Autumn Leaf

Fay keek naar de kleine stad, het zag er gezellig uit en Arceus zijn dank was er een pokécenter, al moesten ze eerst over een kort stukje dat blijkbaar een route was. Angel stond stil naast haar trainer, gelukkig was het het juiste pad geweest. "We zijn er," een overbodige opmerking, maar toch draaide Fay zich om en keek ze Lynn aan. "Laten we het pokécenter zoeken," Ray had verzorging nodig, straks kon ze verder piekeren over wat voor ei ze had gekregen en hoe Ray en Angel het goed zouden maken, eerst moest de Luxio weer op zijn poten staan. Fay liep door de stad, er van uit gaand dat Lynn haar volgde, zelf volgde ze Angel, de Absol had een goed richtingsgevoel en dat was ook wel nodig als je een overlever was. Een verkleurd blad viel voor Fay op de grond, er lagen veel bladeren, met het bos daarin natuurlijk veel bomen, er zouden ook vuurpokémon leven... Nee, ze dwaalde van het onderwerp, een pokécenter. Fay keek om zich heen, hier waren verschillende eetgelegenheden, dus dat zou ook geen probleem worden. "Lynn?" Het meisje draaide zich om. "Heb jij enig idee waar we heen moeten?"

& Lynn

"We zijn er," Lynn nam de stad die zich voor haar uitspreidde even in zich op. Het zag eruit als een plaats die helemaal ingesteld was op de Gym die zich in de stad zou bevinden; overal zag je eetgelegenheden en hotels voor degenen die niet in een Pokécenter wilden slapen. Maar op het moment was Lynn juist op zoek naar een Pokécenter, want haar maatje had te kampen met de effecten van Perish Song. Toen Fay zei dat ze het Pokécenter moesten gaan zoeken, knikte Lynn dan ook en antwoordde: "Goed idee.". Ze bleef wat achter het rozeharige meisje lopen en nam Santalune City wat beter in zich op. Een pleintje met daarop een fontein leek het midden van de stad aan te geven. Vanuit het plein liepen verschillende wegen naar uithoeken van de stad en Lynn kon zien dat alle huizen groene daken hadden, op één groot gebouw na. Het zwartharige meisje vroeg zich af of dat de Gym zou zijn, immers zou zo'n belangrijk gebouw wel duidelijk aangegeven worden, toch? Lynn kwam tot stilstand toen Fay zich naar haar omdraaide en haar vroeg welke kant ze op moesten gaan. Ze keek even naar de Absol, maar het zag ernaar uit dat die ook geen idee had welke richting de goede was. Lynn draaide een rondje en oriënteerde zich. Ze waren een van de straten die bij het plein waren begonnen gevolgd en stonden nu in een redelijk rustig straatje met een aantal winkels. Niets wees erop dat hier een Pokécenter zat. Het zwartharige meisje fronste even. Als ze Zara nu uit haar Pokéball had kunnen laten, had die binnen de kortste keren de weg kunnen vinden. Maar dat kon Lynn haar maatje niet aandoen en doordat ze in een straat met hoge huizen stond, kon Lynn niet goed zien wat zich verder nog in de stad bevond. "Laten we teruglopen naar het plein, als we het dan nog niet kunnen vinden, zullen we het aan iemand moeten vragen." Stelde ze voor terwijl ze Fay met een schouderophaal aankeek. Lynn begon de weg die ze gekomen waren terug te lopen en kwam uiteindelijk op het plein aan. Bij de fontein bleef ze stilstaan en opnieuw keek de jonge trainer in het rond. Zoiets als een Pokécenter moest toch ergens aangegeven staan? Op dat moment kreeg ze een wegwijzer in het oog. Het ding stond onopvallend tegen een gebouw aangedrukt en was in dezelfde kleur groen als de daken geverfd. Geen wonder dat het hun eerst niet opgevallen was, want de wegwijzer leek erg veel op de regenpijpen die aan ieder huis bevestigd waren. Lynn liep op het ding af en las de borden. De straat aan haar rechterhand zou naar een kledingwinkel en het Pokécenter leiden. Het zwartharige meisje hield haar hand in de juiste richting. "Deze kant, volgens de wegwijzer." Sprak ze terwijl ze de straat inkeek. Die leek al wat drukker dan de vorige, wat Lynn zag als een goed teken. De bekende oranje kleur die bij het Pokécenter hoorde kwam in zich en met een glimlachje keek Lynn Fay aan. "We hebben het toch nog redelijk snel gevonden, niet?" Een scherpe wind blies door Lynns kleding heen en even rilde ze. De herfst begon in te slaan en ze moest echt hoognodig kleding gaan kopen die warmer was dan dat wat ze nu droeg. Het enige probleem was dat ze, nog steeds, niet genoeg geld had. Eerst trainen, dan de Gym en dan kun je weer dingen kopen, sprak Lynn zichzelf in haar gedachten toe en ze versnelde haar pas. Zara zou haar snel weer gezelschap kunnen houden.

