[SF] A Stormy Night

Silvie liep over het strand, het festival was best druk, zelfs in de avond, dus liep ze even langs de zee, de flonders waar ze op moesten vechten dreven in het water. Aqua bleek toch een fantastische pokémon te zijn, Nova leek erg op de Totodile gesteld en wilde de krokodil niet alleen laten, Aqua reed op de rug van de Shelgon, al moest ze daar niet te veel gewend aan raken, want als ze zou evolueren zou Nova haar niet meer kunnen dragen. Rustig ging het meisje zitten bij het water, de golven maakten een rustgevend geluid, Aqua gleed van Nova af en rende naar het water voor een duik, Silvie gaf de pokémon geen ongelijk, het was best heet, al kon je wel merken dat ze zomer op zijn einde kwam. Even sloot Silvie haar ogen om te genieten van het zee gevoel, in Geosenge was vooral veel natuur, en ook al was het hier een mooi gebied, de breeder zou liever in het binnenland willen wonen. Opeens voelde Silvie nattigheid  op haar broek, ze deed een oog open en zag dat de natte Aqua zich uitschudde, de Totodile glinsterde in het zonlicht door de druppels. De man van wie ze de Totodile had gekocht was aardig geweest, al wilde de brunette zijn kleinzoon niet meer tegenkomen, nee, die zou Nova op zijn dak krijgen en als ze geluk had was Aqua ook in een bijtgraage bui. Het meisje stond op, ze zou Natan eens moeten informeren naar Storm, de Blitzle zou waarschijnlijk binnenkort eieren gaan leggen, het was toch altijd raar dat pokémon eieren legde, zelfs pokémon bij wie het onwaarschijnlijk was. De breeder opende haar holocaster en keek of ze Natan kon bereiken, de jongen nam niet op, dus stuurde Silvie hem een berichtje. Al snel kreeg ze een reactie. ‘Holocaster kapot, ik kan niet opnemen, maar wel chatten. Wat is er?’ Silvie glimlachte, echt iets voor Natan om zijn holocaster kapot te maken, ze stuurde een berichtje terug. ‘Niks, hoe gaat het met Storm? En Night? Je zorgt toch wel goed voor ze? Ik heb zo mijn twijfels... nah, grapje. Ik heb een nieuwe pokémon, als ik kon zou ik je een foto sturen, maar je caster is kapot. Ze heet Aqua en is een Totodile!’ Na een paar minuutjes kwam er al weer een berichtje terug. ‘Ik ben geschokt, natuurlijk zorg ik goed voor je pokémon, ze krijgen al hun maaltijden op satijnen kussentjes en krijgen elke maandag een pedicure! En een Totodile huh? Pas je wel op dat je al je vingers houdt? Die beesten bijten graag...’ Nova stote haar trainer ongeduldig aan, Silvie verstuurde nog een laatste bericht voor ze weer verder ging met haar twee pokémon. ‘Ja, ik weet het, je moest mijn tas eens zien... Maar ik moet nu gaan, Nova wil verder en Aqua staat aan haar kant! Doeg,’ en verstuurt, Silvie stond op en keek naar haar Shelgon. “Ongeduld,” bromde ze tegen de pokémon, Nova keek met haar normale uitdrukking haar trainer aan, maar er zat een ondeugende glinstering in haar ogen. Aqua was zo goed als droog en mocht weer op Nova’s rug klimmen, de Shelgon bleef geduldeig staan terwijl de Totodile op de rug van de pokémon klom. Opeens ging de holocaster van Silvie af, geschrokken nam het meisje op en zag Natan staan. “Silvie, de eieren zijn uitgekomen, en ik heb Night en Storm naar je toe gestuurt,” wat? Silvie kon het even niet bevatten, waren Storm en Night in het pokécenter? “Ik moet ze ophalen,” de brunette hing zonder nog na Natan te kijken op en rende richting pokécenter. Wacht, was zijn holocaster niet kapot geweest? Geen tijd er over na te denken.

