[Open] Bench

Een hard geluid drong binnen in het hoofd van een slaperige Boone. Langzaam opende hij zijn ogen en geeuwde langzaam. 'Bonk Bonk!' Alweer het geluid dat hem wakker maakte. Een of andere idioot dacht dat het grappig was om s'morgens vroeg eens tegen de muren te bonken. Het geluid stopte weer, maar goed ook. Boone keek om zich een en herinnerde zich weer waar hij lag. Gisteren dacht hij dat het leuk was om de stad te verkennen, en het was de moeite waar geweest. Er stond in een winkel een Squirtle te koop. Toevallig was dat een van zijn favoriete pokémon al sinds hij elf jaar oud was. Met wat geld dat hij achter hield voor noodgevallen had hij zijn ogen dichtgeknepen en de baby Squirtle gekocht. Natuurlijk had Squirtle nog veel training nodig voordat hij aan een echt gevecht mee kon doen, en daarbij moest Boone nog een band scheppen met zijn nieuwe pokémon. Een naam had Boone al bedacht. Tokin. Een sterke naam voor een sterke pokémon. Daarna was hij weer terug gegaan naar het Pokémon Center. Boone wist waarom hij nooit winkelde, hij werd er doodmoe van. Het leek altijd alsof zijn hersenen leeg waren gezogen na zo'n dag.
In de kamer waar hij lag was het gebonk niet teruggekomen, maar Boone was nu toch al wakker dus kon hij net zo goed opstaan. Smaug die naast hem lag was zoals gewoonlijk nergens wakker van geworden. Hij sliep met zijn mond wijd open waarbij er een druppel speeksel langs zijn wang gleed. Heel charmant. ''Smaug, kom op, opstaan,'' Smaug geeuwde waardoor zijn mond nog verder open stond dan eerst. Boone hield het shirt aan waarin hij geslapen had en trok een broek aan en een vest over het shirt. Hij verzamelde zijn los liggende spullen en schoof in zijn schoenen. Hij trok de deur van de kamer open en keek nog even achterom naar Smaug. Die was inmiddels al uit bed en liep netjes achter Boone aan. Hij versnelde zijn pas op de trap waardoor waarschijnlijk het hele Pokémon Center het merkte. Buiten de schuifdeuren van het Pokémon Center liepen Boone en Smaug rustig over de straat. Ze stopte bij de fontein en gingen op een bankje zitten. Boone pakte twee pokéballs van zijn riem. ''Het is tijd om jullie eens beter te leren kennen.'' Boone gooide de twee pokéballen. Twee witte lichten vormden een Axew en Squirtle. Uit de rugzak haalde Boone pokémon voer en een opvouwbaar bakje van zacht plastic. Er stonden drie even hongerige pokémon aan zijn voeten en bij het zien van het voer leek het alleen erger te worden. Boone vulde het hele bakje met de blokjes voer. ''Dat moet genoeg zijn voor drie.'' Hij zette het bakje rond de drie, die gulzig begonnen te eten. Ondertussen had Boone zelf ook honger gekregen en haalde een boterham in folie verpakt uit zijn rugzak. Hij nam een hap en voelde meteen de zaligheid die zijn maag vulde, al was het maar een boterham.

Note: Open - Words: 501

The world is in your palm now,

De afgelopen maanden waren… Niet normaal druk geweest. Geen tijd hebbend voor trainen, waren haar Pokémon bijna verwaarloosd geweest de afgelopen tijd, al hadden deze zich prima vermaakt. Hun blonde eigenaar was namelijk bezig geweest met de bouw van haar eigen fokkerij, die binnenkort officieel open zou gaan. Gespecialiseerd in starter-Pokémon, om deze beschikbaar te maken voor mensen die niet de kans hadden gehad er met één te beginnen, of die in een regio begonnen waar hun favoriete starter niet verkrijgbaar was. Tot nu toe had ze er al aardig wat: Braixen, Snivy, Chespin, Oshawott en Cyndaquil.
Maar, voor nu wilde ze even vrij zijn. Even een paar dagen rust van alle stress die de verbouwingen en het regelen haar gebracht hadden. Zoals altijd liep haar trouwe Braixen aan haar zijde, terwijl de rest van de Pokémon zich in hun balls bevonden. Dit was omdat het altijd interessant werd als ze iedereen eruit liet: mensen zagen niet vaak vijf verschillende starterpokémon samen en met de recente ontwikkelingen van Team Rocket nam ze geen onnodige risico’s.