Fay volgde Lynn, die blijkbaar enig idee had.. en toch weer niet. Maar wonder boven wonder vond het zwartharige meisje het pokécenter. "We hebben het toch nog redelijk snel gevonden, niet?" Fay knikte, een koude wind joeg door haar kleren, ze moest echt eens winterkleren kopen, als ze het kon kopen. Snel liep het meisje naar binnen, binnen was het aangenaam warm en liepen verschillende mensen rond. Fay liep naar de balie, een zuster kwam aangelopen, met net zo roze haar als zijzelf. "Kan ik je helpen?" Fay knikte weer en antwoordde. "Ik wil mijn pokémon genezen, en Lynn ook," ze pakte de pokébal van Ray en gaf hem aan de vrouw. "Wil je dat ik je Absol ook genees?" Fay schudde haar hoofd en keek naar Lynn, wat nu? Achter haar zei de zuster nog iets. "Het gaat wel even duren, dus als je wil kun je plaats nemen in de kantine," Fay knikte en keek om zich heen, als ze toch moesten wachten dan met een volle buik.

Lynn liep naast Fay het Pokécenter in. Toen de warmte haar langzaamaan begon op te warmen, zuchtte Lynn even tevreden. Schuin achter het rozeharige meisje hield ze stil toen die welgeteld twee keer knikte, één keer haar hoofd schudde en één zin uitsprak. Het zwartharige meisje grinnikte in stilte, ze vond het stiekem wel grappig dat Fay eigenlijk maar weinig zei en ze bedacht zich dat ze vast een goede onderhandelaar was. Als iemand je alleen maar aan zou steren en af en toe met haar hoofd zou schudden, zou je vast snel je prijs verlagen. Nadat Fay haar Pokéball had gegeven, stapte Lynn naar voren en legde de Pokéball met Zara erin op de balie neer. Daarna keek ze in de ogen van de zuster en vroeg op serieuze toon: "Hoelang duurt het genezen van een Pokémon die onder effect van Perish Song is?". De zuster keek haar wat verbaasd aan, Lynn keek met een fronsje terug. "Moet ik dan aannemen dat allebei deze Pokémon..?" Lynn knikte en moest eventjes moeite doen om niet te glimlachen; nu deed ze precies hetzelfde als Fay. De gezichtsuitdrukking van de vrouw werd nog iets verbaasder terwijl ze naar de twee Pokéballs keek en mompelde: "Twee Perish-Songpatiënten.. Ongelofelijk, die Trainers leren het ook nooit af.". Toen zuster Joy weer naar Lynn opkeek, had het zwartharige meisje een wat norse blik in haar ogen. "Het was niet bepaald bedoeld." Reageerde ze rustig. De zusters ogen werden wat zachter toen ze dat hoorde en haar stem was ook weer wat vriendelijker en minder mompelend dan eerst toen ze sprak. "Dat duurt ongeveer een half uur, als we snel werken." Lynn keek een moment naar Fay, die om zich heen keek, op zoek naar de kantine. "In orde," Sprak ze tegen de zuster toen ze weer terugkeek. "dan komen we over een halfuur terug." Lynn draaide zich om en voegde zich bij Fay. Haar mening over zusters was iets bijgesteld na dit gesprek, nog steeds zag ze de vrouwen zoals iedereen ze zag; mensen die het beste met Pokémon voor hadden en daarom zuster waren geworden, maar Lynn vond ook dat deze zuster niet zo snel had hoeven oordelen over wat er gebeurd was. Wat afwezig haalde het zwartharige meisje haar schouders op, misschien was het alleen deze persoon. Ze keek Fay aan en zei met een glimlachje: "Ik heb wel zin in iets warms. Zullen we?" en ze liep in de richting van een openstaande deur waaruit de etensgeuren haar al tegemoet kwamen. Zara zou zo weer de oude zijn en waarschijnlijk zou haar maatje dan ook wel hongerig zijn, bedacht Lynn zich.

