Afmaken waar je aan begint

Tegenover hem en Geppardine stond een Golett. Dat was de enige pokemon die hij nog aan zijn team wilde toevoegen. En tja, hij kon maar beter van de gelegenheid gebruik maken. Hij legde zijn armen over elkaar en kreeg een duistere blik in zijn ogen. Geppardine was precies zo. Ze hield er heel erg van om mensen en pokemon te intimideren. En met zo’n trainer als Theodore en een pokemon zoals zij ging dat iets gemakkelijker. Haar roze kleur was vaak juist wat er voor zorgde dat mensen en pokemon niet bang voor haar waren. Die dagen waren nu voorbij. Banzai!! “Mud Shot!” Geppardine deed haar mond open en schoot een aantal modder ballen in de richting van de Golett. De Golett maakte een balletje van zichzelf en rolde weg van de aanval. Hij stak zijn armen in de lucht en deed een vreugde dansje. Die dacht al dat hij gewonnen had. Daar was Theodore niet van gedient. “Doe nu Muddy Water!” Geppardine deed wederom haar mond open en liet verschillende stralen modderig water op de Golett af schieten. Deze keer raakte het wel en viel de pokemon zelfs achterover. Daarna sprong hij snel op. Hij zag in dat het maar eens tijd werd voor een tegenaanval. Hij sprong op en plofte o[p de grond om een Magnitude kracht zeven te veroorzaken. De grond schudde en het beschadigde Geppardine, maar als de Ground pokemon die ze was kon ze gewoon blijven staan. Maar al snel daar achteraan kwam een Shadow Punch. De Golett kwam aangerend met een vuist die nu onder een donker aura zat. Deze sloeg de kleine pokemon recht tegen de wang van Geppardine aan zodat de oranje voelsprieten die ze op haar wang had nog enorm na trilde. “Doe snel je Water Gun!” De Golett stond recht voor haar dus ze kon hem recht in zijn gezicht een dikke water straal schieten. Ha! Daar heb je niet van terug he! En toen kreeg ze nog een Shadow Punch tegen haar gezicht aan. Nu de andere kant. Achja, de pijn was in ieder geval symetrisch nu. “Earthquake en Mud Bomb!” Geppardine begon te lachen. Aha, haar favoriete aanval! Ze ging op haar achterpoten staan en gooide haar armen in de lucht. Vervolgens sloeg ze met haar vuisten keihard in op de grond. Hiermee creëerde ze een aardbeving. Uit angst maakte de Golett een balletje van zichzelf, maarja, dat maakte niks uit voor de pijn. Vervolgens opende ze haar mond en schoot een hele grote bal modder op de Golett af die zowat explodeerde bij impact. Maar alweer snel ging de Golett op zijn benen staan. Hij gooide een Mega Punch op Geppardine haar neus en vervolgens rolde hij zich in een balletje om Rollout te doen op haar. Deze keer knalde hij tegen haar zij aan. “Water Gun!” Mis! Hij knalde weer tegen haar op. “Muddy Water!” Mis! Hij knalde weer tegen haar op. “Protect!” Geppardine kreeg een blauw en groen soort krachtveld om zich heen en de Golett knalde er tegenop en moest zijn Rollout staken. “Water Gun!” Raak! Recht tegen zijn buik! Heerlijk! Maar dit liet de Golett niet over zich heen gaan. Twee Pound aanvallen kreeg Geppardine tegen haar schouder aan. Ouch. En toen nog een Dynamic Punch. Maar deze aanval was zo wild dat Geppardine die met gemak kon ontwijken. Ze sprong opzij en rende naar achter de Golett. En geheel zonder dat Theo er om vroeg deed ze een Hammer Arm. Theo sloeg zijn hand voor zijn voor hoofd. Snoerhard sloeg Geppardine omlaag maar.. ze.. uh.. ze sloeg door de Golett heen.. Ohjee. De pokemon draaide zich om en kreeg toen maar een Water Gun in zijn face. De vuist van de Golett kreeg een witte gloed en met een enorme swing gooide hij zijn vuist tegen de neus van Geppardine op. Het was een Mega Punch. Geppardine schudde haar hoofd, ze zag bijna sterretjes. En bam! De volgende met was een Shadow Punch! De omring met een donker aura vuist sloeg hij tegen de onderkant van haar kin op. Wauw. Toch wel sterk die pokemon. Theodore begon letterlijk te grommen. Geppardine vervolgens ook. Tijd voor het zware geschut. “Earthquake!” Dit maar sprong Geppardine hoog de lucht in en liet zich neer ploffen met haar sterke armen op de grond. Een aardbeving ontstond en de Golett achterover. “Muddy Water!” Ook nu opende Geppardine haar mond en schoot er nu één straal modderig water uit de Golett op. En nu voor de finishing touch! “Bide!” Ja inderdaad Bide Ja. Geppardine kleurde lichtjes rood op en zette haar voor- en achter poten stevig in de grond. De Golett stond dan toch maar weer op en keek naar wat de Swampert aan het doen was.. hm, verliezen! Dat was de Swampert aan het doen! Meteen begon hij als een wilde voor zich uit te meppen om een Dyamic Punch te doen. En ja, Geppardine werd geraakt. Ze kleurde iets roder op. Vervolgens kreeg ze nog een Mega Punch tegen haar buik. Ze werd weer iets meer rood en meteen daarna sloeg de Golett zijn Shadow Punch tegen haar schouder op. Nu was Geppardine helemaal rood. En meteen daarna hield ze haar handen bij elkaar en als een soort kame hame haa schoot ze een dikke rode straal, dat bestond uit de energie van de aanvallen van de Golett zelf, op de Golett af. De Golett kreeg een straal op zich af die net zo breed was als dat hij zelf lang was. Ojee. Hij zette zich schrap want dit was niet meer te ontwijken. Hij werd tegen een boom aan geknalled door de impact van de Bide aanval. En dit was een positie waar Geppardine van hield. Zonder dat Theo het zei schoot ze uit haar mond een Mud Shot! De Golett werd erdoor geraakt.. En waarom deed Geppardine dit? Omdat haar eerste poging met die aanval mislukte. Ze wilde afmaken wat ze begonnen had. Anyway, de Golett zag er redelijk K.O. uit dus Theodore gooide een pokeball naar de kleine pokemon. Hij wachtte rustig af. Hij had de tijd.