Silvie liep het pokécenter in en ging meteen naar de balie, gelukkig was er een andere zuster dan eerst. “Kan ik u helpen?” Silvie keek naar de vrouw en antwoordde. “Ik wil twee pokémon ophalen, Storm en Night, een Eevee en Blitzle, ik heet Silvie Sakura,” de vrouw knikte en liep naar achteren, toen ze terug kwam had ze twee pokéballen vast. “Hier zijn uw pokémon, zorg goed voor ze,” de breeder nam de pokéballen mee en liep naar buiten, de warme nachtlucht in. Als eerste liet Silvie Storm er uit, voor een nieuwe moeder zag ze er behoorlijk fit uit, ze zou nog met Natan moeten praten. De Blitzle hinnikte blij bij het zien van haar trainer, ze drukte haar neus tegen Silvie’s hand. “Ja, ik ben ook blij jou te zien,” mompelde het meisje, Silvie drukte op het knopje bij de andere bal en liet haar Eevee er uit. Night keek verschrikt om zich heen, alsof hij wat zocht, de Eevee had Nova, Aqua, Storm of zelfs Silvie naar in de gaten. Verbaast keek het meisje naar haar pokémon, de Eevee was erg onrustig, niks voor Night. “Night!” De pokémon keek om en zag Silvie staan, blij rende hij op zijn trainer af om haar een knuffel te geven. Silvie ving de Eevee op en gaf het dier een knuffel. Night maakte een vrolijk geluid en begon te gloeien, verschrikt liet Silvie de pokémon los en keek naar de witte vorm. Evolueerde de Eevee nu? Nieuwsgierig keek Silvie naar Night, er waren een paar verschillende soorten, acht in totaal, maar in welke zou Night evolueren. Nove keek verbaast naar haar rivaal, maar de uitdrukking van de Shelgon was niks vergeleken met die van de Totodile, Aqua keek met grote ogen naar Night, toen de Eevee uit het licht brak hield de pokémon even haar adem in. Een Umbreon stond voor Silvie, maar de uitdrukking op Nights gezicht was nog steeds zorgelijk, Silvie pakte haar holocaster en belde Natan. “Natan, Night is geevolueerd, maar gedraagt zich onrustig, weet jij waarom?” De jongen zuchtte en antwoordde. “Dat wilde ik je nog vertellen, Storm is niet erg moederlijk, maar Night gedraagt zich als een echte vader,” voor hij kon verder gaan werd hij onderbroken door Silvie. “Ik stuur hem terug,” even keek Natan verbaast, maar herstelde zich snel. “Goed, ik kan wel wat hulp gebruiken met deze kleine dreumisjes, er zijn vier gezonde Eevees geboren,” Silvie glimlachte bij het horen van het nieuws. “Oke, de Umbreon komt naar je toe,” de breeder nam afscheid van haar vriend en liet Night terug in zijn pokébal om hem terug te kunnen sturen. Binnen ging het opsturen van Night best vlotjes, de Umbreon werd door de machine naar huis gestuurd. Silvie draaide zich om naar haar drie pokémon, Storm keek nieuwsgierig naar Aqua, de Totodile liet zich braaf besnuffeld worden en deed geen aanstalte om de Blitzle te bijten. Storm zou nog wel blijven, als de Blitzle geen behoefde had om bij haar kinderen te zijn mocht ze mee op reis. Silvie dacht na, ze zou eens een lijsje moesten maken met welke pokémon in haar team zouden komen en welke niet. Nova zou in het team blijven, ze kon de Shelgon niet achterlaten bij Night thuis, want die ging duidelijk niet mee, en het was haar pokémon al sinds het begin van de reis, Aqua zou mee geen, de Totodile was een leuke pokémon en bovendien braver dan gedacht, en een Feraligatr was een sterke aanvulling op haar team, Storm wilde ze er ook graag bij hebben, de Blitzle was een fijne pokémon om te hebben en had nog niet veel van de wereld gezien. Even dacht de brunette na over de vier Eevees die thuis zaten met hun vader, Night de Umbreon, als ze die zou verkopen zou Night haar nooit vergeven, en ze moesten bovendien nog namen hebben. Snel pakte Silvie haar holocaster om een bericht te sturen naar Natan met de namen en instructies voor de Eevee familie. ‘Natan, hou de Eevees thuis, train met ze en doe leuke dingen, waarschijnlijk komt er binnenkort toch geen nestje meer. Kun jij voor Night’s familie zorgen, ik heb al de namen voor de Eevees. Monday, Tuesday, Wednesday en Thursday. Bedankt, Silvie.’ Dit moest het doen, het meisje zuchtte en keek naar haar drie pokémon, ze kon een team maken van zes, maar welke drie zouden er nog in passen? Larvitar, dat was de eerste die in Silvie op kwam, verder nog... Misschien een Ponyta, al zou die niet in het team komen, verder, Trapinch, dat was zeker een pokémon die het meisje in haar team wilde, Flygon’s waren ongelovelijk. Dus Salamance, Feraligatr, Zebstrika, Tyranitar, Flygon... en, Silvie dacht verder, ze kende veel pokémons uit haar hoofd, dit was het voordeel van je hele leven verschillende pokémons zien, misschien Turtwig, Bergmite, Venipede of Tynamo, het was moeilijk, maar gelukkig hoefde ze niet nu te kiezen. Silvie voelde iets trekkends aan haar broekspijp en zag Aqua een poging doen haar aandacht te trekken, het meisje keek op en zag Storm niet meer. Geschrokken keek de brunette om zich heen, waar was de Blitzle heen gegaan? Silvie keek naar de grond en zag hoefsporen in het beetje zand wat op de tegels lag, het meisje begon met het volgen van de sporen, Nova volgde met Aqua op haar rug, zo als altijd nu. De sporen liepen richting het strand, de Blitzle was waarschijnlijk nieuwsgierig geweest naar het festival, na even lopen werden de sporen haast onzichtbaar, er waren nog te veel mensen aan het lopen om de sporen goed te kunnen volgen. Silvie zuchtte wanhopig, en alsof dat nog niet genoeg was klonk er een vervelende stem van achteren. “Hé, daar is de Shelstom met haar vriendinnetje Totodom,” dat vervelende joch weer, Silvie snoof en liep door alsof ze niks had gehoord. “Grietje, ik daag je uit tot een gevecht met je Shelstom,” boos draaide Silvie om en keek de jongen aan. “Als je ons dan met rust laat,” vijandigheid was duidelijk in haar ogen te lezen. De jongen grijnste en maakte een gebaar dat ze hem moest volgen. Ze kwamen uit op een open zandplek, het vervelende joch ging tegenover Silvie staan en pakte een pokébal. De pokébal klapte open en er kwam een Bagon uit, Silvie’s mond viel open, dat kind beledigde Nova, en Aqua, maar wist niet dat de Shelgon de geevolueerde vorm van Bagon was. “Salmon,” Silvie gniffelde, wie noemde zijn pokémon nou Salmon. “Bite,” Aqua was al van Nova’s rug af en de Shelgon was klaar voor het gevecht. De Shelgon rende naar voren en headbutte de Bagon voor die iets kon doen, de klap kwam hard aan, maar Bagons hadden harde hoofden. Daarna stuurde Nova er een ember achterna, samen met een bite, de Bagon werd vol geraakt door de vlammen, maar kon op tijd wegkomen, voor Nova hem beet. De pokémon was duidelijk niet goed getraind, de Bagon leek nu al moe terwijl het gevecht pas net was begonnen. Silvie keek de jongen, die had een wat wanhoperige uitdrukking gekregen, boos aan en maakte een gebaar naar Nova. De Shelgon vuurde een goed gerichte draco meteor af, de bol vloog niet te hoog en zou geen festivalbezoekers raken, maar de tegenstander had minder geluk, de Bagon werd geraakt door een van de lichtsperen en viel uitgeschakeld op de grond. De jongen liep boos op zijn pokémon af, mompelend over de schuld van de pokémon, Silvie was nog niet klaar met het kind, als hij ook geen respect voor pokémons had... “Nova, rage,” de jongen keek verbaast op, het gevecht was afgelopen, toch? Nova rende op de jongen af, Aqua was naar achter de jongen geslopen en ging liggen op de grond, achter de voeten van het kind. Nova raakte de jongen, niet eens hard, en hij viel over Aqua, de Totodile maakte een grinnikend geluid bij het zien van het gezicht van het kind. Silvie glimlachte, er was altijd wel wat leuks te beleven, een bekend gehinnik steeg op uit de menigte. De breeder rende naar het geluid toe, Nova was wat langzamer, maar kon zo ongeveer bijhouden, Storm stond net bij een andere trainer. Silvie zuchtte en liep op de Blitzle af, dat het paard zo’n probleem kon veroorzaken... “Sorry,” verontschuldigde Silvie zich tegen de trainer die er stond, hopelijk had Storm geen problemen veroorzaakt.