"Ik heb wel zin in iets warms. Zullen we?" Fay knikte, ze was iemand van weinig woorden en zo was het nu eenmaal. Het meisje volgde haar vriendin en keek de kantine in. De kantine leek op het eerste gezicht een gezellige plek, er zaten verschillende mensen, grotendeels trainers, en er waren tafels, sommige bij het raam. "Zou er chocolade melk zijn?" Vroeg Fay wat afwezig, een keer had ze het warme drankje gehad, maar dat was al weer lang geleden. Het meisje liep naar het gedeelte met al het eten, blijkbaar moest je het zelf pakken. Angel liep achter haar trainster en rook even de lucht, de Absol leek de geur ook heerlijk te vinden. Veel honger had Fay niet, maar het was altijd goed om wat te eten, wel moest ze zich aan haar budget houden, niet al haar geld uitgeven aan eten. Ze pakte een simpel broodje kaas en liep door naar het gedeelte met drinken. Er stonden verschillende dingen, Oran sap, ook met bubbels, en andere gekoelde dranken. "Eh," Fay draaide zich om naar Lynn, Angel liep momenteel naast de vriendin van Fay. "Zie jij de warme drankjes?" Het rozeharige meisje keek nog eens naar de verschillende machines, welke was het?

Voor zo'n klein Pokécenter was de kantine nog best groot. Overal zaten mensen aan tafeltjes met elkaar te kletsen en vulden de ruimte met warm gelach en iets van meer op het gekakel van Torchics leek. Het was best raar, bedacht Lynn zich, dat je aan de mate waarin de mensen in deze ruimte praatten kon zien waarvoor ze in het Pokécenter waren. Het grootste gedeelte praatte vrolijk met een ander, maar als je wat beter keek zag je soms iemand in zijn eentje ergens in een hoekje aan een tweepersoonstafel zitten en wat roeren in zijn drinken met een afwezige gezichtsuitdrukking op zijn of haar gezicht. Deze mensen hadden vast iets ergs meegemaakt met hun maatjes en waren nu vast aan het wachten op of hun Pokémon in orde waren, redeneerde Lynn. "Zou er chocolade melk zijn?" Lynn keek het rozeharige meisje met een glimlach aan. Omdat ze er zeker van was dat Zara het er goed vanaf zou brengen, was zij niet zo terneergeslagen als al die andere Trainers die wachtten opdat ze hun (hopelijk) geheelde Pokémon konden ophalen. Zara en zij hadden hard genoeg getraind en daarom had Lynn het grootste vertrouwen in een goede afloop. "Als je ergens chocolademelk zou moeten kunnen vinden, is het in een Pokécenter." Antwoordde ze terwijl ze met Fay naar het eetgedeelte liep. Blijkbaar moest je jezelf bedienen, maar daar had Lynn helemaal geen problemen mee. Met een hongerige Purrloin in haar achterhoofd plaatste Lynn een portie brokjes voor Pokémon en een broodje op haar dienblad. Ze nam niet de moeite om te kijken wat erop zat; het was het goedkoopste eten geweest en eigenlijk lustte Lynn alles wel, dus het zou wel goed zitten. Het zwartharige meisje liep door naar het drankjesgedeelte en merkte op dat Fays Absol naast haar liep. Ietwat verbaasd keek ze een moment naar de sneeuwwitte Pokémon, waarna ze al snel besloot dat het een goed teken was, maar dat Lynn er niet al te veel van moest verwachten. Misschien was de Absol wat boos op Fay en liep ze daarom naast haar, het was vast niet omdat de Disaster Pokémon haar nu opeens aardig vond.. Toch? Lynn keek van Fay, die vroeg waar de warme drankjes waren, naar de automaten voor haar. Het waren er aardig wat en die een bekend merk bevatten, vielen het meeste op door hun felle kleuren en de rijen mensen die erbij stonden. "'Ns kijken.." Sprak Lynn niet tegen iemand in het bijzonder terwijl ze tussen de rijen door manoeuvreerde en haar dienblad zo recht mogelijk hield. Uiteindelijk zag ze, aan het uiteinde van de rij machines, een kleiner apparaat staan met een bruine kleur. Hoopvol liep Lynn op het ding af, na de koudheid van buiten kon ze best iets warms gebruiken, en toen ze aangekomen was bij de automaat en vastgesteld had dat het inderdaad voor chocolademelk was, richtte ze haar blik op Fay. "Gevonden." Zei ze terwijl Lynn het dienblad zo vastpakte dat ze het met één hand vast kon blijven houden en een papieren bekertje in de houder deed, om daarna het gevulde bekertje aan Fay aan te geven en een nieuwe onder het apparaat te houden.

