[spookhuis] Enter the haunted house

Halloween was een van de dingen die Tyson als kind niet echt boeiend heeft gevonden omdat niks hem echt liet schrikken. Als klein kind was hij dan wel vrij bestand tegen de griezelige monsters en spook Pokémon die zouden ronddwalen in de nacht van Halloween. Het was dan ook vrij zeldzaam dat de jongen uiteindelijk toch had besloten om zich naar Mt Pyre te begeven om te zien hoe zo’n halloween nacht nou in elkaar stak. Maar Tyson was niet alleen hier voor het feestje, wat namelijk ook hoorde bij Halloween was een spookhuis. Aangezien hij vorig jaar niet mee had kunnen doen wilde hij vandaag dan toch echt zijn kans grijpen om er heen te gaan. Even wierp de jongen een blik naar zijn Charmeleon die naast hem liep. Hij had er vandaag voor gekozen om Hikari in haar Pokéball te laten en Natsumi met hem mee te nemen. Zij had namelijk wat training nodig en voor een jonge Pokémon was zo’n spookhuis best eng. Daarentegen konden Kyro en Natsumi het wel hebben om een beetje die spanning te voelen. Tyson liep op een kalm tempo de laatste paar kilometers af richting Mt Pyre waar het hele evenement werd gehouden. Er waren vooral een hoop jonge kinderen die aanwezig waren en meededen met de vele spelletjes maar Tyson ontdekte ook dat er wat oudere tieners meededen. De muziek stond behoorlijk hard wat hij nog het minst erg vond. “Wat denk je Natsumi is dit genoeg avontuur voor je?” vroeg hij plots aan de Charmeleon die opschrok uit haar gedachte en de jongen vragend aankeek. “Char?” bromde de hagedis waarna ze hem recht aankeek. Tyson zette een brede grijns op waarna hij naar het spookhuis verderop wees. “..het spookhuis.” Kyro keek expres de andere kant op alsof hij er niet bij hoorde.


Natsumi rolde met haar ogen toen ze de grijns ontdekte bij de jongen die inmiddels naar een kraampje liep waar allemaal spullen op lagen zoals maskers. Echter was dit niet hetgeen wat hij zocht en liep hij langs het kraampje af naar de ingang van het spookhuis waar twee ‘bewakers’ aanweerszijde stonden van de ingang in een kostuum van een Dusclops. Een ander kraampje waar een verkoper zonder kostuum achter stond had twee bakken met gitzwarte en een paars -dat meer neigde naar roze- Pokéballen staan. Waar die andere Pokéballen voor waren wist hij niet maar zijn oog viel meteen op de zwarte waar hij er gratis eentje uit kon pakken. Tyson pakte er dan ook eentje uit de bak en stak begroetend zijn hand op naar de man. “Veel plezier in het Spookhuis me jong,” sprak deze waarna Tyson knikte en zich met zijn Charmeleon naar de ingang van het spookhuis begaf. Stevig hield hij de Spoopy ball in zijn linkerhand vastpakte terwijl hij met Natsumi langs de wakers ging en het huis binnen stapte. Tyson draaide zich echter alert om toen hij de deur in het slot hoorde vallen met een luide klik. Het was nu pikkedonker waardoor hij geen hand voor ogen kon zien behalve het vlammetje aan de uiteinde van Natsumi’s staart. Dat was ook meteen de enige lichtbron in de ruimte dat zichtbaar was. “Ik zie geen hand voor ogen hoe moeten we hier ooit een Gastly zien te vinden?” mompelde Tyson tegen zijn Pokémon waarbij hij voelde dat hij werd aangekeken door Kyro en Natsumi.  Hij had het eigenlijk al een beetje verraden waarom hij hier wilde zijn. “Pikachu,” reageerde het gele wezentje. Nu begon hij toch wel een beetje nerveus te worden. Nee! hij was absoluut niet bang voor een donkere kamer!