Eerste post Robin

Silvie glimlachte en keek even naar de Blaziken, groot, daarna richtte ze haar aandacht weer op de trainer. "Silvie, en dit zijn Storm, Nova en Aqua," zei ze wijzend naar de pokémons, Storm trappelde nieuwsgierig om de andere pokémons heen, af en toe vrolijk hinnikend. Het meisje zuchtte en keek even peinzend naar de Blitzle, hopelijk zou de zebra er geen gewoonte van maken uitstapjes zonder toestemming te maken. Gelukkig lag het, naar wat zijzelf wist, niet in de aard van de pokémon, hopelijk was het alleen omdat de pokémon enthousiast was over het festival. "Eh.. Wat brengt jou naar het festival?" Silvie keek Kyo aan, met wat nieuwsgierigheid in haar ogen, zelf was ze er gewoon voor haar plezier, al was het gevecht ook wel leuk om deel te nemen.

Silvie zuchtte toen Kyo over de drukte begon. "Ja, het is hier best druk, maar dit is dan ook de laatste maand zomer," de breeder keek even naar Nova en Aqua, het festival bracht ook goede dingen, zoals pokémons, in dit geval Aqua. "Ik ben hier ook vooral voor mijn plezier, maar ik doe wel mee aan de gevechten, en ik heb Aqua hier gekocht," Aqua brulde vrolijk bij het horen van haar naam, het was een leuke Totodile. "Bij die wedstrijden heb ik geen interesse om te winnen, het is natuurlijk wel leuk om te doen, al heb ik dat fossiel niet nodig," Silvie had het opgezocht en de pokémon die uit het fossiel kwam was, heel voorspelbaar, een water pokémon, het dier leek op een schildpad en omdat ze Aqua al in haar team had zou de pokémon waarschijnlijk niet in haar team passen. "Ik heb mijn hoofd er alleen niet helemaal bij, thuis word het ook zo een rommeltje," mompelde het meisje, het was waar, want ze moest een team opstellen, en dat was al moeilijk genoeg, verder moest ze nog zorgen dat vier jonge Eevees de juiste opvoeding kregen en dan terug bij het team moest ze zeggen welke pokémon thuis zouden blijven. Night zou wel een langere tijd op zijn baby's kunnen passen, maar dan zu hij niet mee op reis kunnen, nee, ze moest haar team zo laten, voor nu dan, gewoon Nova, Aqua en Storm.

Silvie had even afwezig gekeken naar de golven. "Gewoon hiervandaan, ik woon in de buurt van Geosenge, verderop, misschien zie je het huis als je voorbij reist, het is een soort boerderij, net buiten het dorp, al wil ik voor nu gaan reizen met deze hier," antwoordde ze glimlachend en keek naar haar team, allemaal vrouwelijke pokémon, hoe was dat eigenlijk zo gekomen? "En jij komt zeker uit Hoenn," zei ze met een blik naar de bijna twee meter hoge Blaziken, het was een indrukwekkende pokémon. Nova liep nu ook wat nieuwsgierig naar voren, al was het niet van haar snuit af te lezen, Shelgons konden niet veel expressie tonen met hun ogen, ze leken haast altijd boos... maar Nova was lief, ondanks haar boze blik. De avond werd kouder, al was het nog steeds wel warm, toch moest Silvie rillen, ze sloeg haar jas steviger om zich heen. "Hoelang ben je al in Kalos?" Silvie was er redelijk van overtuigd dat Kyo uit Hoenn kwam, al durfde ze er niet definitief van uit te gaan.

Silvie luisterde geïnteresseerd naar de trainer, misschien zou ze zelf ooit naar een andere regio kunnen reizen en die ontdekken, maar tot die tijd was Kalos voldoende. "En bevalt het?" Met een glimlach keek de brunette Robin aan, naar andere regio's reizen kon vast lastig zijn, als je alles moest achterlaten, daarom gingen veel mensen in hun eigen regio op reis. Hoenn moest ook een mooie omgeving zijn, er waren leuke starters, als ze zelf had kunnen kiezen zou Silvie vast een van de Hoenn pokémon willen kiezen. Aqua leek te gapen, ze toonde haar prachtig scherpe tanden waar je als trainer je hand absoluut niet tussen wilde, de Totodile leek ook wat moe. Ze trippelde naar Nova en klom op de rug van de Shelgon, waar ze een tevreden geluid maakte. Storm leek nog lang niet klaar met de dag en huppelde vrolijk om haar trainer en teamgenoten heen. Silvie keek even kort naar de Blitzle, het was een vrolijke, aardige zebra, maar ze moesten echt eens aan het trainen gaan, misschien kon ze zelfs evolueren... In gedachten verzonken keek de breeder naar haar pokémon die nu allemaal bij elkaar stonden.

