Upside Down

Fay liep door Santalune, in twee dagen moest ze naar Dendemille, en ze had hard getraind. Maar voor ze ging wilde ze graag de gym verslaan. Al had ze een ander probleem om mee te kampen, ze had haar Keystone, en een Absolite voor Angel, maar nog geen manier om die te dragen. De keystone moest niet zo een groot probleem zijn, Fay wist dat ze er een soort bedelarmband van ging maken, al moest ze nog een juwelier vinden. Dus nu liep ze door de kleine stad op zoek naar een juwelier. Na verschillende straten in te zijn gegaan en te zijn verdwaald kwam het meisje uit bij een kleine juwelier, die wel wat klanten leek te gebruiken. Fay liep naar binnen, Angel aan haar zijde, en een bel ging zodra ze de deur open deed. Een vrouw kwam aangelopen, met een kleine glimlach op haar gezicht. “Kan ik je helpen?” Fay knikte en haalde de keystone uit haar zak. “Ik wil graag een armbandje laten maken voor deze steen,” de vrouw knikte en nam de steen om hem te bekijken. “Dat moet geen probleem zijn, ik zal je wat voorbeelden laten zien,” Fay kreeg haar keystone en een blad met voorbeelden. Het rozeharige meisje nam rustig de tijd om alle armbandjes te bekijken, en uiteindelijk besloot ze voor een simpele bedelarmband, bestaand uit ringen te gaan, met een plek voor de keystone, ook zou ze er nog andere dingen aan kunnen hangen. “Deze graag,” zei ze, met haar vinger op het armbandje, de vrouw knikte en ging naar haar werkplaats. Ze kwam terug met een armbandje, al had die nog geen plek voor de steen, het waren alleen kleine ringetjes. “Mag ik de steen, dat kan ik een passende vorm laten maken,” Fay knikte weer en gaf de keystone die ze de hele tijd in haar hand had gehouden. “Het duurt een paar minuten, je kunt daar wachten,” Fay keek naar waar de vrouw wees en ging toen zitten op een stoel, Angel ging voor haar voeten liggen, en het meisje begon na te denken. Als ze nu de gym deed had ze de badges, eerder dan Lynn, muahahahaha, ze grinnikte even, Zara was zo sterk. Ja, de gym zou ze doen, dan naar Dendemille reizen en Lynn weer ontmoeten, en dan weer terug komen voor halloween. En dan? Dan... Fay dacht na, ze moest als trainer de gyms verslaan, had ze begrepen, en ondertussen gewoon plezier hebben met Angel, Ray, de pokémon die uit haar ei kwam en de Litwick. Wow, ze kreeg een redelijk vol team, misschien moest ze toch eens kijken naar dat boxen... Fay schrok op, een vrolijke stem klonk door de kamer. “Je armband is klaar, anders nog iets?” Het meisje keek naar de plek waar de stem vandaan kwam en liep naar de vrouw die een armbandje in haar hand had. “Eh,” Fay keek even naar Angel, ze moest nog een manier verzinnen om de mega steen bij de Absol te houden en die was ongeveer de grote van een vuist, een grote vuist. “Weet u misschien een manier om een mega steen bij een pokémon te houden?” Hoopvol keek de jonge trainster de vrouw aan, diens blik gleed van de Absol naar Fay en knikte toen. “Ja, ik kan wel iets maken voor je Absol, een Absolite neem ik aan,” Fay knikte, ze kreeg het bedelarmbandje aangereikt en deed het om. Klein, onopvallend, gewoon perfect, ze was er nu al dol op. Het meisje pakte haar rugzak en haalde de grote steen er uit, het was opvallend licht voor de grote van de steen. De vrouw pakte de steen aan en keek toen naar Angel. “Mag ik vragen of je Absol even mee kan kopen, dan kan ik haar maat opnemen,” Fay knikte en keek naar Angel, die leek het te begrijpen en liep met de vrouw mee. De trainster liep weer terug naar de plek waar ze net had gezeten en ging weer zitten, om vervolgens uit het raam te kijken. Dit duurde verrassend veel langer dan het maken van de bedelarmband, maar dat was ook logisch, een armbandje was makkelijker te maken dan een compleet ding om een mega stone in te vervoeren. Uiteindelijk hoorde Fay een vrolijke brul en het meisje keek op, ze had iets gelezen over Meowths en hun evoluties. Angel stond te pronken met een soort ketting, het meeste lag verborgen achter haar grote berg vacht in haar nek, maar de steen hing te schitteren als een ketting op de hoogte van de borst van de pokémon. “Wauw,” was de enige reactie van Fay, het meisje keek naar haar pokémon en toen naar de vrouw. “Het is prachtig, bedankt,” de vrouw glimlachte, een gebaar makend dat het niks was, Fay liep naar haar heen om te betalen.

