I AM A PIRATE

De jongen nam na een tijdje terug, waarna de hand van de jongen langs zijn gezicht streek en Melvin even iets trillerig adem haalde. Ah.. De ander leunde meer naar voren, om zoentjes te geven tegen zijn wang, nek en zo door naar zijn hals, waardoor Mel even iets trilde en naar de ander keek. Ah... Toen de jongen echter zijn shirt naar beneden begon te trekken knipperde hij even. Oh... mind of the drunk... Hij moest er ergens wel om lachen... De jongen begon hevig aan zijn shirt te trekken, waarna hij bijna van de trap af viel en Mel hem even opving. Oef... Hij bracht hem rustig weer overeind, waarna hij een stap weg deed van de jongen en langzaam naar achteren liep. Kom dan.

Hij werd opgevangen, impresive... Want hij was best zwaar tbh... Nja, hij was gewoon groot, niet echt dik ofzo... Toen de ander naar achter stapte keek hij wiebelend op naar de andere en grijnsde hij even waarna hij wankel stappen naar boven zette en zijn handen naar de ander uithield. MINE. Hij wilde het hebben. Hem dan toch. Hem hele plat huggen en gewoon ook gewoon slapen ergens.. Daarom stopte hij ook abrupt alsof hij even nadacht wtf hij eigenlijk aan het doen was...

Agh... De jongen grijnsde even en zette wankel wat stappen omhoog met zijn armen naar voren uit gestoken. Toen de jongen echter stopte knipperde hij even en keek hij naar de jongen. "Matthew... Kom dan.." sprak hij tegen de ander, terwijl hij wat dichterbij de ander kwam en zijn armen rond hem sloeg. Hij wilde nu geen twijfel meer na de woorden van de ander. Hij wilde hem bij zich hebben. Hij wilde in zijn armen liggen, er was geen ontkennen meer aan voor hem. Al had hij gewild dat dat wel zo was.

"Matthew... Kom dan.." klonk er waardoor de dronken jongen even opkeek naar de kerel voor hem. Hij was alweer een trap ofzo naar beneden gegaan... nee meerdere... What... en armen kwamen rond hem heen... en hij staarde droogjes naar hem... Uh, wat? Wow... okay... Hij ging naar voren en duwde zijn lippen tegen de ander aan... Hm... Matt sloot genietend zijn ogen bij wat er nu gebeurde. Hij had het nodig, hij wilde het. Hij haalde even diep adem en liet zijn handen naar diens heupen zakken waar hij de ander onhandig en onstabiel van de trede haalde. Hij grinnikte even en begon de beklimming van de trap te vervolgen en eenmaal boven liet hij Mel even los om zoentjes tegen diens hals plaatste. Hm...

De jongen keek even op, hij was al een paar treden weer naar beneden gegaan. Niet weg gaan... gvd... Toen hij zijn armen om hem heen sloeg keek de jongen hem droogjes aan, waarna de jongen voorover boog om zijn lippen tegen die van hem te drukken, waardoor Mel zijn ogen rustig sloot en genoot van de zoen. De jongen nam diep adem, waarna de handen van de ander naar zijn heupen ging en Mel even trilde en op zijn lip beet. Hij werd echter opeens opgetild, waardoor zijn ogen even groot werden en hij zich aan de ander vast klampte. Wah.. Matthew.. De jongen grinnikte even, waarna ze naar boven gingen. Waah... Eenmaal bovenaan de trap werd hij rustig los gelaten en begon de jongen kusjes in zijn hals te plaatsen, waardoor Mel even zacht kreunde en op zijn lip begon te bijten. Hij keek even naar de jongen en legde zich meer tegen hem aan, waarna hij even schuin naar de ander keek. "Hurry up..." murmelde hij tegen de ander.

Er leek voor hem geen einde aan te komen maar de woorden van de ander keek hij op als een of ander kitty die een speeltje zag... en dat was het misschien ook een beetje. Hoe dan ook. Hij greep mel's pols vast en rende zowat naar zijn kamer toe en gooide hem zowat op zijn bed waarna hij met een zware beweging de deur dicht gooide. Heel het huis trilde even van de hevige gebeuren met de deur. En volgens mij viel er ook ergens iets kapot... Maar goed, dat was nu niet bepaald zo belangrijk... Dingen die braken konden immers vervangen worden als het objecten waren, dat was niet het geval bij mensen zoals sommigen dachten.

De jongen was net een kat die zijn speeltje zag.. oh Arceus... Zijn pols werd vast gepakt, waarna hij werd mee gesleurd naar de slaapkamer, die met een luide klap dicht ging en hij op het bed werd gegooid zowat... woah... Hij keek naar de ander en kwam iets overeind op het bed, waarna hij op stond en naar de ander liep om hem in afwachting aan keek en het shirt van de ander vast pakte. Kom, m'n jongen.