Silvie luisterde en gaf met een glimlach antwoord. "Ik ben officieel een breeder, ik hoef geen gyms of zo te doen, en ik ben nu vooral aan het reizen, maar het lijkt me ook wel leuk de gyms te doen. Of misschien zelfs mee te doen aan een contest, anders wordt het ook zo saai," ze keek even naar Nova, tot nu toe hadden ze alleen gevochten, maar je kon vast ook schoonheid uit de aanvallen krijgen. "Ik neem aan dat jij een trainer bent," ging ze verder, terug kijkend naar de trainer, Robin leek haar niet echt een coördinator, of breeder. Van team Rocket nog te zwijgen, iedereen kon lid zijn van die organisatie, of mafia. Gelukkig was Nova sterk genoeg haar teamgenoten te verdedigen, hopelijk zou ze snel evolueren, dan konden ze ook nog weg vliegen. Maar Robin leek haar geen grunt, of iets in die richting, gewoon een trainer, hopelijk. Om de aandacht van het onderwerp af te leiden dacht Silvie aan Aqua, de Totodile was overduidelijk moeilijk en ze twijfelde of ze de kleine pokémon in haar pokébal moest doen. Aan de andere kant leek Aqua tevreden met het zitten op het schild van Nova. De brunette besloot maar dat Aqua het gelukkigst was op Nova's schild en richtte zich weer tot Robin.

Silvie knikte, de eerste gym moest niet al te moeilijk zijn met een vuurtype, het was een insectsoort gym. "Dan wens ik je veel succes," glimlachte ze. Silvie keek even naar de pokémon, de tweede gym was een steensoort gym, Blaziken zou niet al te sterk er tegen zijn met vuuraanvallen en Elekid's elektrische aanvallen ook niet. Maar de Speal zou in zijn voordeel zijn tegen steen, met water aanvallen, al was een van de twee gympokémon half ijs. "Ik ga door naar Santalune, voor de eerste gym, en onderweg kom ik misschien nog interessante dingen tegen," Silvie keek even naar Nova. "En ik hoop dat zij daar evolueert, maakt sommige dingen een stuk makkelijker," een Salamance zou dingen inderdaad makkelijker maken, ze kon op Nova's rug vliegen en hoefde niet te lopen. En Nova? Die zou het waarschijnlijk niet erg vinden, vliegen was al lang een droom van de Shelgon, al was het wat minder in de Shelgon tijd, maar Silvie wist dat Nova's hart ging uit naar de lucht en wilde meevliegen met de vogels.

"Ook al moet ik nog wel even kijken welke pokemon ik nog meer ga gebruiken voor de tweede gym, want Blaziken zou ik wel kunnen gebruiken, aangezien hij wel een vechtaanval heeft, maar zijn type is weer niet handig tegen steen." Silvie knikte, vecht werkte ook tegen ijs, dus dan zou de vuurvecht pokémon in zijn voordeel zijn. Een zacht gesnurk klonk opeens naast het meisje. Verbaast keek Silvie naar onder en zag Aqua slapen tegen Nova aan, de Shelgon kon niet naar de Totodile kijken, maar als ze het kon zou ze vast een geamuseerde blik in haar ogen hebben. Silvie grinnikte en pakte de pokébal van de kleine waterpokémon. Ze liet de Totodile in haar pokébal en keek Robin aan. "Sorry, Aqua is wat moe," verontschuldigde ze zich voor haar pokémon. Nu waren er nog twee over, Nova zou nog wel even blijven staan, het was een onuitputtelijke pokémon, maar Storm zag er ook wat moe en verveeld uit, te weinig actie voor de Blitzle. Silvie zuchtte en pakte meteen de pokébal van de Blitzle, straks zou ze nog besluiten op pad te gaan en echt problemen veroorzaken. De brunette zuchtte en liet de zebra in de roodwitte bal, die borg ze vervolgens op in haar tas. "De gym gaat vast wel lukken," zei ze met een glimlach tegen Robin. Als het de eerste keer niet lukte probeerde je het gewoon een tweede, nooit de moed opgeven.