De witharige jongen gromde zachtjes. Hij had al genoeg problemen gehad om ongezien het paleis in te komen ‘s nachts, maar om nu ook nog eens de pokémon te vinden leek helemaal onmogelijk. Zijn grijze oog keek om zich heen. Echo bleef erbij dat, sinds hij zijn linkeroog verloren was, zijn rechteroog sterker was geworden en hij makkelijker kon zien in het donker. Het kon echter ook gewoon dat hij te lang in een donkere ruimte zat op zijn kantoor en dat zijn oog er gewoon gewend aan was geraakt. Hij snoof eventjes en knikte naar de pokémon die naast hem liep. Op dit soort momenten had hij Okami het liefst bij zich. De shiny Absol was zijn sterkste pokémon en hij beschouwde haar meer als een partner, dan dat Crowe ooit was geweest. Natuurlijk had hij een softspot voor de Venusaur, maar hij paste gewoon niet in zijn team en zodra hij de pokémon had gevonden die hij hier hoopte te vangen, kon hij de grass type eruit halen. That was, áls hij de pokémon te pakken kon krijgen. Hij wist dat hij hier ergens moest zijn, het was de enige plek in heel Kalos waar je de pokémon kon vinden. Echo was erachter gekomen toen hij opzoek was naar een paar pokémon die binnen Team Rocket nog wel gebruikt konden worden. Hij was immers van plan om eens een lijst op te gaan stellen van pokémon die high priority moesten krijgen om either gestolen te worden of in ieder geval bij Team Rocket te komen. Maar dat was een ding voor later, nu moest hij zich gewoon richtte op het feit dat hij op zoek was naar een vliegend spook zwaard. Dat was ‘t, dat was de beschrijving die hij het beste kon geven aan de pokémon die hij aan het zoeken was.
Okami gromde en direct draaide de witharige jongen zich om, om haar heen zweefde een kleine paarse pokémon. Een Espurr! Niet de pokémon die hij zocht, maar alsnog een gruwelijk sterke pokémon in de juiste handen. Het was dat Echo zijn zinnen had gezet op een andere pokémon en dat hij al te veel psychic type pokémon in zijn team had. De Espurr verdween al snel weer, maar niet voordat Echo een glimps opving van de pokémon die hij wél zocht.
”Daar!” riep de witharige jongen, terwijl hij samen met zijn pokémon achter het zwaard aan rende.
Echt veel zin had het niet, immers kon de pokémon door muren heen waar hij niet doorheen kon. Daarnaast moest hij rekening houden met het feit dat hij in een paleis rond rende en dat hier genoeg dingen waren die om kunnen vallen en stuk konden gaan. Over het algemeen deerde hem dat niet zo zeer, maar hij had geen zin om voor shit te gaan betalen. Immers was hij hier ook zonder toestemming. Echo keek om zich heen, precies op tijd om te zien dat de pokémon die hij zocht rond Okami hing. Hij pakte zijn pokédex erbij en scande de pokémon, eindelijk.
Honedge, the Sword Pokémon. It is said that Honedge is actually a spirit living inside a sword. ”Alright, let’s do this,” zei Echo met een grijns op zijn gezicht. De Absol gromde zachtjes en sloeg omhoog, om het zwaard een goede tik te geven.
vs
Het zwaard op de kop van de shiny pokémon gloeide licht groen op en werd groter, voordat ze op hoge snelheid op de Honedge af schoot en met haar zwaard tegen de pokémon aansloeg. De Honedge op zijn beurt haalde zichzelf uit de schede en sloeg de aanval van zich af met een goed getimede Night Slash aanval van zichzelf. Dit zou een waardige tegenstander zijn en een waar ze meer moeite in moeten gaan steken om neer te halen. Echo gromde zachtjes en keek eventjes langs Okami naar de pokémon die dapper terug vocht. De Honedge vloog hoger de lucht in, maakte een scherpe bocht en schoot op zijn tegenstander af met een goed gerichte Aerial Ace aanval. Het was geen highly effective aanval tegen een Dark Type zoals Okami was, maar het was een aanval die niet zou missen en kon daarom voor best wat problemen zorgen.