Het was niet al te duur, de vrouw leek Fay minder te laten betalen, en nu had ze de keystone om haar linker pols en Angel haar mega stone om haar nek. Nu kon ze naar de gym. Het gebouw was makkelijker te vinden dan de juwelier, het was duidelijk aangegeven en zag er indrukwekkend uit. Fay liep naar binnen gevolgd door Angel. Binnen leek het meer een foto galerij dan een gym, er hingen vele foto’s aan de muren en het waren bijna allemaal insectsoort pokémon. Een vrouw stond in het midden van de kamer en keek naar de plaatjes, Fay besloot aan de vrouw te vragen waar de gymleader was. “P-Pardon mevrouw, waar i-is de gymleader,” de vrouw draaide zich om en glimlachte toen ze het kleine, stotterende meisje zag. “Dat ben ik, Viola, ben je een van mijn uitdagers?” Fay knikte en de vrouw gebaarde haar te volgen, onderweg begon ze te vertellen over de regels. “We vechten met twee pokémon, degene die het eerst de pokémon van de ander heeft uitgeschakeld wint. Een tegen een,” het meisje luisterde oplettend, het was altijd handig de regels goed te kennen, en ze had maar twee pokémon dus dat kwam ook allemaal goed. “We zijn er,” Fay keek uit op een veld met lijnen waar de pokémons moesten vechten en rechthoeken waar de trainers moesten staan. “Je snapt de regels?,” Fay knikte, ze was geen klein kind. Het meisje liep naar een van de twee plaatsen, de gymleader nam de andere in. Viola pakte haar fototoestel en een van haar pokébals, een rode straal kwam er uit en vormde een.. Fay pakte haar pokédex, want ze had geen idee wat haar tegenstander was. “Surskit, the Pond Skater Pokémon. They usually live on ponds, but after an evening shower, they may appear on puddles in towns. It appears as if it is skating on water. It draws prey with a sweet scent from the tip of its head.” Fay las de informative door en zag dat het een halve watersoort was, perfect. Angel stond klaar om te vechten, maar haar trainster was wat anders van plan, Fay pakte de pokébal van Ray en kreeg een verwarde blik van haar Absol. Het meisje schudde haar hoofd en liet de Luxio er uit, Ray brulde enthousiast. Ray zou in zijn voordeel zijn tegen de water/insect type, Angel kon ze later gebruiken, het waren twee pokémon die ze moesten verslaan. “R-Ray, spark,” Fay keek naar haar tegenstander, Viola leek zelfverzekerd en was deels bezig met foto’s maken. “Surskit, bubbel,” Ray’s vacht werd statisch en de Luxio rende op zijn tegenstander af. De Surskit deed een bubbel aanval en kon de Luxio ontwijken, de pokémon was erg snel, vooral op haar gebied. De kleine, blauwe pokémon schaatste over het veld en had geen moeite met het ontwijken van Ray. “Quick attack,” riep Fay, het was hopeloos te denken dat haar Luxio wel zou raken als hij door ging, Ray putte zichzelf alleen uit. Viola keek met een glimlach toe en gaf haar waterpokémon een order. “Quick attack Surskit,” beide pokémon rende/schaatsten op elkaar af, Fay zag haar kans. “Ray, spark,” Ray kreeg weer een elektrische lading en toen de beide pokémon elkaar raakte was duidelijk dat de Surskit de meeste schade had gekregen. De blauwe pokémon schaatste even duizelig heen en weer en richtte zich toen weer op Ray. De Luxio brulde uitdagend en een intimiderend, wat natuurlijk zijn ability was. “Spark, over en over,” Fay wist dat de Luxio maar twee aanvallen had die echt schade deden, en spark was in het voordeel tegen de water pokémon. Ray viel weer aan met zijn elektriciteit, de Surskit kon de eerste paar keer de aanval