[SF Toernooi - 1e ronde] Alexander Archer vs Lilac Kasumi

Een of ander meisje had hem ingeschreven voor dit, waarom ze het had gedaan was de vraag. Ze had hem nogal opgewekt begroet in de stad en hem een rondleiding gegeven, zonder ook maar even te vragen of hij die wel wilde hebben. Ach, hij was gewoon meegelopen – maar het was niet uitgelopen zoals hij dat had gewild. Hij was het liefst gewoon langs een van de winkels gelopen en daar het voedsel voor zijn pokémon gekocht. Waar hij nu stond beviel hem dan ook helemaal niet. Hij stond midden in een festival, een festival dat plaats vond in Ambrette Town en vandaag de dag begonnen was. Een diepe zucht verliet zijn mond en hij keek naar de pokéballs die hij in zijn handen geduwd had gekregen. Twee pokémon waar hij het maar mee moest doen tijdens het toernooi dat over een uur zou beginnen. Hij moest ze maar eens leren kennen, dat was misschien wel het beste. Ze even duidelijk maken dat híj hier de baas was en zij niet, dat ze niet moesten twijfelen aan zijn woorden. Dat zou het beste zijn voor nu, misschien zou het ze zo wel lukken. Hij verwachtte het ergste. Een pokémon waar hij niks mee kon doen, iets waar hij niks mee had. En eigenlijk kreeg hij dat ook. Een vis, een finneon om wat specifieker te zijn en een politoed. Natuurlijk had hij liever een Poliwrath gekregen, maar ja, hij had het niet voor het kiezen hier. Alex moest het er maar mee doen en dus zette hij zich er al gauw overheen. Whatever, hij was hier om te winnen en dat kon hij ook wel zonder de beste pokémon – misschien kwam hij wel tegen tegenstanders die niet eens wisten hoe ze moesten vechten. Dat zou natuurlijk het beste zijn. ”Goed, dit zijn de regels.” Legde hij zijn pokémon meteen op, die in het water lagen – aangezien de vis niet op het droge kon gaan. ”Je doet meteen wat ik zeg, twijfel niet aan mijn woorden en denk niet dat je het beter weet, ik heb altijd een plan in mijn hoofd en als je luistert kan ik die succesvol uitwerken. Understood?” Hij wachtte niet echt op een reactie en grijnsde vervolgens. ”Goed, laat me zien wat jullie kunnen.” Hij bekeek de aanvallen van de pokémon en zo vestreek het uurtje wel heel snel.

De tijd was daar dat hij op het veld moest gaan staan, of nou ja, een veld kon hij het niet echt noemen. Het was namelijk in de zee, aangezien het een watergevecht was natuurlijk. Daar stond hij dan, zijn blik op zijn tegenstander gericht, dat een meisje bleek te zijn. Haar had hij nog nooit gezien, maar dat was ook wel logisch eigenlijk. Hij was nog niet eens zo lang in Kalos en vaak zwierf hij gewoon wat rond in de gebieden en niet in de steden. Daar zou ze vast vaak rondhangen, want zo’n type leek het hem wel. Naja, het maakte niet veel uit. Hij hoefde haar niet te kennen om van haar te winnen, natuurlijk. Zijn twee pokémon liet hij uit hun bal, aangezien het een dubbel gevecht was en ze dus met twee pokémon tegelijk moesten vechten. Ergens was dat wel een goede oefening, maar of hij er blij mee moest zijn dat het meisje hem ongewenst gewoon had ingeschreven.. nee, dat wist hij niet. Er was geen startsein en zodra het meisje haar pokémon uit hun bal had gehaald, viel hij aan. Natuurlijk wilde hij haar zo min mogelijk ruimte geven met haar pokémon. ”Goed, Finneon, doe gust vanuit het water!” De pokémon bewoog zijn vinnen zo snel als hij kon, een krachtige windvlaag makend die gepaard met het water vanuit de zee, op de twee pokémon afvloog. Het was eerder bedoeld als een manoeuvre dan als een aanval en hij hoopte dat het lukte. ”Politoed, erachter aan!” Schreeuwde hij meteen toen het water in hoge snelheid op haar pokémon afkwam. Zijn politoed reageerde en schoot door het water erachter aan. De gust kwam aan, of het haar pokémon hard had geraakt kon Alexander niet zien, maar het maakte niet veel uit voor hem. Zijn volgende aanval zou moeten werken. ”Nu, doe double slap op de milotic!” Zijn Politoed draaide zich naar de Milotic en nam nog een paar snelle stappen naar hem toe, zijn handen kleurden wit achtig en zo snel als hij probeerde hij de pokémon twee keer te slaan.