Dankbaar nam Fay het bekertje aan, het was nogal heet dus zette ze het snel op haar dienblad. Geduldig wachtte ze tot het andere bekertje was gevuld en liep toen naar een gedeelte met pokémon snacks. Ze koos een paar verschillende poffins uit, om te kijken welke Ray en Angels lekker zouden vinden en liep naar de kassa. Het was niet zo duur, Fay hield er nog genoeg aan over, toen ze klaar was liep ze snel door om de rij niet op te houden, al was die niet zo lang. Buiten het eetgedeelte keek het rozeharige meisje om zich heen, er waren veel tafels bezet, maar er waren nog genoeg over om een fijn plekje te vinden. Fay keek even naar Lynn, met een vragende blik in haar ogen, waar moesten ze gaan zitten? Angel liep naar voren en ging zitten aan een tafeltje in de buurt van de deur, en bij het raam. Best een slimme keuze, dan konden ze snel naar de balie als hun pokémons waren genezen. Fay volgde haar pokémon en keek weer naar Lynn. "Zullen we hier gaan zitten?" Zonder echt op antwoord te wachten ging het meisje op de U-vormige bank zitten en zette haar dienblad neer, er kwam nog damp van de hete chocolade melk. Angel kroop ook op de bank en ging liggen, een groot deel in beslag nemend. Fay keek naar Lynn en roerde even door haar drankje. "Wat ga jij nu doen?" Vroeg ze wat mat, zelf wist ze het zo ongeveer, een keystone halen, een mega steen kopen en de gym verslaan, maar daarna?

Toen Fay naar de kassa liep, had Lynn net haar hete bekertje gevuld met chocolademelk zo snel mogelijk op haar dienblad gezet om te voorkomen dat ze haar vingers zou branden. Even blies ze in het papieren in een poging om het wat af te laten koelen, maar toen ze merkte dat het niet echt hielp haalde ze kort haar schouders op en liep ook naar de kassa. De persoon achter de kassa wenste haar op een geroutineerde toon een fijne dag toe nadat ze had betaald, waarna Lynn haar dienblad weer oppakte en een berekening in haar hoofd deed terwijl ze naar Fay toeliep, die naar de overkant van de kantine was gegaan samen met Angel. De prijs was haar nog wel meegevallen en als ze steeds hetzelfde zou pakken als nu zou ze nog anderhalve week kunnen eten van het geld dat ze nu had. Maar Lynn was van plan om voor die tijd de eerste Gymleader uit te gaan dagen, wat betekende dat ze niet binnen de kortste keren aan hongersnood zou overlijden. Aangekomen bij het tweetal zag Lynn dat Angel al plaats had genomen op de U-vormige bank en dat Fay vroeg of ze hier zouden gaan zitten. Bij wijze van antwoord nam Lynn plaats en zette het dienblad op tafel, wat meer naar de rand van de bank schuivend zodat de Absol, die besloot dat meer ruimte innemen op de bank vast niet erg zou zijn, geen contact met haar maakte toen de Pokémon ging liggen. Niet dat Lynn het erg zou hebben gevonden om tegen de witte Pokémon aan te zitten, maar of de Absol het wel zo fijn zou vinden wist ze niet en tot voor kort had die haar niet echt gemogen. Op een wat matte toon vroeg Fay vervolgens wat ze zou gaan doen. Lynn fronste kort en keek hoe het lepeltje van het rozeharige meisje door het warme drankje bewoog. Ook zij begon in haar chocolademelk te roeren en dacht even na over wat ze nou eigenlijk van plan was om te doen. "Eerst maar eens een dagje trainen en de Gym uitdagen, denk ik zo. Daarna wil ik eigenlijk wel een poging gaan doen om een Gastly te vangen. Nu ik eindelijk weet waar je ze kan vinden en Zara beter getraind is dan eerst, wil ik het graag proberen." Antwoordde Lynn, nog steeds in haar drankje roerend maar met haar ogen op Fay. De matte toon van het meisje had haar een beetje verrast, al was dat helemaal niet van haar gezicht af te lezen. Misschien was het niet helemaal de bedoeling geweest, maar door die toon leek het net alsof het rozeharige meisje geen idee had wat ze moest doen, terwijl ze de vorige dag nog had aangekondigd dat ze gewoon Viola uit zou gaan dagen om daarna naar Lumiose te reizen voor een Keystone.