Zelfverzekerd deed de jongen een stap naar voren waar hij de vloer onder zijn voeten hoorde kraken. Natsumi volgde hem snel op voet terwijl de jongen zich uiteindelijk een wegbaande naar de andere kamer. Hier was echter een soort donkergroene gloed dat het vertrek bijna alien achtig eruit liet zien. Opdat moment hoorde zowel Tyson als Natsumi en Kyro een eng lachje dat afkomstig was vanuit een van de muren. De jongen zette echter een stap naar voren waarna hij zijn hand tot een vuist balde. Het schilderij aan de muur bewoog uit zichzelf waarna Kyro leek zich ook leek te vermannen waarna zijn rode wangen dreigend begonnen te vonken. “Snel doe je Thunderbolt!” riep hij naar zijn Pikachu die naar voren sprong en zijn elektriciteit ontlaadde. De straal ging rechtop het vliegende schilderij af waarna deze ineens op de grond viel en de dader zich vrij snel bekend maakte door met een knalroze tong over het kopje van de Pikachu heen te gaan. Een hoop kwijl bleef kleven aan het gele wezentje dat helemaal verstijfd stond en zichzelf met een walgende uitdrukking bekeek. Overal zat speeksel.. woedend als dat een Tauros kon zijn gooide Kyro zich op zijn vier poten waarbij de vonken nog heviger uit zijn rode wangen kwamen. Zijn staart witte licht op waarna hij regelrecht op de tong afrende die triomfantelijk op en neer leek te gaan alsof het Kyro uitlachte. Het zag er nogal vreemd uit omdat de daadwerkelijke dader zich maar niet liet zien. Overigens ging het ding ook steeds hoger zweven. Uiteindelijk begon Natsumi er genoeg van te krijgen en ging de Pikachu voor waarna ze haar bek open sperde en een reeks vlammen richting de zwevende tong af spuwde. Dit leek de Pokémon zoveel schrik aan te jagen dat hij uiteindelijk zijn werkelijke vorm liet zien en angstig zijn ogen dicht kneep.


Tyson grijnsde breed toen hij opmerkte dat het om een Gastly ging die inmiddels al bijgekomen was van de schrik. De jongen wierp even een korte blik op Kyro die druk bezig was met het fatsoeneren van zijn vacht en niet echt bezig leek te zijn met het gevecht.. goed dan werd het tijd dat Natsumi haar moment van glorie kreeg. “Natsumi, doe snel je Flamethrower nog een keer!” riep Tyson naar de Charmeleon die even omkeek en vervolgens knikte. De rode hagedis kwam in beweging net als de Gastly die een paarse bal voor zich op laadde en vervolgens richting de Charmeleon stuurde. Alleen brak de Flamethrower recht door de Shadow Ball heen die uiteen brak en de Gastly volop raakte. Deze verdween even voor het op de grond terecht kwam en grijnsde triomfantelijk naar zijn Charmeleon.  “Dragon Rage!” Natsumi keek om toen het bevel werd gegeven en sperde weer haar bek open waaruit dit keer een paarse achtige gloed op de Gastly afsuisde maar deze wist het vrij snel te ontwijken en deed vervolgens nog een poging op een Shadow Ball. Deze mistte op een haar na de Charmeleon. Gastly klemde de kaken op elkaar waarna het uiteindelijk over ging op een andere aanval. De ogen van de paarse spook Pokémon gloeide wit op maar het had niet echt veel effect op Natsumi die geen vinger verroerde en met een kille blik naar de bol van gas keek, het deed echter wel schade. Uiteindelijk besloot de rode hagedis het heft maar in eigen handen te nemen en rende naar voren om de Gastly met een Flame Burst aan te vallen. Tyson beet op zijn onderlip toen de aanval de Gastly vol raakte en een van zijn ogen dichtkneep. Een krampachtige gezichtsuitdrukking verscheen op diens gelaat vormend. Gastly probeerde tevergeefs nog een nieuwe Shadow Ball maar Natsumi bleef op haar plek staan waar ze werd geraakt door de aanval maar dat leek haar niet eens te interesseren. Zonder enkele mededogen voor haar tegenstander opende ze haar bek voor een vierde keer waarna er hete vlammen recht op de Gastly afging die uit angst de aanval ontweek maar schampte er net langs. Tyson gromde even uit frustratie waarna hij naar Natsumi toeliep en een hand op haar kop neerlegde maar ze reageerde niet. “Natsumi het is niet de bedoeling dat je die Gastly vermoord!” riep hij naar de Charmeleon maar ze negeerde gewoon zijn woorden. Het leek niet eens bij haar door te dringen dat het foute boel was.