ontwijken, maar werd geraakt toen de Luxio door begon te krijgen hoe zijn tegenstander werkte. “Surskit, bubbel,” de Surskit blies de bellen die hard op Ray af kwamen, de Luxio rende op de bubbels heen, kreeg er een paar tegen zich aan en tackelde de Surskit met een knetterend vacht. Voor de water pokémon was dit te veel, de Surskit zakte door haar smalle pootjes en bleef liggen. Een neer, nog een te gaan. “Goed gedaan,” complimenteerde Viola Fay en Ray, het meisje knikte beleefd terug en richtte zich weer op het gevecht, wat nog niet begonnen was. “Goed dan, mijn tweede en laatste pokémon, Vivillon,” een vlinder verscheen uit de pokébal en fladderde een rondje, blij met haar vleugels klapperend. Ray hijgde, Fay had al gemerkt dat de pokémon moe was van het gevecht tegen de Surskit, hij had een paar rake klappen gekregen en veel zou hij er niet volhouden, al had hij nog steeds een type voordeel. Maar het gevecht ging door zodra Viola het bevel gaf aan haar vlinderpokémon. “Vivillon, gebruik gust en dan struggle bug,” Fay beet even op haar lip, Ray zou uitgeschakeld worden. “Ray, spark, met alles wat je hebt,” de Vivilon wapperde krachtig met haar vleugels en riep een wind op, Ray probeerde de lucht te ontwijken, maar werd geraakt en smakte tegen een muur. Kreunend kwam de Luxio overeind en keek boos naar de vlinder. Ray gromde en rende op de Vivillon af, hij raakte de vlinder, maar werd vastgegrepen en aangevallen, struggle bug. “Ray,” er klonk wat wanhoop door de stem van het meisje, de Luxio werd losgelaten door de Vivillon en kwam niet meer overeind, Angel gromde. Fay liet de Luxio terug keren in zijn pokébal en fluisterde tegen het ding terwijl ze het weg stopte. “Je hebt het goed gedaan, nu is het Angels beurt,” ze richtte zich tot de Absol. “Ga, Angel, en laten we de mega evolutie uitproberen,” Angel knikte en rende naar voren, een grom verliet haar mond toen ze voor de Vivillon stond. Fay keek naar haar bedelarmband, ademde diep in en uit en drukte op de steen. Angel begon te gloeien, of eigenlijk gloeide de mega steen en liep de witte gloed toen helemaal over de Absol. In het licht veranderde Angel, net als een normale evolutie, en groeide ze, toen de Absol uit het licht brak was ze verandert. Angel stond nog steeds waar ze eerst stond, alleen was haar horn breder geworden, was de plek op haar voorhoofd verandert, al kon Fay dat niet zien, was haar staart anders en, het opvallendste, Angel had vleugels gekregen, geen echte natuurlijk, maar het vacht stond zo overeind dat het leek alsof ze vleugels had. “Wow,” fluisterde Fay, en toen. “Angel, taunt, swords dance, razor wind, double team, bite en perish song.” Overdreven? Misschien, maar Fay wilde winnen, en dat deed je niet door een of twee aanvallen te doen. Angel verwerkte de orders even en begon toen netjes op volgorde. Eerst deed ze taunt, dat wil zeggen pesten, de Vivillon werd duidelijk boos toen Angel haar irriteerde. Dit zou voorkomen dat de vlinder niet niet-aanvallende aanvallen kon doen, en dat was handig omdat de beste aanvallen van de pokémon poeders waren. Daarna begon de mega Absol met dansen, het zag er redelijk indrukwekkend uit, maar het was niet voor de show, de aanvallen van Angel zouden sterker worden door de move. Angel zwiepte met haar dikke, scherpe hoorn en een krachtige wind werd richting de Vivillon geblazen. Een heel team van Absols verscheen terwijl Angel zich verdubbelde, zelfs Fay kon niet meer zien welke de echte was. De Vivillon had