Hij schoot op hem en duwde hem neer op het bed waarna zijn lippen tegen de anedr zijn mond werd gezet een hij meeging in het aangename gevoel die hem dat gaf, liefde. Hij voelde zoveel liefde voor deze kerel dat het haast abnormaal was. Hij nam wat terug en hijgde wat terwijl zijn shirt de kamer ergens invloog. "Ik heb je... Dit nooit verteld maar..." hij slikte even... en legde zich tegen de ander aan, in een hug. De zijkant van zijn hoofd tegen die van de ander, zodat zijn lippen ter hoogte van diens oor waren. "Ik hou... Van je..." fluisterde hij zacht.

De jongen schoot op hem en duwde hem op het bed, waarna hij de lippen van de ander op de zijne voelde en hij gretig mee gaf. Hij hield hier van. Iedere andere man had hij keihard neergeslagen... maar deze man... Deze man hier boven hem. Hij was anders. De ander nam terug, waarna zijn shirt de kamer ergens in vloog. Woah... "Ik heb je... Dit nooit verteld maar..." de jongen begon hem te knuffelen, waarna de zijkant van het hoofd van de ander tegen de zijne aan kwam. "Ik hou... Van je..." klonk er zacht fluisterend van de jongen af, waardoor hij intens begon te blozen en de ander ook hugde. De ander zou hier waarschijnlijk niets meer van weten, maar het voelde zo goed. Zo fijn... Hij kon wel janken. "Ik ook van jou.." sprak hij zachtjes. Hij gaf het toe, maar zoals de ander het hier zo zei... damn.

=Timeskip=

Agh... De zon maakte hem wakker. Hij had nergens echt last van, maar de herinnering van gisteren was hem wel bij gebleven. Aan de andere kant... De ander was dronken geweest en zou zich niks meer herinneren. Hij kon nog wel even door gaan nu.. Het was oke nu. Hij wist wat hij nu echt voor de ander voelde, dat was wel zeker.

Hij moest glimlachen toen hij de woorden terug hoorde van de ander en liet zich dan ook wegzakken in het gevoel die hand in hand liep met zijn dronken aard.. HIj was echt... Niet meer weg te slaan...

~Timeskizzels~

Ugh... Grommend legde hij een hand op zijn gezicht, draaide zich om en trok een deken meer over zijn kop heen, zijn veel te lange benen optrekkende omdat hij het koud had... Ugh... de zon ded pijn, alles deed pijn. Hij wilde slapen en zijn bed niet uitkomen... Ugh... HIj kreunde even toen zijn alarm afging om naar zijn werk te gaan maar reageerde niet... HET DEED ZOVEEL PIJN IEMAND DOOD HET.

Toen het alarm van de ander af ging knipperde hij even, waarna hij het alarm uit drukte en zijn armen rond de ander sloeg om even tegen hem aan te kruipen. "Zal ik even water en een paracetamol voor je halen?" vroeg hij even rustig aan de jongen naast hem, terwijl hij hem rustig aaide. Want waarschijnlijk had de ander een fikse kater. En zo aardig als dat hij was hielp hij de ander even. Yush!

Ugh... Het geluid ging weg en een instemmend gebrom kwam van de kerel af... ja, dat was goed... Ugh... Wacht? Had hij een of ander iemand zij bed in gekregen gister... Hij... Hij wist het echt niet meer, hij was echt te dood om het herinneren. "Zal ik even water en een paracetamol voor je halen?" Wait... Hij keek even kreunend op en opende zijn beide ogen, waardoor het lelijke gewonde rechteroog hem met een dode, mistige blik zat aan te staren. "Melvin...?" Wow wacht wat... "Wat doe je in m'n bed?" derp.

Er kwam een instemmend geluid van de ander af toen de wekker weg was. Nice. De jongen keek echter kreunend op toen hij vroeg of hij spul voor de ander moest halen en opende beide ogen, waardoor Mel even naar hem keek. Euh... "Melvin...?" klonk er even van de ander af, waardoor Mel even zacht glimlachte naar hem. Hm? "Wat doe je in m'n bed?" euh... hij begon wel even iets te blozen en kuchte even ietsjes, waarna hij slikte. Welp... "Je was... dronken..." sprak hij even tegen de ander waarna hij weg keek. "En naja... Toen hebben we... yk..." yeah.. Hij kon het niet beter uitleggen.

De ander glimlachte naar hem alsof hij net de nacht van zijn leven had gehad... En als hij zijn traag werkende logica mocht gaan geloven was dat ook gebeurd.. Jup, echt wel... Ugh. "Je was... dronken..." Hij bloosde... Wait, dat deed ie al even... Ugh... Hij legde zijn hoofd weer wat neer en zuchtte luid, kreunend, zagend, klagend... "En naja... Toen hebben we... yk..." Ugh... Hij trok gewoon uchtend en kreunend het kussen over zijn hoofd heen. "Alles is vast een mess..." Ugh... Hij had geen zin het op te ruimen of naar werk te gaan, hij had zin om echt gewoon dood te gaan... Ugh