De Milotic verdween onder water en zo ging zijn Politoed erachter aan. Het was tenslotte geen dom dier dat gewoon de woorden van zijn trainer precies volgde en in de lucht sloeg, hij wilde natuurlijk wel íets raken met zijn vuisten en dat iets was de Milotic. Alexander vernauwde zijn blik en probeerde tevergeefs in het water te kijken, maar hij zag weinig. Hij kon de groene kleur nog maar net onderscheiden en de geelwitachtige kleur van de Milotic. De Ducklett deed ondertussen een nieuwe aanval en stormde nu op zijn Finneon af. Alex wist dat Aerial Ace niet te ontwijken viel, dus moest hij er iets anders op verzinnen. Zijn Finneon was niet groot genoeg om de Ducklett weg te kunnen beuken, maar hij kon hem wel wegkrijgen met een tegenaanval. ”Doe Gust nu en wijk af naar rechts!” De Gust was bedoeld om de pokémon te ontwijken, of een poging te doen tot, want zijn Finneon deed Gust net iets te laat, waardoor de Ducklett waarschijnlijk ook geraakt werd door de sterke wind, maar Finneon deels geraakt werd door Ducklett’s aanval. Finneon werd naar de zijkant gebeukt door de aanval, maar wist zich al snel weer te herstellen. ”Draai je naar Ducklett en doe Water Pulse!” Er was weinig spanning van zijn uitdrukking af te lezen, maar toch voelde hij de spanning door zijn lijf gieren. Het liefst sprong hij zelf het veld in en vocht hij mee, maar dat was natuurlijk niet het doel van een trainer. Zijn Finneon maakte rechtsomkeer, richting de Ducklett, en in het begin vormde er een wit balletje in zijn mond toen hij deze opende, maar een paar secondes later kwam er een grote straal water uit. Hoe sterk een Finneon wel niet kon zijn verbaasde hem en hij hoopte dat de Ducklett niet snel genoeg was in het ontwijken van deze aanval, want hij moest zijn tegenstanders natuurlijk verzwakken en uiteindelijk zelfs uitschakelen. Natuurlijk ging hij voor de win, dat was niet te betwijfelen. De aanvallen die zijn tegenstander uitsprak galmden door zijn hoofd heen en het duurde een paar seconden voordat hij reageren. ”Finneon, ga onder water!” De Ducklett zou zijn Finneon niet kunnen raken als hij ver genoeg onder water was en Alex hoopte maar al te graag dat zijn Finneon slim genoeg was om zeker een groot stukje onder water te zwemmen. Zijn Finneon verdween onder het donkere water en snel reageerde Alex, nog nadenkend dat hij zijn Politoed ook moest gebruiken. ”Doe water pulse vanuit het water!” Een straal water schoot uit de zee naar boven en een grijns verscheen op Alex gezicht. ”Blijf je verplaatsen en herhaal je Water pulse een paar keer!” De zee was niet zo heel erg doorzichtig en hij kon zijn Finneon vanuit zijn standplaats niet zien – dat kon natuurlijk ander zijn vanuit de plek waar de Ducklett was, maar wie wist kon hij de Ducklett zo ergens raken. Als één ding maar raak was, dan was het genoeg voor Alex. Opeens bedacht hij zich dat zijn Politoed nog onder water was en waarschijnlijk al in de wrap zat van de Milotic. ”Politoed, doe Water Pulse tegen het lijf van Milotic en dan Double Slap!” Zo moest hij zijn Politoed weer los krijgen, hopelijk.