nog geen schade gekregen, maar met een windvlaag begon ze met het kapot maken van de Absols. Alle Absols rende op de vlinder af, de Vivillon ging hoger vliegen en er waren steeds minder mega Absols. Uiteindelijk waren er nog een paar over die met opengesperde bek op de gympokémon afgesprongen. Helaas raakte Angel de Vivillon niet, de vlinder was te hoog gevlogen en de mega Absol kon de pokémon niet raken. Dus deed Angel de laatste aanval die ze moest doen, perish song. Het zingen klonk zelfs nog indrukwekkender uit de mond van de mega Absol, Fay luisterde verwondert toe. Viola kon niks tegen de aanval doen, je kon het effect alleen omdraaien als je de pokémon liet terug keren en ze had geen pokémon meer over, dus de Vivillon moest vechten tot ze uitgeschakeld was, en dat was snel. “Vivillon, gust en infestation,” de Vivillon vuurde weer een harde windvlaag op de Absol af, alleen nu op de echte. Angel vloog naar achteren door de klap en werd geraakt door de infestation. Angel kwam overeind en leek alleen nog zelfverzekerder om de vlinder te verslaan. Fay had het idee dat fisieke aanvallen makkelijk zouden worden ontweken, dus besloot ze de afstands aanvallen te gebruiken, in elk geval tot perish song uitgevoerd was. “Me first en pursuit,” Angel deed haar ogen dicht en viel toen aan met sleep powder. Het was altijd wonderlijk om te zien wat me first deed, maar dit, Fay keek toe hoe Angel grijs poeder liet verschijnen en het op de Vivillon afschoot met haar hoorn. De vlinder ontweek het, maar de razor wind die Angel op de pokémon had afgestuurd raakte juist doordat de Vivillon naar de plek was gevlogen waar de wind zou toeslaan. “Vivillon, stun spore,” de Vivillon maakte geel poeder en schoot het op de Absol af, die was toen de gympokémon het niet had gemerkt dichterbij gekomen en viel aan met pursuit. “Me first,” de laatste aanval voordat perish song in effect zou gaan. Angel rende weg en sloeg met haar hoorn, een windvlaag opwekkend, gust. De gust was krachtiger dan de gust van de Vivillon en liet een boel stof opwaaien. Een dicht zandgordijn verspreide zich over het strijdveld. Fay hoestte en hoorde Viola hetzelfde doen, de rook ging snel liggen en liet de twee pokémon zien, beide stonden nog overeind. Angel hijgde en de Vivillon lag op de grond, maar had nog een klein restje over. Een zucht klonk, een van de pokémon was neergevallen, maar welke?

De Vivillon viel in bewusteloosheid, Fay liet haar adem gaan, ze had gewonnen! "Gefeliciteerd," hoorde ze van de overkant, Viola kwam aangelopen met een glimmend ding in haar hand, haar badge. "Hier," Fay kreeg het ding aangegeven en keek er naar. Het was in de vorm van de kop van een insect met groene ogen en de rest was bruin. "Bedankt," Fay keek met een glimlach naar de gymleader, Angel kwam ook aangelopen en zag er wat moe uit, ze was nog steeds in haar mega vorm. "Oh," de trainster drukte snel op de keystone en Angel werd weer normaal, de Absol waar het meisje zo gewend aan was. "I-Ik moet gaan," Fay wilde zo snel mogelijk naar het pokécenter, Ray was uitgeschakeld en Angel moe. Het meisje rende weg na een afscheid te hebben gemompeld en ging rechtstreeks naar het pokécenter waarvan ze gelukkig wel wist waar die lag. Een zuster kwam aangelopen en nam de twee pokéballen mee nadat Angel in die van haar was gegaan. "Bedankt, je kan plaats nemen op de bankjes," Fay knikte en ging gerustgesteld zitten, nu zou het een minuutje of tien duren en dan waren haar pokémon weer beter.