Just a simpel walk

Met een Feint Attack verdween de Pokémon van Vivienne uit de handen van de man en werd weer zichtbaar bij zijn Trainer. Lynn richtte zich tot de man, die gedwongen nog op de grond lag. Zijn vechtlust leek helemaal verdwenen en hij deed ook niet echt moeite meer om weg te komen. Met een fronsje keek ze een moment in de ogen van de man voordat ze vroeg: "Team Rocket?". De man kon niet bepaald makkelijk knikken of praten met zijn kin tegen de straattegels, maar de betrapte blik in zijn ogen was eigenlijk al genoeg. Met nog steeds die frons op haar gezicht keek ze een moment naar de man. Haar vermoedens waren bevestigd. Hier in Lumiose zou ze voortaan beter op Zara moeten letten, want blijkbaar was de Pokémon stelende groep ook al in de drukke stad geworteld; anders zouden ze vast niet durven op klaarlichte dag en met zo veel omstanders toe te slaan, of deze Grunt was gewoon oerstom. "Wat zullen we met 'm doen?" De stem van de brunette haalde haar uit haar gedachten. Lynns ogen waren nog even op de man gericht, maar gingen al snel naar Vivienne, die op haar beurt weer strak naar de man op de grond keek. "Het was jouw Pokémon, ik vind dat jij het mag zeggen." Besloot ze na een stilte waarin ze nagedacht had over wat juist zou zijn. Langzaam, zodat ze meteen kon ingrijpen mocht er iets gebeuren, haalde Lynn haar voet van de arm van de man. Zara stond naast het zwartharige meisje klaar om naar voren te schieten en nog een Sucker Punch te gebruiken als de onbekende man haar maatje ook maar iets aan zou doen. Lynn zette een stap naar achteren en keek om zich heen. Mensen waren gestopt met naar de prullen op de kraampjes te kijken en keken in plaats daarvan naar haar, Vivienne en de man op de grond. De aandacht was haar net iets te veel, en daarom zette ze een verontschuldigende glimlach op haar gezicht. Ze verhief haar stem zodat de omstanders haar goed konden verstaan en zei met een stem die duidelijk maakte dat het hier om een grapje ging: "Kinderbrigade, tot uw dienst.". Om het af te maken salueerde ze nog even en een paar mensen lachten. Het kleine toneelstukje had ervoor gezorgd dat de mensenmenigte weer wat tot rust kwam en zich weer bezig gingen houden met wat ze eerst hadden gedaan. Meteen voelde Lynn zich minder ongemakkelijk, ze had het niet zo op in de spotlights staan. Het zwartharige meisje draaide zich weer om naar de brunette en de man, en wachtte in stilte af wat er zou gebeuren. Zara legde haar pootje op Lynns been en keek omhoog. De verwarde blik in de ogen van de Purrloin maakte duidelijk dat ze geen idee had wat er net precies gebeurd was. Lynn pakte haar maatje op en sprak: "Ik leg het je onderweg terug naar Santalune wel uit, oké?". De Purrloin knikte ernstig in Lynns armen en richtte zich ook op de twee personen voor haar.

Ah, Team Rocket dus. Maar deze vent was een stuk minder angstaanjagend dan dat die gast met zn houndour was geweest. Deze was dan ook wel een heel stuk dommer geweest. Vivienne rolde met haar ogen en Florence stond naast haar, klaar om aan te vallen, maar ze hielt de pokémon tegen, ze wilde geen problemen krijgen. Lynn zei haar dat zij mocht beslissen wat ze met hem zouden gaan doen en terwijl ze erover nadacht wist het zwartharige meisje ervoor te zorgen dat het merendeel van de omstanders, die bedrukkend dichtbij begonnen te komen, weer verdwenen. Gelukkig maar, ze kon er totaal niet tegen als zo iets gebeurde. Ze vroeg zich af wat ze met hem wilde doen, maar wist toen wel wat leuks. "Laat 'm maar gaan, hij's veel te zielig om iets ergers mee te doen," Ze knikte naar de man dat hij op mocht staan en direct probeerde de vent op te staan en weg te rennen. Het zag er best wel lollig uit en met een grinnik in haar stem richtte ze zich tot Cypher. "Cypher, toe, help de arme man toch," sprak ze liefelijk tegen de pokémon. Deze vloog in de lucht en deed een Gust aanval, waardoor de man omhoog werd gegooid en daarna met een klap in de rivier terecht kwam. Vivienne grinnikte, eind goed al goed. Ze richtte zich tegen Lynn en stak haar hand uit. "Dank je voor je hulp, zonder jou en je Purrlion was ik Florence kwijt geweest," sprak ze vriendelijk.

