The song of the river

De jongen nam een aanloop en sprong ook de boot op. Misschien had zij ook wat langer moeten wachten met springen zodat ze recht had kunnen springen in plaats van schuin. Was makkelijker geweest, maar goed, nu was ze er al. Door San's 'aanval' dachten de piraten duidelijk dat ze wilde vechten. Gys gooide een van de piraten die hem wilde aanvallen, over zijn schouder, het water in. Nice. Nu kwam er ook een piraat haar kant op. Een sukkel die haar ongewapend dacht aan te kunnen. De meeste mensen zouden verwachten dat als iemand je ging schoppen die niet op je hoofd zou mikken. Zo ook deze piraat die slachtoffer werd van Arine's taekwondo vaardigheden. Lekker, een voet in je gezicht. Nadat de kerel een paar stappen achteruit het gedaan en over een touw was gestruikeld kwam een tweede piraat haar kant op, deze keer een met een zwaard. Arine greep de pols van de piraat vast, draaide zich om zijn zwaard en gaf een elleboog in zijn buik. De grip van de piraat verslapte voor een moment waardoor de blondine het zwaard uit zijn hand wist te vissen. De man zette een stap achteruit en kreeg een voet tegen zijn kin. Hier had ze geluk, mensen raak schoppen die achter je stonden kon soms moeilijk zijn. Ondertussen was Ichi op Ni's rug gaan zitten en reed hij zo met het schip mee over de kant. Creatief.

"Pan!" bulderde een stem over het hele gebeuren. Arine's blik ging, evenals die van de piraten, richting de verhoging waar de stem vandaan kwam. "Wendy en jij zullen me deze keer niet ontsnappen!" recht verscheen er een frons op het gezicht van de blondine. Een paar piraten om haar heen juichte wat het alleen nog maar vreemder maakte. Waren ze in een of ander toneelstuk van Peter Pan beland ofzo? Anyhow het leek er op dat de gestoorde kerel de kapitein was en dus de wortel van dit hele gebeuren. Arine rende over het dek van het schip, hier en daar een paar piraten ontwijkend. In haar ooghoeken zag ze Gys bezig tege een aantal andere piraten. Eerlijk vechten konden piraten natuurlijk niet. Met haar ene hand greep ze een touw vast waarna ze met het zwaard in haar andere hand de knoop waarmee het vast zat doorhakte. Het gewicht dat hoger in de mast hing kwam naar beneden waardoor zij via een katrol systeem omhoog werd getrokken. De voordelen van niet heel zwaar zijn. Zodra ze op het hoogste punt was zette ze zich af tegen de mast en liet ze het touw los waardoor ze met een plof op de verhoging waar de kapitein op stond terecht kwam. De klap dreunde door haar hele lichaam en waarschijnlijk zouden haar knieën het nog wel even voelen. "Okay dan Haak, deze keer zal Wendy jou verslaan. Voor de afwisseling dan," sprak Arine grijnzend terwijl ze het zwaard een keer tussen haar handen rond liet draaien. Dit kon toch nooit zo veel anders zijn dan zwaardvechten met stokken thuis? Haar oudere broer was een best goede zwaardvechter dus redelijk wat ervaring had ze wel opgedaan. Nu was het open dat Gys zich daar beneden redde, met San, bij alle andere piraten en dat ze deze kapitein aan zou kunnen.

Terwijl San van kuit naar kuit sprong om daar allemaal op te knagen werd Gys verder nog geholpen door de Cutiefly die er voor zorgde dat de piraten niet zo veel meer zagen. Dat gaf de jongen genoeg tijd om er een paar meer uit te schakelen en naar een open plek op het dek te gaan. Dat zou het vechten voor hem een stuk makkelijker maken. Ondertussen stond zij zelf tegenover de kapitein die ze maar even ‘Haak’ had gedoopt. Hij had hun Pan en Wendy genoemd dus tja, dan was de redenatie niet heel veel moeilijker. Wat ze wel moest zeggen was dat de piratenkapitein een goede zwaardvechter was. Het maakte haar dan weer behoorlijk lastig. Haar zwaardvechtoefeningen die ze met haar broer en zus had gedaan bleken toch minder succesvol te zijn dan ze had gedacht. Deze man had natuurlijk vele malen meer ervaring. Ondertussen werd ze ook nog aardig wat afgeleid door een Chatot die zo nodig hun hele gevecht moest becommentariseren. Maar goed, als zwaarden niet lukte, was het tijd voor voeten. Het duurde even voor ze het voor elkaar kreeg m een opening de creeëren maar het lukte uiteindelijk wel. Een voet in het gezicht van de kapiten en nog een paar extra trappen tegen zijn borst waren genoeg om hem van zijn voeten af te gooien. Even het zwaard stelen en voilà, het gevecht was gewonnen. Arine wandelde naar de rand van het dek waar ze op stond om zo over de rest van het schip uit te kunnen kijken. ”Hey ya all! Jullie kapitein is verslagen!” riep ze met een grijns op haar gezicht. Okay en nu?

