Seabreeze {OPEN}

Silvie liep door Cyllage City, als ze de gyms zou willen doen zou ze beter bij Santalune kunnen beginnen, al wilde ze eerst naar het festival. Nog een dag en dan zou het feest beginnen, als ze het wilde halen moest ze niet stoppen, het was middag en stikheet, Nova liep wat langzamer dan eerst, waarschijnlijk door de hitte. Silvie zuchtte, ze liepen al ongeveer een halfuurtje, maar ze was al helemaal uitgeput door het weer wat zeker 30 graden was. “Zullen we even stoppen?” Een diepe zucht van Nova was het antwoord, Silvie glimlachte even en liep richting wat schaduw, de zee bracht dan wel eeen koele bries mee, het bleef vreselijk heet. De breeder liep lang kleine winkeltjes, er was van alles, fietsen, zwemspullen, klimuitrusting, Grant was vast een vaste klant daar. Nova bleef staan, Silvie draaide zich om en zag de Shelgon staan voor een ijscowinkel. Silvie grinnikte en liep naar de pokémon. “Wil je wat lekkers?” Nova brulde vrolijk en wilde naar binnen lopen, ze bleef steken, het schild van de Shelgon paste niet door de deur, verontwaardigd brulde Nova. Silvie keek naar haar pokémon en begon met lachen, het zag er dan ook bijzonder grappig uit, Nova spartelde met haar poten en brulde meerdere keren, haar nieuwe staart ging wild heen en weer. Een medewerker kwam aangelopen op het gebrul van de Shelgon en keek even peinsend naar de pokémon. Grinnikend haalde Silvie de pokébal van Nova uit haar zak en liet de pokémon terug keren, nog wat na lachend liep ze de winkel in en liet de pokémon er weer uit. Nova keek nog steeds vrolijk, maar wierp even een boze blik op de deur, alsof het de schuld van de opening was dat ze er niet doorheen paste. Silvie ging zitten aan een tafeltje, binnen was het veel koeler dan buiten, en de jongen die ze net al had gezien liep op haar af om haar bestelling op te nemen. “Hallo, wilt u wat bestellen?” Silvie knikte en keek even naar de kaart die haar werd voorgehouden, Nova was gaan liggen op de grond en leek te gapen. “Doe maar een glas cola en een bakje water voor de Shelgon, en dan nog graag twee ijsjes, een voor pokémons, met cheri smaak en een voor mij met,” het meisje keek even op de kaart. “Oran,” de medewerker knikte en liep naar de bar om het klaar te maken, Silvie pakte een kaart om de weg in te schatten die ze van hier moesten lopen, het was niet veel vooral een stuk over strand en land. Een dienblad werd op tafel gezet, een glas koude cola met ijsblokjes kwam voor Silvie’s neus te staan en een bakje met water voor Nova. Afwezig dronk de breeder van haar drinken terwijl ze de route inspecteerde, Nova dronk gulzig van haar water alsof ze de hele dag nog niks had gehad, een deel van het water kwam naast de bak. Silvie kwam tot de conclusie dat de reis met de hitte wat langer zou duren dan normaal, maar ze konden als ze waren aangekomen zwemmen in de zee, al had ze niet het idee dat Nova dat kon met haar zware lichaam, dus tot ze waren aangekomen in Ambrette Town zou het al later zijn. De medewerker kwam terug met het ijs, Silvie deed de kaart weg en nam het koude ijs aan. Het was redelijk groot, maar zag er heerlijk uit, Nova keek geïnteresseerd op toen ze het geelachtige ijs voor haar zag. Nova at haar ijs wat rustiger, Shelgons aten niet zo veel, maar dat kon niet verhinderen dat er wat spetters op de grond kwamen. Silvie at haar ijs in alle rust op en haalde haar geld tevoorschijn, de jongen die er werkte rekende af, leek wat minder blij toen hij de troep zag die Nova had gemaakt en ruimde op. Silvie zocht in haar zak naar de pokébal van Nova, de Shelgon kon er immers niet uit, en had niet door dat de pokémon op de deur af liep, vergeten wat er de vorige keer was gebeurt. Silvie keek op bij een verontwaardigde schreeuw van Nova, de Shelgon zat weer vast in de deuropening. “Nova,” Silvie lachte weer, schudde haar hoofd en deed een hand over haar ogen, soms was Nova zo kinderlijk. De breeder pakte de pokébal en liet de pokémon er in verdwijnen, ze zuchtte en liep naar buiten.