”Catch the attack en val terug aan met Sucker Punch!” riep Echo snel. Okami maakte zich gereed om de aanval op te vangen en gromde diep toen ze het zwaard opving op haar rug, daarna draaide ze razendsnel om om aan te vallen met de cheap shot recht tegen het zwaard van de vliegende pokémon. De Honedge was duidelijk onder de indruk van de snelheid van de Absol, maar bleef er niet al te lang stil bij staan. Hij draaide zich al snel weer om en haalde uit met een goed gerichte Fury Cutter aanval. Echo gromde zachtjes, hoe langer deze aanval door zou gaan en als de aanval zou landen, hoe meer schade het zou gaan doen. Hij moest dit dus snel doorbreken.
”Okami, Double Team en daarna Will-O-Wisp,” zei hij snel. De Absol ving twee van de Fury Cutter aanvallen op en trilde eventjes op d’r poten, voordat ze zichzelf vermenigvuldigde en weg wist te springen van de andere aanvallen die eraan zaten te komen. Al snel draaide ze zich om en met de resterende vier Absols die ze had laten verschijnen, vormde ze een cirkel rond de Honedge. Terwijl de wilde pokémon een poging deed om erachter te komen wie de echte was, door ze doormidden te snijden, schoot Okami van bovenaf op de Honedge af. Rond haar heen hing een kraag van spookachtig vuur, waarvan de bollen zich diep in het zwaard bevestigde. Het duurde een paar tellen, maar toen merkte Echo op dat de pokémon verbrand was geraakt en dat er steeds een beetje vuur over het zwaard heen gleed. Goed zo, dan had zijn plannetje dus goed gewerkt! Nu de pokémon langzaam maar zeker schade zou krijgen door z’n status effect, kon hij zich beter gaan richten op het gevecht. Zo dacht de Honedge er blijkbaar ook over, aangezien die direct weer uithaalde met een Night Slash aanval.
”Wacht en gebruik daarna Assurance!” Het was een aanval die ze nog niet zo vaak geoefend hadden, maar hier zou het goed van plan komen. Als Echo’s informatie klopte had een Honedge namelijk de ability van No Guard, waardoor alle incoming en outgoing aanvallen altijd zouden raken, no matter what. En Assurance deed meer schade als de aanvallen voorheen schade had genomen. Okami ving de Night Slash aanval dan ook behendig op en kaatste de aanval snel terug met een goed gerichte slag van het mes op haar hoofd. De Honedge schokte eventjes en knalde tegen (en dus dóór) een muur aan. Niet veel later kwam het zwaard weer door de muur aanzetten, duidelijk pissig door de aanval die hij had opgevangen en schoot direct weer terug tegen de Absol aan met een Iron Head aanval.
”Night Slash!” riep Echo snel en voor de zoveelste keer sloegen de twee zwaarden tegen elkaar. Misschien moesten ze iets meer kracht hierachter gaan zetten, want anders zou dit een eindeloos zwaardgevecht gaan worden. Echo zuchtte zachtjes en maakte zijn hoofd leeg.
”Okami, Mega Evolve!” riep hij, terwijl hij op de keystone rond zijn nek drukte. De Honedge vloog geschrokken achteruit van het felle licht dat van de Absol af kwam en ze veranderde in d’r Mega-form.
vs
De Honedge bleef afwachtend in de lucht zweven, niet zeker wetend dat hij aan moest met deze nieuwe pokémon die voor hem stond. Okami sloeg haar ‘vleugels’ uit en schudde haar vacht eens goed uit, voordat ze doordringend gromde naar de vliegende pokémon. Zo, nu zou dit gevecht wat makkelijker moeten gaan aflopen.
”Snarl!” riep Echo naar zijn pokémon. Deze zetten haar poten uit elkaar en slaakte een kreet, waarna een paarse bol voor haar gevormd werd. De bal groeide en groeide, totdat ze hem in de richting van de Honedge wist te gooien. Het zwaard schoot van links naar rechts, maar kon de aanval niet ontwijken. Een explosie vond plaats op de plek waar de bal insloeg op de Honedge en Echo dook weg voor het gruis dat op hem af schoten werd. Oops, tot zover zijn plan om de plek een beetje heel te houden. De Honedge had zichzelf ondertussen weer hervonden, maar Echo zag wel dat de pokémon het zwaarder begon te hebben. Oh ja, toen hij informatie zocht over de pokémon was het hem opgevallen dat hij een goede defense had, maar een opvallend slechte special defense. Dus als hij met special attacks zou blijven aanvallen, zou dit gevecht veel sneller moeten gaan. Zijn tegenstander was ondertussen nergens meer te bekennen en Echo vervloekte zichzelf dat hij de Honedge uit het oog was verloren. Tenminste, dat dacht hij totdat hij Okami hoorde yelpen van pijn. Blijkbaar had dat vervloekte zwaard aangevallen met een Shadow Sneak aanval. Geen super effectieve aanval tegen een Dark type pokémon, maar genoeg om haar uit d’r concentratie te brengen.