Met een hard geluid kwam de man in de rivier terecht. Naar adem happend en met wijd opgesperde ogen van de plotselinge kou, kwam hij na een korte tijd weer boven en zette zich in beweging. Lynn keek de man na totdat hij uit het zicht verdwenen was, waarna ze zich weer op de brunette richtte. Ze grinnikte mee en pakte voor de tweede keer die dag de hand van Vivienne wat stevig vast nadat ze haar linkerarm zo had gedraaid dat die haar maatje zou blijven ondersteunen. Met een glimlachje nam ze het bedankje in ontvangst. "Ik kon hem er moeilijk mee laten wegkomen, voor hetzelfde geld van het Zara geweest." De Purrloin in haar armen slaakte een vrolijk kreetje om het bedankje af te doen en Lynn kon zien dat de verwarring in haar ogen alweer wat wegebde. Ze had nog geen tijd gehad om haar maatje over Team Rocket te vertellen; meteen waren zij en Fay vanuit Aquacorde naar Santalune vertrokken en van daaruit was Lynn doorgelopen naar Lumiose, al was dat meer bij toeval geweest. Nu werd het hoog tijd om de Purrloin te vertellen wat er aan de hand was, want het verborgen proberen te houden zou niet veel goeds doen.
Nu alles weer zo goed als normaal was, had Lynn eigenlijk geen idee wat ze verder moest doen. Met de hand die ze vrijgemaakt had, haalde ze haar Pokédex tevoorschijn en hield hem op. "Zou je het erg vinden als ik Florence scan? Zo'n Pokémon ben ik nog niet tegengekomen." Zara keek ondertussen nieuwsgierig op de onbekende Pokémon neer. Als zij zulke scherpe klauwen zou hebben.. Het leek haar fantastisch. Lynn zag haar maatje verwonderd naar de scherpe klauwen van de brunette's Pokémon kijken en lachte even. De Purrloin maakte tijdens gevechten veel gebruik van haar klauwen en voor battles zou het dan ook handig zijn, maar als de Pokémon op vier poten zou moeten lopen, zou het vast voor veel problemen zorgen.

Vivienne glimlachte eventjes. "Er is de laatste tijd veel Team Rocket op de been, ik vraag me af of ze iets van plan zijn. Al zou het waarschijnlijk wel, anders zouden er niet zo veel zijn, right?" sprak ze haar gedachten uit, niet zo zeer tegen Lynn dan wel tegen zichzelf. "Toen ik aankwam moest ik ook al een gevecht tegen één van hen afleggen," legde ze daarna, ditmaal wel tegen Lynn, uit. Ze zuchtte zachtjes en wilde net haar pokéball pakken, toen Lynn vroeg of ze Florence mocht scannen. Vivienne knikte en vertelde Florence dat ze stil moest blijven staan. "Ga je gang, ik weet hoe het is om je pokédex te moeten vullen. Veel mensen zijn nieuwsgierig naar Florence hier, een Weavile is hier blijkbaar niet zo bekend," sprak ze daarna, met een glimlach op haar gezicht. Daarna keek ze naar de Purrlion. "Oh ja, wat ik me trouwens al de heel tijd afvroeg. Is Zara je enige pokémon?" vroeg ze daarna aan het meisje.

[Kort, sorry :c Ben dood van die lange gym post, maar wilde antwoorden x_x]