Iedereen op het onderste dek leek plotseling stil te staan. Het enige wat nog door ging was San die op een piratenbeen aan het kauwen was. Het leek of de man het niet eens door had, grote kans dat het ook een houten been was. Arine kwam van het hoogste dek af gesprongen. Alsof haar knieën vandaag nog niet genoeg geleden hadden. Ze besteedde totaal geen aandacht aan alle piraten die haar aanstaarde terwijl ze richting Gys wandelde. "Dus wat doen we nu?" vroeg ze hem. Zelf had ze geen flauw idee. Ze was maar gewoon met de flow mee gegaan om nu op een vrij verwarrend punt te zijn uitgekomen. Haar eerste intentie was niet geweest om te vechten maar gewoon om even rond te kijken. "Trouwens, je bent best een goede vechter.",
sprak de blondine met een glimlach.

Natuurlijk werd eerst het boekje er bij gepakt. Ze zou haast zijn vergeten dat ze tegen iemand praatte die zelf niet kon spreken. Was het dan slim om daar rekening mee te houden of zou dat eerder als vervelend worden aangezien? "Thanx. Ik denk dat we je Pokémon op het dek moeten halen." Zodra Arine de tekst op het blad had gelezen knikte ze bevestigend. Arine viste de twee pokéballs uit haar tas om de pokémon terug te laten keren. Zodra dat gedaan was liet ze het tweetal er weer uit zodat ze nu ook op het schip stonden. Dat was uiteindelijk de makkelijkste en snelste weg. Waarom helemaal moeite doen als je ze ook even heen en terug kon laten gaan in hun pokéballs? Een van de piraten kwam op het tweetal afgelopen. "Wat zijn uw orders Captain Lady en metgezel?" Ehm wat? Sinds wanneer was zij ineens de kapitein? Omdat ze de vorige had verslagen in een gevecht? Oops, dat was niet helemaal de bedoeling geweest dan. "Dunno, jij enig idee Gys?" vroeg ze een beetje hoopvol. Misschien zou hij wel werken hoe het werkte op een boot, dat deed zij namelijk alles behalve.

De jongen leek even na te denken over zijn antwoord voor hij begon te schrijven. "We kunnen van de mast een basketballhoop maken. Ik vraag me af hoe het is om te basketballen op een piratenschip." Basketball spelen op een piratenschip? Nog nooit gedaan, nooit aan gedacht, waarschijnlijk een heel vreemd plan maar wel leuk. Arine wendde zich tot de groep piraten achter zich. "You ehm... read the man. Get your asses to work!" Arceus daar ging het weer bijna mis. Het was nog gek lastig eigenlijk mensen niet per ongeluk beledigen. De blondine draaide zich opnieuw op richting Gys terwijl een aantal piraten weg liepen. "Maar hoe kwam je eigenlijk op dat idee?" vroeg ze hem toch maar. Het was nou niet een alledaags iets dus er zou best een reden moeten zijn.

"Ieder moment van de dag is een kans voor iets onalledaags." Het was haast poëtisch, wat hij opschreef als antwoord op haar vraag. Het klonk wel mooi en op zich kon ze zich er ook wel in vinden. "Ik kies er graag voor die kansen te benutten voor originele dingen. Daarnaast speel ik graag basketball." Arine grinnikte even om het laatste. Ja, dat was natuurlijk ook een reden. "Wat vind je van het idee?" werd haar vervolgens gevraagd. Arine liet haar blauwe ogen even over de piraten gaan die allemaal druk aan het werk waren voor ze weer naar Gys keek. "Ik vind het wel een mooi idee," sprak ze waarna ze grijnsde. Alhoewel ze in het begin misschien anders had verwacht, mocht ze deze kerel nu wel. Het zou iemand kunnen zijn waarmee ze goede vrienden zou kunnen worden. "Het is eens wat anders en dat is altijd leuk."