Fay knikte, een gewoonte, en keek in haar bekertje, het bruine drinken was duidelijk nog warm. "Waar ga je die Gastly dan vangen?" Wat nieuwsgierig keek het meisje op, ze wist niet waar je Gastlys kon vangen, maar zelf wilde ze er geen, niet haar pokémon, wel haar type, maar ja. "Waar ga je daarna heen?" Fay keek even naar Angel die met halfgesloten ogen lag te ontspannen, in de betekenis ontspannen voor de Absol dan, ze was altijd wel beschermend. Even dacht ze aan het verleden, toen er geen veilige plaatsen waren en ze altijd moesten rennen, ook al wist ze niet precies wat ze na de keystone en gym zou doen, dit leven was vele malen beter dan haar oude. Waarschijnlijk zou ze gewoon alle gyms afreizen, en daarna. Misschien kon ze aan contests doen, of iets in die richting, reizen was leuk, maar als je een doel had kon het leuker worden. Voorzichtig nam Fay een slokje van haar chocomelk, het was nog steeds warm, maar door het afkoelende weer al drinkbaar. Het meisje pakte een van de poképuffs, zo als de poffins hete, en gaf de snack aan Angel, ze zou de meeste bewaren voor Ray en Zara, die waren de slachtoffers hier.

Fay knikte, opnieuw, en keek naar haar bekertje. Lynn nam een hap van haar broodje omdat ze wist dat het nog wel een tijdje zou duren voordat haar drinken afgekoeld was en proefde jam. Ze vroeg zich af hoe chocolade in combinatie met een bepaalde vrucht zou smaken toen het rozeharige meisje tegenover haar nieuwsgierig opkeek en vroeg waar Lynn de Gastly zou gaan vangen. Lynn at haar mond leeg voordat ze lachend antwoordde: "Proberen, hè? Verwacht niet al te veel van me. In het Lost Hotel, dat is ergens buiten Dendemille Town, heb ik gehoord.". Ze roerde nog eventjes door haar bekertje en nam daarna haar broodje weer op. "Er zouden nog meer Ghost-type Pokémon zitten." Merkte ze op, waarna ze een hap nam. "Waar ga je daarna heen?" Lynn keek weer naar Fay. "De tweede Gym en daarna Lumiose als ik de Gastly ondertussen gevangen en getraind heb, anders ga ik gewoon door naar de derde Gym." Sprak ze wat nadenkend, waarna ze nog een hap van haar broodje nam. Jam was lekker. Ze had nooit veel zoet beleg gehad; in het weeshuis aten ze vooral vlees en kaas, en meer van dat soort dingen en toen ze op straat leefde had ze zich zo'n luxe al helemaal niet kunnen veroorloven. Chocolade en jam zou vast ook wel goed smaken. Lynn keek rustig al etend toe hoe Fay een slokje nam en (gelukkig) niet haar mond verbrandde. Het zwartharige meisje besloot nog eventjes te wachten, de dampen die van haar bekertje kwamen zagen er nog niet veilig uit. De Absol lag te soezen op de bank en kreeg een Poképuff toegestopt. Met een glimlachje keek Lynn toe en dacht aan Zara. Ze waren nu zo'n vijf minuten in de kantine, wat betekende dat ze zich snel weer bij haar zou voegen. "En jij, ge je gewoon de Gyms af en zie je wel wat je tegenkomt?" Vroeg Lynn daarna nadat ze haar hap had doorgeslikt. Nu pas merkte de jonge Trainer dat ze best wel honger had gehad. Dat kwam vast doordat ze tijdens de reis niet gestopt waren om te eten, maar daar hadden ze, Lynn in ieder geval, ook geen behoefte aan gehad. Tot nu, dan.

