I AM A PIRATE

Hij was gewoon een mess... Waarom had hij ooit zoiets kunnen doen? HIj voelde zijn werkende oog wat nat worden maar wreef even de tranen weg... Hij was het zat.. Hij wilde even een dag vrij nemen en gewoon dit even uitliggen. HIj had geen zin om met eeen kater naar het werk te gaan, dan niet te vergeten de gedachten die er nog extra bij kwamen sluipen over Melvin hier... "Ik ruim het wel op... focus jij je maar op je werk okay?" Klonk er en hij kreunde even al jankend... AUW. Ugh... Hij haatte het, hij zou echt nooit meer drinken lol. "Ik drink nooit meer..." gvd...

euh.... het duurde niet lang of de ander leek te gaan janken? Nooo Mattie.... De jongen kreunde even al jankend, waarop Mel de ander rustig hugde. "Ik drink nooit meer..." klonk er van de ander af, waarop Mel even grinnikte en zich meer tegen de ander aan legde. "Hey... Het komt goed okay?" sprak hij even met een rustige glimlach tegen de ander, terwijl hij hem rustig aaide. "Ik pak wel even een glas water met een paracetamol, okay?" sprak hij rustig tegen de jongen, terwijl hij overeind kwam met de intentie om de spullen voor de ander te halen.

De ander grinnikte alleen op zijn woorden. Nou, niet grappig, vond hij nu dan. Godverdomme hij haatte dit, waarom moest de aftermath altijd zo'n pain in the ass te zijn, soms letterlijk... Jesus. Ugh... Freaking christ... "Hey... Het komt goed okay?" En een aai, ofcourse... Lil' frickboy... UGh. HIj kreunde even halfjankend, niet in de mood voor whatever mister Masamune nog te zeggen had. Hell, hij was niet in de mood voor whatever de dag hem bracht als hij compleet eerlijk moest gaan zijn. Muk zijn werk, hij had toch een soort onderbaas voor iets? Hell dat ding geval dat al zijn werk meestal deed zou hem vast niet missen. Hij kreeg toch het meeste geld right? Geez... "Ik pak wel even een glas water met een paracetamol, okay?" En hij was weg. Kreunend sloot hij zijn oog, draaide hij zich op zijn zij en legde hij het kussen op zijn kop... Terwijl hij zich nog wat draaide en zijn gezicht in de matras wegzakte. Don't come back...

Hij trilde even buiten de kamer en slikte even. Hij had niks door... right? Hij deed snel wat meer kleding aan, waarna hij even over zijn achterhoofd krabbelde. Dit was vreselijk. Hij slikte even en keek even weg, waarna hij zijn moed bij elkaar raapte en een glas met water samen met een verpakte paracetamol naar de kamer van de ander bracht. "Hier... Dit gaat je wat beter laten voelen..." sprak hij even zachtjes tegen de jongen, waarna hij even over zijn zwarte haren aaide en rustig glimlachte. Het was geforceerd, maar oke. Het ging er gewoon om dat de ander niet door zou gaan hebben wat er gebeurt was. Dat was beter voor zowel Matthew als voor hem zelf. Misschien alleen maar beter voor hem zelf, als hij eerlijk was.

Het duurde niet lang voordat de kerel terug was. Het gebeurde niet vaak dat Matthew mensen weg wilde duwen maar met deze hevige koppijn wilde hij gewoon dat ze verdwenen, iedereen en alles. Ugh... Hij keek even kreunend op, maar duwde zijn face wel meteen terug in het kussen waar zijn kop al de hele tijd op aan het rusten was. "Hier... Dit gaat je wat beter laten voelen..." Ugh. Hij sloeg de hand weg en duwde zichzelf recht. Met een pissed off blik in zijn oog keek hij even naar hem waarna hij de pijnstiller nam en zonder water gewoon in nam. Hij zuchtte en ging terug liggen. Ugh. Ga gewoon even andere dingen doen dan hem irriteren pls.

De jongen keek kreunend op, maar legde zijn gezicht al snel weer op het kussen. Toen hij de ander aan het aaien was werd zijn hand weg geslagen, waarna hij een pissed off gezicht naar hem toe kreeg geworpen... Oh, well... thank you. Hij zuchtte even zachtjes en stond op om naar beneden te gaan. Sigh... hij hoopte gewoon dat de jongen maar snel weer wat beter zou worden want tja... Dit was ook niet leuk. Wait... hij had toch niet door wat er gebeurt was toch? Dat hij daarom zo boos was? Nu was hij bang... weeral... verdomme.

Na een tijdje leek het wat te werken en besloot ie op te staan om zich uren in de badkamer te houden, om enkel in ondergoed en een shirt die wat te kort kwam naar buiten te komen. Het was een van mels shirt maar het was het enigste dat ie kon vinden en het carede hem toch niet. Hij was toch fijn, het kwam enkel gewoon kort thats all. Hij slenterde naar beneden en besloot in de zetel te gaan liggen met een dekentje. Sigh... Hij moest eigenlijk werken maar de pc stond zo ver... Voor thuiswerk te doen dan...

