An evolutionary battle [+CAELA WALSH]

Robin was door de straten van Lumiose City aan het wandelen. Hij had vreemd genoeg eens zin in een goede, ouderwetse 1op1-battle. Hij wist dat deze stad niet de veiligste plek was voor hem, maar heel even zou toch geen kwaad kunnen? Hij besloot dan maar opzoek te gaan naar een geschikte partner. Toen hij echter niemand zag ging hij maar naar het pokécenter, op zoek naar iemand die evenveel zin had in een duel. Hij moest even zoeken naar het pokécenter en toen hij aankwam liet hij Argus uit zijn pokéball. Met Achilles op zijn schouder zou de uitdager, of uitgedaagde, precies weten waar hij voorstond. Hij stapte het pokécenter binnen en ontdekte dat daar maar 1 persoon was...

De bordeaux roodharige rekte zich uit, terwijl ze om zich heen keek. Het pokécenter was leeg, behalve zuster Joy die aan het werk was. Eigenlijk moest ze weer terug aan het werk, maar ze had besloten om vandaag nog een dagje rust te nemen. Dit was dan ook de reden waarom de jongevrouw haar Ranger outfit niet aan had vandaag. Op haar schouder zat een kleine Rowlet, die alles achter haar rug in het oog hielt. Dat was toch wel het top punt van een uil pokémon als partner te hebben, je kon alles in het oog houden. Caela wandelde in de richting van het raam, terwijl ze nadacht over waar ze heen zou gaan vandaag. Eigenlijk wilde ze wat gaan trainen, haar partnerpokémon moest toch echt wel wat sterker worden voor als ze weer aan het werk gingen bij de Ranger base.
Nadat ze een besluit had genomen, liep ze in de richting van de deur, die net op dat moment open ging. Met een snelle reflex ging ze uit de weg voor de jongeman die naar binnen liep. Helaas schrok Guaire van de plotselinge beweging, waardoor de Rowlet geschrokken opvloog en daarna op de rand van de deur van het center ging zitten. "Kom hier," zei Caela rustig, terwijl ze haar arm uit hielt naar de pokémon. "Sorry, hopelijk liet ik je niet schrikken?" vroeg ze daarna aan de jongeman die ze bijna omvergelopen had.

[Om het gelijk te houden zal ik doen dat Guaire nog niet geleveled is, oké?]

Hij had niet zien aankomen dat hij bijna tegen iemand zou opbotsen wanneer hij het Pokécenter binnenwandelde. "Nee hoor." Loog hij een klein beetje. "Achilles, help jij een handje om die Rowlet terug te halen?" Zijn partner sprong erheen en overtuigde de pokemon om toch op zijn trainers arm te springen. "Het spijt me dat ik Rowlet deed schrikken". Toen bedacht hij weer waarom hij hier was. "Zou je een battle met me willen houden? Sorry als het wat onverwachts komt" Hij krabde wat over zijn achterhoofd. Hoe onbeleefd van me, ik ben Robin. Dat daar is mijn partner Achilles, hij wees naar de pokemon die nog steeds op de rand van de deur zat. Deze deed dan ook maar zijn gebruikelijke pose door zijn borst naar voren te steken. "Opschepper" mompelde hij in zijn richting. en dit is Argus. Waarom vergat hij zichzelf steeds voor te stellen... Hij kon het niet laten en moest er direct zijn naamkaartje aan vasthangen: "Laat mij even de eer om jou voor te stellen: de schedel aan je cape is al oud en is echt, wat betekent dat hij aan je gegeven is door iemand speciaal, anders had je de schedel niet zo lang bewaard. Er zit iets tragisch aan, want je hebt er niets aan veranderd, zelfs niet als hij beschadigd is. Je hebt een strenge persoonlijkheid maar behandelt je naasten toch met liefde, zoals te zien was toen je je Rowlet vroeg om op je arm te komen zitten. Het spijt me als ik wat overdreven heb, ik kon het niet laten"