Bij het opmerken van een onbekende trok de Braixen onmiddelijk het korte takje uit haar staart, het richtende op een jongen met zijn Pokémon. “Rustig maar, Cheers, het zit wel goed,” glimlachte ze naar de Pokémon, welke haar blik licht vernauwde. Een diepe zucht kwam uit de mond van de blondine, tot haar blik op twee van de Pokémon viel.
Voor ze het wist stond het blondje bij de Pokémon, door haar knieën gezakt voor de Charmander. “Oh, wat is het een schátje!” bracht ze enthousiast uit, voor ze overeind kwam en haar blik richtte op de trainer. “Je hebt twee starters? Wat leuk!”

No notes.

Een vurige Braixen stond voor de neus van Boone en zwaaide een stokje naar hem. Boone keek met een volle mond verbaasd naar de pokémon. Hij slikte zijn boterham door en wilde net wat zeggen toen hij een stem hoorde. ''Rustig maar, Cheers, het zit wel goed,'' Een blond meisje van ongeveer zijn leeftijd kalmeerde de Braixen. Ze zuchtte en terwijl viel haar blik op de de pokémon van Boone. ''Oh, wat is het een schátje! Ze zakte door haar knieen. Vast om de Charmander te aaien. Nu richtte ze haar blik op Boone. ''Hij lijkt schattig ja, maar in het echt...,'' Grapte Boone. ''Ben je een fan van vuur pokémon?'' Vroeg hij. ''Of starters?'' Bedacht hij zich er achteraan. Hij keek nog eens naar de Braixen die eerder wat vijandig had gereageerd. Hij zelf hield wel heel erg van vuur pokémon. Al wist Boone dat je met alleen vuur pokémon geen gymleaders kan verslaan. Vuur pokémon hadden altijd iets vurigs wat ze soms lastiger maakte om te trainen, maar dat vond Boone er juist zo leuk aan.

Words: 170

The world is in your palm now,

Toen de jongen zei dat de Charmander schattig leek en er een maar aan toevoegde, fronste Therin. “Geldt hetzelfde voor zijn trainer?” vroeg ze liefjes. Het was immers zo dat Pokémon trekjes van hun trainers overnamen, al zag hij er een flink stuk minder schattig uit dan een Charmander, maar hey. Het overtreffen van een Charmander was vrij lastig.
Toen haar iets werd gevraagd stond het blondje weer op, voor een moment haar blik op de Braixen richtend, die wantrouwend het stokje terug stak in de staart. “Starters, al denk ik wel dat de vuurtypes mijn voorkeur hebben,” glimlachte ze. Haar blauwe ogen richtte ze op de jongen. Hij was een flink stuk langer dan zij, maar met haar 1.62m was dat niets nieuws.
“Ik ben Therin en dit hier is Cheers, mijn Braixen,” besloot ze te zeggen. Immers was voorstellen vrij beleefd. “Ik ben een beginnende breeder, focussend op starterpokémon. Toevallig heb ik nog geen Kanto-starters in mijn bezit en ik zie ze niet vaak, dus er twee tegelijk zien is speciaal!” grijnsde ze. Nee, tot nu toe had ze er twee uit Kalos, twee uit Unova en één uit Johto. Al een redelijke verzameling, maar het kwam nog lang niet in de buurt van het uiteindelijke beeld wat ze had.

No notes.

''Precies het tegenovergestelde eigenlijk, maar toch vuur pokémon dus. Ik merkte het al aan je Braixen.'' Stelde Boone. Mede liefhebbers van vuur pokémon merkte hij snel op, klaarblijkelijk. ''Ik ben Therin en dit hier is Cheers, mijn Braixen,'' Zei ze. ''Leuk je te ontmoeten, ik ben Boone en dit zijn Smaug, Pyro en Tokin.'' Hij keek naar de drie pokémon die hun laatste brokjes weg werkte. Charmander daarentegen was al eerder gestopt. Hij vond het aandacht belangrijker dan zijn eten. ''Ik ben een beginnende breeder, focussend op starterpokémon. Toevallig heb ik nog geen Kanto-starters in mijn bezit en ik zie ze niet vaak, dus er twee tegelijk zien is speciaal!" grijnsde ze. ''Voor mij is het zien van jou Braixen juist speciaal," Hij keek met bewonderende ogen naar de Braixen. ''Ik kom uit Kanto dus voor mij is dit een hele andere pokémon wereld. Hoeveel starters heb je eigenlijk al verzamelt tot nu toe?'' Vroeg hij nieuwsgierig. De enige die hij al eens had gezien ware starters van Kanto. Andere starters kende hij alleen van televisie, maar in het echt was het toch anders. De geluiden en bewegingen waren vooral bijzonder aan een pokémon en op tv was dat niet hetzelfde als in het echt.