Het was redelijk druk op straat dus het was slimmer Nova nog even in de pokébal te laten, veel zin te wachten had Silvie niet dus zette ze flink de pas er in. Aangekomen op route 8, vreemd, het zou toch route 9 moeten zijn, liet Silvie haar Shelgon uit de pokébal, Nova leek het helemaal niet erg te vinden even ontsnapt te zijn aan de hitte. Nova brulde vrolijk en liep over route 8, het was vooral strand, maar het zand voelde fijn tegenover de stenen waar ze net over hadden gelopen. Silvie stopte even en trok haar schoenen uit, het zand was heet, maar met schoenen zou het nog onprettiger voelen. Nova rende op haar topsnelheid, wat niet eens zo snel was, naar het water en zette er met een zucht haar poten in, Silvie was blijkbaar niet de enige die het zo warm vond. Silvie kwam de pokémon snel achterna en slaakte een zucht van verlichting toen haar voeten het water raakten. Pootjebadend liepen Silvie en Nova verder, geen zin het hete zand aan te raken. Silvie keek naar de klif, nu Nova geen Bagon meer was was de drang voor het vliegen groterdeels weg gegaan, al betrapte ze de pokémon er wel op vogels na te kijken als ze over vlogen. Ze moesten waarschijnlijk een stuk over de klif lopen, Nova zou er waarschijnlijk niet af springen, maar hoe zit het met vallen? Silvie zuchtte, een beweging aan het begin van de klif deed haar op kijken. Een Bagon kwam met grote vaart van de klif af gerent en tuimelde naar onder. Verbaast keek Silvie naar de vallende pokémon, een duidelijke plof klonk en het meisje liep er heen, gevolgd door Nova. De Bagon lag op de grond, maar herstelde snel en sprong overeind, de pokémon was duidelijk wild. Silvie pakte haar pokédex om de Bagon te scannen, het meeste wist ze waarschijnlijk al, maar een geheugensteuntje was wel fijn. “Bagon, the Rock Head Pokémon. Its well-developed neck muscles and ironlike head can smash boulders into pieces. Dreaming of one day flying, it practices by leaping off cliffs every day.” De wilde Bagon keek argwanend naar Silvie en Nova, de pokédex pikte meteen de Shelgon ook nog op. “Shelgon, the Endurance Pokémon. Its armored body makes all attacks bounce off. The armor is too tough, however, making it heavy and somewhat sluggish. Within its rugged shell, its cells have begun changing. The shell peels off the instant it evolves.” Silvie borg het apparaat weer op, ze had de informatie van Shelgon nog niet gehoord, dus het was wel interessant het nu te horen. Nova kwam nieuwsgierig dichterbij de Bagon, de wilde pokémon vernauwde zijn ogen en keek Nova argwanend aan. Nova had dan wel eerder een andere Bagon gezien afgezien van zichzelf, al leek de Shelgon dit bijzonder interessant te vinden. Nova zette nog een stap, maar schrok toen de wilde Bagon begon met grommen, een boze blik verscheen op de Shelgons snuit, ze had niks misdaan. De Bagon stortte zich naar voren en Silvie zag het gevecht aankomen. “Nova, ember en dan headbutt,” Nova blies een wolk vuur recht in het gezicht van de steeds dichterbij komende Bagon, de wilde pokémon brulde en stond even stil, na een korte aarzeling rende de kleine draak weer verder. Nova rende met topsnelheid, die nog steeds erg laag lag, op haar tegenstander af en ramde de horens van de Bagon met een harde klap van haar schild. De wilde pokémon viel terug en schudde kort met zijn kop, de Bagon brulde luid en keek intimiderend naar Nova, leer, Nova kneep haar ogen dicht zodat de aanval geen effect zou hebben. “Focus energie en een bite,” de Shelgon gehoorzaamde en deed haar ogen open om een goede focus te creëren, daarna rende Nova op de Bagon af die na een kort moment van twijfelen ook op zijn tegenstander af rende. Nova slaagde er in in de arm van de wilde pokémon te bijten en die aan de kant te werpen, Silvie liep op de Shelgon af en legde haar hand op het schild van de pokémon. “Zo is het wel genoeg Nova,” zei ze met gedempte stem, ze had angst in de ogen van de Bagon gezien en het was tijd om te stoppen. Nova gromde even, maar ging toen weer wat terug. De wilde Bagon stond op en maakte zich uit de voeten met een opgeluchte brul.