De brunette glimlachte eventjes en sprak toen dat Team Rocket iets van plan moest zijn. Lynn knikte. Zelf had ze ook al aan zoiets gedacht, maar ze had gehoopt, en hoopte nog steeds, dat het eigenlijk niet zo zou zijn. "Ja, of ze moeten gewoon erg hun best doen om zich te kunnen plaatsen in Kalos en dachten ze dat het met minder niet zou lukken." Antwoordde ze met een bezorgd fronsje. Toen daarna verteld werd dat Vivienne het al tegen een Team Rocketlid had moeten opnemen, verbaasde dat Lynn toch wel. "En.. Heb je het er goed vanaf gebracht?" Vroeg het zwartharige meisje voorzichtig. Ze wilde het meisje niet verdrietig maken, niet net als alles weer een beetje normaal werd. Nu ze iemand ontmoet had die al van haar Pokémon beroofd was, was de ernst van het hele Team Rocketgedoe duidelijker geworden. Die Grunts konden zomaar een dierbaar lid van je team afpakken en er zou weinig zijn dat je ertegen kon doen, behalve betalen of proberen het lid te verslaan in een gevecht, maar daar zaten natuurlijk ook weer risico's aan.
Lynn kreeg toestemming om de Pokémon te scannen en kreeg te horen dat het een Weavile was, de geëvolueerde vorm van Sneasel. Die naam zei haar niets, maar blijkbaar kwamen beide Pokémon niet zoveel voor in Kalos, want de brunette vertelde met een glimlach dat er meer mensen waren geweest waarvoor haar Pokémon nog niet bekend was. "Dus je hebt een heel team vol bijzonderheden." Constateerde het zwartharige meisje met een glimlachje. Eerst de Tropius, nu een Weavile.. Misschien had ze zelfs nog een shiny, zoals Lilium er een had. Je wist het maar nooit. Met haar blik op de katachtige Pokémon in haar armen gericht antwoordde Lynn: "Ja, voor nu zijn we nog met z'n tweetjes. Binnenkort ben ik van plan om eindelijk eens een Pokémon proberen te vangen, dus daar zal snel verandering in komen, denk ik zo.".

Lynn vroeg of ze er goed vanaf had gebracht tegen Team Rocket en snel dacht ze terug aan de roodharige man die ze toentertijd was tegengekomen. Ze haalde haar schouders langzaam op en keek wat naar de grond. "Hij werd kwaad op me en duwde me in het water, daarna stal hij m'n portemonnee en wilde er vandoor gaan, maar Florence en ik hebben 'm een lesje geleerd. Gelukkig. Ik hoop dat 'ie die gek niet meer tegenkom." Ze huiverde eventjes en keek op, nee die vent wilde ze echt nier meer tegenkomen. Wie wist wat er dan zou gaan gebeuren. Ze mocht nog van geluk spreken dat hij haar pokémons niet had gejat, al was dat wel zijn bedoeling geweest. Ze had het in zijn ogen gezien, diezelfde ogen als van die vent die toen de pokémon van haar moeder had gejat. Ze balde een vuist en haar nagels stonden in haar handpalmen, waardoor ze bloed voelde opkomen. Oeps. Ze zuchtte zachtjes en ontbalde haar vuist, waarna ze keek naar de wondjes die ze had gemaakt. Af en toe was ze zo dom hè.
Vivienne keek op toen ze de bekende stem van de pokédex hoorde en glimlachte vaagjes, ze vond het altijd wel leuk als haar pokémon aandacht kregen, maar ze moest vanaf nu echt voorzichtiger zijn, als het zo door ging raakte ze op een gegeven moment echt haar pokémon kwijt. Vivienne keek naar de katachtige pokémon in de armen Lynn en glimlachte, het was echt een leuke pokémon. Eentje die ze zelf ook nog wel aan haar team wilde toevoegen, maar momenteel was ze blij genoeg met hoe haar team eruit zag. Lynn vertelde haar dat ze nog maar met zn twee waren, maar dat er nog wel een nieuwe pokémon bij zou gaan komen. "Oh," antwoordde ze. "Al enig idee welke?" vroeg ze daarna vriendelijk.

Langzaam haalde de brunette haar schouders op en keek naar de grond. Lynn verwachtte dat ze elk moment zou zeggen dat ze ook een Pokémon was kwijtgeraakt, maar gelukkig was dat niet het geval. Vivienne vertelde dat de Grunt haar in het water had geduwd en haar geld had gestolen, maar dat hij verslagen was in een gevecht. Ook vertelde de brunnete dat ze hoopte die persoon nooit meer tegen te komen, wat Lynn volledig kon begrijpen. "Het had.. Erger gekund." Sprak Lynn vriendelijk, in een poging om het meisje wat op te vrolijken. Helaas was ze nooit een uitblinker geweest in het opbeuren van mensen, maar ze vond dat ze in ieder geval iets had moeten zeggen. Lynn keek toe hoe de brunette haar vuist balde en weer ontspande, en fronste kort. Misschien zat er toch nog wel meer achter dit verhaal, maar Lynn vond het niet nodig om het meisje dat allemaal te laten oprakelen. Zelf wilde sommige dingen ook niet al te graag vertellen en ze vond het dan ook prima als anderen diezelfde instelling hadden. Lynn zag de kleine wondjes ook, maar hield wijselijk haar mond. In plaats van er iets van te zeggen, keek ze even naar haar maatje, die weg begon te doezelen in haar armen. "Wel wakker blijven, hè?" Mompelde ze en de Purrloin knipperde met haar ogen, om vervolgens weer helder om zich heen te kijken.
Toen Lynn had verteld dat er binnenkort een teamlid toegevoegd zou worden, vroeg Vivienne of ze al enig idee had welke Pokémon het zou worden. Het zwartharige meisje glimlachte even. Ja, dat wist ze al precies. "Een Gastly." Sprak ze dan ook opgewekt "Ik vind het zelf een leuke Pokémon en hij is ook handig omdat hij precies de tegenovergestelde zwaktes van Zara heeft." Het was te merken dat Lynn erg naar de nieuwe teamgenoot uitzag. Toen ze nog in haar thuisregio woonde, had ze ook wel een Gastly gewild, maar ze had geen geld gehad voor een tweede Pokéball en ze had ook niet geweten of ze er wel klaar voor was. Nu haar maatje veel meer getraind was en ze gratis Pokéballs had gekregen bij aankomst in Kalos, vond Lynn dat ze er wel klaar voor waren. "En jij, nog Pokémon die je graag als toevoeging aan je team wilt hebben?" Vroeg het zwartharige meisje vervolgens geïnteresseerd.

