Met een zachte 'Uh?' schrok Vivienne op toen ze opeens een stem achter zich hoorde en iets wat angstig draaide ze zich om. Eventjes was ze bang dat het weer die vent van Santalune City was, maar dit was een hele andere jongen. Hij was iets jonger dan haar, waarschijnlijk scheelde het een jaartje ofzo, met helder wit haar en paarse ogen. Ze betrapte zichzelf erop dat ze hem aan het aanstaren was en draaide zich snel terug. Ze trilde nog steeds een beetje en met de mouw van haar jasje veegde ze de tranen weg die zich in haar ogen hadden gevormd. Daarna kwam ze overeind en draaide zich naar de jongen op. "Ik.." begon ze dapper, maar ze had er weinig woorden voor. "Ik was in gedachten verzonken," mompelde ze daarna erachteraan. Nu pas merkte ze de pokémon op die bij hem liep en ze zakte door haar knieën om de pokémon beter te kunnen zien. Nieuwsgierig pakte ze haar pokédex en klapte deze open om te kijken wat voor een pokémon het was. Helioptile. They make their home in deserts. They can generate their energy from basking in the sun, so eating food is not a requirement. Ze glimlachte vriendelijk naar de pokémon en stak haar hand uit om hem dichterbij uit te nodigen. "Is hij van jou?" vroeg ze daarna aan de jongen.

Vayne keek toe hoe het meisje schrok van zijn stem maar verroerde geen vin, al werd hij wel een beetje ongemakkelijk bij het feit dat ze hem aan het aanstaren was, maar hij ontweek haar blik niet. "Ik.." De jongen trok een wenkbrauw op. 'Ik was in gedachten verzonken,' Mompelde ze uiteindelijk. Vayne antwoorden niet maar keek in plaats van te praten naar haar terwijl ze naar Ryuk glimlachte. "Is hij van jou." Vayne grijnsde en schudde zijn hoofd. "Dat lelijke ding? Nah." grijzend keek hij naar Ryuk die hem een boze blik gaf en uiteindelijk op zijn rug sprong en zijn kop op Vayne's witte haren legde. 'Misschien toch wel.' Hij grinnikte en haalde de Helioptile van zijn hoofd af. 'Het was maar een grapje Ryuk.' Grijnsde hij voordat Vayne zich weer op het meisje richtte. "In gedachte verzonken...in een bos. Apart." Een grote lach verscheen op zijn gezicht en hij hief zijn hand op. 'Maar wie ben ik om dat te zeggen, ieder zo ze ding.' Sprak hij koeltjes, al was zijn glimlach vriendelijk.

Vivienne grinnikte toen de jongen met een grijs zei dat de pokémon niet van hem was, maar snapte dat het een grapje was. Zo had ze vroeger ook tegen Prince gedaan toen hij net uit het ei was gekomen. Het was altijd leuk om jonge pokémons kwaad te krijgen als grapje en te zien hoe ze reageerde. Ze keek wat verlegen naar de grond toen de jongen constateerde dat het apart was om in gedachten verzonken te raken in een bos, maar concludeerde al snel dat het niet zijn zaken waren om zich mee te bemoeien. Ze zuchtte zachtjes en haalde toen voorzichtig haar schouders op. "Ach, soms is het leven zwaar," mompelde ze toen, voordat ze weer opkeek en de jongen aankeek. Ze stak voorzichtig haar hand uit naar de jongen en glimlachte. "Ik ben Vivienne trouwens," stelde ze zichzelf daarna kalmpjes voor. "Is dat je enige pokémon?" vroeg ze daarna, terwijl haar blik weer naar de gele pokémon gleed. Hij had wel wat, grote oren dat sowieso. Ze grinnikte zachtjes en stak nog een keer haar hand uit, ditmaal met de intentie om hem te aaien. Zou hij het toelaten?

'Ach het leven is soms zwaar.' Vayne knikte instemmend en pakte haar hand. 'Aangenaam Vivienne, Vayne.' Antwoorde hij kort en bondig. 'Is dat je enige pokémon?' Vroeg ze. Vayne knikte 'Voor nu nog wel.' Zei hij terwijl de jongen Ryuk een aai over zijn koppie gaf. Met een vage glimlach keek hij toe hoe Vivienne haar hand uitstak om de pokémon te aaien. Ryuk, nog steeds wantrouwig, schuifelde naar voren en raakte met zijn neusje haar hand aan, daarna schuifelde hij terug en ging zitten in het gras. Vayne volgde met zijn paarse blik de Helioptile en haalde zijn schouders op. 'Ryuk heeft het niet zo op het andere geslacht.' Vayne lachte om zijn eigen verwoording en keerde zijn blik terug naar Vivienne. 'Ik neem aan dat je hier niet heen kwam om in het gras te gaan zitten snikken? Ook op weg naar iets bepaalds?' Vroeg hij zachtjes, Vayne wilde geen gevaarlijk pokémon wekken. Helioptile was nog helemaal niet getraind, laat staan dat hij een beetje fatsoenlijk kon vechten.