Words: 200

The world is in your palm now,

“Het tegenovergestelde?” vroeg Therin met een geamuseerd glimlachje toen de jongen het zei. Nu werd ze toch wel nieuwsgierig.
Toen de jongen zei het te hebben gemerkt aan haar Braixen, veranderde de glimlach in een schaapachtige grijns. De keuze voor Fennekin was inderdaad niet lastig geweest: het vuurtype, de schattigheid van het kleine vosje dat er gezeten had… Ze zou die beslissing nooit anders gemaakt hebben. Al van jongs af aan had ze geweten dat Fennekin haar starter zou worden.
“Aangenaam! Wat een leuke namen,” glimlachte de blondine na het voorstellen. Ze vond het altijd leuk om te zien als mensen hun Pokémon namen gaven: dat was echt zo persoonlijk! Zelf deed ze het bij de Pokémon die langdurig in haar team zouden komen, terwijl de ‘fokpokémon’ merknamen kregen. Het was iets waar ze mee begonnen was met de Oshawott, Google, en toen was het aangehouden.
De jongen bevestigde haar vermoeden en zei uit Kanto te komen, waarna hij vroeg hoeveel starters ze al verzameld had. “Kijk maar,” glimlachte ze, voor ze vier Pokéballs losklikte en ze opende, waardoor vier kleine Pokémon rondom haar zichtbaar werden. De jonge Oshawott en Cyndaquil keken even enthousiast om zich heen maar zetten het al snel op een spelen, de Snivy richtte arrogante blikken op de vreemdelingen en de Chespin keek afwachtend naar zijn eigenaar. “Dit is wat ik tot nu toe heb. Khaleesi, de Snivy, en Cheers zijn vast onderdeel van mijn team,” glimlachte ze. Ja, ze had besloten om het fokken wat los te houden van het reizen.

No notes.

''Misschien lijken we meer op elkaar dan we denken, maar we zijn zeker niet hetzelfde. Toch Smaug?'' De Charmander antwoorde met een korte kreet en verandere zijn aandacht weer naar Pyro. Charmander was de trots en sneller aan gewakkerd. Boone was juist wat stiller, maar hij kon zich nog wel momenten herinneren dat zijn woede hem te veel werden. Gelukkig was het nog nooit uit de hand gelopen, maar ''ohw wee'' als het eens mis zou gaan. Charmander daarentegen was van binnen zachter dan hij zelf dacht. Dus zoals Boone zei ''verschillend en toch ook niet''.
''Dankje, jouw namen zijn ook origineel.'' Zei hij oprecht. Boone vond een naam iets persoonlijks aan een pokémon geven, daarom deed hij dat. Daarbij zou elke pokémon dan dezelfde naam hebben wat verwarrend zou worden.
De jonge blondin opende vier pokéballs. Een Oshawott, Cyndaquil, Snivy en Chespin kwamen uit de pokéballen. ''Wow,'' Zei Boone verbaasd. ''Ik denk dat ik er nog nooit zoveel bij elkaar heb gezien.'' Boone keek zijn ogen uit. Smaug en Pyro verspilde geen seconden en wilde meteen met de Oshawatt en Cyndaquil spelen. De Snivy leek er niet zo gecharmeerd van en de Chespin was met zijn eigenaar bezig. ''Geweldig, een Cyndaquil!'' Mensen konden zeggen wat ze willen, maar Boone vond vuur pokémon het gaafst. ''Ga je ook tegen gym's vechten dan?'' Vroeg Boone. ''Cheers en Khaleesi zien er wel geschikt voor uit.'' Vond hijzelf. Braixen is een pokémon met wil om te willen winnen en Snivy dacht hij ook.