Silvie gaf Nova een cheri berry, al leek de pokémon het minder graag te willen eten dan vroeger, en liep weer verder. Ze liepen over het strand, Silvie wilde nog wel langer blijven, vooral in deze hitte, er zwommen verderop verschillende mensen, sommige met hun water pokémon. Het meisje nam zich voor dat als ze een slaapplaats in het pokécenter hadden gevonden dat ze zouden gaan zwemmen. Ze liepen verder in de zee, de grote klif verderop was moeilijk te missen, het betekende dat ze er bijna waren, Silvie keek naar boven en zag een man op het puntje staan, daar wilde ze ook graag kijken naar het uitzicht, ze zouden immers genoeg tijd hebben, het feest was pas overmorgen. Een jonge vrouw kwam uit het water richting Silvie toe, ze werd gevolgd door een Luvdisc, de pokémon volgde door het water. “Hallo, mag ik je uitdagen tot een gevecht?” Verbaast bleef Silvie staan, ze had de vrouw nog niet echt opgemerkt, Nova liep naar voren en brulde strijdlustig. “Eh.. Tuurlijk, wat voor gevecht?” De vrouw keek naar de vis in het water en antwoordde. “Een tegen een, maar wel in het water,” Silvie knikte, ze stonden al pootje te baden, en de Luvdisc kon er wel zwemmen. “Is goed,” Nova liep naar voren, de Shelgon barste van het enthousiastme ook al was het zo verstikkend heet. Silvie begon met een aanval te kiezen. “Nova, focus energie, leer en dan headbutt,” de tegenstander van Silvie reageerde. “Lily, probeer te ontwijken en gebruik Water Pulse,” de Luvdisk kon leer niet ontwijken en focus energie was natuurlijk geen echte aanval, maar de vis kon op tijd weg komen van de Shelgon die hard op haar afrende, het kwam waarschijnlijk omdat Nova niet meer zo snel was als eerst, toen ze nog een Bagon was. Silvie dacht na, rage en headbutt konden makkelijk worden ontweken, ember had geen zin in het water en leer, protect en focus energie konden ook niet veel, welke aanvallen waren dan nog over? Ze kwam uit op bite en draco meteor, draco meteor zouden ze wat later kunnen gebruiken en tackle en headbutt waren mogenlijk als Nova dichterbij kon komen. De aandacht van de breeder werd getrokken door een water ring die op Nova af kwam. “Ontwijk, en dan bite,” het kwam er allemaal uit als in een reflex, de Shelgon sprong opzij en rende op Lily af. De Shelgon kon dichtbij genoeg komen om hard in de vis te kunnen bijten, hopelijk ging Nova niet zo ver dat ze de vis zou opeten, het kon natuurlijk gebeuren, vissen stonden niet erg hoog aan de voedselketen. Nova schudde even met de Luvdisk en gooide die toen in het diepere water, de trainer van de pokémon riep wat waarop de vis hard zwemmend op haar tegenstander af kwam. Silvie pakte snel de pokédex om te kijken wat voor aanval dit was, tegelijkertijd riep ze een comando naar Nova. “Headbutt,” Nova begon te rennen om de Luvdisk te raken, de pokédex ging in Silvie’s hand aan. “Take Down. A reckless, full-body charge attack for slamming into the target. This also damages the user a little.” Nova zou niet veel last hebben van de aanval door het dikke schild, dus het was slim de aanval in het voordeel te gebruiken door de vis hard te raken en hopelijk veel schade toe te brengen. Nova raakte Lily, de Shelgon bleef sterk staan, maar de Luvdisk viel terug in het water en had even nodig te herstellen, niet dat Nova daar de tijd voor gaf. De pokémon rende door het water en beet zich vast in de vis, Lily spoot een harde straal water in het gezicht van de pokémon, Nova liet los en gromde dreigend. Silvie hield de pokédex in haar hand, voor het geval ze die nog een keer kon gebruiken, het ding ging aan toen de Luvdisk het water spoot. “Water Gun. The enemy is blasted with a forceful shot of water.” Dat klopte wel, het gevecht ging verder. Nova rende op haar tegenstander af en wierp zich naar voren, maar miste door de snelheid van de vis. Een soort concentratie sloop in de vis, focus energie kon de pokémon naar Silvie’s idee niet leren dus keek ze op haar pokédex. “Agility. The user relaxes and lightens its body to move faster. This sharply raises the Speed stat.” Nog sneller? Dat was niet bepaald iets wat ze konden gebruiken, Silvie keek naar Nova, de Shelgon zat nog vol energie, dus ze zouden het nog wel een tijdje kunnen volhouden. “Nova, rage,” de zwemster, ze had al een tijdje niks meer gezegd riep nu ook naar haar pokémon. “Lily, charm en dan lucky chant en een tackle,” Silvie nam de aanvallen in zich op, de meeste