"Aangenaam kennis te maken, Vayne," sprak Vivienne vrolijk. Haar humeur was al iets verbeterd nu ze iets beters had om over te praten dan om na te denken over haar verdwenen broer. Ze glimlachte naar de jongen toen hij zei dat de pokémon zijn enige was en keek daarna toe hoe het beestje schuw naar haar toe kwam en haar hand aantikte met zijn neusje. Daarna schoot die weer het gras in om daar te gaan zitten. Vivienne grinnikte, het zag er ontzettend schattig uit. "Ik heb het door," sprak ze vriendelijk toen Vayne zei dat Ryuk, zoals de pokémon blijkbaar heette, het niet zo op het andere geslacht had. Ze kwam overeind en ontmoette de blik van de jongen, die haar verlegen weg deed kijken. Ze wist eventjes niet wat te antwoorden toen de jongen vroeg of ze op weg was ergens naar toe of dat ze hier naar toe was gekomen om in het gras te gaan zitten snikken. "Nee, zo erg was het niet. Ik kwam hier toevallig langs op mijn reis door naar Camphrier Town en raakte verzeilt in een stroom van herinneringen," legde ze daarna kalmpjes uit. Ze keek over de schouder van de jongen naar de Helioptile en pakte een van haar pokéballs te voorschijn. Ze liet de pokéball open klikken en een Piplup kwam te voorschijn. "Prince, ga eens gedag zeggen tegen Ryuk. Hij doet je niets," sprak ze tegen haar pokémon die met een grote grijns naar de Helioptile toe waggelde.

"Nee, zo erg was het niet. Ik kwam hier toevallig langs op mijn reis door naar Camphrier Town en raakte verzeilt in een stroom van herinneringen," Vayne keek haar geïnteresseerd aan en glimlachte toen ze haar piplup te voorschijn haalde. "Prince, ga eens gedag zeggen tegen Ryuk. Hij doet je niets," Vayne keek naar Ryuk die geschrokken naar achter sprong om vervolgens weer dichter bij te komen. De pokémon met de grote oren snuffelde aan de Piplup en al snel was Ryuk de gene die vrolijk om Prince heen huppelde. 'Ah, dat lucht op. Ik was even bang dat Ryuk misschien agressief zou worden.' Vayne glimlachte naar de twee en liet zichzelf ook in het gras ploppen. "Vivienne, wat zeg je ervan? Een battle?' Hij knikte naar de twee pokémon en toverde een grote grijns op zijn gezicht. Hij had nog nooit gevochten met Ryuk, dus dit was een mooie gelegenheid om te kijken of zijn pokémon er aanleg voor had. 'Maar, niet met je sterkste pokémon graag. Ik wil van de gelegenheid gebruik maken om Ryuk te trainen.' zei hij met een kalme stem terwijl hij zijn paarse ogen weer op het meisje richtte. Vayne keek naar de stropdas om zijn nek en haalde hem er moeiteloos vanaf, al een tijdje zat het zwarte ding rond zijn nek, en nu begon dat toch wel aardig vervelend te worden. Toen Vayne zijn stropdas af had gedaan deed de jongen zijn jas dicht en leunde achter over in het gras, kijkend naar de twee spelende pokémon.

De Piplup en de Helioptile leken het goed te kunnen vinden en ze hoorde Vayne naast zich opgelucht adem halen. Ze knikte vrolijk. "Ik dacht dat als Ryuk problemen had met het andere geslacht, dan zou een andere man misschien wel goed komen. En dat bleek waar te zijn zo te zien," ze grinnikte zachtjes en keek met een vrolijke glimlach op haar gezicht naar de jongen naast d'r. Haar humeur was volledig omgeslagen nu ze iemand had om mee te praten en mee kon lachen. En de gedachten aan haar broer waren volledig naar achter geslagen. Die hoefde ze voorlopig niet meer te zien.
Vivienne keek op toen Vayne iets aan haar vroeg. Ze dacht eventjes na. De Helioptile zag er nog niet zo heel erg sterk uit, dus dan zou het 't eerlijkste zijn als ze Prince of Fiora zou inzetten. Maar Fiora kon nog niet zo veel aanvallen, dus dan zou het Prince worden. Ze glimlachte en knikte naar de jongen. "Ik vind het best, een beetje training kan ik altijd wel gebruiken," zei ze vriendelijk en ze floot de Piplup bij zich. "Dan zet ik Prince in, die zal qua training het dichtste bij Ryuk zitten, denk ik zo," zowel Florence als Cypher waren immers veel hoger getraind, dus dat zou een beetje zielig zijn als ze die in zou gaan zetten nu.

