The start of a journey

De wind sneed pijnlijk over haar blanke huid terwijl ze haar oogleden samengeknepen hield om ervoor te zorgen dat er geen regen in kwam. Ze klemde haar klamme handen stevig om het stuur van de oude fiets van haar moeder. Zo nu en dan verloor ze kort de macht over het stuur en schoot ze de straat op, onder luid getoeter van voorbijgaande auto's die haar bijna op de motorkap kregen. Erg goed in fietsen was ze nooit geweest, maar dat was op dit moment de enige manier om zo snel mogelijk haar eerste pokémon te krijgen, en voor die waagde ze wel zo'n levensgevaarlijk fietsritje. Keira moest remmen voor een auto die uit een zijstraat kwam schieten en vloog half over haar stuur heen. De automobilist was al doorgereden toen ze zichzelf weer op het zompige zadel hees en moeizaam weer tegen de wind in begon te trappen. "Wat ik er allemaal wel niet voor over heb.." mompelde ze half in zichzelf terwijl ze haar tanden op elkaar beet en besloot om nog even door te zetten. Als het goed was zou ze nog maar een paar straten verder moeten, en dan zou ze bij het lab van professor Sycamore zijn. Haar zusjes hadden haar geplaagd toen ze zagen dat Keira op het oude barrel van hun moeder in dit weer naar buiten ging, maar ze had het hen nog even ingewreven dat ze straks thuis zou komen met haar eerste pokémon. Toen waren ze stil geweest en hadden ze haar genegeerd totdat ze het huis had verlaten. In haar kamer had ze haar rugzak al klaar staan zodat ze straks meteen kon vertrekken met haar pokémon, want ze wilde nog op tijd in Santalune City zijn voor het groot aangekondigde Halloween Festival. Ja, dat griezelen was echt iets voor haar. Ze had nog nooit zo'n festival meegemaakt, maar ooit moest je eerste zijn zeiden ze toch? Keira had tevens nog geen idee welke starter ze moest kiezen. Chespin, de graspokémon. Fennekin, de vuurpokémon. Of Froakie, de waterpokémon. Het waren allemaal sterke elementen en ook strategisch denken hielp haar niet veel verder. Ze zou wel zien welke andere wilde pokémon er op haar pad zouden komen, en niet alles van te voren uitstippelen. Dat wilde haar ook nog wel eens gebeuren, maar ze wist van zichzelf dat iets dan juist niet ging gebeuren. Daarom zette ze de gedachte van haar starter even uit haar hoofd en focuste ze haar ogen op het gladde wegdek. Met een ruk aan het stuur schoot ze de stoep op en met piepende remmen stopte ze het oude barrel van haar moeder voor een mooi gebouw: het lab. Ze gooide haar fiets tegen het muurtje aan, haalde de sleutel uit het slot en rende naar de grote deuren toe, terwijl de regen over haar groene regenjas heen stroomde als een waterval. Ze drukte op het belletje naast de deur en na een paar seconden klikte het slot open. Binnen een paar tellen stond ze rillend en trillend op de deurmat en sloot ze snel de deur achter haar. "Professor Sycamore?" riep ze voorzichtig en tuurde door de gang heen. Terwijl ze haar regenjas uitdeed en deze even snel uitschudde stak er een hoofd om de hoek. "Ah, jij moet Keira zijn, niet? Kom maar verder." Hij verdween weer om de hoek en het meisje trippelde opgewonden naar de volgende kamer van het lab. In het midden van de kamer stond een tafel met daarop drie pokéball's. "Oké, ik denk dat je meteen wilt kiezen?" vroeg de man en Keira knikte opgewonden. Ze leek wel een klein kind dat stond te springen om een snoepje, maar naar dit moment had ze al 14 jaar lang uitgekeken. De man drukte de knopjes op alle drie de pokéball's in en een voor een kwamen de drie starters eruit. Oh nee, nu moest ze kiezen, en ze wist dat ze echt heel slecht was in kiezen. In haar hoofd liep ze alle drie de pokémons na. Chespin zag er schattig uit, en zeker sterk, maar bij nader inzien was het toch niet echt haar smaak. Nu moest ze twijfelen tussen de Froakie en Fennekin. Ze zagen er beide sterk en vastberaden uit, maar er was iets in haar dat fluisterde dat ze haar hart moest volgen. "Fennekin," zei ze toch al redelijk snel. "Goede keus, goede keus," mompelde professor Sycamore en hij overhandigde haar iets waarvan ze al wist dat het een pokédex was. "Maar let wel op, deze Fennekin heeft een redelijk vurig karakter." Keira knikte en nam de pokédex van hem aan. Deze richtte ze meteen op de Fennekin, zodat deze meteen geregistreerd stond. Daarna liet ze de pokédex ook snel naar de Froakie en Chespin gaan. Wauw, in één dag al drie pokémons geregistreerd. Professor Sycamore overhandigde haar de pokéball van Fennekin en ze liet het diertje terugkeren. Nu wilde ze zo snel mogelijk weg, naar huis, beginnen met haar reis. Ze stopte de spullen goed weg in haar zakken en trok haar groene regenjas aan. De professor overhandigde haar nog wat spulletjes, maar echt luisteren deed ze niet meer. Zo snel als ze kon nam ze afscheid en rende ze door de hal weer terug de stromende regen in. Eerst naar huis, en dan zou ze gaan beginnen met haar reis!