kende ze niet dus liet ze de pokédex op de Luvdisk wijzen, misschien zou ze er dan wat wijzer uit worden. Nova rende op haar tegenstander af, de vis keek op een rare manier, je zou het charmant kunnen noemen. “Charm. The user gazes at the target rather charmingly, making it less wary. This harshly lowers its Attack stat.” Nova keek niet naar de Luvdisk, zou de aanval, als je het al een aanval kon noemen, effect hebben? Lily was nog niet klaar, want de vis omringde zich met een lichtring, het zag er erg mooi uit, echt iets voor een coördinator, misschien was deze vrouw dat wel. De pokédex ging weer aan en Silvie herinnerde zich hoe irritant dat ding kon zijn. “Lucky Chant. Gives the user and team members in the room with a Lucky Chant status, which blocks the Pokémon from taking critical hits.” Geen critical hits, daar kon Silvie me eleven, je had de sterkere aanvallen niet nodig om te winnen. Lily kwam op Nova af, de Shelgon was al begonnen met rennen naar de Luvdisk, het kwam Silvie allemaal zo langzaam voor, ze zouden het gevecht wel moeten beeindigen, anders kwamen ze tijd te kort. “Tackle. A physical attack in which the user charges and slams into the target with its whole body.” Boos keek de breeder naar het ding in haar hand, waarom had ze het nog niet opgeborgen? Ze keek weer naar Nova en diens tegenstander, vlak voordat ze elkaar zouden raken vuurde de Luvdisk een waterkring af, de pokédex die Silvie nog niet had kunnen uitdoen ging, tot het meisjes ongenoegen, weer aan. “Water Pulse. The user attacks the target with a pulsing blast of water. This may also confuse the target.” Confuse, dat was niet zo goed, Silvie keek aandachtig naar Nova die even problemen leek te hebben met het water in haar ogen, maar de pokémon leek gelukkig niet duizelig of iets in die richting. Silvie zuchtte en riep naar Nova de laatste comandos, om het gevecht af te maken. “Draco meteor en dan meteen ember op het water,” Nova leek even in de war over het ember op het water, maar de Shelgon begon met concentreren en schoot de bol van licht de hemel in, Silvie was zich bewust van de blikken die naar de aanval keken, en negeerde het. Op het moment dat de bol uiteen spatte in allerlei stenen, er zwom gelukkig niemand in het gebied waar de stenen zouden neerkomen, blies Nova krachtig vuur in het water op de plek waar Lily was waardoor er een groot gebied met stoom werd bedekt zodat de twee pokémon in de mist verdwenen, de Luvdisk zou niet kunnen ontsnappen aan de mist en had een grote kans geraakt te worden door de draco meteor. Nova brulde, het klonk als een overwinnings schreeuw, Silvie keek in de mist, die begon langzaam op te klaren, maar er was nog steeds niet veel te zien. Nova kwam uit de stoom gelopen, je kon langzaam zien wat er allemaal was, Lily lag uitgeschakeld in het water en de trainer van de vis liet de pokémon terug keren. “Wow, die laatste aanval was zeker krachtig, wat was het?” Silvie glimlachte, Nova kwam bij haar staan en ze antwoordde. “Draco meteor, ik ben trouwens Silvie,” beleefd stak ze haar hand uit, ze had zich nog niet voorgesteld, maar beter laat dan nooit. “Mia,” de vrouw schudde Silvie’s hand en vervolgde. “Ik ben hier voor het festival, Lily en ik bereiden ons voor op de gevechten, niet die van het festival natuurlijk, daar krijg je pokémons aangewezen, maar er zijn altijd wel mensen die in zijn voor een leuk gevecht,” Silvie knikte, dat was begrijpelijk, alleen was het jammer dat ze Nova niet kon gebruiken in de gevechten, al zouden er natuurlijk trainers zijn die veel sterker dan haar waren. “Ja, ik ben hier ook voor het festival, misschien zie ik je daar nog,” Mia knikte. “Dat zou zeker leuk zijn, heb je je Shelgon hier als Bagon gevangen? Het is een niet al te veel voorkomende pokémon,” Silvie schudde haar hoofd, zo had ze Nova niet gekregen, al zou het kunnen dat familie hier woonden, al waren ze hier ook niet echt veel voorkomend. “Ik heb Nova gevonden als ei, ik had geen idee wat voor pokémon er in zat, maar ik heb haar toen zeg maar geadopteerd,” Mia glimlachte. “Ik snap het, het was leuk tegen je gevochten te hebben, maar ik moet nu gaan, misschien zie ik je nog,” de vrouw zwaaide en liep weer richting de plek waar ze vandaan was gekomen. Silvie zwaaide ook en liep toen richting de van de klif heen, die wilde ze graag van dichtbij bekijken en mogenlijk ook naar boven gaan om van het uitzicht te genieten.