Vayne had door dat Vivienne al veel vrolijker was, waarom wist hij niet, misschien omdat hij voor afleiding zorgde? "Ik vind het best, een beetje training kan ik altijd wel gebruiken," hij knikte, dat was mooi, dit zou de eerste training van Ryuk worden. "Dan zet ik Prince in, die zal qua training het dichtste bij Ryuk zitten, denk ik zo," Nogmaals knikte de jongen en voelde zich een beetje zenuwachtig worden. Sinds hij huis had verlaten had hij nog nooit iets ander met de Helioptile gedaan dan praten. 'Oké dan, Ryuk kom hier jongen. Dit wordt wat.' De pokémon liep nieuwsgierig naar de jongen toe en keek naar Vivienne. Vayne aaide even over zijn kop heen en richtte zijn blik weer op het meisje terwijl hij in zijn handen klapte. Dit zou nog eens wat worden. 'Dus...moet je gewoon beginnen?' Een zenuwachtige glimlach ontstond rond zijn lippen toen hij naar de Piplup keek, hopelijk zou Ryuk het er een beetje goed van af brengen. Dit zou ook meteen een gelegenheid zijn om te kijken of hij misschien aangeboren talenten had. De jongen deed een hand achter zijn hoofd en grinnikte bijna verlegen, hij had nooit geweten dat je zenuwachtig kon zijn voor een pokémon battle.

Vivienne stond op en pakte haar Piplup in d'r armen, terwijl ze een meter of drie van Vayne vandaan liep, waarna ze zich omdraaide en Prince op de grond zetten. "Is dit je eerste gevecht ooit?" vroeg ze daarna aan de jongen, terwijl ze een lok haar uit haar gezicht veegde. "Het is eigenlijk vrij simpel. We zetten allebei één pokémon in, jij Ryuk en ik Prince. Omdat het je eerste gevecht is, mag jij beginnen met aanvallen."Ze glimlachte eventjes naar de jongen. "Elke pokémon heeft een bepaalde hoeveelheid aanvallen die ze leren naar mate ze meer getraind zijn. Deze aanvallen kun je gebruiken in gevechten om de tegenstander uit te schakelen. Als de tegenstander niet meer in staat is om te vechten, heb je gewonnen," Vrolijk legde ze alles uit en toen bedacht ze zich dat het vast klonk alsof ze een kleuter les aan het geven was. "Oh sorry, dat wist je waarschijnlijk allemaal al, hè?" zei ze daarna wat verlegen, terwijl ze naar de grond keek.

Vayne luisterde naar alles met een half oor, de woorden die ratelend uit haar mond kwamen gingen bij hem het er ene oor in en de ander weer uit. De jongen rekte zich uit en keek haar een beetje sullig aan. De laatste keer dat hij wat slaap had gevat was al weer te lang geleden, helaas. "Oh sorry, dat wist je waarschijnlijk allemaal al, hè?" Vayne knipperde met zijn ogen en stond op, hij legde zijn hand op haar oranje/rode haar, kon allebei, en maakte het warrig. 'Nee, dankje' Een grote glimlach ontstond op zijn gezicht en hij deed een paar passen naar achteren. 'Ryuk, kom hier jongen.' Riep vayne vrolijk, hij had ontzettend veel zin in dit gevecht! Hij wreef in zijn handen en wees naar Prince. Ryuk draaide verveeld wat rondjes en Vayne zuchtte. 'Ry...let op..?' Meteen draaide de pokémon zich naar Prince en gromde speels. 'Oké Ryuk, Tail Whip!' Ryuk sprong op en sloeg krachtig met zijn staart de aanval die Vayne zonet geroepen had. Als hij raak was, zou Prince zijn defense omlaag gaan, áls hij raak was. Verwonderd keek Vayne toe, de spanning was nu op zijn hoogste punt en zijn paarse ogen volgde elke beweging die de pokémon elk moment konden maken.