Toen hij de ander zag, in zijn shirt nota bene, keek hij even naar hem en beet hij op zijn lip. De ander was gewoon niet zo blij geweest en tja.. Dat maakte hem ook een beetje onzeker eigenlijk. Hij zuchtte even zachtjes en ging verder met dingen schoon maken, want waarschijnlijk zou het van Matthew niet veel terecht komen nu. Zoals hij hem vanochtend had gezien was het al een wonder dat de jongen uit bed was gekomen en op de bank lag nu. Melvin zuchtte zachtjes en ging rustig naar boven om naar de badkamer te stappen en te gaan douchen. De ander was toch niet in een goed humeur dus het zou waarschijnlijk alleen maar beter zijn als hij niet in de buurt zou komen right? Vooral met die blik van de ander die hij had gezien in zijn ogen... Misschien zou hij zelfs het huis uit worden gezet of wist hij wel niet wat er kon gebeuren als de jongen niet in een goede bui was... Verdomme... Na een tijdje kwam hij fris en fruitig naar beneden en begon hij verder te gaan met schoonmaken... want iets anders had hij toch niet echt te doen eh..

Hij had wel gezien dat de ander aan het schoonmaken was, maar om eerlijk te zijn deed hij dat liever zelf en dus had hij grommend zitten zuchten toen hij dat eerst had gezien. Deels omdat ie dat wilde en ook omdat hij dat niet wilde, mixed dus.. Hij zuchtte even zachtjes en trok het deken over zijn hoofd, om lkort daarna zijn laptop bij zich te nemen en oortjes in te pluggen. Hij deed deze in en luisterde kalm mee naar een meet geval waar ze bsproken over winkels en hij zat er maar zuchtend en geïrriteerd, om om de halve minuut iets naar de laptop te snauwen... Gvd

Toen hij zag dat de ander aan het werk was, maakte hij vrijwel meteen een kop koffie voor hem en zette hij deze stilletjes op de tafel voor hem. Hij slikte even en keek naar de ander, maar draaide zich al snel weer om, om allerlei andere dingen te gaan doen... Hij moest iets doen niet waar? Hij zuchtte zachtjes, hij verveelde zich soms wel hier... maar naar buiten gaan was ook niet echt een handig ding, vooral niet met Matthew thuis hier.

Na een tijdje was het gedaan en hij had de koffie genomen en in een teug leeg gedronken. Ugh... Daarna had hij de afwas gedaan, niet veel care gevende aan wat ie aan had. ookal was het like meer iets dat rond zijn borstenshit zat en zijn buik bloot liet uh... "Waarom zijn je kleren zo klein," moppere hij plots. Giant problems be like

De jongen had de koffie opgedronken en daarna de afwas gedaan. Hij keek naar de jongen, die er niet echt uit zag in zijn shirt... "Waarom zijn je kleren zo klein," mopperde de jongen opeens tegen hem, waardoor Mel even naar hem keek en even knipperde. Eh... "Ze zijn niet klein... jij bent gewoon groot..." sprak hij even rustig tegen de ander, waarna hij even slikte en weg keek. Hij slikte nog net wat extra woorden in, beter dat hij dat niet tegen de ander zei want hij was al in een slechte bui.

Ugh... Hij zuchtte even luid. Hij was moe en voelde zich niet goed en hij wilde zo graag alleen liggen en niks doen en had eigenlijk best zin in stuff like taart? Oh Arceus. "Ze zijn niet klein... jij bent gewoon groot..." Huh... Hij zuchtte even en keek naar de ander, maar besloot op het laatste moment zijn net geopende mond in een snelle beweging weer te sluiten en zacht grommend wweg te draaien. "Ik ben niet dik," had ie weer verkeerd opgenomen, jup.

De jongen zuchtte even en keek naar de ander, maar de jongen besloot zijn geopende mond weer te sluiten en zacht grommend weg te draaien. "Ik ben niet dik," klonk er van de ander af, waardoor Mel iets begon te lachen en naar de ander keek met een glimlach. "Niet dik, ik bedoelde dat je lang bent Matthew." sprak hij zacht lachend tegen de jongen, waarna hij even weg keek en tegen het aanrecht aan leunde. Hij wist ook gewoon niet wat hij voor de ander kon doen om het beter voor hem te maken maar hey... Als de ander er niets van zei kon hij er ook niet veel aan doen he...

"Niet dik, ik bedoelde dat je lang bent Matthew." Hmpf... Hij haalde zijn schouders op. "komt toch op hetzelfde neer? ik kan niet in kleren die kleiner zijn," easy als dat... Hij zuchtte even en krulde zich op, niet in stat logischer te denken dan dit stond hij op en wandelde hij naar de ander. Hij greep diens pols en trok de ander tegen zich aan. Hij was best... ruig en ergens zou het hem niet verbazen dat het de ander pijn zou doen. "Meiden dragen toch ook altijd de shirts van hun vriendjes, dit ziet er nooit zo uit," zei hij even grommend en brommend, hij klonk bijna gefrustreerd.