Gastly wierp de jongen even een nijdige blik toe maar schrok op toen de Charmeleon een nieuwe Flameburst op de spook Pokémon afvoerde. Omdat de Pokémon niet op lette werd hij geraakt en knalde dit keer met een klap op de stoffige vloer. “Natsumi! Voor de laatste keer stop!” riep Tyson in een poging haar te laten stoppen met het aanvallen van de Pokémon en wierp zich vervolgens voor het gezichtsveld van de Charmeleon. Man als hij had geweten dat dit zou gebeuren had hij echt niet gekozen om Natsumi dit gevecht te laten doen. Het was opdat dat de rode hagedis haar tanden in de hand van de jongen boorde die zijn ogen dichtkneep en een sissend geluid maakte doordat hij zijn tong tegen zijn tanden duwde. Kyro keek alert op bij het zien van het tafereel en stormde als een dolle Tauros op het tweetal af waarna de Pikachu even op een afstandje bleef staan met dreigende vonken die uit zijn wangen kwamen. “Pika! Pika!” riep hij nijdig naar Natsumi die vervolgens uit haar trans ontwaakte. Ze liet de hand van Tyson ook langzaam los waardoor hij de kans kreeg om haar terug te keren in haar Pokéball. “Bedankt Kyro,” mompelde de jongen tegen het wezentje maar hij had niet echt veel gedaan. Alleen gezegd dat ze Tyson geen pijn moest doen..? Dat beest had problemen ofzo. “Gaaasstlyyy,” weerklonk opeens de stem van Gastly achter hen waardoor het tweetal verbaasd omkeek. De spook Pokémon zag er enorm verzwakt en uitgeput uit waardoor Tyson een ongeruste blik wierp op het wezen. Een vrij grote brandplek sierde het gezicht van de Gastly wat waarschijnlijk de Flame burst aanval van Natsumi had veroorzaakt. Dat hij zelf bloedde boeide hem niet eens dat zou later wel komen zijn aandacht was nu bij de Gastly. Deze viel uiteindelijk op de grond met zijn ogen gesloten toen Tyson zich ongerust over de Pokémon heen boog. “Ik denk dat we de Gastly naar een Pokémon Center moeten brengen,” sprak Tyson op een resolute ondertoon waarop zijn Pikachu even naar zijn trainer keek en vervolgens knikte. “..Pikapi,” piepte Kyro terwijl hij naar de hand wees waar de jongen de Spoopy ball in had vastgeklemd. Tyson knikte vervolgens waarna hij het ronde voorwerp voorzichtig tegen het hoofd van de Gastly duwde. Deze werd opgeslokt door de witte straal van de spoopy ball en bleef vervolgens op zijn hand wiebelen. Nerveus of het wezen in de bal bleef zitten zodat het verzorgd kon worden want ondanks alles voelde hij zich enorm schuldig door wat er gebeurt was met Natsumi. Hierna kon hij de Gastly natuurlijk gewoon terugbrengen mocht het nodig zijn.