Vivienne haalde haar schouders op toen Lynn zei dat het erger had gekund. Ja, waarschijnlijk wel. Die vent had Florence kunnen stelen, daarvoor had hij genoeg kansen gehad, maar het zag er naar uit dat ze hem telkens had tegen weten te houden door hem te slaan. Ze grinnikte zachtjes, eigenlijk was het best wel leuk. Dat een 17 jarige meid een oudere man kon bitchslappen waardoor hij er sneller vandoor ging zonder haar pokémon.
Vivienne merkte dat ze in gedachten verzonken was geraakt en rechtte haar rug, die zachtjes kraakte en ze slaakte een zucht van verlichting. Het weer begon kouder te worden, ze voelde het in haar gewrichten, alles begon pijn te doen. Dat zou binnenkort betekenen dat ze haar banden weer te voorschijn moest gaan halen om haar gewrichten bij elkaar te houden. Nou ja, dat kwam tegen die tijd wel weer.
Lynn gaf antwoord op haar eerder gestelde vraag en vertelde dat ze een Gastly wilde hebben. Vivienne's blauwe ogen begonnen te glinsteren. "Gastly's zijn zo leuk, maar voor een ghost type pokémon zou ik liever een Shupper willen hebben. Vind ze er leuker uit zien en ze kunnen handig zijn bij contests," doordat Vivienne een coördinator was, moest ze nooit alleen nadenken aan de gevechten met haar pokémons, maar ook aan de contests en wat ze daarvoor moest doen. Ze dacht eventjes na over welke pokémon ze nog meer wilde hebben en schudde voorzichtig haar hoofd. "Niet echt, ik ben nog opzoek naar een goede fire en electric type pokémon, maar ik weet nog niet welke ik wil hebben. Denk dat ik maar gewoon kijk wat er op m'n pad komt," legde ze daarna met een glimlach uit.

