Zachtjes gaapte Cecil toen hij weer opstond en zijn Chespin uit de pokéball tevoorschijn haalde.
"Goed geslapen?" Vroeg hij, en de pokémon knikte duidelijk en zijn enthousiasme leek weer terug te zijn. Cecil grinnikte en haal een berry uit zijn zak, om die aan Chespin te geven. De pokémon nam het gelijk aan en begin er overheerlijk aan te eten, totdat er niks meer van over was.
"Hoe gaat het met je nieuwe aanval?" Zei hij en Chespin keek even verbaasd op, waarna hij knikte en klaar ging staan.
"Goed, Aspen, doe Roll out!" Aspen rolde zich op tot een bol en begon te rollen, het zag er nog een beetje lomp uit, maar zijn pokémon zou de aanval vast leren. De andere aanvallen hadden ze ook nog getraind en die leken sterker te zijn. Growl gebruikte hij echter niet, het had geen nut voor hem. Tackle daar in tegen moest dé aanval zijn om iemand te kunnen aanvallen, want Aspen wist zich altijd wel in een andere bocht te wringen om de aanval te doen. Vine Whip deed het ook redelijk goed, al moesten ze nog een beetje trainen om de aanval zo goed mogelijk onder controle te krijgen.
"Ik denk dat we klaar zijn een pokémon te vangen, wat denk jij?" Aspen leek meteen akkoord te gaan hiermee. Een vriend om mee te reizen zou leuk zijn voor Aspen, maar het zou ook fijn zijn om meer pokémon bij zich te hebben. Meer variatie, zodat hij wedstrijden beter en sneller kon winnen. Hij bedacht zich welke pokémon hij wilde vangen, maar kon geen enkele pokémon bedenken die wel zeker in dit bos moest zitten. Cecil besloot dus dan ook om gewoon rond te kijken en te zoeken naar een wilde pokémon.
De twee hadden weer een tijdje gelopen en het bos werd hier al wat lichter, wat betekende dat ze misschien dicht bij een open plek waren of zelfs de stad. Het was lastig om te bedenken waar hij heen moest om naar de stad te gaan, de kaart hielp er ook niet echt meer bij. De weg was gewoon kwijt, maar dat maakte hem niet veel uit. Hij had Aspen en nog vijf andere pokéballs, hij kwam vast wel uit dit woud! Geritsel zorgde ervoor dat de jongen stopte met lopen en om zich heen keek. Een pikachu verstopte zich in de bosjes en Cecil draaide zich naar de pikachu toe. Het dier probeerde weg te kruipen, bang als het leek, maar Cecil zou haar niet laten gaan. Een Pikachu zou een fantastische aanwinst zijn voor zijn team, vooral omdat hij al een grote voorliefde had voor pikachu's. Ze waren gewoon schattig.
"Aspen, doe tackle!" Beviel hij Aspen, die zijn bevelen goed volgde en op de pikachu af rende. Deze was hem echter te snel en te slim af en ontweek de aanval, waardoor Cecil even op zijn lip moest bijten. De Pikachu was sneller en misschien wel slimmer, beter in gevechten dan dat Aspen op het moment was. Cecil keek even naar Aspen, die wat over zijn voet leek te vallen. De Pikachu leek hem aan te vallen, al was het niet echt een aanval zoals de tackle die Aspen kon doen. Ze wierp echter haar lichaam op Aspen, om hem in een van zijn uitsteeksels op zijn hoofd te bijten. Aspen gromde en draaide zich op zijn rug, waarna hij de pokémon tegen de buik aantrapte en vervolgens weer op twee poten ging staan. De Pikachu viel ergens weer op de grond en Cecil wist dat hij nu de cruciale aanval moest maken.
"Aspen, doe Vine Whip!" Hij wist dat dit misschien niet Aspen's sterkste aanval was, maar het was wel de sterkste op het moment. Tackle zou ontweken worden, dit was redelijk moeilijk om te ontwijken. Aspen deed de aanval en raakte de pikachu, die op de grond viel door de klap. Meteen wist hij dat hij haar moest vangen en hij toverde een pokéball tevoorschijn, klikte die open en gooide hem naar de pikachu. Nu maar hopen dat hij haar zou vangen!
And then the lights go out
