wacht, heb ik je naam al gevraagd?" Ze knipperde verrast met haar blauwe ogen. "Ik ben Aela, aangenaam"

Aela knikte. "Aangenaam" Ondertussen arriveerde haar broodje eindelijk. Ze zag Khan zijn gezicht en grijnsde. Gelukkig weigerde hij alles wat geen vlees bevatte (op Poképuffs na) te eten dus kon Aela altijd zonder moeite haar voedsel naar binnen werken zonder zich zorgen te hoeven maken dat een hongerige krokodil het op wilde vreten. Ze pakte haar broodje waar een heerlijke salade op zat en veel groen en nam een hap. 'Wat die badges betreft, zijn we gelijken. Maar toch denk ik niet dat ik me aan een trainingsgevecht tussen Zara en Khan zal wagen, ik denk niet dat Zara blij zal zijn met een kortere staart'. Dat was een waarheid als een bus. Aela wilde niet praten met volle mond dus zei maar niets. Ze slikte een grote hap door. "LV9, de laatste keer dat ik het heb gecheckt" Ze wierp een blik op de Purrloin. "En hoe zit het met Zara?" Ze nam nog een hap. Ze bood Khan een stuk aan maar hij schudde zijn kop en sprong van haar schoot af. Snel straalde ze hem terug in zijn Pokéball voor hij herrie ging schoppen in het restaurant. Ze had zich niet gerealiseerd hoeveel honger ze had gehad tot nu. "Sorry als ik zo gulzig eet .. ik heb gewoon niet zo veel gegeten de afgelopen dagen" Bekende ze en ze deed haar best rustiger te eten.

Aela stopte de Pokéball weg en luisterde ondertussen naar wat Lynn te vertellen had. Omdat ze nog steeds niet had gezegd waar ze vandaan kwam brandde ze van nieuwsgierigheid. Hoe bot ze af en toe ook kon zijn ging ze er niet op door. 'Waarom heb je eigenlijk zo weinig gegeten de laatste tijd?' Lynn leek erg nieuwsgierig dus besloot Aela het te vertellen. Waarom ook niet. "Khan" Zei ze duister. "Die dombo probeert elke trainer die hij tegen komt uit te dagen, ik liet hem eerst zijn gang gaan omdat hij gewoon veel te verwaand is en een slechte smaak trainers uitkiest. Alles wat hij wilde battelen was veel te sterk. Ik weerhield hem pas daarvan toen ik merkte dat mijn geld een beetje te weinig werd .. dat en ik vergeet vaak eten te kopen ergens" Verzuchtte ze. Sinds Khan zijn laatste nederlaag was hij een stuk rustiger geworden. Soms kon Aela zelfs een uur niets doen en zou Khan blijven zitten waar hij zat. Ze wist dat er wat mis was met Khan maar wist zo gauw niet wat ze er aan kon doen. Met een zucht at ze ook de laatste restjes van haar broodje op. "We hebben gewoon wat pech gehad de laatste tijden.. Khan schat zichzelf steker in dan hij eigenlijk is. Tuurlijk zijn zijn kaken oersterk maar daar red je jezelf niet mee in een Pokémon gevecht" Ze merkte niet dat haar toon een beetje bitter was geworden. Ze voelde zich nog steeds enorm schuldig dat hij laatst enorm gewond was geraakt, alleen maar omdat Aela gelijk wilde krijgen. Ze keek leeg naar haar bord dat nog enkele kruimels bevatte.

Aela keek op van haar bord toen Lynn haar bemoedigend probeerde op te beuren. Ze beet even op haar lip en aarzelde even. "Bedankt ." Murmelde ze. Ze vouwde haar handen op haar schoot en probeerde weet wat opgewekter te klinken. "Hm .. nou.. hier geven we gewoon onze Pokémon orders hoe ze het moeten doen.. ik heb eigenlijk nog nooit gehoord van een gevecht waar je als trainer helemaal niets doet" Zei ze verbaasd. Ze dacht even na. "Ik wil wel met je vechten .. en ik verlies waarschijnlijk maar dan kun je het wel zien.. anders vecht ik wel met een wilde Pokémon als je dat wilt?" Bood ze aan.

Excuse me, mijn inspiratie is een beetje laag. Heb veel gedaan vandaag en ben een beetje moe :p

Toen Aela aanbod om een gevecht te doen, was Lynn blij verrrast. Ze wilde graag een keer een gevecht uitproberen, want als dat er hier in de Kalos op een andere manier aan toe ging, moest ze daar op oefenen. Maar natuurlijk kon zoiets ook uitgesteld worden. "Uh, graag!" zei ze vrolijk. "Wil je dan dat ik Zara gewoon haar gang laat gaan, zodat je kan zien hoe dat gaat?" Lynn wilde net opstaan toen ze hoorde dat Aela aanbood om met een wilde Pokémon te vechten. Dat leek haar nog interessanter, dan zag ze meteen wat meer Pokémon uit de regio. "Het lijkt me wel leuk om tegen een wilde Pokémon te vechten" zei Lynn terwijl ze nu echt opstond. "Dan moeten we maar een wilde Pokémon gaan zoeken, denk ik zo. Zara, kom je mee?" De Purrloin sprong van het tafeltje en liep naar Lynn toe, die inmiddels bij de deur stond. Lynn keek over haar schouder naar Aela "Ik heb er zin in!" zei ze glimlachend.

Geeft niet hoor. c: Voor een gevecht begint kan je toch niet echt veel doen..