Natsumi used moves:

4x Flamethrower, eerste en tweede zijn mis
2x Flame burst
1x Dragon Rage

Terwijl Tyson het schuldgevoel probeerde te negeren dat hij had en zijn gewonde hand inspecteerde of het een niet al te grote wond was maar bij het gebrek aan licht kon hij niet echt veel zien. Het was opdat moment dat de Spoopy Ball openklapte waardoor het vertrek tijdelijk werd verlicht en dat Tyson kon zien dat Gastly uit de bal was gesprongen, duidelijk niet willen opgeven. De Pokémon zag er weliswaar niet al te best uit omdat de brandplek nog steeds duidelijk te zien was op het hoofd van de Pokémon. Tyson begon breed te grijnzen bij het zien van de zelfverzekerde blik in de ogen van de spook Pokémon waarna hij Kyro toe knikte. De Pikachu grijnsde breed naar zijn trainer terwijl hij naar voren sprong met zijn staart naar voren gestoken. “Ik mag jou wel,” grijnsde Tyson toen hij achter zijn Pikachu ging staan. Dat zijn hand pijnlijk klopte door de beet van Natsumi dat hij maar negeerde. Gastly opende al snel het gevecht met een Shadow Ball waarna Kyro alert naar de Pokémon keek. “Kyro je kunt die Shadow Ball gemakkelijk breken met je Iron Tail!” riep hij naar Kyro die zelfverzekerd knikte toen Gastly de Shadow Ball afvuurde. Zijn Pikachu zette zich soepel af tegen de grond waarbij zijn staart wit op begon te lichten en sprong toen met een koprol rechtop de Shadow ball af. Die kwam in aanraking met de ijzeren staart van Kyro en klapte hierbij uiteen. Gastly keek stomverbaasd toe hoe de aanval in tweeën brak. “Doe nu je Thunderbolt!” Zo snel als dat hij door de lucht tolde wist Kyro zich snel te herstellen en in de lucht zijn bliksemstraal te ontladen. Ondanks dat Gastly al veel schade had opgelopen door Natsumi verdween het op diens plek en sloeg de straal in de vloer. Deze werd door de kracht van de aanval bijna aan flarden gereten. Even keek Kyro verward om zich heen toen er opeens achter hem een roze tong verscheen die hem voor een tweede keer likte. De Pikachu keek met een vies gezicht naar het ding toen hij weer onder het speeksel zat maar kreeg toen ook een idee. Het was weliswaar smerig maar nog voordat Gastly zijn tong naar binnen kon halen greep Kyro hem eraan vast waardoor de spook Pokémon zijn vaste vorm weer kreeg en de Pikachu uit alle macht van zijn tong probeerde te slingeren. Kyro bleef echter koppig vasthouden terwijl hij alsnog zijn Thunderbolt probeerde uit te voeren wat hem nog best goed lukte. Gastly werd namelijk al moe van zijn intensieve pogingen om de gele muis van zich af te krijgen waardoor Kyro de kans kreeg om de bliksemstraal uit te voeren. “Pipikaa..CHUUUUU!” brulde Kyro toen hij genoeg energie had verzameld en zijn elektriciteit ontlaadde waardoor Gastly de volle lading kreeg omdat Kyro contact had gemaakt. Even was de paarse bol van gas versuft door de aanval van de Pikachu maar besloot alsnog een poging te doen om zichzelf te kunnen verdedigen. De ogen van Gastly lichtte wit op waarna er een licht paarse straal recht op Kyro af suisde.