Na even lopen liepen Silvie en Nova onder de gigantische klif door, trappen werden zichtbaar, ze leiden naar het aquarium, maar ook naar de klif boven. “Kom Nova,” Silvie liep sneller, het was nog steeds erg heet, en Nova volgde met de halve snelheid van haar trainer. Aangekomen bij de trappen keek Silvie om en zag Nova rennen richting de trap, het ging een stuk langzamer dan zijzelf, en dat was al niet zo snel. Silvie glimlachte, ze moest nog wennen aan de nieuwe vorm van Nova, als Bagon was ze veel sneller geweest, maar dit was maar een tussenstap naar de laatste evolutie, de Salamance. Nova kwam aan en bij het zien van de trappen maakte ze een zuchtend geluid en gaf haar trainer een ‘omg, dat meen je niet’ blik. Silvie grinnikte bij het zien van de blik van de Shelgon en deed ondertussen haar schoenen aan, nu ze op stenen zouden lopen zou het slimmer zijn schoenen aan te doen zodat ze geen pijn aan haar voeten zou krijgen. Nova zuchtte en begon met het beklimmen van de trappen, haar schild schraapte over de traptreden. Silvie volgde de pokémon, Nova kroop pijnlijk langzaam over de treden. “Zal ik je gewoon in de pokébal doen en je er uit laten als ik over de trappen ben geweest?” Nova brulde geïrriteerd, waarschijnlijk wilde de Shelgon niet in de pokébal, maar na een paar treden meer bleef de pokémon stil staan en maakte een klagerig geluid. Silvie pakte de pokébal van Nova en liet de Shelgon terug keren in de pokébal. Rustig liep de breeder de trap op, Silvie had geen zin zich te haasten, daar was het weer te warm voor. Eenmaal boven aan de klif liet het meisje Nova uit de pokébal, de Shelgon leek te zijn vergeten dat het zo warm was, want Nova slaakte meteen weer een diepe zucht. Silvie liep voor de pokémon uit naar de klif, vroeger zou Nova interesse hebben getoond in de grote hoogte, vooral om er af te springen, maar nu leek de pokémon wat verveeld, al kon je het moeilijk zien aan het gezicht van de Shelgon. Silvie stond aan de rand van de klif, bij het puntje, dit uitsteeksel hadden ze gezien vanaf de grond en het uitzicht was adembenemend. Nova leek niet zo geïnteresseerd te zijn en keek wat rond op de veilige grond. Opeens ging de holocaster van Silvie af. Het meisje schrok zich dood, Silvie viel bijna naar voren, van de klif net zo als Nova eens had gedaan, maar slaagde er in overeind te blijven staan. Silvie nam op en zag Natan verschijnen. “Hé Silvie, ben je al bijna bij Ambrette?” Het meisje knikte en de jongen vervolgde. “Je raad nooit wat er is gebeurt,” Natan stopte even en Silvie keek geïnteresseerd naar de jongen. “Wat?” Natan glimlachte en vervolgde. “Ik geloof dat Storm in verwachting is,” Silvie keek verbaast naar de jongen in haar holo. “i]“Van je Eevee natuurlijk, wie anders?”[/i] Verbijsterd keek de breeder Natan aan. [b]“Van Night?” De jongen knikte. “Ik heb haar maar apart gezet van Night, maar over een tijdje hebben we vrolijke baby’s hier... Het festival duurt een week, denk je dat je dan terug bent?” Silvie knikte, het was haar werk, fokken, maar het was wel een beetje raar als het ongepland kwam, Storm was nog best jong, maar wel volwassen. Silvie keek even naar Nova, de Shelgon zat niet binnen haar gezichtsveld, ze draaide zich weer om naar Natan. “Ik denk dat ik moet ophangen, je weet wat je moet doen, toch?” Natan knikte. “Doei,” en hij hing op. Silvie draaide zich om om Nova te zoeken, een brul steeg op van achter wat stenen en het meisje liep er snel heen. Nova stond tegenover een Bagon, en niet zo maar een Bagon, maar duidelijk die die van de klif was gesprongen, want de wilde pokémon leek Nova te herkennen. Silvie kreunde, hier was geen tijd voor en ze moesten nog een kamer huren, Nova