Words: 245

The world is in your palm now,

De jongen zei dat de twee meer op elkaar leken dan ze dachten, al waren ze zeker niet hetzelfde. Hierbij richtte Therin haar blik voor een moment op de Braixen, wie op hetzelfde moment als zij een glimlach op haar gezicht toverde. Bij Therin was het hetzelfde: zij en Cheers waren enorm op elkaar gaan lijken de afgelopen tijd en ze zag echt een vriendin in de Pokémon.
De jongen noemde haar namen origineel en een glimlachje sierde haar gezicht. Yeay! Ze dacht altijd veel te diep na over namen en dan kwam er iets uit wat niet het meest originele was. Khaleesi betekende bijvoorbeeld koningin en Cheers.. Tjah. Dat was niet zo lastig.
De jongen merkte op nog nooit zoveel starters bij elkaar te hebben gezien en Therin glimlachte. “Met die van jou erbij is het een persoonlijk record,” merkte ze op. Al niet veel mensen hadden immers meer dan één starter: om er twee tegen te komen uit Kanto was dan ook heel speciaal voor haar.
Toen de jongen vroeg naar gymgevechten keek ze weer even naar Cheers. “Cheers is inderdaad zeer geschikt, Khaleesi heb ik… Nog niet uit kunnen proberen,” glimlachte ze. “De eerste badge heb ik al tijden terug gehaald, voor ik de tweede wil kunnen halen moet ik nog flink doortrainen. Maar, ik vind het een mooie krachtmeting en een geweldige afleiding, dus ik denk van wel,” vervolgde ze. Ze praatte misschien wat te veel. Oeps!
“Heb jij al badges? Je lijkt me een trainer, toch?”

No notes.

''Voor mij ook. Dan komen er er nog zo'n tien tekort.'' Beaamde Boone. Eigenlijk nog best wel een lastig doel. Starter pokémon waren immers niet makkelijk te krijgen of vinden. Boone had daarentegen geluk gehad met zijn Squirtle Tokin.
''Tja, ik moet mijn eerste badge nog halen, daarom ben ik hier.'' Grinnikte Boone. ''Maar ik heb gehoord dat als je goed getraind hebt dat het moet lukken.'' In Santalune City was immers de gym voor de eerste badge. Daarom ging Boone eerste een paar dagen blijven en trainen om daarna dan de Gymleader uit te dagen. Tokin ging hij alleen nog niet in zetten, die was iets te jong. ''Hoe vond jij jouw Gymgevecht eigenlijk?'' Vroeg hij belangstellend. Iedere trainer had namelijk een eigen kijk op een battle, en Boone vond het wel interresand om te weten wat die van haar was. Het kon namelijk geen kwaad om voor Boone om informatie op te doen voordat hij aan zijn gevecht ging beginnen. Hij wist er wel wat van af, maar een echte Gymleader gevecht had hij nog nooit gedaan.

Words: 175

The world is in your palm now,

Toen de jongen zei er nog tien tekort te komen, zuchtte Therin dramatisch. Gelukkig wist ze al snel weer een grijns op haar gelaat te toveren. “Ach, dan heb ik in ieder geval wat te doen!” bracht ze met een glimlachje uit. Het zou toch niet leuk zijn als haar doel al zo snel bereikt was? Nee! Ze wilde het namelijk niet houden bij starters, het liefst wilde ze ook meer leren over shinies en mega’s, maar tot nu toe had ze zulke Pokémon nog niet in haar bezit…
De jongen sprak over de eerste gym en vroeg haar uiteindelijk hoe zij het had gevonden. Hierop moest ze even kort nadenken. “Ik vond het… Spannend,” zei ze uiteindelijk. “Mijn Mareep evolueerde daar en toen ik eindelijk mijn wapen, Cheers, in wilde zetten gebruikte ze een slaappoeder. Toen zakte de moed me wel even in de schoenen,” gaf ze glimlachend toe. “Gymgevechten zijn heel… Intens. Je wil zo graag winnen, maar de gymleiders kennen de standaard trucjes al dus die moet je vermijden,” grijnsde ze uiteindelijk. Oh, ze vond het echt heel leuk om gyms uit te dagen, maar het was voor haar meer een hobby dan een droom.

No notes.