De brunette tegenover haar haalde haar schouders op en grinnikte daarna. Lynn fronste lichtjes, het was in haar ogen een beetje in rare combinatie gebaren, gezien het onderwerp waar het om ging, maar als snel hief ze haar wenkbrauwen op en zei met een glimlach: "Als je erom kan lachen, zal het wel goed zitten.". Hoe erg iets ook was, als je er na afloop om kon lachen, kon het ook weer niet al te erg zijn geweest, redeneerde het zwartharige meisje terwijl ze Zara een aaitje over haar vacht gaf. Op het moment kon ze zelf nog niet echt lachen om haar verleden, maar wie wist kwam dat nog wel. Ooit. Als ze een jaar of twintig ouder was.
Krakende geluiden deden Lynn weer naar Vivienne kijken, die haar rug had gerecht en blijkbaar compleet oké was met al dat gekraak en een zucht slaakte. Lynn vroeg zich af of het oudere meisje bij het circus had gewerkt, of zoiets. Dat ze nu achterover in een brug zou gaan staan en haar grijnzend aan zou kijken. In plaats van deze vraag te stellen, hield Lynn haar gezicht geslaagd in de plooi en keek alsof wat net gebeurd was niet een zo apart was. Ze keek even naar de mensen om haar heen. Iedereen was weer druk bezig met onderhandelen en Lynn zag een kalende man met een rood jack aan een van de neppe evolutiestenen omhoog houden en er belachelijk veel geld voor bieden. Lynn grinnikte even en richtte zich weer tot de brunette. "Of die man is bijzonder blind, of wij hebben gewoon een goed oog voor kwaliteit." Sprak ze met een wat samenzweerderige glimlach om haar gedachten wat van het krakende lichaam van de persoon tegenover haar af te leiden.
Met glinsterende ogen vertelde Vivienne dat ze Gastly's ook leuk vond, maar dat Shuppet hoger in het aanzien stond omdat ze er leuker uit zouden zien en handig zouden zijn in contests. Lynn lachte eventjes en sprak toen: "Maar goed dat ik dan niet aan contests meedoen, als ik zou moeten kiezen tussen een Shuppet en een Gastly, zou ik meteen voor de tweede gaan.". Om de één of andere reden vond Lynn de Pokémon gewoon.. Interessant. Ze wist niet precies wat het was, maar wel dat ze zeker zo'n zwevend balletje gas vrolijk al een nieuw teamlid zou begroeten. "Shuppets zijn ook leuk, hoor. Maar wat jij hebt met Gastly, heb ik waarschijnlijk dus met een Shuppet." Voegde Lynn er nog aan toe. De brunette moest niet denken dat ze de zwarte Ghostpokémon niet leuk vond, want over het algemeen vond ze alle Pokémon van dat type wel leuk. Gastly was alleen nèt wat leuker, in haar ogen. Met een glimlach werd daarna uitgelegd dat Vivienne nog naar een electric- en fire type zocht. Lynn knikte eventjes voordat ze met een glimlachje sprak: "Electric type Pokémon zijn altijd wel leuk, ja. En ik zou denken dat ze voor mooie effecten kunnen zorgen in contests, al ben ik daar natuurlijk geen expert in.". Elektrische Pokémon waren over het algemeen ook nog eens snel, iets wat Lynn erg belangrijk vond. Zo kon ook wel overweg met slomere Pokémon, maar zou dan waarschijnlijk een tijdje aan een nieuwe aanpak moeten werken voordat ze zo soepel met zo'n soort Pokémon zou kunnen samenwerken als met haar maatje.

Vivienne grinnikte zachtjes toen ze hoorde wat Lynn zei over de man. Tja, sommige mensen hadden nou eenmaal kleppen voor hun ogen als het ging om waardevolle spulletjes. Ze haalde haar schouders op en glimlachte. "Ik denk dat sommige mensen gewoon geen goede waarde kunnen inschatten," zei ze kalmpjes, terwijl ze haar ogen over de kraampjes liet glijden en meer en meer fake-spullen zag liggen. Waarom kochten mensen dat nou eigenlijk? Stelletje afzetters zeg. Ze zuchtte zachtjes en schudde ongelovig haar hoofd, vreemde mensen had je op deze wereld rondlopen. Dat zeer zeker.
Het meisje keek op toen het zwartharige meisje begon over waarom Gastly beter was dan Shuppet en ze glimlachte. Ze vond het leuk als andere trainers hun meningen met haar deelde, ze vond niet dat iedereen hetzelfde moest denken. Daar zou de wereld alleen maar saai van worden. "Gastly's zijn leuke pokémon, dat zeker. Ik denk alleen niet dat ze echt bij mij zullen passen. Daarom is het maar goed ook dat iedereen verschillend is," zei ze, zachtjes lachend. Ze glimlachte toen Lynn zei dat wat zij met Shuppet's had, zij waarschijnlijk met Gastly's had en Vivienne knikte. "Hoogstwaarschijnlijk ja," antwoordde ze vriendelijk.
Haar gedachten gleden naar de elektric-type pokémon die ze eigenlijk nog wel wilde hebben, maar waarover ze nog steeds niet zeker was welke ze wilde. "Elektric-types zijn goed in contests ja, maar de meeste hebben een nogal vurig karakter waardoor ze lastig zijn te gebruiken in wedstrijden. Daarom worden ze vaker gebruikt voor gevechten. Ik wil ze wel graag gaan gebruiken in contests, als ik er een vind tenminste," zei ze lachend. Ze pakte een pokéball en riep Florence weer terug, waarna ze haar tas weer op d'r schouder hing. "Maar goed, het was prettig kennis te hebben gemaakt, Lynn en bedankt voor alle hulp met die Team Rocket creep. Maar ik ga maar weer eens, heb nog een lange reis voor de boeg," sprak ze vriendelijk, terwijl ze een stap wegzetten. "Het gaat je goed," zei ze vriendelijk en ze zwaaide, voordat ze door de mensenmenigte wegwandelde.

Topic uit~