Hits:
Muddy Water 2x
Water Gun 3x
Earthquake 2x
Mud Bomb
Bide (Charged by: Dynamic Punch, Mega Punch en Shadow Punch)
Mud Shot

De Golett brak uit zijn pokeball. Theodore zijn blik verduisterde. Geppardine was een faalhaas. Wat een rotpokemon. Schijnbaar had je niks aan haar. Die hoefde hij dus ook niet meer te zien. Rustig greep hij naar de pokeball van Geppardine en stuurde haar terug. Die ging hij dus mooi verkopen op de Black Market. Misschien dat een of andere sukkel er in zou trappen en zo’n nutteloze pokemon zou willen kopen. Hij had geen plek in zijn team voor mislukkelingen. Je deed je best of je deed niets. Er zat niks tussenin. Uiteindelijk haalde hij dan maar een andere pokeball van zijn riem. Een Staraptor kwam er uit. Het was Edward. Tot nu toe had hij hem nog nooit teleurgesteld. Edward flipte even met zijn vetkuif. Hij wist dat hij er goed uit zag. Hij was een van de knapste pokemon die er bestonden. Dan wel niet de knapste. Dat mocht iedereen weten. En vooral Theodore. Want die scheen dat nog niet door te hebben. Ondertussen vond Theodore maar dat Edward raar met zijn hoofd deed. Daar moest hij ooit maar eens iemand naar laten kijken. Als dit iets ernstigs was moest het meteen verholpen worden. Maar eerst deze Golett vangen.