leek zich in elk geval niks aan te trekken van tijdsplanningen, want dit zat er totaal niet in. De Bagon leek zich wat defensief op te stellen, maar maakte deze keer geen aanvallende bewegingen, Nova snoof en keek de pokémon wat argwanend aan, wat was deze Bagon van plan? “Nova,” als de Shelgon haar hoofd had kunnen draaien had ze dat waarschijnlijk nu gedaan. “We hebben hier geen tijd voor,” Silvie zuchtte en keek naar haar pokémon. Nova draaide zich langzaam om en kwam op haar trainer af gelopen. “We moeten verder gaan, als je wil kunnen we nog naar het aquarium,” Nova brulde vrolijk, opeens begon de Bagon met rennen, niet richting Silvie of Nova, maar naar de klif. Nova rende naar voren en voor de wilde pokémon van de klif kon springen botste die tegen de Shelgon op. Nova stond statig voot de Bagon en brulde, het klonk wat bezorgd, maar ook alsof ze de pokémon wat wilde uitleggen. De Bagon brulde en liep terug naar de bosjes, met een boze blik over de schouder. In elk geval droop de pokémon af en kon Silvie de aandacht van haar pokémon weer vragen. “Nova, laten we nu naar het pokécenter gaan en daarna nog even naar het aquarium,” Nova brulde vrolijk en volgde Silvie richting Ambrette Town.

Silvie stond voor de balie van het pokécenter, een zuster, een jonge vrouw die waarschijnlijk nog niet zo lang in dienst was, probeerde haar zo ver te krijgen Nova even af te geven om de pokémon te helen, maar de Shelgon voelde zich prima en had geen zin met de vrouw mee te gaan. Silvie zuchtte en begon uit te leggen wat ze wilde, na een tijdje leek de zuster het te begrijpen en kreeg de jonge breeder een kamer met uitzicht aan zee. Buiten waren mensen hard bezig met het opbouwen van kraampjes voor het festival van overmorgen. Het meisje besloot naar het aquarium te gaan, Nova leek vrolijk te zijn, waarschijnlijk omdat het was afgekoeld naar ongeveer vijfentwintig graden in plaats van dertig. Silvie liep met de Shelgon naar onder en keek even op een kaart waar het aquarium was, blijkbaar waren ze er vlak lang gelopen toen ze de stad binnen kwamen. Nova liep voorop en leek de leiding te hebben, al keek de pokémon regelmatig om om te kijken of ze wel goed liep. Silvie zag het gebouw van het aquarium duidelijk staan, het was een groot en prachtig gebouw, en liep naar binnen, binnen was het heerlijk koel vergeleken met buiten, het meisje slaakte dan ook een diepe zucht bij het binnen komen van het gebouw. Nova liep vrolijk door, het aquarium was gratis, en gelukkig maar want anders zou Nova voor heel wat problemen kunnen zorgen. De Shelgon liep tussen de verschillende vissen door en bleef staan voor een aquarium met Luvdisk, de pokémon soort herkennend van het gevecht. Silvie glimlachte en keek naar een vis die ze nog nooit had gezien, met tegenzin pakte ze haar pokédex. "Tentacool, the Jellyfish Pokémon. Drifts in shallow seas. Anglers who hook them by accident are often punished by their stingers. Its body is virtually composed of water. It shoots strange beams from its crystal-like eyes.” De Pokémon gaf Silvie kribbels, het zag er niet al te vriendelijk uit, snel liep het meisje door naar de volgende pokémons, er waren twee soorten aan het zwemmen in het aquarium, plus nog een grootte die de evolutie moest zijn van de blauwe. Rustig scande Silvie de eerste. “Skrelp, the Mock Kelp Pokémon. Camouflaged as rotten kelp, they spray liquid poison on prey that approaches unawares and then finish it off. It hides from foes while storing up power for its evolution.” Deze zeepaardjes waren wel leuk, glimlachend verplaatste het meisje de pokédex naar de volgende pokémon, een kleine blauwe. “Horsea, the Dragon Pokémon. Known to shoot down flying