Thief!

Voor de verandering was Sophia eens niet alleen de stad in gegaan. Ze was nu vergezeld door haar Bayleef, Hibiscus. Hibiscus wandelde opgewekt naast zijn partner, genietend van het warme zonnetje en het klimaat van Hoenn. Het was zo anders dan in Johto. Zowel Hibiscus als Sophia vonden het wel lekker. Onder het genot van een ijsje vestigde ze zich op een bankje in de schaduw van een boom. Hibiscus hield de zijne vast met de ranken die hij in de plekken op zijn nek had zitten. Tevreden nam hij een grote hap, waarna hij een gezicht trok. Sophia moest lachen. "Pas op, anders krijg je een brain-freeze" Lachte ze. Terwijl ze een lik van haar ijsje nam ging haar hand naar de tas die naast het bankje stond. Echter op het moment dat haar vingers de tas raakte voelde ze hem onder haar hand uit getrokken worden. Ze sprong op en zag dat iemand er als de hazewind er mee vandoor ging. "Dief!" Riep ze uit en ze begon er achteraan te rennen. De man was echter sneller dan haar en hij had al wat meters voorsprong."Hou hem tegen!" Riep ze tegen voorbijgangers.

OOC: Eerste post voor Eefje Flowriver

Rennend met Hibiscus zag ze toe hoe de man werd gestopt door een kleinere pokémon van een nog jong meisje. Hij viel voorover op de stoep met een epische faceplant. Sophia trok een gezicht. Dat moest vast pijn gedaan hebben.. “Hibiscus, houdt hem vast met je ranken” Hijgde ze terwijl ze tot stilstand kwam bij het duo. De Bayleef gehoorzaamde en wikkelde de man in een sterke greep van zijn roede. Sophia keek nu naar het meisje met de rode haren. Haar pokédex piepte vanuit haar tas. ‘Torchic, the chick pokémon. Torchic sticks with its Trainer, following behind with unsteady steps. This Pokémon breathes fire of over1,800 degrees F, including fireballs that leave the foe scorched black.’ Sophia had wel een pokédex maar ze gebruikte hem enkel om data zoals dit te verzamelen. Tenslotte had je als Ranger (to be-) altijd extra informatie nodig over de pokémon die je eventueel vangen moest met de capture styler. “Bedankt dat je die man tegengehouden hebt, dat was mijn tas” Legde Sophia uit met een blik op de man die haar vuil aankeek. Nerveus wiebelde ze op haar hakken en beet ze op de binnenkant van haar wang. “Hij eh.. was te snel voor me ..” Prevelde ze verlegen.

Dankbaar pakte Sophia de tas aan van het meisje en checkte vluchtig of er niet onderweg spullen uitgevallen waren. Ze hing hem over haar schouder met een opgeluchte zucht en wendde haar grijze ogen tot het duo. Onwillekeurig keek ze naar de man die door Hibiscus in bedwang gehouden werd. Oh jee, het idee van de ongetwijfeld onvriendelijke man die zo dicht bij haar in de buurt was stond haar niet echt aan. Haar ogen gingen weer naar het meisje en vervolgens naar de Torchic. Toen het kleine meisje glimlachte deed zij dat automatisch ook. "Aangenaam jullie te ontmoeten" Ze keek even naar de Torchic. "Rocky, bedankt dat je die man tegengehouden hebt" Ze glimlachte gemeend en vervolgde "Mijn naam is Sophia en dit is Hibiscus" Ze gebaarde naar haar Bayleef die ondertussen op de man was gaan zitten voor de zekerheid. Hibiscus keek opzij toen zijn naam geroepen werd en knikte vriendelijk naar Eefje en Rocky. "Zou je het erg vinden om met mij mee te gaan naar het politiebureau? Het kan zijn dat je als getuige een bekentenis moet afleggen of zoiets" Prevelde Sophia die nerveus in haar handen wrong. Ieuw, vreemde mensen aanspreken.. iemand aangeven! Voor iemand die zo verlegen en socially awkward was zou dit niet iets gemakkelijks zijn. Op dat ogenblik keek de man opzij en ving ze haar blik. "Hey, meisjes, als jullie mij laten gaan dan beloof ik dat ik niet meer stelen zal" Hij oogde voornamelijk Eefje. Hij sprak met een grommende stem die Sophia rillingen bezorgde. Ze wilde een scherp woord naar hem gooien maar scheen niet echt iets over haar lippen te krijgen.