Returning Shadows

Het zonnetje was waterig, maar het was vooral de snijdende wind die het koud maakte. Een zilveren vos rende door de stad heen, achtervolgd door een witte schim die sneller leek te rennen maar de vos niet leek te kunnen inhalen. Samen dollend zaten de twee pokémon achter elkaar aan, onder het wakend oog van een dik ingepakte jongeman. Een zilvergrijs en een zwart met rood oog waren het enige wat te zien was, als het spierwitte haar niet zou worden meegerekend. De jongeman had zichzelf dik ingepakt, immers waren de temperaturen in Kalos opvallend laag voor deze tijd van het jaar. Goed, het was winter en hij was de meeste kou rondom Snowbelle City ook wel gewend, maar dit was toch echt wel een beetje uitzonderlijk. Hij keek naar de twee pokémon die aan het dollen waren. Hij was een tijd lang buiten de regio geweest voor zijn werk en op die reis waren de twee leidende pokémon in zijn team opeens dikke maatjes geworden. Wat hij ervan moest denken wist 'ie niet, maar tot nu toe was hij blij dat ze tenminste geen ruzie meer maakte over wie de baas van het team was. Met een schelle toon floot hij de twee pokémon bij zich en keek in het rond. Wat een rustige dag was het vandaag.

[OPEN]

De temperaturen in Kalos waren behoorlijk laag, iets wat je kon zien aan Cara's kledij. Haar wit gekleurde lokken zaten verstopt onder een dikke muts met een bolletje wol aan de bovenkant. Haar kleine, tengere lichaam zat volledig ingepakt. Een dikke, wollen roze trui, jeans, enkellaarsjes en een winterjas. Nu had ze het dan ook alles behalve koud. Naast haar liep Lamashtu, haar zilveren Delphox die vandaag als verwarming diende. Vuur Pokémon waren nog best handig, mocht je het van zo'n manier bekijken. "Koud hé?" mompelde ze naar Lamashtu die haar trainer vervolgens verward aankeek. De vos schudde met diens hoofd om vervolgens haar bovenlip op te trekken, iets wat een grijns moest voorstellen. Een diepe zucht verliet Cara's lippen, totdat haar blik op een zilveren Ninetales in de verte viel. Huh? Ze had Lamia toch niet uit haar Pokéball gelaten? Even fronste Cara diep om vervolgens naar Lamashtu te kijken. Deze haalde haar schouders op en zette pas richting de twee Pokémon in de verte. Eens even kijken wat daar aan de hand was.

De straten leken dood leuk uitgestorven te zijn, terwijl de witharige jongeman besloot om maar eens op te staan. Als hij langer zou blijven zitten zou hij zijn achterwerk zijn verloren aan de kou. Een zacht gegrinnik was te horen, terwijl hij aan iedere zijde een pokémon had lopen. Over het algemeen zou hij niet snel twee pokémon met hem mee laten lopen, het was niet alsof hij de blitz wilde maken met zowel een shiny Absol als een shiny Ninetales, maar de twee dames waren momenteel nogal moeilijk te scheiden. Hij vroeg zich af waardoor dit gekomen was, maar veel tijd had hij niet om erover na te denken. Aiylana stak haar neus in de lucht en direct was ze verdwenen. "Hey!" riep Echo erachter aan, maar het had niet veel zin. De jongeman zuchtte zachtjes en liep vervolgens achter de zilveren vos aan. Zo te zien had de Ninetales een andere trainer gekomen, een met even wit haar als hijzelf, al was dit in fact een meisje. "Hey," zei hij op een rustige toon, terwijl hij haar benaderde. Een scherpe blik ging in de richting van de zilveren vos, die met een arrogant gesnuif schuin achter hem ging staan. Verwent beest was het ook.

Uit nieuwsgierigheid was Lamashtu naar de twee Pokémon gelopen. De Ninetales leek erg op Lamia, maar dat kon ook niet anders. Van de andere Pokémon wist ze echter niet wat het was. Het leek op een vos, maar ook weer niet. Vragend draaide de Delphox diens hoofd naar Cara, haast niet wetend wat ze nu moest doen. "Ze bijten niet, denk ik," grinnikte Cara geamuseerd. Een kortte, chagrijnige brom volgde. Cara's blik was ondertussen echter ergens anders op gericht. Er kwam een net zo ingepakte jongen als zijzelf aangelopen. Ah, dat was vast de eigenaar van de twee shiny Pokémon. Cara verwachtte niet anders, want je zag ze zelden, laat nagaan twee tegelijk. "Hey," begroette Cara de jongen met een glimlach terug. De Pokémon naast de Ninetales kwam haar bekend voor, het leek haast alsof ze deze al eerder had gezien. Ze wist alleen niet meer precies hoe en wat. "Leuke Pokémon heb je," merkte ze droogjes op.