[Open] Are you for real?

Er was nooit iets te doen in Camphrier,  het was een doodsaaie stad. Daarom was het plotselinge ijspad een leuke verandering. Voor haar pokémon dan. Verveeld slofte Nao achter haar shiny Zorua aan terwijl de pokémon vrolijk over het ijs gleed. Ze had de vos toevallig kunnen overnemen van een andere breeder, iets wat ze dolgraag had gedaan. Niet omdat ze zo onder de indruk was vanwege het feit dat Loki een bijzondere vachtkleur had - al was dat een mooie bonus. Nee, ze vond Zoroarks gewoon prachtige dieren. In Unova had ze er een paar gezien en onder de indruk geweest van hun krachten. De mogelijkheden waren eindeloos.. vol kattenkwaad. Lena siste zachtjes en knabbelde wat op het zwarte haar van het meisje. De Salandit had zich weten vast te klauwen in de achterkant van haar trainers vest en keek nu over de schouder mee. Te lui om te lopen waarschijnlijk. Loki gleed nog een keer naar voren en kefte vrolijk. "Loki," waarschuwend keek Nao de pokémon aan. Hij mocht niet te ver vooruit, wie wist in wat voor nare situatie hij zichzelf in kon werken met zijn blauwe poten. Situaties die ze liever niet had. De Zorua leek zich helemaal geen zorgen te maken en ging vrolijk verder. Het einde van het ijspad kwam in zicht. Loki merkte de sneeuwachtige Vulpix meteen op en trippelde vrolijk op die af.
Meer ijs!!

Nieuwsgierig staarde Loki de Alolan Vulpix aan, gecharmeerd door het witte, bijna violetkleurige vacht. Het duurde dan ook niet langer dan een seconde voor de Zorua om in de vos te veranderen. Op de duidelijk blauwe poten na leek hij net een kopie van de Alolan Vulpix. "Loki," verveeld, en nu misschien een beetje geïrriteerd, kwam Nao aanlopen. De Zorua/Vulpix draaide zich om en keek zijn trainer vragend aan. Hij was alleen nieuwe vrienden aan het maken, mocht dat niet? Nao keek alleen emotieloos terug en verplaatste haar blik toen naar de eigenaar van de echte Vulpix. "Mooie vos," merkte ze op in een oprecht compliment. Alles wat katachtig, hondachtig of vosachtig was stond in haar boekjes als geweldig. Waarom? Ze wist het zelf niet zeker, ze waren gewoon mooi, sierlijk, elegant. Dat soort dingen.

"Maakt hem niet slimmer," mompelde Nao ongeïnteresseerd terwijl ze haar getransformeerde vos in de gaten hield. Loki leek blij met de aandacht die hij van de Vulpix kreeg en keek haar nieuwsgierig aan. Naïef, hij leek echt geïnteresseerd. De Zorua had nog veel te leren, zoals dat ondanks zijn mooie vacht de Vulpix ver boven zijn level was. Letterlijk en figuurlijk. Nao keek op naar de trainer van de ijsvos en keek die inschattend aan. Niet je alledaagse trainer. "Heeft ze ook een naam?" vroeg Nao met beleefde, kille glimlach. Het was niet dat ze er echt geïnteresseerd in was, maar de paarsharige dame leek haar niet je alledaagse trainer. Ze kon het weten, ze was er al genoeg tegen gekomen. En hoewel dat meestal om problemen schreeuwde kon Nao niet anders zijn dan nieuwsgierig naar degene met wie ze te maken had. Bovendien was dit haar stad - jammer genoeg - en ze kende de plek als haar broekzak.