Vivienne glimlachte wat ongemakkelijk toen de jongen haar bedankte. Ze was weer eens vol op de vraag in gegaan, waardoor ze een hele stroom aan uitleg had gegeven. Niet zo slim natuurlijk. Ze zetten een stap achteruit en riep Prince bij zich, terwijl ze wachtte totdat Vayne een zet zou doen. Hij zou waarschijnlijk het gevecht openen en zij kon hierdoor snel nadenken wat ze moesten gaan doen. Toch leek de pokémon er niet veel zin in te hebben en keek wat verveeld in het rond. Vivienne grinnikte zachtjes, heel vroeger was Prince ook zo. Totdat ze ooit eens een gevecht moesten voeren en de jonge Piplup had toegekeken. Daarna was hij zo gemotiveerd dat hij nooit meer een gevecht oversloeg. Inmiddels leek het alsof Vayne zijn pokémon wat gemotiveerde had gekregen en viel aan met een Tail Whip aanval. Het meisje gromde zachtjes, ze had een hekel aan cheese aanvallen, zo irritant. Maar goed, het zat er nou eenmaal bij. "Prince, growl!" Een aanvalskracht verlagende aanval, precies wat ze nodig had. Door de Tail Whip aanval en de Growl aanval, zouden beide pokémon weer op dezelfde stats komen te staan, mooi zo. "Prince, Bubble!" commandeerde ze de pokémon daarna, terwijl de Piplup zijn bek opende en een lading bubbels op de Helioptile,

Vayne grinnikte toen Vivienne haar Prince growl liet doen, nu zouden beide weer op dezelfde stats staan. Meteen daar achter aan commandeerde ze de Piplup Bubbel te doen. Een grote straal bellen vloog op Ryuk af die maar een beetje stom verbaasd naar de bellen aan het kijken was, voordat Vayne er erg in had vloog Ryuk door de lucht en lande wat achter in het gras. De jongen sloeg zijn ogen neer en wees met een priemende vingen op de Piplup. 'Ryuk, sta op jongen en doe Pound!' Meteen vloog Ryuk omhoog, maar niet zo snel als Vayne gewild had, de klap van Prince was harder aangekomen dan Vayne verwacht had. Toch trok Ryuk een sprintje en vervolgde met een Pound richting Prince. Vayne keek gespannen toe en hoopte vurig dat Ryuk de Piplup zou raken, maar eigenlijk wist hij al dat hij nooit zijn eerste gevecht ooit kon winnen, toch had de jongen er ontzettend veel lol in. Of hij nou won of niet, hoe vaker hij zou vechten met Ryuk, hoe beter hij zou worden. En niet te vergeten, de pokémon zelf zou ook beter worden. Vayne kon niet wachten op de gevechten en mensen die nog komen moesten, de reis die hij besloot af te leggen, wierp nu al zijn vruchten af.

Vivienne kon het niet laten om toch nog wat blij te zijn toen de aanval van haar Piplup de andere pokémon deed vliegen. Ze wilde natuurlijk niet dat ze de jongen te zwaar inmaakte, maar ach, al het begin was moeilijk, niet waar. Ze wachtte geduldig totdat Vayne een zet zou doen, terwijl ze haar ogen strak op de twee pokémon hielt. Voor een lager gelevelde pokémon was Ryuk opvallend sterk. Al zou dat ook kunnen komen dat hij type advantage had op Prince. Ze hoopte vurig dat de pokémon nog geen elektric attacks kon op zijn niveau, want anders had ze een groot probleem gehad met een water-type pokémon zoals Prince. Vayne gaf het bevel om een Pound aanval te doen tegen Prince en de Piplup keek vragend naar het meisje om. Deze knikte naar hem en zei toen; "Staan blijven, laat 'm op je afkomen." De Piplup leek het niet helemaal eens te zijn met het advies van zijn trainer, maar ging er maar niet tegenin. Ryuk kwam op Prince afgerend en in gedachten telde Vivienne af. "Prince, nu! Ontwijk de Pound en grijp 'm vast!" Op de laatste tel schoot de Piplup weg, maar kon niet voorkomen dat hij toch nog licht geraakt werd door de Pound aanval. Vivienne vloekte zacht, ze had verkeerd geteld. Prince greep de pokémon vast en probeerde 'm in zijn greep te houden. "Bubble!" beval het meisje en weer kwam er een stroom bubbels op de pokémon afgevlogen.