It's been so long

Hij had geen betere plek gevonden dan hier om een bankje te nemen en erop te gaan zitten. Hij had zijn benen opgetrokken en zijn armen er rond geslaan, omdat hij niet echt goed in zijn vel zat. Het was geen fijn gevoel, dat was een iets... maar het was gewoon ook zeer irritant dat het weeral was komen opspelen. De gevoelens die hij had bij zijn blindheid. Hij moest er zich overheen zetten, het was immers alweer bijna langer dan een jaar en toch zat hij hier te mokken over het ongeval, de gevolgen ervan. Wat kon hij ook? Hij was nog niet eens zo lang blind en zijn hele leven was al verprutst. Zacht murmelend sprak hij woorden zonder enige betekenis uit en legde hij zijn hoofd tegen zijn knieën aan. Pjafter zat naast hem op het bankje, een beetje bezorgd te kijken naar haar trainer... Sigh.

-Dwyer