Tyson die tot nu toe zwijgend stond toe te kijken naar het gevecht schrok bij het zien van deze aanval op. Well, hij kon die Nightshade makkelijk ontwijken en terug in de aanval gaan maar het was alsof Kyro zich niet kon bewegen. Nee toch.. zou hij dan toch een verlamming hebben opgelopen? “Kyro!” riep Tyson in een poging om de Pikachu in beweging te krijgen maar het lukte hem niet. De Pikachu schudde koppig met zijn hoofd maar zijn ledematen wilden gewoon niet doen wat hij wilde zelfs al probeerde hij aan de kant te springen. Tyson beet op zijn onderlip toen de Nightshade bijna zijn Pikachu bereikte waarna hij op een idee kwam als ze niet aan de kant konden springen dan maar bukken! “..Snel Kyro laat je op de grond vallen!” riep Tyson vervolgens naar het gele wezentje dat omkeek. De Pikachu begreep eerst niet waarom maar liet zich toen alsnog naar de grond vallen waardoor de Nightshade net op een haar over zijn hoofd scheerde. Het was alsof opdat moment zijn lichaam weer mee wilde werken waarna Kyro overeind kwam en zich op de Gastly richtte met een brede grijns. Tyson grijnsde lichtjes om het feit dat Kyro niet zo’n opgever was en toch het gevecht naar zijn hand kon omzetten. Ondanks dat zijn opa wel eens had geopperd dat een Pikachu nooit echt sterk konden worden getraind. Nog steeds onzin als je het hem vroeg zelfs de meest nutteloze Magikarp kon je nog omzetten naar een echte vechter als het moest. De jongen wierp even een blik naar de Gastly die een oog dichtkneep en moeite had met overeind te blijven staan. “Kyro snel we maken het af met een Electro Ball-IronTail combinatie!” riep hij naar zijn Pikachu die opkeek en vervolgens knikte. De gele Pokémon stormde naar voren waarna een gele bal van elektriciteit werd opgeladen en hij zich uiteindelijk afzette met zijn staart die inmiddels wit oplichten. Kyro maakte een kleine salto waarna hij met een ferme zwiep zijn electro ball weg slingerde die recht op de Gastly afging. Nog voordat de Pokémon de aanvallen goed en wel kon ontwijken klapte zowel de ijzeren staart van Kyro tegen het hoofd van de Gastly als de Electro ball die met de extra zet van de Iron Tail veel schade deed. Hierdoor werd de spook Pokémon naar de grond gelanceerd waarna Tyson een tevreden grijns op zijn gezicht kreeg. Om het zekere van het onzekere te zijn keek hij nog even naar Kyro voor hij besloot om de Gastly toch nog een keer aan te vallen. “..eindig nu met je Thunderbolt!” Verrast keek Kyro op toen de jongen alsnog besloot om de Gastly aan te vallen ondanks dat hij net twee aanvallen tegelijk kreeg te verduren. Het was wel duidelijk dat Tyson de Gastly wilde hebben waarna hij zijn handjes balde tot vuistjes en vervolgens zijn elektriciteit ontlaadde. De straal ging rechtop de vallende Gastly af die werd geëlektrocuteerd en plofte toen op de stoffige grond waar het roerloos bleef liggen. Tyson gooide toen zonder te wachten de Spoopy ball richting de Gastly die werd opgeslokte door de straal en vervolgens op de grond plofte waar hij bleef wiebelen. Tyson en Kyro keken vervolgens gespannen naar de wiebelende Spoopy Ball.


Kyro used moves:

2x Iron Tail
3x Thunderbolt
1x Electro Ball

Een brede grijnsde verscheen er op zijn gezicht toen de spoopy ball al vrij snel bleef liggen op de grond. Dit betekende dus dat hij de Gastly had gevangen en dat er meteen ook een Pokémon Center bezoek nodig was. Desondanks keek hij trots naar Kyro die uitgeput op de grond was gezakt ondanks dat hij niet veel had gedaan. “Goed gedaan, jochie,” complimenteerde hij de Pikachu terwijl door zijn knieën boog en Kyro liefdevol over zijn bol aaide. “Pika..” grijnsde het wezentje waarna hij soepel naar de schouder van de jongen klom. Tyson liet een geeuw ontsnappen toen hij in gedachte verzonken naar de uitgang zocht van het spookhuis.