bugs with precision blasts of ink from the surface of the water. It makes its nest in the shade of corals. If it senses danger, it spits murky ink and flees.” Deze wizens waren leuk, Silvie sprak zichzelf in dat ze deze Horsea misschien nog eens kon vangen, nu keek ze naar de grotere pokémon, waarschijnlijk de evolutie van Horsea. “Seadra, the Dragon Pokémon. Its body bristles with sharp spikes. Carelessly trying to touch it could cause fainting from the spikes. It is capable of swimming backwards by rapidly flapping its winglike pectoral fins and stout tail.” Giftig, het was een mooie Pokémon. Nova liep op Silvie af en toen voorbij, de breeder keek naar de pokémon en zag de Shelgon stil staan bij een groot aquarium, een paar verschillende pokémon zwommen er in, Silvie liep naar Nova en scande een paar pokémon. “Wailmer, the Ball Whale Pokémon. It eats one ton of food every day. It plays by shooting stored seawater out its blowholes with great force. It bounces playfully like a ball. The more seawater it swallows, the higher it bounces.” Grappige dieren. “Remoraid, the Jet Pokémon. It has superb accuracy. The water it shoots out can strike even moving prey from more than300 feet. Using its dorsal fin as a suction pad, it clings to a Mantine's underside to scavenge for leftovers.” De Pokémon er naast leek op een rog. “Mantyke, the Kite Pokémon. When it swims close to the surface of the ocean, people aboard ships are able to observe the pattern on its back. The pattern on its back varies by region. It often swims in a school of Remoraid.” Grappig, dat beide dieren hierin zaten, Silvie keek verder en zag een kreeft zitten. “Clauncher, the Water Gun Pokémon. They knock down flying prey by firing compressed water from their massive claws like shooting a pistol. Through controlled expulsions of internal gas, it can expel water like a pistol shot. At close distances, it can shatter rock.” Er zatten nog meer verschillende krabben, de pokédex pikte weer een pokémon op. “Corphish, the Ruffian Pokémon. No matter how dirty the water in the river, it will adapt and thrive. It has a strong will to survive. Its hardy vitality enables it to adapt to any environment. Its pincers will never release prey.” Opeens verscheen er een knalrode octopus voor Silvie’s gezicht, het meisje schrok en richte de pokédex als wapen op de pokémon achter het glas. “Octillery, the Jet Pokémon. It has a tendency to want to be in holes. It prefers rock crags or pots and sprays ink from them before attacking. It traps foes with the suction cups on its tentacles, then smashes them with its rock-hard head.” De Octillery gedroeg zich eng naar Silvie’s idée, deze Pokémon was beslist niks wat ze in haar team wou. Ze moesten zo gaan, maar voor die tijd wilde het meisje nog wat pokémon bekijken. “Shellder, the Bivalve Pokémon. Its hard shell repels any kind of attack. It is vulnerable only when its shell is open. Clamping on to an opponent reveals its vulnerable parts, so it uses this move only as a last resort.” Het leek een schlep, maar van tijd tot tijd ging de bovenste klep wat omhoog wat verrade dat het een pokémon was. De breeder liep verder naar wat naar haar idee de laatste pokémon van de dag was. “Staryu, the Star Shape Pokémon. Even if its body is torn, it can regenerate as long as the glowing central core remains intact. It appears in large numbers by seashores. At night, its central core flashes with a red light.” Silvie gaapte, ze had wel genoeg water gezien voor de dag. Silvie wenkte Nova en samen liepen ze naar buiten, buiten keek het meisje naar de zon die laag aan de hemel stond. Vrolijk liepen Silvie naar de plek waar binnenkort het festival begon.