Homeward bound

Topic gesloten! + Eve Leviathan

Toen Neva Lumiose City eenmaal achter zich had gelaten was de realiteit van de situatie pas echt doorgedrongen en kwam ze tot de conclusie dat ze voorlopig niet meer in Lumiose City wilde komen. Of tja, in ieder geval op tijdstippen die in daglicht waren. Ze had zich verslagen naast de weg laten neerploffen, tegen een kale boom aan, waar Vega op haar schoot kroop en een tijdje had ze zo gezeten. Tot haar handen gevoelloos waren van de kou en haar hele lichaam pijnlijk en koud aanvoelde. Tenslotte was ze maar gaan lopen. Haar benen deden zeer en ze was verkleumd toen ze aankwam in Dendemille Town en daar een kamer boekte in het pokécenter. Ze trok wat extra lagen kleding aan en kroop zo in bed, de uitputting haalde haar in.

Het was daarom misschien ook niet verbazingwekkend dat Neva met een hevige verkoudheid rondliep. Haar hele neus zat verstopt, ze rilde en voelde zich verschrikkelijk. Wat erger was dat ze vast zat hier zonder mogelijkheid terug thuis te komen. Ze kon haar baas wel proberen uit te leggen wat er aan de hand was.. maar dat geloofde hij toch niet. Dus was ze gedwongen hier te blijven tot ze terug kon. Ze was niet in staat om de zware reis terug te maken in haar eentje.
Een waterig zonnetje scheen door de wolken heen, die nog best warm was als de wind liggen ging. Neva zat voor het pokécenter met een grote kop warme koffie in haar handen, drie sjaals om en dikke handschoenen. Ze was de bedompte ruimte van haar kamer in het pokémoncenter zat en had besloten om dus even van het weer te genieten voor hoelang het duurde. Vega speelde enthousiast in de sneeuw terwijl hij een oogje op zijn trainer hield. Snotterend en koortsig nam Neva een slok van de koffie, negerend dat hij veel te heet was. Vega keek plotseling op. Hij spitste zijn oren. Ze zag hem ruiken. "Wad iz t, jonguh?" mompelde ze met haar verstopte neus en pijnlijke keel. Vega kefte en ging er vandoor. Neva kwam moeizaam overeind en riep hem na maar hij luisterde niet. Boos keek ze hem na terwijl ze zich bedacht of ze hem achterna kon en wilde gaan.

Time skip!

Neva had uiteindelijk geroepen maar was al gauw weer naar binnen gegaan toen ze zich misselijk begon te voelen. Er zat niets anders op. Als hij honger kreeg kwam hij vast wel terug.. misschien wel met datgene wat hij geroken had. Wat dat ook wezen mocht zijn. Bevend met een dikke deken lag Neva voor het raam op een van de banken in de lobby. Ze tuurde naar de straat voor haar, verwachtend elk moment haar Rockruff te zien. Ze vernauwde haar ogen toen ze inderdaad een kleine gestalte haar kant op zag komen. En.. hij had iemand bij zich! 

De zwartharige vrouw was graag opgestaan toen ze hem zo quasi onschuldig aan zag komen lopen maar haar deken lag te comfortabel en te warm, dus besloot ze maar te wachten tot ze bij haar kwamen. Toen de schuifdeuren van de lobby open gingen en de dame samen met Vega naar binnen stapte kon Neva haar goed zien. Sprekende, groene ogen en lange blonde haren. Vega kefte toen hij Neva zag en rende kwispelend op haar af. Hij zette zijn pootjes tegen de bank en keek haar afwachtend aan. Neva haalde haar neus oncharmant op en keek neer op hem. "Als je 'n beloning verwacht.." ze hoestte in haar handen "Heb je het toch mis". De Rockruff keek haar teleurgesteld aan en hield zijn hoofdje scheef. Ondertussen kende ze die truc wel. Vega wist wel beter en dat wist ze. Haar ogen gleden naar het meisje die haar opgelaten aankeek. Neva haalde haar schouders op en sloeg de deken tot over haar schouders om zich heen. "Woord van advies.. ga niet een uur in de kou zitten en vervolgens drie kwartier door weer en wind op pad om bij een pokécenter te komen" Zei ze moeizaam door haar dichte neus heen. Ze wreef in haar ogen die voor de verandering eens geen mascara bevatte en tilde haar Rockruff op schoot. "Dan word je zo ziek als ik" Benadrukte ze met een snotterige haal van haar neus. "Dat terzijde.. bedankt dat je mijn Rockruff terug gebracht hebt. Hij lijkt je hierheen te hebben geleid, al mag joost weten waarom" Neva glimlachte flauwtjes en kriebelde hem achter zijn oren. Ze kon niet lang boos op hem blijven.

Neva haar ogen gleden over de pokémon die de blond harige dame bij zich had. Ze herkende hem niet. Hij gleed op de grond en maakte heel wat herrie die pijn aan haar hoofd deed. Ze fronste flauwtjes en wreef over haar voorhoofd. Vega snuffelde nieuwsgierig, ogen gloeiend bij de aanzicht van de andere pokémon. Ze wuifde het aanbod van het meisje af. "Nah, ik heb al te veel koffie en andere troep op vandaag.. en wat mijn Rockruff betreft, Vega heeft wel vaker van die rare momenten. Wie weet dacht hij dat jij mij helpen kon met iets, of zo" Zei ze schouderophalend. Het klonk best vaag en Neva vroeg zich af waarom ze dat net gezegd had. Ze besloot de schuld te schuiven op haar koortsige brein. "Ik zal je maar geen hand geven, maar aangenaam, ik ben Neva Hailing" ze knikte droogjes en haalde haar neus weer op die maar niet kon stoppen met lopen.