Edward keek om zich heen en zag een toegetakelde Golett voor zich staan. Oh serieus? Moest hij nu gaan vechten ofzo? Ongeïnteresseerd keerde hij zich naar Theodore om duidelijk te maken dat hij vangdaag maar eens iemand anders moest laten vechten. Arthur ofzo. Die doet dat graag. Maar Edward wilde zijn mooie vederdos niet vies maken eigenlijk. Hij zuchtte, maar Theodore zag het niet. Edward stond met zijn rug naar de Golett en die was nu hard aan het aan komen rennen. En met een klein hopje in de lucht maakte hij zichzelf een bol en deed een Rollout tegen de Staraptor zijn rug. “Kaaa!” Snel wapperde hij met zijn vleugels om te gaan vliegen. Stom ding! Uit zichzelf dook hij omlaag en sloeg met zijn wit opgloeiende vleugel de Golett tegen zijn zij. Maarja, dat was dus niet zo slim. Nu hoefde de Golett maar een klein hopje te maken en hij beukte al weer tegen Edward op. Edward viel op de grond erdoor. Tja, nu zat hij dus onder het stof. Helaas!! En pas nu kreeg Theodore een inzicht. Hij sloeg zichzelf tegen zijn kop. Die Golett was slimmer dan hij gedacht had. Dat hele tafereel met die Bide aanval was nep! Die Golett had zichzelf gewoon tegen de boom aangegooid en net gedaan alsof hij was geraakt! Maar door zijn Ghost typing kunnen Normal aanvallen helemaal niks tegen hem doen. Niet te geloven! Gewoon slimmer af geweest door een spook. En spoken hebben niet eens officieel een brein. Theodore begon te grommen. En Edward nam dit als een teken dat hij maar eens snel iets moest gaan doen. Hij dacht namelijk dat het grommen naar hem gericht was. Hij vloog weer hoog op in de lucht en dook omlaag waarin hij een salto maakte. En nét vóór hij bij de Golett uit kwam verdween hij en kwam hij weer tevoorschijn achter de Golett. Ha! Aerial Ace had geraakt, en deze Rollout aanval had gemist. Lekker puh! En als een Rollout aanval mist, stopt deze. Dit keer waarschijnlijk omdat Golett tegen een rots aan knalde. Tja, dan zou iedereen wel even een pauze nemen. Vooral als je aan een stuk Koprollen aan het maken bent. Anyway. Dit waren zo’n beetje de enige twee aanvallen die Edward tegen de Golett kon doen. En het was niet ok. Ze moesten maar creatief gaan doen. Anyway, ondertussen was de Golett alweer naar Edward toe gerend met een Mega Punch. “Sla weg met Wing Attack!” De vleugel van Edward lichtte op en hij sloeg tegen de vuist van Golett op. Op die manier weerde hij de aanval af. Hierna kwam een Shadow Punch. En.. die ging door Edward heen. De blik van Edward werd Duister. “Wing Attack!” De opgloeiende vleugel werd nu tegen het hoofd van de Golett aan geslagen. Mooi. “Quick Attack recht omhoog!” En met een snelle slag van zijn vleugels en een aerodynamische houding schoot hij recht omhoog de lucht in. “Gebruik momentum voor een Aerial Ace!” Aha, hij zag al waarom hij deie Quick Attack moest doen. Soms was zijn trainer best slim. Met zijn vleugels dichtgeklapt liet hij zich omlaag vallen. En net boven de grond sloeg hij met zijn vleugels zodat hij net boven de grond kon blijven vliegen. Een kleine achterwaardse loop, en hij verscheen weer achter de Golett. De Golett zakte op één knie. Het perfecte moment om weer terug naar Geppardine te wisselen. In de tussentijd had Theodore besloten haar nog een laatste kans te geven om zich te bewijzen. Edward hoefde niet andermans klusjes op te gaan lossen.


Een beetje verbaasd over haar tweede kans kwam ze uit haar pokeball, maar Theodore gaf haar geen kans om verbaasd te zijn. “Laatste kans! Water Gun!” De waterstraal raakte de Golett. Omnieus draaide de pokemon zich om. Hij had ineens rode ogen. De Golett schoot vervolgens een Night Shade op Geppardine. Geppardine viel op de grond. De Golett rende op haar af en sloeg haar met Mega Punch. “Muddy Water!” Hij sprong opzij en ontwijkte de aanval. Nu was het een Shadow Punch waarmee hij haar sloeg. “Mud Shot!” Eindelijk raakte deze. Recht in zijn gezicht! “Water Gun!” Deze raakte ook in zijn gezicht! Maarja, nu had hij wel de modder van zijn gezicht af. Oeps. En net toen Geppardine het niet verwachtte zette de Golett een Dynamic Punch in. Haar gezicht werd helemaal bewerkt met meppen en ze raakte in een confusion. Theodore schudde zijn hoofd. Het moest een hele goede pokemon zijn die zichzelf hier nog uit kon redden. “Earthquake!” Maar Geppardine sloeg zichzelf in haar buik door de confusion. De ogen van de Golett werder weer rood en hij schoot weer een soort laserstraal van Night Shade op Geppardine af. “Mud-Slap!” Ze sloeg zichzelf weer! Afkeurend schudde Theodore zijn hoofd. Dus toch een rotpokemon. De Golett sprong op de grond voor een Magnituse vijf. “Water Gun..” Mompelde Theodore hopeloos. Maar he! Deze werkte wel! Recht op zijn buik! Vervolgens vielen beide pokemon op hun rug op de grond. Theodore gooide opnieuw een pokeball naar de Golett.


Totale hits (ook vorige post):
Muddy Water 2x
Water Gun 6x
Earthquake 2x
Mud Bomb
Mud Shot 2x
Wing Attack 2x
Aerial Ace 2x