Fay knabbelde aan haar broodje terwijl ze naar Lynn luisterde, gewoon de gyms af, dat was blijkbaar het doel van een trainer zijn. "En jij, ga je gewoon de Gyms af en zie je wel wat je tegenkomt?" Fay besloot te knikken. "Ik denk het, en ondertussen sterker worden, misschien een nieuwe pokémon vangen, nieuwe vrienden maken," Angel at haar poképuff op en keek van tijd tot tijd naar haar trainster. En Ray, dacht Fay bij zichzelf, ze moest eens met de pokémon alleen trainen. "Weet jij al welke pokémon je in je team wil? Ik wil misschien een Larvitar, of een Litwick," Fay zweeg even en draaide zich om, ergens daar moest het boxsysteem staan, waar je je pokémon kon 'opslaan'. "Weet jij wat van dat boxen?" Nieuwsgierig keek het rozeharige meisje Lynn aan, zelf had ze niet zo veel ervaring met trainster zijn, maar misschien wist Lynn meer. Angel slaagde er in nog een poképuff weg te werken toen Fay niet oplette en maakte een tevreden geluid.

Fay knikte, opnieuw, en gaf daarna antwoord. Het rozeharige meisje sprak hetzelfde van plan te zijn en ondertussen haar Pokémon te trainen en misschien een nieuwe te vangen en ook nieuwe vrienden te willen maken. Lynn glimlachte een plagende glimlach. "Ben ik niet goed genoeg?" Natuurlijk meende ze dat niet, maar waarschijnlijk zou Fay dat ook wel begrijpen. Lynn nam nog een hap en luisterde naar de vraag die gesteld werd. Ze haalde even haar schouders op. "Voor nu alleen de Gastly. Verder kijk ik denk ik gewoon wat ik tegenkom." Het zwartharige meisje voelde even aan haar beker, merkte dat die al wat afgekoeld was en nam een slok met de jamsmaak nog in haar mond. Jam en chocolade gingen zeker weten samen. Toen het rozeharige meisje vertelde dat ze misschien wel een Larvitar of Litwick wilde, keek Lynn weer naar het meisje tegenover haar en dacht voor een moment na. De persoon waaraan ze gevraagd had waar ze een Gastly zou kunnen vinden had nogal een snelle manier van praten gehad en had in een rap tempo een rij Pokémonnamen opgenoemd die in het Lost Hotel voor zouden komen. Litwick klonk bekend, al wist Lynn zeker dat ze de Pokémon nog nooit tegengekomen was omdat ze anders wel een beeld zou hebben bij het horen van de naam. "Volgens mij," Begon ze, nog steeds nadenken "Komt Litwick ook voor in het Lost Hotel." Ja, dat moest wel kloppen. Lynn nam nog een hap en was daarmee halverwege haar broodje. Ze volgde Fays blik toen ze zich omdraaide. Toen het rozeharige meisje zich weer omdraaide, keek ze nieuwsgierig. "Weet jij wat van dat boxen?" Lynn schudde haar hoofd eventjes. "Niet echt, alleen dat je een Pokéball in de machine stopt en dat de Pokémon die erin zit dan ergens bewaard wordt. Geen idee of dat dan in de Pokéball of gewoon los is, helaas. Ben je van plan om er gebruik van te maken?" Zelf wist ze niet of ze het zou kunnen. Met Zara had ze gewoon een veels te goede band om haar opeens in een onbekende machine te stoppen, maar misschien was het makkelijker als je een Pokémon minder goed kende. Lynn bedacht dat, als Fay van plan was om iemand te boxen, het vast niet Angel zou zijn en dat het dan om Ray de Luxio zou gaan. Ze hoopte maar dat het, als het dus echt stond te gebeuren, niet vanwege Zara zou zijn; die twee konden er niet echt iets aan doen dat de ander hen niet begreep.