”Grijp ‘m vast met Bite en daarna Shadow Ball!” riep hij naar de mega pokémon. Okami schudde haar kop en sprong in de lucht om het zwaard eruit te grijpen met haar scherpe kaken. Toen de Honedge eenmaal goed vast zat, vormde de Absol een zwart/paarse bol rond de pokémon. Het geluk van de combinatie van deze aanvallen, was dat de Shadow Ball zo goed als niet ontweken kon worden doordat de pokémon vast zat tussen de kaken van de Absol. De Shadow Ball vormde zich en spatte uit een tegen de Honedge, die een schelle gil slaakte toen deze in aanraking kwam met de aanval. Absol liet hem geschrokken los. De Metal Screech aanval had haar gedesoriënteerd en ze schudde haar kop een paar keer om gering uit d’r oren te kunnen krijgen. De Honedge maakte hier goed gebruik van om nog een keer aan te vallen met een Fury Cutter aanval. Echo kon niets anders doen dan toekijken hoe het zwaard inhakte op zijn pokémon, die hem nog steeds niet leek te kunnen horen.
”Okami!” riep hij opeens luid en de Absol keek op. Het was nog niet helemaal goed, maar ze leek hem te kunnen horen.
”Sla die Honedge van je af met een Thunder aanval!” riep hij daarna. De Mega Absol liet elektriciteit door haar vacht heen lopen en slaakte een brul terwijl ze de aanval ontladen. De Honedge deed een verwoede poging om weg te komen in de schaduwen, maar de aanval verlichtte alles in zoverre dat hij nergens heen kon. Echo dook zelf ook weg om niet geraakt te worden door de elektriciteit die door het gebouw heen schoot en wist een schuilplekje te vinden onder een bankje. Okami hijgde zwaar toen de aanval af zwakte, dit gevecht begon haar tol te eisen. Hij moest die Honedge snel gevangen krijgen anders kreeg hij nooit meer zo’n kans. Over de Honedge gesproken, het zwaard gloeide blauw op terwijl het stil in de lucht hing. Okami keek er een beetje vreemd naar, zowel zij als hij zelf vertrouwde deze situatie niet. In een vliegensvlugge beweging schoot de Honedge in de richting van de Absol en nog geen tel later slaakte de Mega Pokémon een brul. Dit was de sterkste aanval die Honedge kon leren; Sacred Sword. Okami zakte door haar poten heen, zo te zien had ze moeite met haar mega evolution vast te houden. Ze moesten hier snel een einde aan maken.
”Okami, nog eventjes lieverd,” zei hij tegen de pokémon. De Absol kwam moeizaam weer overeind.
”Val aan met Shadow Ball!” zei hij daarna. Met het laatste beetje kracht die de pokémon bij zich had, schoot ze de paarszwarte bal in de richting van de net zo zwaar uitgeputte Honedge. Deze deed nog een poging om ‘t te ontwijken, maar het zag er niet naar uit dat dat ging gebeuren.
Op het moment dat hij geluid hoorde van metaal dat op de grond viel, pakte hij een speciale bal van zijn riem af. Speciaal voor deze pokémon had hij een andere pokéball gekocht, dit zou er voor moeten zorgen dat hij de pokémon sneller kon vangen. In een slingerbeweging gooide hij de Dusk Ball in de richting van de pokémon. Het rode licht verlichtte de ruimte terwijl de pokémon werd opgeslokt door de Dusk Ball. Hij keek niet eens of hij de pokémon had gevangen of niet, hij maakte zich meer zorgen om zijn eigen pokémon. De Absol was ter aarde gestort en haar mega vorm was verdwenen. Echo zakte naast haar op zijn knieën en ging met een hand door haar vacht heen.
”Je hebt goed gevochten, meisje,” zei hij trots.