''Zeker, je zal je in ieder geval niet vervelen.'' Lachte Boone. Battles, contest enzo., zijn altijd makkelijker te behalen als je een doel hebt. Zo wilde Boone meer reizen en dingen ontdekken. Daarvoor moest hij en zijn pokémon wel sterker worden, anders ging het erg moeilijk worden om de plezier er in te houden.
Het blonde meisje dacht even na voordat ze een antwoord had op de vraag van Boone had. Het is dan ook iets waar je een goed over na moet denken om een antwoord te geven die behulpzaam kan zijn.
De standaard trucjes...., die had Boone wel zien aankomen, al moest hij nog echt wel even verder trainen voordat hij originele strategieën kon bedenken. En slaappoeder, tja, altijd lastig. Grass - en Bug - type pokémon hebben altijd van dat soort aanvallen. Net zoals verlampoeder. Als zo'n soort aanval een voltreffer was kon je het gevecht wel afschrijven. Soms werden de pokémon nog wakker of was de poeder snel uitgewerkt, maar de meeste keren was dat niet het geval. Dit zou nog een stuk lastiger worden dan Boone had gedacht. Hij beet even op zijn lip en peinsde. ''Wat was jouw laatste slag die het tikje gaf om te winnen?'' Al die vragen. Misschien dat hij het meisje, Therin, zou vervelen. Naarmate Boon haar verhaal langer aanhoorde, hoe meer hij geloofde dat het niet zo makkelijk was als hij dacht dat het was. Dit vereiste niet alleen sterke pokémon, maar ook teamwork. Nou was dit met Smaug geen probleem, maar de andere twee pokémon kende Boone nog niet zo lang.

Words: 263

The world is in your palm now,

De jongen merkte op dat ze zich niet zou vervelen en Therin grijnsde haar tanden bloot. “Nee, maar in Kalos gebeurt dat sowieso niet. Er lopen hier zoveel trainers rond,” merkte ze enthousiast op. In tegenstelling tot veel trainers die ze was tegengekomen, was ze een heel spontaan en enthousiast type. Ze was zeker niet verlegen en wilde met iedereen wel een praatje maken. Hoe meer vrienden, hoe leuker het leven immers was in haar ogen. Het was daarentegen heus niet zo dat ze zichzelf zou veranderen om indruk op mensen te maken. Ze was gewoon een… Kletskous? Maar, dat geloofde iedereen ook wel meteen nadat ze haar mond had open getrokken.
Toen de jongen vroeg wat haar laatste slag tegen de gym was geweest, fronste ze even. “Ik had mijn Flaaffy ingezet, dus dat zal wel… Thundershock zijn geweest…” merkte ze op, al waren er lichte twijfels hoorbaar in haar stem. Immers was het alweer een tijdje geleden, ze had echt geen idee. Maar, dit leek haar een logische zet dus hoopte ze gelijk te hebben.
“Denk je al bijna de gym uit te gaan dagen?” vroeg ze met een glimlachje aan de jongen. Immers was de eerste gym niet heel sterk en met zijn Charmander had hij zeker het voordeel! “Ik zou wel uitkijken voor de Vivillon! Die kon een aanval die ervoor zorgde dat de eerstvolgende vuuraanval je eigen Pokémon bezeert,” herinnerde ze zich plots. Dit was Cheers overkomen. Hoe heette de aanval nou? Spore? Powder? Zoiets.

No notes.

"Dat zou me niks verbazen." Beaamde Boone. Een drukke stad met veel mogelijkheden en een ook nog voor beginners is natuurlijk populair. Geen wonder dat het hier zo druk was, al was dat voor Boone wel even wennen.
Therin vroeg aan hem of hij al van plan was om de Gymleader uit te dagen. "Nou," Begon Boone. "Ik zou wel graag willen, maar ik moet echt nog trainen en ook betere banden opbouwen met mijn pokémon. Pyro en Tokin heb ik nog niet zolang." Antwoorde Boone. "Daarbij moet ik sowieso nog eerst nog eens vechten met een andere trainer, dat heb ik namelijk nog helemaal niet gedaan." Dat was een van ze eerste prioriteiten vanaf nu. Hij kon wel die Gymleader uitdagen, maar zonder enige ervaring zou dat nog wel eens heel lastig kunnen worden. Het meisje waarschuwde hem voor de Vivillon voor een aanval die de tegenaaval terug stuurde. "Balen, dat is wel een gemene valkuil." Nu wist Boone zeker dat hij heel nog wat training voor de boeg had. Al vond hij zo'n aanval wel types voor Bug- en Grass-type pokémon. Het was net zoals de poeders die ze afscheidde, vreselijk vervelend.

Words: 187