Fay schudde haar hoofd, nee, ze wilde geen arme pokémon in een machine stoppen, maar als het echt nodig was. "Nee, ik ken het systeem gewoon niet, maar als het echt nodig is zou ik het wel doen, je kunt maar zes pokémon meenemen, geen idee wie die stomme regel bedacht heeft," antwoordde Fay na haar geknik. "Ik heb gehoord dat er binnenkort een festival komt, in Ambrette, ga jij daar heen?" Fay had een folder gezien op de weg naar het pokécenter, en al wilde ze er zelf niet heen, misschien was het was voor Lynn, je kon er een fossiel winnen. "Ik ga in elk geval niet, te ver weg om in een korte tijd te halen met alle dingen die ik nog wil doen," ging ze verder, voor als Lynn wilde vragen wat zij ging doen. Het meisje zuchtte, het ging nog zeker twintig minuten duren tot ze Ray weer terug kreeg, zodra ze de mega stone hadden zou ze zich gaan richten op de Luxio, sprak ze zichzelf toe. Ray kom ook wel wat meer aandacht gebruiken, misschien zou hij dan wat minder Zara zijn en wat meer teamgevoel. Met een glimlach dronk ze nog een slok chocomelk.

Het rozeharige meisje tegenover haar schudde haar hoofd en ging niet in op de opmerking dat er Litwicks in het Lost Hotel zouden zijn. Lynn luisterde aandachtig naar wat Fay te vertellen had. "Maar Angel zou je nooit boxen, toch?" Vroeg ze voor de zekerheid. Blijkbaar verschilden ze op dit punt iets van menig, want Lynn zou niet snel een zevende Pokémon vangen als ze wist dat één van haar huidige teamleden dan in een machine zou moeten verblijven. Maar wie wist veranderde haar mening nog wel. Ze kon zich bijvoorbeeld wel voorstellen dat als iemand een onhandelbare Pokémon had en dan een 'betere' toevoeging aan het team tegenkwam, de lastige snel uitgezwaaid zou worden. Lynn hoopte maar gewoon dat deze situatie zich nooit bij haar zou voordoen, en stopte na te denken over het onderwerp toen Fay over een festival begon. Het zou in Ambrette zijn en Fay zou er niet heen gaan. Lynn haalde twijfelend haar schouders op. "Misschien, als ik ga trainen wil ik alvast een stukje vooruit reizen, als ik dan bij Ambrette uitkom doe ik het misschien wel." Glimlachte ze daarna. "Weet je een beetje wat er te doen is?" Vroeg ze vervolgens redelijk geïnteresseerd. Als het activiteiten had als ballonpokémon maken waren, wist ze waar ze de komende tijd in ieder geval níét naartoe zou gaan. Toen Lynn het geluid van een openende deur hoorde, keek ze op in de hoop een zuster met twee Pokéballs in haar handen en een grote glimlach op haar gezicht op hun tafeltje af te zien lopen, maar het was gewoon een groepje Trainers. Lynn zuchtte even voordat ze nog een hap van haar broodje nam. Ze moest geduldig zijn.

"Weet je een beetje wat er te doen is?" Eh, Fay dacht even na, wat had ze precies gelezen op dat poster? "Ehm, ik geloof dat er gevechten komen, en marktjes, en je kunt een fossiel winnen," somde ze op, het meisje wist niet precies wat er allemaal was, het klonk wel leuk. Fay nam een hap van haar brood, er zat waarschijnlijk iets van kaas op, maar ze nam de moeite niet om te kijken. Angel leek in te slapen, al wist haar trainster dat ze nog steeds op haar omgeving lette. "Ik blijf hier, voor als je me binnen die twee weken nog wist opzoeken," twee weken, in die tijd kon ze trainen, en halloween kwam er aan, dat wilde ze niet missen. Het belangrijkst waren nu de keystone, mega stone en gym, maar als ze niet naar Ambrette ging was het zonde om het griezelfeestje te missen. Misschien kon ze zich zelfs verkleden, als ze goed materiaal vond, Angel was al perfect, met de koude blik in haar ogen. En Ray.. Ze zou in elk geval er voor zorgen dat hij weer volledig bij haar en Angel hoorde, hij was een vast deel van het team! "Als je gaat, wanneer wil je dan vertrekken?" Wat nieuwsgierig keek Fay Lynn aan, misschien zou ze dat fossiel wel winnen, dat zou cool zijn.

Ik ga dat topic met Silvie zo maken ^-^